10 Dodelijke gevallen van hypnose

Wanneer een persoon gehypnotiseerd is, lijkt hij in een slaaptoestand te verkeren. Maar zijn hersenen zijn eigenlijk actiever dan normaal, behalve de precuneus. Dat deel van de hersenen is diep betrokken bij het bewustzijn van het zelf. Het is niet nodig wanneer we beelden creëren die onszelf niet omvatten, wat hypnose doet.

Klinkt onschuldig, toch? Als hypnose gewoon onze verbeelding aanzet en ons minder bewust van onszelf maakt, moeten we onze vrije wil niet verliezen of in gevaar zijn. Toch suggereert een reeks ongebruikelijke sterfgevallen gerelateerd aan mensen die gehypnotiseerd waren.

10 De dood van Ella Salamon

Op 17 september 1894 identificeerde een man zich alleen als "Mr. Neukomm "bezocht de 23-jarige helderziende Ella Salamon in het huis van haar oom in Tuzer, Boven-Hongarije. Neukomm wilde wat medisch advies. Zijn broer spuugde bloed op, maar de artsen wisten niet zeker of het bloed uit zijn maag of uit zijn longen kwam. Dus kwam Salamon overeen door Neukomm gehypnotiseerd te worden voor haar ouders en oom.

Eenmaal gehypnotiseerd begon ze de longen heel gedetailleerd te beschrijven. Toen Neukomm vroeg of zijn broer zou sterven, zei ze: 'Wees voorbereid op het ergste.' Toen zakte Salamon in elkaar en stierf minuten later mysterieus.

Destijds geloofde men dat haar dood werd veroorzaakt door een verpeste hypnose die werd uitgevoerd door een leek, en de hersenen van Salamon konden eenvoudigweg de opwinding niet aan. Volgens The Journal of the American Medical Association, Salamon was de eerste persoon die stierf terwijl hij onder hypnose was.

9 De moord op Thomas Patton

In 1894 was de rijke boer Anderson Gray, die in de buurt van Sumner County, Kansas woonde, verwikkeld in een rechtszaak. Een van de getuigen in de zaak was zijn buurman Thomas Patton. Patton wilde zwijgen en ging op 5 mei naar het woongedeelte van zijn boerderijknecht Thomas McDonald. Gray vertelde McDonald dat Patton geruchten over McDonald's vrouw verspreidde, wat een ruzie tussen McDonald en Patton veroorzaakte.

Na het argument keerde McDonald terug naar huis. Gray bezocht McDonald opnieuw en blijkbaar hypnotiseerde hij hem. Hij waarschuwde dat McDonald Patton moest vermoorden of dat Patton hem eerst zou vermoorden. McDonald probeerde te protesteren, maar Gray's hypnotische invloed was te sterk.

Gray was ook in staat om McDonald te hypnotiseren om een ​​perfect doelwit te hebben met een geweer toen hij een verschrikkelijke slag was voor hypnose. Gray vertelde toen aan McDonald waar Patton in het bos zou rijden. In een grijze geïnduceerde trance wachtte McDonald tot Patton voorbij reed en hem vervolgens in het hart neerschoot.

Zowel Gray als McDonald werden gearresteerd. Gray werd als eerste berecht, schuldig bevonden en veroordeeld om op te hangen. McDonald, die volledig toegaf dat hij de trekker overhaalde, werd niet schuldig bevonden omdat hij onder Grey's trance verkeerde.

8 De dood van Girard Rosenblum

In de herfst van 1952 studeerde de 21-jarige Girard Rosenblum voor zijn master aan de universiteit van Pennsylvania in Philadelphia. Op 2 oktober liep zijn moeder naar de kelder en merkte dat hij aan een onderbalk hing. Zijn dood werd onmiddellijk geregeerd als zelfmoord.

Een maand later werd het overlijden van Rosenblum aan een lijkschouwjury voorgelegd. Daar presenteerde een advocaat van de familie Rosenblum bewijs dat de dood van de jongeman geen zelfmoord was, maar een mislukte poging tot opgeschorte animatie door zelfhypnose. Volgens zijn moeder was Rosenblum altijd gefascineerd geweest door hypnose en vooral het idee om zichzelf te laten zweven.

De advocaat argumenteerde dat de dood van Rosenblum een ​​toevallige ophanging was terwijl hij probeerde te zweven onder hypnose. De jury van de coroner was het erover eens dat hij stierf "als resultaat van hypnotisch onderzoek."

7 De dood van Sharron Tabarn

In september 1993 ging de 24-jarige Sharron Tabarn naar hypnotiseur Andrew Vincent in een pub in Leyland, Lancashire, Engeland. Om haar uit haar trance te wekken, vertelde Vincent haar dat ze een 10.000 volt elektrische schok op haar stoel zou voelen. Ze werd wakker geschrokken en verliet de pub.

Op weg naar huis klaagde Tabarn dat ze zich duizelig voelde. Uren later stikte ze zich in haar braaksel in bed en stierf. Tabarn was een gezonde vrouw die twee weken voor haar 25e verjaardag was. Ze had die nacht gedronken, maar niet een hoeveelheid waardoor ze zou stikken in haar eigen braaksel. De dood van Tabarn werd als een ongeluk geregeerd.

De moeder van Tabarn gaf de schuld aan de hypnose-show. Haar advocaat voerde aan dat hypnose op een of andere manier de knevelreflex van Tabarn deed verslappen, wat leidde tot haar verstikking. De moeder van Tabarn zei ook dat haar dochter doodsbang was om geëlektrocuteerd te worden en dat had kunnen bijdragen aan haar dood. Ze riep op tot een verbod op openbare hypnose-shows. Het werd besproken door Britse ministers, maar er kwam nooit iets van.

6 De dood van Robert Simpson

Op de avond van 8 november 1909 woonde de 35-jarige Robert Simpson een tentoonstelling bij van hypnotiseur "Professor" Arthur Everton in Somerville, New Jersey. Simpson, die toen dronken was, bood zich aan om gehypnotiseerd te worden en Everton bracht hem in een cataleptische staat op het podium. Toen Simpson eenmaal in trance was, toonde Everton het grote publiek dat Simpson absoluut weg was door Simpson's voeten op één stoel te plaatsen en zijn hoofd op een andere. Toen stond Everton op Simpson's buik.

Het probleem kwam toen het tijd was om Simpson wakker te maken. Hij zakte in elkaar en lag niet meer op de grond. Artsen woonden hem bij, maar hij was dood. Bij zijn autopsie bleek dat hij was overleden aan een gescheurde aorta. De dokter zei ook dat Simpson waarschijnlijk al een tijdje ziek was.

Everton werd gearresteerd en beschuldigd van doodslag. Om geld te verdienen voor zijn juridische kosten, bleef hij zonder verdere incidenten hypnoseshows uitvoeren. Er werd aangenomen dat Everton zou worden vrijgesproken omdat Simpson waarschijnlijk was overleden aan een reeds bestaande hartaandoening.

5 De moord op Jerome Ferreri

Op 26 oktober 1948 bracht de 26-jarige Jerome Ferreri een jonge vrouw terug naar het vorstelijke huis dat hij deelde met zijn vrouw Betty Ferreri in Los Angeles, Californië. Het was duidelijk dat Betty niet onder de indruk was en ze jaagde ze het huis uit.

Korte tijd later keerde Jerome terug en viel Betty aan. Charles Fauci, een man die een kamer in het huis huurde, kreeg een pistool en gaf het aan de klusjesman van het landhuis, Allan Adron. Fauci vertelde Adron dat Jerome Betty vermoordde.

Toen hij Betty's geschreeuw hoorde, vond Adron het paar vechten in de keuken. Adron schoot Jerome tweemaal neer voordat het wapen stopte met schieten. Toen versloeg Adron Jerome met het pistool tot Betty het van Adron weghaalde en probeerde het af te vuren. Maar het pistool zat nog steeds vast, dus pakte ze een hakmes en gooide 23 keer haar man op het hoofd.

Betty Ferreri, Fauci en Adron werden allemaal gearresteerd. Adron bekende de misdaad, pleitte aanvankelijk schuldig aan tweederde moord en zelfs getuigd als een getuige voor de vervolging bij het proces van Betty en Fauci. De medegedaagden Betty en Fauci werden echter vrijgesproken omdat ze getuigden dat Jerome Ferreri een gewelddadige man was en Betty bang was voor haar leven.

Toen Adron voor een rechter voor veroordeling ging, werd de rechtbank gevraagd om een ​​tweede middel te overwegen dat niet schuldig was wegens krankzinnigheid. Defensiepsychiaters beweerden dat Adron niet verantwoordelijk was voor de moord omdat hij gehypnotiseerd was om Jerome Ferreri te beschieten.

Volgens de psychiaters werd Adron in een trance gebracht door de kracht van suggestie toen het pistool in zijn handen werd gelegd en hij het geschreeuw van Betty hoorde. Vermoedelijk veroorzaakte dit dat Adron Jerome neerschoot. Als gevolg hiervan werd Adron niet schuldig bevonden vanwege krankzinnigheid ten tijde van de moord. Hij hoefde echter niet naar een psychiatrisch ziekenhuis omdat hij na de schietpartij als gezond werd beschouwd.

4 De moord op Augustin Gouffe

Fotocredit: Henri Meyer

In Parijs op 26 juli 1889 botste Augustin Gouffe, een succesvolle zakenman bekend om zijn seksuele avonturen, tegen kennis Michel Eyraud. Eyraud zei dat hij het had uitgemaakt met zijn vriendin, Gabrielle Bompard, en dat ze Gouffe wilde zien.

Gouffe ging gretig op weg naar het appartement van het jonge meisje. Terwijl Gouffe Bompard verleidde, gleed Eyraud een strop om Gouffe's nek en wurgde hem. Nadat ze het lichaam hadden geplunderd, stopten coconspirators Eyraud en Bompard het lichaam in een kofferbak en gooiden het 500 kilometer (300 mijl) weg van Parijs.

Helaas voor Eyraud hadden getuigen hem voor zijn verdwijning met Gouffe horen praten. Eyraud werd een gezochte man maar vluchtte voordat de autoriteiten hem arresteerden.

Op 22 januari 1890 meldde Bompard zich aan en beweerde dat ze onschuldig was aan moord omdat ze door Eyraud gehypnotiseerd was om zijn wil te doen. In mei 1890 werd Eyraud gearresteerd op Cuba en uitgeleverd aan Parijs.

Die zomer gingen Bompard en Eyraud voor de rechter. Het was een van de eerste keren dat de kracht van suggestie door middel van hypnose werd gebruikt als een verdediging. De sensationele proef maakte de krantenkoppen in Europa en Amerika. Uiteindelijk kreeg Bompard 20 jaar gevangenisstraf en Eyraud werd publiekelijk geëxecuteerd door guillotine op 4 februari 1891.

3 De dood van Marie Colombos

Het was 1938 en een zwangere 23-jarige genaamd Marie Colombos was ongerust over het feit dat haar baby op de traditionele manier werd geboren. Geïnteresseerd in de bevalling onder hypnose, nam ze contact op met Robert Gilbert (ook bekend als "The Great Gilbert"), een 20-jarige veteraan van vaudeville die zich specialiseerde in hypnose. Volgens plaatselijke kranten had Gilbert onlangs een vrouw geholpen pijnloos te bevallen door middel van hypnose. In een ontmoeting met Colombos ging Gilbert op 30 juni naar haar huis in Glendale, Californië voor een oefensessie.

Op een gegeven moment werd de politie gebeld. Toen ze bij het huis aankwamen, vonden ze Colombos dood op de bank. Haar armen waren over haar borst gevouwen en ze had een flauwe glimlach. Gilbert beweerde dat hij niets had gedaan aan Colombos en dat ze gewoon op de grond was gevallen. Hij zei dat hij haar later op de bank had gelegd.

Gilbert werd gearresteerd en een autopsie werd uitgevoerd op Colombos. Maar er werd geen doodsoorzaak gevonden. Ze werd begraven, opgegraven en opnieuw gesolopieerd. Toch was er geen conclusie over wat de aanstaande moeder had gedood. Gilbert ging naar de rechtszaak en beweerde dat zijn hypnose niet gevaarlijk was. Toch werd hij schuldig bevonden en kreeg hij twee tot vijf jaar gevangenisstraf. Uiteindelijk werd zijn veroordeling tenietgedaan door gebrek aan bewijs.

2 De moord op Hans Wisbom en Kaj Moller

In Kopenhagen, op 29 maart 1951, liep Palle Wichmann Hardrup (33) een bank binnen, haalde een geweer tevoorschijn en eiste geld. Toen hij niet was omgedraaid, schoot hij bankdirecteur Hans Wisbom en teller Kaj Moller neer en vermoordde ze allebei.

Toen Hardrup werd gearresteerd, beweerde hij dat de moorden en de poging tot diefstal niet zijn schuld waren, omdat hij eerder in de gevangenis was gehypnotiseerd door zijn 39-jarige celgenoot, Bjorn Schouw Nielsen. Drie keer per week gedurende drie maanden had Nielsen Hardrup zogenaamd gehypnotiseerd en hem door de treden van de overval heen gerend.

Volgens Hardrup had Nielsen Hardrup opdracht gegeven om het geld te vragen, en als de verteller niet gehoorzaamde, moest hij die teller neerschieten en de volgende vragen stellen. Hardrup gaf zelfs toe aan een eerdere overval waarbij hij al het gestolen geld had overhandigd aan Nielsen.

Nielsen werd gearresteerd voor het plannen van de overvallen en voor het pushen van Hardrup om de twee bankmedewerkers neer te schieten. Nadat beide mannen waren berecht, was Hardrup toegewijd aan een psychiatrisch instituut en kreeg Nielsen levenslange gevangenisstraf. Beiden werden na 18 jaar vrijgelaten.

1 De dood van Marcus Freeman, Wesley McKinley en Brittany Palumbo

In het voorjaar van 2011 had North Port High School in North Port, Florida, een verontrustend aantal studenten in korte tijd gestorven. Eerst was Marcus Freeman, de 16-jarige quarterback van de school, die op 15 maart bij een auto-ongeluk om het leven kwam. Volgens zijn vriendin kreeg hij een vreemde blik op zijn gezicht en reed toen van de weg. Toen was er Wesley McKinley (16), die op 8 april 2011 werd opgehangen buiten zijn huis. Het laatste slachtoffer, de 17-jarige Brittany Palumbo, werd in mei 2011 in haar slaapkamerkast gevonden.

De dag na de dood van Wesley, vertelde George Kenney, de directeur van de school, de politie dat deze drie studenten enkele van de 75 studenten en staf waren die hij eerder had gehypnotiseerd. Hij had Marcus geleerd hoe hij zichzelf moest hypnotiseren zodat hij zich beter kon concentreren tijdens het voetbal. Om Wesley te helpen bij de Juilliard School of the Arts, had Kenney de jonge gitarist de dag voordat hij zichzelf had gehangen, gehypnotiseerd. Kenney had ook Bretagne gehypnotiseerd om haar te helpen met haar testangst. Toen haar cijfers na vijf maanden niet verbeterden, pleegde ze zelfmoord.

Nadat hij met administratief verlof was gestopt, trad Kenney in juni 2012 af. Hij kreeg een proeftijd van een jaar voor het beoefenen van therapeutische hypnose zonder een vergunning. Het schoolbestuur vestigde zich bij de families van de studenten en gaf elk gezin $ 200.000.