10 vreemdste stranden ter wereld

10 vreemdste stranden ter wereld (Reizen)

Iedereen houdt van een reis naar het strand. De warmte van de zon op je huid, de frisse lucht die uit de zee waait, het zachte zand tussen je tenen, de gloeiende golven, de brokken ijs en de hete bronnen maken een vakantie speciaal.

Waarschijnlijk verwachtte je niet dat je sommige items in die laatste zin zou lezen, maar niet alle stranden zijn hetzelfde. Sommige hebben zeer unieke kwaliteiten. Hier zijn tien van de meest ongewone stranden ter wereld om je volgende vakantie in de buurt te plannen.

Uitgelichte afbeelding: Bruno Carlos

10 Verborgen strand


Algar de Benagil in Portugal is een van de hoogtepunten van de kust van de Algarve. Iemand die voorbij loopt op de kliffen hierboven kan het sissen en golven van golven waarnemen, maar niet weten waar het geluid vandaan komt. Als ze dichterbij komen, zien ze een hek dat een gapend gat omringt. Alleen als ze in het gat kijken, zien ze het verborgen strand eronder.

Algar de Benagil is een natuurlijke grot die door de actie van de getijden in de rots van de kliffen wordt gedragen. In de overgebleven boogruimte is een strand ontstaan. Het gat in het dak van de grot fungeert als een oculus die daglicht binnen laat naar het afgelegen zandstrand. Omdat de enige toegang tot de grot vanaf de zee is, moet je de golven trotseren om tussen de rotsen binnen te komen die de ingang bewaken als je wilt bezoeken.

9 Black Sand en Chunks Of Ice


IJsland is een vulkanisch eiland in de Noord-Atlantische Oceaan. Omdat het is gemaakt van vulkanisch gesteente, heeft het veel stranden die de kleur van de rots waar ze uit worden gedragen weerspiegelen. Zwart zand is op veel plaatsen te vinden. Jokulsarlon Glacier Lagoon is anders; hier zijn de zwarte zandstranden bezaaid met brokken ijsachtig ijs.

Jokulsarlon Glacier Lagoon is door de kortste rivier van IJsland aan de zee bevestigd, slechts 1500 meter lang. Het strand kan er oud en onwerelds uitzien, maar het werd pas halverwege de jaren dertig gevormd toen de gletsjer Breioamerkurjokull zich terugtrok. Het is van de gletsjer dat de schitterende stukken ijs op het strand komen. De lagune groeit nog steeds en groeit elk jaar sneller, terwijl de gletsjer smelt. Het zwarte zand van het strand is het overblijfsel van de vulkanische rotsen, verpulverd onder het immense gewicht van de gletsjer.


8 Hot Water Beach


Waarom neem je een emmer mee naar het strand? De meeste mensen zouden zeggen om zandkastelen te bouwen. In een deel van Nieuw-Zeeland krijg je misschien een heel ander antwoord. Op het schiereiland Coromandel zullen mensen zeggen dat ze ze nodig hebben om hun eigen spa met warm water te graven.

Hot Water Beach heeft een van de meest letterlijke geografische namen ter wereld. Als het vloed wordt, kan er water uit het zand borrelen. Dit water is heet. Een ondergrondse rivier wordt verwarmd door aardwarmte die hier dichtbij het oppervlak komt.

Zodra het tij is, stromen bezoekers massaal naar het zand, sommige met schoppen die kunnen worden gehuurd bij een plaatselijk café en beginnen met het graven van zwembaden. Het koude zeewater trekt zich terug en de poelen vullen zich met het warme water dat het strand zijn naam geeft. Hier kunnen strandgangers zich wentelen in de natuurlijke spa's. Dan komt het tij binnen en wast alle poelen weg, zodat het strand vlak blijft voor de volgende groep bezoekers met hun schoppen.

7 Bioluminescente stranden


Bioluminescente stranden kunnen bijna overal opduiken. Sommige plankton en algen kunnen gloeien met hun eigen licht, de zogenaamde bioluminescentie. Omdat het energie kost om te gloeien, produceren ze alleen licht in bepaalde omstandigheden. Wanneer aan deze voorwaarden is voldaan, kunnen ze een heel strand verlichten.

Sommige stranden hebben een redelijk regelmatige bioluminescentie op voorspelbare tijden als je dit natuurlijke wonder wilt zien. Overdag ziet de deprimerend genoemde mosquito-baai in Puerto Rico er een beetje sludgy bruin uit. 'S Nachts kunnen zwemmers en kajakkers dinoflagellaten zien schitteren met blauw licht, waardoor hun bewegingen de organismen doen oplichten. Op de Malediven tijdens de herfstmaanden, wanneer de maan laag is, produceren minuscule schaaldieren een blauwe gloed om partners te trekken. Omdat ze groter zijn dan de meeste algen en plankton, sprenkelen ze het zand met kleine lichtstralen.

Sommige algen en plankton produceren hun licht wanneer ze onder druk worden gezet. Lopen op een strand bedekt met hen kan een spoor van gloeiende voetafdrukken achterlaten.

6 Een binnenland strand


Het minste wat je kunt zeggen over de meeste stranden is dat ze aan zee liggen. Het strand van Gulpiyuri in Spanje verslindt die trend door in het binnenland te zijn. Het is slechts 100 meter (330 voet) van de zee, maar het is nog steeds afgesneden door hoge rotsen en kliffen. Maar als het tij over de zee erachter komt, is ook het zand van dit verborgen strand bedekt met water. Hoe kan zo'n klein waterpeil getij zijn?

De oplossing is een reeks grotten en kanalen die gevormd zijn in de rotsen die Gulpiyuri verbinden met de zee daarachter. Het kleine strand ontstond in de laatste ijstijd en de naam betekent 'Cirkel van water'. Gulpiyuri wordt ook wel 's werelds kleinste strand genoemd, wat misschien wel waar is. Het is zeker verrassend om een ​​strand te vinden midden in een groen veld. Bij hoog water is het bijna mogelijk om in Gulpiyuri te zwemmen, maar als u van het zand wilt genieten, moet u bij laag water gaan en gewoon in de kniehoge zee zwemmen.

5 De verdwijnende zee


Als het tij verdwijnt, worden stranden geweldige plekken om te wandelen, rennen of sporten op het zand. Het is nog steeds leuk om de zee in de buurt te horen, om je eraan te herinneren waar je bent. In Chandipur in India, twee keer per dag bij eb, verdwijnt de zee volledig.

Vanwege de ongewoon vlakke zeebodem die omhoog komt naar de kust, zorgt het eb ervoor dat de zee tot 5 kilometer (3,1 mijl) achteruitgaat. De enorme uitgestrektheid van zand wordt gebruikt door de lokale bevolking en toeristen voor wandelingen, fietstochten en zelfs autoritten helemaal naar de verre oceaan.De blootgestelde zeebodem is ook rijk aan rode krabben en andere zeedieren, die twee keer per dag door mensen worden gegriefd omdat ze door kilometers zand van de zee worden afgesneden. De aanblik van de verdwijnende oceaan wordt gebruikt om toeristen naar het gebied te trekken. Zorg er wel voor dat je de tijden kent, of dat je opeens 5 kilometer de zee uit bent.

4 Shell Beach


Het uitzoeken van schelpen op het strand kan een goede manier zijn om kinderen de tijd te laten passeren. Op Shell Beach in Australië zou je ze waarschijnlijk moeten proberen iets anders te vinden dan zeeschelpen. Een 70 kilometer lang stuk van de kust is bedekt met een laag schelpdeksels tot 10 meter diep.

In de loop der eeuwen zijn er in de omgeving talloze kokkelschelpen ontstaan. Het tij zal ze uiteindelijk afbreken tot fijne, zandige deeltjes, maar voorlopig blijven de schelpen intact. In het verleden hebben de lokale bevolking de schelpen gewonnen om ze in bouwmaterialen te veranderen, hoewel het strand nu een Werelderfgoed is en wordt gebruikt voor toerisme in plaats van bouw. Het gebied heeft ook hypersaline water. Het extra zout maakt het gemakkelijk voor bezoekers om te zweven.

3 glazen strand


Meestal is het laatste dat je op een strand wilt zien gebroken glas. Sommige plaatsen danken echter hun uniciteit aan de onnadenkendheid van mensen. Fort Bragg, Californië, heeft een strand bedekt met sprankelende kiezelstenen van gepolijst glas. Decennialang hebben de lokale gemeenschappen hun ongewenste goederen, zelfs auto's, aan de zee gedumpt. Terwijl organische dingen vervielen, en metaal ofwel roestte of werd weggenomen, werd gebroken glas opgebouwd en door de golven in gladde klonten getuimeld. Het strand is nu wettelijk beschermd en het iconische glas kan niet door bezoekers worden verwijderd.

Andere plaatsen in de wereld hebben ook hoge concentraties zeeglas dankzij dumping door mensen. De baai van Ussuri in Siberië herbergt glasfabriekjes die hun fouten in zee hebben gedumpt. Het strand is nu een kleurrijke mix van stenen en zeeglas.

2 Parrotfish Poop


Wat is er romantischer dan met je geliefde over een glanzend, wit zandstrand wandelen? Misschien lieg je in het zand en laat je het door je vingers glijden en bespied je waar zoveel schoonheid vandaan komt. Weinig mensen zouden zich voorstellen dat al het verblindende zand om hen heen het product is van de viskak.

Papegaaivissen leven in riffen en voeden zich door te knagen aan het koraal. De vissen zijn na de algen die op het rif leven en kunnen het calciumcarbonaat niet verteren, hun harde snavels breken af ​​om bij hen te komen. Tanden in de kelen van de vissen verbrijzelen het taaie calciumcarbonaat en wanneer het uit het spijsverteringskanaal komt, is het prima als zand. Een enkele papegaaivis kan elk jaar tot 360 kilogram (800 lb) zand produceren. Vermenigvuldig dat met duizenden vissen en duizenden jaren, en je krijgt die zeer gewilde witte stranden.

1 Dragon Egg Beach


Het verbazingwekkende natuurlijke landschap van Nieuw-Zeeland heeft het tot een favoriete locatie gemaakt voor het filmen van fantasiefilms, omdat het beelden heeft die nergens anders op aarde te vinden zijn. Dragon Egg Beach klinkt misschien als iets uit Game of Thrones, maar het is een echte plaats en een populaire toeristenbestemming.

Er is een stuk strand van Koekohe dat bezaaid is met grote, bolvormige rotsblokken. Deze Moeraki-rotsblokken vormden 60 miljoen jaar geleden de vorm van concreties van modder, klei en calciet. De rotsblokken vormden zich ondergronds en werden dus niet gladgestreken door de beweging van de golven. Ze zijn pas onlangs uit de kliffen hierboven gewassen, van waaruit ze naar het strand rollen. De rotsblokken staan ​​vol met onregelmatige scheuren, die, eenmaal blootgesteld, open kunnen breken om de rotsblokken het uiterlijk van broedeieren te geven.

Lokale Maori-legende heeft de rotsblokken gevormd toen ze voor het eerst naar hun nieuwe huis zeilden. Een van hun kano's was kapot en tijdens het zinken werden manden en kalebassen overboord gegooid. De romp van de kano werd het rif dat het strand omringt, terwijl de overboord gegooide goederen de Moeraki-rotsblokken werden.