10 Crazy Theories About Human Consciousness

In de eeuwen sinds Rene Descartes zei: "Ik denk, daarom ben ik dat," filosofie en wetenschap hebben onafhankelijk een groter begrip van bewustzijn nagestreefd, met uitgesproken gemengde resultaten. Als een verwerkingseenheid zijn de hersenen nog steeds ongeveer 30 keer krachtiger dan de snelste supercomputers ter wereld, maar als er inderdaad een proces of een reeks processen is die onze individualiteit en ons zelfbewustzijn bepalen, moet dit nog worden vastgesteld ... nu.

Zoals met alle grote vragen, proberen heel slimme mensen deze te beantwoorden. Hier zijn enkele theorieën die naar voren zijn gebracht.

10 We percipiëren de wereld in plakjes tijd

Wetenschappers konden het er niet over eens zijn of de perceptie van onze omgeving ongehinderd verloopt zoals water of dat ze incrementeel wordt waargenomen, zoals afbeeldingen in een flipboek. Onderzoekers hebben een model ontwikkeld dat stelt dat het een beetje van beide is.

In hun toepasselijk genaamde Time Slice Theory wordt waarneming gezien als een tweestaps proces, waarvan de eerste een onbewuste verwerking is van onze omgeving in brede lijnen, zoals de vorm of kleur van omringende objecten. Deze eerste fase vindt plaats in ongelooflijk korte "plakjes" van tijd tot 400 milliseconden. De hersenen consolideren en verwerken vervolgens de invoer in de tweede fase.

Hoewel dit model sterk gericht is op visuele verwerking, impliceert dit dat het gevoel van 'bewustzijn' in feite een illusie is, een reeks snapshots die tot een geheel zijn samengevoegd met behulp van andere cognitieve processen zoals geheugen.

9 De hersensynchronisatie tot het produceren van bewustzijn

De theorie van neurale synchronie is in 2007 naar voren gebracht en moet meer doen met een mogelijk mechanisme achter bewustzijn dan met de aard van het bewustzijn zelf. In verschillende onderzoeken werd opgemerkt dat subliminale of onbewuste verwerking van stimuli veel van dezelfde gebieden van de hersenen activeert als bewuste, direct waargenomen stimuli. Dit leidde ertoe dat onderzoekers zich afvroegen of er een specifieke handtekening kon worden gevonden die onderscheid maakt tussen de twee.

Het bleek dat er een soort 'globale synchronisatie' van onafhankelijke hersensystemen plaatsvindt tijdens bewuste verwerking, terwijl onbewuste verwerking alleen meer plaatselijke coördinatie vereist. De resultaten van het team suggereren dat er een activeringsgolf plaatsvindt bij het verwerken van oppervlaktestimuli. Deze grootschalige coördinatie van verschillende onafhankelijke compartimenten van de hersenen gebeurt slechts 80 milliseconden na de initiële stimulus.

Het team is ervan overtuigd dat dit niet alleen indicatief is voor een zwaardere verwerking voor bewuste input, maar eerder een echte neurale handtekening is van het bewustzijn zelf.

8 Elke hersencel is bewust

Het zogenaamde 'bindende probleem' is een van de grote obstakels op het pad naar het ontdekken van de ware aard van bewustzijn. Hoewel we veel verschillende sensorische elementen individueel waarnemen, is onze subjectieve ervaring van al deze elementen samengebonden in een enkele ervaring. Deze binding is problematisch, omdat er simpelweg geen verklaring is voor hoe het gebeurt.

De enkele neuronentheorie stelt dat elk individueel neuron feitelijk een bepaald niveau van bewustzijn heeft. Het suggereert dat neuronen, net als mensen, in staat zijn om informatie op een bewuste manier te ontvangen en door te geven, maar niet in staat zijn informatie bij een groep te verzamelen. Het is deze neuronale intercommunicatie die resulteert in een enkele, uniforme sensorische output.

Het idee dat neuronen in staat zijn om in essentie met elkaar te communiceren, ondanks dat ze daarvoor geen fysieke middelen hebben, is ook hoogst suggestief voor quantumverstrengeling, een bekende kwantummechanische functie waarbij de toestanden van twee verbonden deeltjes altijd met elkaar overeenkomen, zelfs als ze gescheiden zijn. .

7 The Many Minds Theory

In een notendop, de Many Worlds theorie van de kwantummechanica is het idee dat elke afzonderlijke gebeurtenis zijn eigen onafhankelijke realiteit genereert, gescheiden van de onze, maar net zo echt. De Many Minds-theorie is in feite een onderzoek van Many Worlds in relatie tot het bewustzijn.

De suggestie is dat het multiversum niet verandert; ons perspectief ervan wel. Als de oneindige uitkomsten van elke actie al bestaan, is de "vertakking" van het multiversum wanneer een gebeurtenis plaatsvindt, niet zozeer een actie van het multiversum als wel een verschuiving in onze perceptie.

Als er miljoenen exemplaren van elk van ons zijn in fysieke alternatieve universums, dan moeten onze hersenen in verband worden gebracht met al die miljoenen geesten. Anders zouden onze alternatieve kopieën gedachteloze kafjes zijn. Het impliceert ook dat ons bewustzijn niet echt kan worden beëindigd omdat ons perspectief zou verschuiven op of vóór het moment van de dood.

6 Bewustzijn is passief

De passieve frametheorie suggereert dat - niet als bedenksel bedoeld - iedereen het hele bewustzijn aan het overdrijven is. De theorie stelt dat wat we waarnemen niet door bewuste processen gecreëerd of zelfs maar gereageerd wordt. Bewustzijn is meer een tussenpersoon of tolk, simpelweg informatie presenteren zonder inspraak of controle over onze reacties.

We ervaren onze gedachten, gevoelens en acties als gedicteerd of gecontroleerd door ons bewustzijn, terwijl we het feitelijk te veel krediet geven. Bewustzijn is net als internet: het kan worden gebruikt om heel veel dingen te doen, maar het heeft geen eigen vrije wil, afhankelijk zijn van de gebruiker om taken uit te voeren.

5 De elektrische activiteit van de hersenen produceert bewustzijn

De bewuste elektromagnetische informatietheorie stelt dat de dynamiek van het elektromagnetische veld van de hersenen zou kunnen correleren met het bewustzijn. In feite kan het zelfs het onderliggende fysieke proces van bewustzijn zijn.

Het EM-veld zelf is niet ons bewustzijn, maar de overdracht van informatie naar individuele neuronen en regulering van hun activiteit vormt het.Onze bewuste wil is in feite onze ervaring van het elektromagnetische veld van de hersenen. Deze eigenschap van het brein evolueerde, omdat evolutie niet voor het bewustzijn zou hebben gekozen tenzij het een voordelige evolutionaire functie had.

De theorie is onder vuur komen te liggen omdat ze grotendeels niet ingaat op het concept van vrije wil. Het veronderstelt dat de functies van de hersenen volledig deterministisch zijn, een gesloten systeem dat weinig ruimte laat voor willekeur, een noodzakelijk element voor vrije wil om naar boven te komen.

4 Bewustzijn hangt af van de integratie van informatie

Zoals eerder besproken, wordt de centrale eigenschap van bewustzijn geacht de geïntegreerde aard te zijn - al onze zintuiglijke input gecombineerd tot één enkele ervaring. De geïntegreerde informatieleer stelt dat deze complexiteit zelf aanleiding geeft tot bewustzijn. Het bewustzijnsniveau van een wezen kan effectief worden gemeten door het niveau van complexiteit in de systemen van zijn hersenen. Hoewel het jong en incompleet is, is het de eerste theorie van het bewustzijn die wiskundig gemodelleerd kan worden.

Er werd waargenomen dat de verschillende componenten van de hersenen zelf verschillende niveaus van complexiteit hebben, en dat hoe minder complex het systeem is, hoe minder essentieel het is voor bewuste gedachten. De verschillende verbindingen tussen deze systemen hebben hun eigen niveaus van complexiteit, en het niveau van integratie tussen deze systemen - en de complexiteit daarvan - geeft aanleiding tot wat we beschouwen als bewustzijn. Deze theorie heeft een onvermijdelijke implicatie:

3 Elk Voldoende Complex Systeem wordt Bewust

Integrated Information Theory (IIT) maakt met name geen onderscheid tussen soorten systemen en is daarom niet uitsluitend van toepassing op de hersenen. Andere systemen, zowel natuurlijke als door de mens gemaakte, vertonen een vergelijkbare mate van complexiteit en er is gesuggereerd dat dergelijke systemen ook het bewustzijn kunnen ervaren, zij het op een ander niveau dan dat waarmee we vertrouwd zijn.

Bossen en andere natuurlijke ecosystemen zijn bijvoorbeeld geïntegreerd, zij het niet op een extreem hoog niveau. Interacties tussen bomen, dieren, enzovoort zijn meer causaal en komen willekeurig voor zonder algemene richtlijnen. Internet daarentegen is een door de mens gemaakt systeem met een hoge mate van integratie en bevat meer individuele transistoren dan het menselijk brein met synapsen. Hoewel niet zo nauw geïntegreerd als de hersenen, gebruikt internet alleen de verbindingen die op een bepaald moment nodig zijn.

Een manier om deze theorie te testen zou zijn om twee verschillende systemen te modelleren op een (zeer krachtige) computer, elk met dezelfde invoer en uitvoer, maar met verschillende interne verbindingen. Hoe complexer de interne bedrading, hoe hoger het bewustzijn dat we van een dergelijk systeem kunnen verwachten. Als onze volgende theorie juist is, kunnen we een dergelijk experiment meteen uit het raam gooien.

2 Het is onmogelijk om op een computer te modelleren

Onderzoekers hebben veel tijd besteed aan het bestuderen van de implicaties van geïntegreerde informatietheorie en ze hebben enkele nogal dwingende gedachten over het onderwerp: ze kwamen tot de conclusie dat als het correct is, IIT een model beschrijft van menselijke hersenprocessen die nooit zullen worden gerepliceerd op een computer, hoe krachtig ook.

Dit is een voorbeeld van hoe integratie van informatie cruciaal is voor het bewuste denken. Het combineren van verschillende soorten ervaringen om onze indruk van een nieuwe ervaring te formuleren, komt neer op een vorm van informatiecompressie. Natuurlijk leidt dit onvermijdelijk tot gegevensverlies. Door wiskundig een systeem te beschrijven dat informatie op deze manier kan opslaan zonder gegevens te verliezen (ook bekend als onze herinneringen), concludeerde het team dat alle eerdere noties van geïntegreerd bewustzijn onjuist zijn, of dat bewustzijn een proces is dat niet op een computer kan worden gemodelleerd.

1 De menselijke hersenen is Een kwantumcomputer

Halverwege de jaren negentig presenteerden onderzoekers een theorie van "georkestreerde objectieve reductie" ("Orch OR"), die onmiddellijk ronduit werd bekritiseerd. De theorie stelt dat "microtubules" in hersencellen de thuisbasis zijn van kwantumvibratieberekeningen "georkestreerd" door synaptische ingangen en dat de hersenen informatie verwerken op vrijwel dezelfde manier als een kwantumcomputer. De kritiek kwam van de overtuiging dat het brein gewoon te "warm, nat en lawaaierig" was, een plek voor deze delicate processen om plaats te vinden.

Een Japans team leende twintig jaar later zware steun aan deze theorie door kwantumtrillingen op warme temperatuur te ontdekken in microtubuli die zich in hersenneuronen bevinden. Orch OR werd verder ondersteund door een onderzoek dat aangaf dat klinische anesthesie mogelijk werkt door direct op deze microtubuli in te werken, waardoor onbewuste hersenactiviteit mogelijk wordt terwijl het bewustzijn effectief wordt ontkend.

Dit was voor de initiatiefnemers van de Orch OR-theorie aanleiding om hun controversiële werk opnieuw te verdedigen.