Delen:
10 Bizarre verhalen over de echte Sinterklaas
Als we de naam Sinterklaas horen, zien de meeste mensen een vrolijke dikke man in een rode hoed die cadeautjes brengt op kerstochtend. Sinterklaas is echter niet alleen een man die op de Noordpool woont - hij is een echt persoon.
Ongeveer 1700 jaar geleden woonde de echte Sinterklaas in Turkije en diende als bisschop voor de katholieke kerk. De echte man heeft een hele eigen legende, vol met een aantal ongelooflijk vreemde verhalen die misschien net veranderen hoe je Kerstmis ziet.
10 Hij is de patroonheilige van prostituees
De beschermheilige zijn van prostituees is een groot deel van de legende van Sinterklaas.
Zoals het verhaal gaat, had een arme man in Myra in de derde eeuw drie dochters die oud genoeg werden om te trouwen. Omdat de vader het zich niet kon veroorloven hun bruidsschat te betalen, besloot hij zijn dochters als prostituee in slavernij te verkopen.
Sinterklaas kwam erachter en besloot om te helpen. Maar hij wilde niet dat iemand wist dat hij het deed. Dus sloop hij 's nachts hun huis binnen en gooide een zak goud in de schoenen van de oudste meisjesenschoen. Toen ze wakker werd, vond ze het en had ze eindelijk genoeg geld om te trouwen.
Hij kwam weer terug toen de andere meisjes volwassen werden. De derde keer ving de vader van de meisjes Sinterklaas op, die de vader beloofde de identiteit van Nicholas niet bekend te maken of wat hij had gedaan.
9 Hij voerde zijn eerste wonderen in de baarmoeder uit
Sinterklaas verrichtte zijn eerste wonder bij de conceptie en zijn tweede bij de geboorte.
Zijn moeder, Nonna, was ouder en kinderloos. Volgens sommige verhalen was ze niet in staat om te bevallen. De geboorte van Nicholas was een wonder, het leven creërend in een onvruchtbare baarmoeder - en daar stopte hij niet.
Nonna werd vreselijk ziek toen ze zwanger van hem was. De tweede dat hij werd geboren, echter, Sinterklaas genas op miraculeuze wijze en onmiddellijk zijn moeder. Het was een ongelooflijk wonder dat het leven van zijn moeder redde - althans voor een paar jaar.
Blijkbaar vond Nicholas het niet leuk om herhalingen van zijn wonderen te doen. Terwijl hij nog een jongen was, namen zowel zijn moeder als vader een plaag op. Deze keer liet Nicholas de natuur gewoon zijn gang gaan en stierven zijn ouders.
8 Hij begon te vasten toen hij een week oud was
Zodra Sinterklaas werd geboren, bracht zijn moeder hem naar een doopvont, waar Nicholas zijn derde wonder verrichtte. Ter ere van de Maagd Maria stond de pasgeboren Sinterklaas zonder steun op eigen benen. Volgens de legende stond hij daar drie uur lang.
Hij was ook ongelooflijk vroom, zelfs voordat hij kon praten. Hij weigerde borstvoeding te geven op woensdagen en vrijdags omdat dit heilige dagen van vasten waren. Hij nam geen enkele druppel op voordat hij wist dat zijn ouders hun gebeden hadden beëindigd - waardoor hij de jongste persoon was die ooit schuldig was - zijn ouders uit te schakelen.
7 Hij sloeg een bisschop in het gezicht
In 325 na Christus hield de Romeinse keizer Constantijn de Raad van Nicea. Hij riep 300 bisschoppen uit de hele wereld bijeen om samen te komen, zodat ze hun mening over de Heilige Drie-eenheid konden bespreken.
Sinterklaas was van mening dat Jezus in alle opzichten de gelijke van God was. Aan de andere kant betoogde bisschop Arius dat God boven alles verheven was. De bisschoppen luisterden beleefd en wachtten op hun beurt om te antwoorden. Toen stond Sinterklaas op en bood zijn weerwoord aan door Arius recht in zijn stomme, heidense gezicht te slaan.
Nicholas werd in de gevangenis gegooid. Toen de Maagd Maria verscheen en vroeg waarom hij in de gevangenis zat, antwoordde Nicholas: "Vanwege mijn liefde voor jou." Blijkbaar aan boord met Nicholas 'probleemoplossende technieken, liet Maria hem een bijbel achter. Toen liet de keizer hem vrij, en de concilie van bisschoppen was het ermee eens dat Nicholas gelijk had.
6 Hij bracht kinderen weer tot leven
Sinterklaas is ook de patroonheilige van kinderen. Daar zit ook een verhaal achter - 'Het verhaal van de drie gebeitste jongens' - en het is veel vreemder dan je zou denken.
Volgens een oud Frans lied klopten drie jonge jongens op een slagerdeur en vroegen of ze de nacht konden blijven. De slager nodigde ze uit, hakte ze met een bijl en gooide ze in een zuurkast. Hij hield niet van kinderen en kon blijkbaar geen andere manier bedenken om ze uit zijn huis te krijgen.
Zeven jaar later liet Sinterklaas bij de slager plaats om wat te eten. Hij vroeg naar het vat vol lijken, waarvan de slager nooit had gedacht het uit zijn huis te halen.
De slager was in paniek. Sinterklaas, die vergeving bracht in nieuwe extremen, zei: "Bekeert u en God zal u vergiffenis schenken." Toen stak hij zijn vinger uit en de kleine kinderen kwamen uit de hemel en weer terug tot leven.
5 Hij was nauwelijks 152 centimeter (5 ') lang
In 1953 brak een professor in de menselijke anatomie het graf van Sinterklaas open en analyseerde zijn botten. Hij ontdekte dat Sint Nicolaas er anders uitzag dan de kerstman die we ons voorstellen.
Allereerst was Nicholas niet dik en hij was absoluut niet lang. Hij was iets meer dan 152 centimeter (5 ') lang. Toegegeven, mensen waren korter terug in zijn tijd, maar dat stelde hem nog steeds ruim onder het gemiddelde.
Ook was hij waarschijnlijk niet zo vrolijk. Tegen de tijd dat hij stierf, had Sint Nicolaas constant pijn. Hij had chronische artritis in zijn ruggengraat en bekken en vreselijke hoofdpijnen van het bot verdikken op zijn schedel.
Hij had ook een gebroken neus, hoogstwaarschijnlijk doordat hij zijn neus stootte terwijl hij nog leefde. Niet iedereen, zo lijkt het, hield van de vrolijke oude Sinterklaas.
4 Zijn botten lekken een zoet ruikende vloeistof
Nadat Sinterklaas stierf, begon zijn tombe een zoete geur te verspreiden.Toen de priesters naar binnen keken, ontdekten ze dat er een vreemde witte vloeistof uit zijn botten sijpelde. Ze noemen het de 'Manna of Saint Nicholas'.
Zelfs als ze hem verplaatsen, blijft hij deze witte vloeistof afscheiden. Of het nu een wonder is of gewoon vochtigheid, het is er absoluut. De kerk verzamelt het manna in flesjes, vermengt het met heilig water en verkoopt het aan mensen. Ze verkochten het altijd als een magische remedie.
Mozart dronk de vloeistof van Sinterklaas toen hij op zijn sterfbed lag. Toen hij niet beter werd, raakte hij ervan overtuigd dat hij voor de gek werd gehouden en een flesje met gif had gekregen. Dat is misschien de reden waarom hij stierf, of misschien is het drinken van een vreemde vloeistof die uit de botten van een Turkse man sijpelt niet de beste manier om een ziekte te behandelen.
3 Zijn lichaam werd gestolen
Sinterklaas werd begraven in Turkije, en daar bleef hij een paar honderd jaar.
Maar in 1087 wilden sommige goede christenen uit Italië hun toewijding aan Gods wil tonen. Dus stuurden ze 70 zeilers naar Turkije, braken in zijn tombe, grepen zoveel van zijn botten als ze konden dragen, renden terug naar huis, plaatsten ze tentoongesteld en rekenden toeristen geld aan om naar hen te kijken. Ze stonden erop dat dit de wil van God was.
Vandaag proberen de Turken Sinterklaas terug te krijgen.
"Maar ze zullen ze nooit krijgen!" Zegt pater Matera, de rector van de basiliek waar de botten van Nicholas zijn opgeslagen. Zoals pater Matera uitlegt, Turkije is een islamitisch land en de botten van Sinterklaas behoren tot een goed, christelijk land dat het voorbeeld van Jezus volgt.
Bovendien verdienen ze een fortuin door dingen in een huis van God te verkopen. De botten van Sint-Nicolaas brengen veel toerisme en zelfs meer geld met zich mee. Ze verkopen 2 liter (2,1 qt) flessen heilig water vermengd met het manna uit zijn botten voor £ 160, precies zoals Jezus zou hebben gedaan.
2 Zijn botten zijn overal ter wereld verspreid
De meeste botten van Sint Nicolaas liggen in Bari, Italië - maar niet allemaal. Kleine stukjes zijn uit zijn skelet gerukt en verspreid over de wereld.
Een kerk in Frankrijk heeft bijvoorbeeld een vingerbot. Een andere Franse kerk heeft een van zijn tanden, net als een klooster in Duitsland. In Venetië hebben ze een mooi assortiment van kleine botten, bijeengezameld uit de kleine stukjes in Turkije die de grafrovers per ongeluk achterlieten.
In heel Europa hebben kerken kleine monumenten voor Sinterklaas. De man in Duitsland bijvoorbeeld, heeft een gouden beeld van Nicholas die zijn eigen tand ophoudt alsof hij er net met een touwtje en een deurknop uit getrokken heeft - een heilige relikwie die in nederige eerbied voor een heilige is opgericht.
1 Kinderen leggen hooi in hun schoenen voor zijn ezel
Vandaag, in Noord-Amerika, doen we kousen over de mantel en wachten op Sinterklaas om ze te vullen met lekkernijen.
De meesten realiseren zich niet dat onze traditie voortkomt uit een eerdere katholieke. Kinderen zouden hun schoenen vullen met hooi en wortels voordat ze gingen slapen. Sinterklaas, zij baden, zouden 's nachts met zijn ezel komen. Hij zou hun gaven gebruiken om zijn dier te voeden en in ruil daarvoor fruit, snoep en speelgoed achterlaten in de schoenen van de jongens en meisjes.
Op zichzelf is het een schattige kleine traditie, niet te verschillend van degene die we vandaag volgen. In context is het echter een ontbrekende schakel die de oorsprong van een aloude traditie duidelijk maakt. De schoenen zijn een duidelijke verwijzing naar het verhaal van Sinterklaas en geven de drie bruidsschatten.
Dus als we wachten op geschenken van de vrolijke oude Saint Nick, volgen we een aloude traditie van de hoop dat een heilige ons zal behoeden om onze kinderen niet in de prostitutie te hoeven verkopen.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.