Delen:
10 bizarre figuren uit de UFO-contacteebeweging
Nadat Kenneth Arnold de UFO-rage in 1947 op gang had gebracht, ontstond een groep gelovigen, die beweerden dat ze contact hadden met vliegende schotels. Deze 'contactees', zoals ze bekend waren, vertelde bizarre verhalen over het praten met buitenaardse wezens via telepathie en het bezoeken van verre planeten.
Hun beroemdste woordvoerders, zoals George Adamski en zijn vriend George Hunt Williamson, schreven bestverkopende boeken en lezingen in het land gedurende de jaren vijftig. Hoewel hun populariteit in de jaren zestig vervaagde en hun verhalen flagrant nep en onwetenschappelijk waren, valt niet te ontkennen dat de oorspronkelijke contactpersonen een vreemde, interessante groep waren.
10 Buck Nelson
De gastheer van een jaarlijkse UFO-conventie op zijn eigen boerderij in Missouri, Buck Nelson, was een eenvoudige, bescheiden man die zichzelf in 1956 een belachelijk pamflet publiceerde met de titel Mijn reis naar Mars, de maan en Venus. Na twee eerdere UFO-waarnemingen beweerde Nelson dat vier inzittenden van een UFO op 5 maart 1955 naar zijn huis waren gekomen.
De bezoekers bestonden uit een jonge aardbewoner, een stel mannen van Venus en een reusachtige hond van 136 kilo (300 lb) genaamd Bo. Nadat hij zijn huis had onderzocht, vertelden de bezoekers Nelson dat ze hem ooit mee konden nemen naar een reis naar andere planeten.
Meer dan een maand later, op 24 april, namen Nelson's nieuwe vrienden hem en zijn hond Ted op voor een reis naar de ruimte. Ten eerste reisden de mannen naar Mars, die Nelson beschreef als kleurrijk en vergelijkbaar met de aarde. Vervolgens maakten ze een stop op de maan. Toen beëindigden ze de reis met een blik op Venus, een utopie die geen behoefte had aan gevangenissen, politieagenten of oorlogen.
Nadat Nelson teruggekeerd was naar zijn thuisplaneet, beloofde hij de aliens dat hij iedereen over zijn reizen zou vertellen. Hij sprak met de media over zijn ervaringen en werd verondersteld ondervraagd door de strijdkrachten. Op zijn boerderijcongressen verkocht Nelson stukjes Bo's haar om zijn verhaal te ondersteunen. Sceptici merkten op dat het Venusiaanse hondenhaar vergelijkbaar was met dat van honden op aarde. Hij zei tegen hen: "Dawgs is dawgs. Het maakt niet uit van welke planeet ze komen. '
9 Cynthia Appleton
Op 18 november 1957 zorgde de Engelse huisvrouw Cynthia Appleton voor haar kinderen thuis toen ze plotseling een hoog piepgeluid hoorde in haar woonkamer. Toen het geluid was gestopt, zag Appleton een lange, blonde man bij haar openhaard materialiseren. Telepathy gebruikend, instrueerde de man Appleton om niet bang te zijn. Hij was een bezoeker van de planeet Gharnasvarn en zijn mensen wilden contact maken met speciale aardbewoners zoals Appleton.
In het volgende jaar zou de man uit Gharnasvarn nog zeven optredens doen in Appleton's huis, soms met een vriend mee. Wanneer hij niet uitlegt hoe hij kanker moet genezen, maakt de man pseudo-filosofisch gebabbel, waarbij hij erop aandringt dat tijd niet echt is en dat al het leven verenigd was. Tijdens zijn laatste zes bezoeken vermeed de man ook teleporteren en koos ervoor om in plaats daarvan in een grote zwarte auto te komen.
In september 1958 toonden de man van Gharnasvarn en zijn vriend zich nog een laatste keer aan Cynthia Appleton. Ze vertelden de moeder van twee dat ze zwanger was. Verwarrend genoeg zou het kind "van het ras van Gharnasvarn" zijn, maar ook de zoon van haar man.
In mei 1959 beviel Appleton van een babyjongen zoals de buitenaardse wezens blijkbaar hadden voorspeld. Ondanks enige media-aandacht zagen de Appletons de Gharnasvarn-mannen nooit meer terug en verdwenen ze al snel stilletjes uit de openbare schijnwerpers.
8 Gabriel Green
Als professionele fotograaf gaf Gabriel Green zijn carrière op om interesse in UFO's na te streven. Hij was de oprichter van een vroege UFO-organisatie, de Amalgamated Flying Saucer Clubs of America, Inc., en bewerkte ook het tijdschrift van de groep, de Flying Saucers International. In 1960 lanceerde Green een onafhankelijke campagne om president van de Verenigde Staten te worden, concurrerend tegen Democraat John F. Kennedy en Republikein Richard Nixon.
Hoewel Green een inschrijfkandidaat was en geen politieke ervaring had, nam hij zijn bod voor president serieus. In een interview uit augustus 1960 beweerde Green dat de 'Space People' hem hadden gevraagd te vluchten.
Hij gaf toe dat hij aanvankelijk terughoudend was, maar hij besefte dat de aarde was gedoemd tenzij de mensheid luisterde naar de wijsheid van het ruimtemensen. In zijn officiële platform beloofde Green de afschaffing van belastingen, gratis college-opleidingen en een ruimteschip-missie naar Mars.
Helaas heeft Green zich, ondanks de steun van de Space People, uiteindelijk teruggetrokken uit de race. In 1962 probeerde Green naar de Amerikaanse Senaat te rennen als Democraat, maar verloor de verkiezingen. Na weer een mislukte poging tot het presidentschap in 1972, stopte Green zijn politieke ambities ten goede, vermoedelijk in de veronderstelling dat de aarde ten dode opgeschreven was.
7 Ted Owens
Hij noemde zichzelf de 'PK (psychokinetische) man', en beschouwde zichzelf als een echte superheld. Owens, lid van MENSA, was een genie met een 150 IQ die beweerde dat buitenaardse wezens hem bovennatuurlijke krachten hadden gegeven. Dankzij de hulp van 'Space Intelligences' kon hij alles doen, van het beheersen van het weer tot het wijzigen van de resultaten van een sportgame.
Volgens Owens waren de Space Intelligences hyperdimensionale wezens die rondreden in UFO's en de aarde nauwlettend in de gaten hielden. Hij maakte voor het eerst contact met hen in 1965 toen een van hun UFO's verscheen en voor zijn auto verdween. Ze communiceerden met Owens via telepathie en waren de bron van zijn PK-krachten. In zijn eigen woorden was Owens een test "om erachter te komen hoeveel van de PK-kracht een mens kan absorberen en kan staan."
Hoewel Owens zijn fans had, worstelde hij om academici en wetenschappers te overtuigen van zijn capaciteiten.Hij verzamelde obsessief krantenknipsels en verslagen die naar verluidt zijn demonstraties en voorspellingen controleerden. De meeste professionals behandelden hem echter sceptisch. Slechts enkele sportschrijvers, een CIA-agent en een NASA-official geloofden zijn bizarre verhalen.
6 Aladino Felix
In 1959, onder het pseudoniem van Dino Kraspedon, publiceerde Aladino Felix een typisch boek van de contactee-beweging genaamd Mijn contact met vliegende schotels. Felix, een Braziliaan, schreef dat hij de bemanning van een UFO ontmoette in de staat Sao Paulo. De ervaring leidde ertoe dat de kapitein van de UFO Felix enkele maanden later bij hem thuis opzocht, waar hij de gebruikelijke buitenaardse waarschuwingen uitsprak over de gevaren van het atoomtijdperk.
Zes jaar later dook Felix weer op in het publieke oog en vormde zichzelf als een paranormaal begaafd persoon. Hij maakte vage voorspellingen over natuurrampen, die samenvielen met een van de dodelijkste plotselinge overstromingen in de Braziliaanse geschiedenis in 1966. Tijdens een politiek turbulente tijd in Brazilië, profileerde Felix ook de aanvallen van terreuraanslagen in het land.
Als sommige voorspellingen van Felix griezelig accuraat waren, dan was dat misschien vanwege zijn eigen interventie. In 1968 werden Felix en 18 andere mensen gearresteerd nadat ze verdacht werden van bankovervallen en bomaanslagen. De bende had zelfs geplot om politici te vermoorden, en het bleek dat Felix hun leider was.
Voordat hij naar de gevangenis werd gestuurd, beloofde Felix: "Mijn vrienden uit de ruimte zullen hier komen en me vrij maken en mijn arrestatie wreken. Je kunt naar tragische gevolgen voor de mensheid kijken wanneer de vliegende schotels deze planeet binnenvallen. '
5 Daniel Fry
Op 4 juli 1950 maakte Daniel Fry een wandeling door de woestijn van New Mexico toen een op afstand bestuurde UFO op 20 meter afstand van hem landde. Een stem uit de UFO nodigde Fry uit om een ritje te maken. Terwijl de remote piloot van het schip met hem praatte, werd Fry weggevoerd naar New York City en terug in slechts 30 minuten.
De gastheer van Fry, Alan, had veel te zeggen tegen zijn verbijsterde passagier. Alan onthulde dat de buitenaardse wezens die rondreden op aarde in vliegende schotels zelf oorspronkelijk aardbewoners waren. De voorouders van Alan hadden de legendarische landen Atlantis en Lemuria gebouwd, twee geavanceerde superkrachten die elkaar uiteindelijk verwoestten. De weinige overlevenden werden gedwongen om te verhuizen naar Mars, waar ze hun beschaving herbouwden en de aarde van een afstand observeerden.
Om de boodschappen van de marsmannetjes te verspreiden, stichtte Fry een spirituele organisatie genaamd Understanding, Inc. Toen het in 1955 in Californië werd gesticht, had de groep slechts negen leden. Maar het werd al snel een aantal leden georganiseerd in 60 "eenheden" over de hele wereld. Lang na de oorspronkelijke bloeitijd van de contactees, overleefde de organisatie in de jaren 1980, hoewel een academische studie had vastgesteld dat het tegen die tijd 'in ernstige achteruitgang' was.
4 Orfeo Angelucci
Een fabrieksarbeider die ooit een zenuwinzinking had gehad, Orfeo Angelucci en zijn contacten met contactpersonen werden bestudeerd door de beroemde Zwitserse psycholoog Carl Jung. Angelucci's verhalen hadden een christelijk tintje, met engelen, Lucifer en zelfs een ontmoeting met Jezus Christus.
In mogelijk zijn meest amusante anekdote beweerde Angelucci dat hij in januari 1953 lichamen had verwisseld met een buitenaards wezen met de naam Neptunus. Angelucci herinnerde zich hoe hij in slaap viel op een divan op aarde maar ontwaakte in Neptunus 'lichaam op een andere planeet.
Neptune's metgezellen, Lyra en Orion, toonden Angelucci een projectie van een oude planeet genaamd Lucifer. De Luciferiërs probeerden de mensen van andere planeten te overwinnen, en als straf werden ze opgesloten op aarde. Volgens de gastheren van Angelucci waren de meeste moderne mensen de afstammelingen van de gevallen Luciferianen.
Zoals veel van de andere contactpersonen op deze lijst, voelde Angelucci een verplichting om zijn medemensen te redden. Terwijl hij in het lichaam van Neptunus was, kreeg Angelucci een gruwelijke visie van de apocalyps. Als de mensen van de Aarde hun wegen niet zouden veranderen tegen 1986, zou hun planeet worden vernietigd door een gigantische komeet. Onnodig te zeggen dat de komeet nooit kwam en Angelucci stilletjes stierf in 1993.
3 Reinhold O. Schmidt
Op 5 november 1957 struikelde de Duits-Amerikaanse boer Reinhold O. Schmidt naar verluidt op een ballonachtige UFO in een afgelegen deel van Kearney, Nebraska. Nieuwsgierig naderde hij het schip, maar het schoot een lichtstraal op zijn borst en verlamde hem. Toen liepen twee mannen de UFO uit, zochten Schmidt op naar wapens en nodigden hem uit. Vreemd genoeg sprak de hele ploeg Duits en hun leider sprak Engels met een dik Duits accent.
Nadat Schmidt was uitgelaten, trok de UFO de lucht in. Hoewel hij bang was dat niemand hem zou geloven, besloot Schmidt dat hij contact moest opnemen met de autoriteiten. Hij nam de plaatsvervangende sheriff van Kearney ter plekke van zijn ontmoeting. Schmidt liet het ook zien aan het hoofd van de politie en enkele andere lokale notabelen.
Het stadsbestuur gaf Schmidt toe dat zijn verhaal waar moet zijn geweest, maar daarna hebben ze hem gedwongen het te ontkennen. Toen het verhaal zich over de stad verspreidde, werd een uitdagende Schmidt een dag in de gevangenis gegooid.
Natuurlijk had Schmidt nog veel meer ontmoetingen met de vreemde Duitstalige UFO-crew, en natuurlijk volgden boeken en lezingen. Het duurde echter niet lang voordat juridische problemen zijn beweringen in twijfel hadden getrokken. In 1961 scoorde Schmidt een oudere weduwe van duizenden dollars. Hij werd veroordeeld en veroordeeld om in de gevangenis te dienen voor grootdiefstal.
2 Wilbert Smith
Toen het publiek voor het eerst geïnteresseerd raakte in UFO's, stonden er twee groepen gelovigen in de schijnwerpers.Aan de ene kant waren de contactpersonen die deel uitmaken van deze lijst, leken die beweerden dat ze praatten, ontmoetten en reisden met wezens uit andere werelden.
Aan de andere kant waren meer opgeleide professionals vertegenwoordigd door bijvoorbeeld Donald Keyhoe, een marine-vlieger en medeoprichter van de National Investigations Committee on Aerial Phenomena (NICAP). Keyhoe en zijn groep stuurden contactverhalen weg en probeerden meer wetenschappelijk onderzoek te doen naar UFO's met hun achtergrond als militaire figuren en wetenschappers. De twee groepen konden het nooit goed met elkaar vinden. Keyhoe weigerde bijvoorbeeld vaak om te worden gezien op tv-shows met contactees.
Wilbert Smith, een radio-ingenieur voor het Canadese ministerie van Transport, was een interessante mix van de twee concurrerende groepen. Hij diende als een speciale adviseur voor het originele NICAP, maar hij associeerde zich met contactees zoals George Hunt Williamson, die rapporteerden in contact te zijn met dezelfde buitenaardse personages als Williamson's cirkel kende. Van 1950 tot 1954 regisseerde Smith ook Canada's Project Magnet, een door de overheid gefinancierde onderzoeksgroep die UFO-waarnemingen bestudeerde.
De conclusies van Smith brachten het ministerie van Transport in grote verlegenheid. Hij ging verder dan te zeggen dat de bestudeerde UFO-waarnemingen echt waren en debatteerden dat vliegende schotels eigenlijk uit parallelle universums kwamen.
Hij geloofde dat mensen via psychische vermogens met UFO's konden communiceren en wees op nepstudies door een contactgroep met de naam Borderland Sciences Research Associates als bewijs. Uiteraard verloor Project Magnet uiteindelijk zijn financiering, maar Smith bleef onderzoek doen naar UFO's tot zijn dood op 27 december 1962.
1 William Dudley Pelley
William Dudley Pelley was misschien de vreemdste contactee die uit de 20e eeuw kwam. Als extreme antisemiet had hij in de jaren twintig als scenarioschrijver gewerkt. Maar hij verliet Hollywood omdat hij dacht dat Joden de filmindustrie en de wereld in het algemeen beheersten.
Na het verlaten van Hollywood raakte Pelley betrokken bij de mystiek en publiceerde een populair artikel (en later een boek) over een bijna-doodervaring die hij had. Pelley beweerde dat hij zeven minuten in 'eeuwigheid' doorbracht, een bezoek bracht aan God, Jezus en hyperdimensionale wezens die hem vertelden dat zielen in de tijd gereïncarneerd zijn totdat ze de spirituele hiërarchie beklommen en witte mensen werden.
Toen Adolf Hitler in 1933 aan de macht kwam, combineerde Pelley gretig zijn mystiek en racisme in het Silver Legion of America, een paramilitaire fascistische groep die meer dan 15.000 leden aantrok. In 1936 rende Pelley zonder succes naar president onder de Christelijke Partij, een politieke partij die hij oprichtte.
Na jarenlang te hebben geluisterd naar de driftbuien en dreigementen van Pelley, raakten Franklin D. Roosevelt en zijn regering geïrriteerd. Pelley werd in april 1942 gearresteerd, aangeklaagd en veroordeeld wegens opruiing.
Nadat hij in 1950 uit de gevangenis was ontslagen, was Pelley verboden voor politiek activisme. In plaats daarvan channelde hij zijn energie in de mystiek, en zijn geschriften werden nog ongezond.
Met behulp van enkele van zijn eerdere ideeën creëerde Pelley een reeks racistische spirituele leringen, genaamd Soulcraft, waarin werd uitgelegd dat Aziatische, zwarte en blanke mensen zielen hadden die van verschillende planeten kwamen. Om een beroep te doen op hedendaagse crackpots gooide Pelley ook telepathie en UFO's binnen, en ontmoette en beïnvloedde dergelijke vroege contactpersonen zoals George Adamski en George Hunt Williamson.
Hoewel Soulcraft een klein aantal fans had, kreeg Pelley nooit de populariteit van zijn hoogtijdagen in de jaren dertig terug. Hij stierf praktisch vergeten in juni 1965.
Meer goede lijsten
Vreemde dingen 10 gekke stukken van historisch ondergoed
6 december 2016
Vreemde dingen 10 van de meest ongebruikelijke scholen ter wereld
10 januari 2015
Vreemde dingen 10 meer obscure hoaxes uit de geschiedenis
16 oktober 2013
Vreemde dingen