Delen:
10 Real-Wereld Ingangen naar Mythische locaties
Wereldmythologie zit vol met fantastische koninkrijken en rijken die naast de onze bestaan. Van veel van hen wordt gezegd dat ze ingangen hebben in de echte wereld, wat betekent dat het mogelijk is om op zijn minst op de stoep van een paar behoorlijk fantastische plaatsen te staan. Nu, als we maar de wachtwoorden wisten om die deuren te openen ...
10The Fairy Kingdom
Knockma Woods is gelegen in de westelijke wildernis van Ierland en wordt geassocieerd met een aantal belangrijke legendes. De legendarische krijger koningin Maeve zou in een steenhoop op de Knockma-heuvel worden begraven, en de heuvel zelf is vermoedelijk de ingang van een van de sprookjesrijken van Ierland. Geregeerd door Finnbheara (of Finvarra), de elfenkoning van Connacht, zou het koninkrijk net buiten een van de vele steencirkels en feeënringen op de heuvel bestaan.
Volgens de legende heeft Finvarra ooit de mooie bruid van een Ierse heer ontvoerd en haar naar zijn koninkrijk meegenomen. De heer volgde Finvarra en zijn bruid naar de heuvel en beval zijn mannen te beginnen met graven, maar elke nacht als de mannen sliepen, werd hun werk gerepareerd door de feeën van Finvarra. Om hen ervan te weerhouden de ingang te repareren, gooide de heer zout over de heuvel en begroef hij uiteindelijk zijn weg naar het koninkrijk om zijn vrouw terug te halen.
Finvarra wordt ook genoemd in familielegendes uit de 18e en 19e eeuw, om de nabijgelegen kasteelbazel te beschermen, de wijnkelders van de familie te bewaren en de overwinningen van hun paarden in welk ras dan ook te garanderen. Knockma is ook niet alleen een legende: archeologische opgravingen hebben een aantal neolithische vindplaatsen in het bos gevonden en cairns op de heuvel dateren uit ongeveer 6000-7000 v. Chr.
9De rivier de Styx
De rivier de Styx is de belangrijkste toegang tot de Griekse onderwereld. Er wordt gezegd dat het zeven keer rond het rijk van Hades stroomt, en zijn water is bijtend, giftig en dodelijk. Het gerucht ging dat de rivier uiteindelijk zou stromen tussen twee massieve zilveren pilaren, bewaakt door de nimf voor wie de rivier werd genoemd. Het is naar verluidt ook echt, en zijn dodelijke wateren worden nu verondersteld te zijn wat een van de grootste leiders in de wereldgeschiedenis heeft gedood.
Volgens de legende functioneerde het water van de rivier de Styx als een polygraph test voor de goden toen Zeus hen dwong het te drinken. Als ze loog, verloren ze hun stem en het vermogen om een jaar te verhuizen. Deze symptomen lijken griezelig op die van Alexander de Grote vóór zijn voortijdige dood ten gevolge van een ongeïdentificeerde plotselinge ziekte in 323 voor Christus. De Griekse leider leed stekende pijn in zijn inwendige organen en gewrichten, hoge koorts en stemverlies voordat hij in een coma terechtkwam.
Die symptomen komen ook sterk overeen met die van een persoon die calicheamicine heeft ingenomen, een toxine dat wordt geproduceerd door bacteriën in kalksteen en dat in hoge concentraties wordt aangetroffen in de Mavroneri-rivier. Ook wel bekend als Black Water, stroomt de rivier uit de Peloponnesische bergen en wordt lang gedacht dat dit de toegang is tot de rivier de Styx. De oude traditie stelt dat het water zo corrosief en zo dodelijk was, net als zijn mythische tegenhanger, dat de enige dingen die het niet kon oplossen een boot en een vlot waren, gemaakt van paardenhoeven.
Als de theorie over Alexander de Grote waar is, suggereert dit dat hij niet stierf aan malaria of tyfus, zoals eerder werd vermoed, maar dat hij werd vergiftigd door iemand die water had afgenomen van de mythische rivier de Styx.
8The Lost City Of Z
https://www.youtube.com/watch?v=rToH37JRqvQ
De verloren stad Z is een mythologische stad genesteld in de wildernis van Zuid-Amerika. Vermoedelijk was het een enorme, geavanceerde beschaving die vreemd geïnspireerd was door oude Griekse steden en vol met schatten en rijkdom. Volgens de geschriften van een 16e-eeuwse monnik, werd het bevolkt door blanke inboorlingen en vrouwelijke krijgers. Wat mythische steden betreft, deze leek niet onwaarschijnlijk. Er waren enorme, onontgonnen gebieden in Zuid-Amerika die zo diep en dicht waren dat er niet echt een manier was om te weten wat er in de jungle was begraven.
Een van de beroemdste mensen die op zoek was naar de stad - en in het proces verdwijnt - was kolonel Percy Fawcett. De kolonel, die zijn voorgenomen route geheim hield om te voorkomen dat rivaliserende ontdekkingsreizigers hem naar de mythische stad verslaan, verdween in de Amazone jungle in 1925. Zijn expeditie en verdwijning zijn gehuld in mysterie, en zijn cryptische geschriften en opzettelijk misleidende coördinaten bieden weinig antwoorden . Een theorie die sommige onderzoekers hebben aangenomen, is dat de beroemde ontdekkingsreiziger eigenlijk niet de jungle inging om zijn verloren stad te vinden, maar om een nieuwe te stichten op basis van de aanbidding van zijn jonge zoon, die hem vergezelde op de trektocht.
Hoewel deze theorieën vergezocht zijn, is het enige ding dat niet zo vergezocht is als het klinkt de stad zelf. Moderne satellietbeelden hebben vastgelegd waar Fawcett naar op zoek was, niet ver van waar hij zei dat het zou moeten zijn. Fawcett geloofde dat de toegang tot de mythische stad ergens in het Amazone-bekken lag tussen de zijrivieren Xingu en Tapajos van de Amazone-rivier, en meer dan 200 aarden gebouwen langs de Braziliaanse grens van Bolivia suggereren dat er iets met de theorie te maken had. Naar schatting zijn sommige van de structuren dateren uit 200 na Christus, terwijl andere pas in de 13e eeuw ontstonden. De ingang van Fawcetts gigantische, glinsterende stad lijkt net iets verder naar het zuidwesten te liggen dan waar hij voor het laatst was gezien.
Voordat deze nieuwe informatie werd ontdekt, werd lang gedacht dat de jungle in het Amazonegebied niet in staat was om wijdverspreide landbouw te ondersteunen, laat staan een gigantische stad van deze omvang. Schattingen suggereren echter dat de stad ooit de thuis was van ongeveer 60.000 mensen. De stad is niet alleen kleine gebouwen, sommige van hun monumenten zijn groter dan de Egyptische piramides.
7Shambhala
Shambhala is misschien beter bekend in de westerse wereld als het fictieve paradijs dat het heeft geïnspireerd, Shangri-la. Volgens de boeddhistische traditie is Shambhala een verborgen koninkrijk waar boeddhistische waarden en tradities heersten. Het utopische rijk is ook de thuisbasis van de Grote Strijder Gesar, die hordes van de rechtvaardigen leidt die uiteindelijk de menselijke wereld binnenrijden om onze demonen te bestrijden.
Veel verslagen over het bezoeken van Shambhala zijn gepubliceerd. Er wordt gezegd dat Shambhala kan worden betreden vanuit lang vergeten buitenposten die zijn aangelegd door Alexander de Grote, Ruslands Belukha, de Sufi Sarmoun-nederzetting in Afghanistan en de oude stad Balkh, de grens van Tibet in de Himalaya en de Sutlej-vallei in India. Heinrich Himmler was ervan overtuigd dat Shambhala de thuisbasis was van een Arisch ras zoals de nazi's zeven expedities wilden creëren en orkestreren om het te vinden.
Het betreden van Shambhala is echter moeilijker dan het lijkt. Volgens de Dalai Lama zal de ingang pas verschijnen als je een staat van zuiverheid hebt bereikt die vergelijkbaar is met de mystieke stad. Veel mensen geloven dat dit betekent dat de ingang geen fysieke locatie is, maar een gemoedstoestand, wat betekent dat alle bovenstaande ingangen echt kunnen zijn.
6Yomi No Kune
Yomi No Kune maakt deel uit van de Japanse mythologie die dateert van vóór het wijdverspreide geloof in het boeddhisme. Volgens de mythe was heel de schepping het product van een god genaamd Izanagi en zijn godinnenzus, Izanami. Nadat Izanami was gestorven en het vuur was ontstaan, reisde haar diepbedroefde echtgenoot naar de onderwereld om haar terug te halen.
In treffende gelijkenis met andere mythen ontdekte de vastberaden echtgenoot een donkere en sombere plaats waar zielen die hun sterfelijke lichamen behouden, veroordeeld zijn tot rotting voor de eeuwigheid. Izanagi was verboden om naar zijn vrouw te kijken totdat ze de oppervlakte bereikten, maar net als zijn vele mythologische tegenhangers ving hij een glimp op van haar rottend, met maden geteisterd lichaam. Woedend dat hij haar in die toestand durfde aan te kijken, stuurde Izanami voor eeuwig demonische demonen om hem voor eeuwig de onderwereld in te jagen, maar hij ontsnapte en verzegelde de ingang van Yomi No Kune met een gigantische rots. Als reactie beloofde Izanami elke dag 1000 levens te nemen naar de onderwereld, en Izanagi beloofde om 1,005 nieuwe te maken.
Tegenwoordig kunnen bezoekers van het Matsue-gebied van Japan de rots bezoeken die Izanagi zou hebben gebruikt om de onderwereld te verzegelen. Yomotsu Hirasaka, de officiële naam voor de ingang, zou zich achter een van de rotsen bij het Iya-altaar bevinden. Het is niet precies duidelijk welke rotsblok de ingang verbergt, wat misschien het beste is. Het graf van Izanami is ook vlakbij, evenals een heiligdom voor haar.
5Xibalba
Op het hoogtepunt van zijn macht lag het Maya-rijk verspreid over Mexico en Midden-Amerika en het geloof van de mensen in de andere wereld was krachtig. Hun laatste rustplaats was Xibalba, die alleen door de doden kon worden betreden en pas nadat de ziel voor een reeks uitdagingen stond, van het oversteken van rivieren van schorpioenen en pus naar het passeren van zwermen vleermuizen naar het volgen van een hond die in het donker kon zien.
Zoals we eerder hebben vermeld, zijn er verschillende toegangen tot Xibalba en onderzoekers hebben onlangs een andere gevonden op het schiereiland Yucatan. De ondergrondse en gedeeltelijk onderwater ruïnes zijn een enorm doolhof van grotten die enkele grimmige indicatoren bevatten van wat de Maya's aan het einde ervan hadden gewacht.
Archeologen hebben 11 verschillende tempels in de grotten blootgelegd, samen met bewijs van mensenoffers. Er zijn een aantal artefacten die zijn achtergelaten als offer aan de doden, waaronder aardewerk, stenen houtsnijwerk en keramiek. Archeologen die de grotten hebben ontgraven, hebben ook massieve stenen pilaren en structuren gevonden die onderwater werden gebouwd, een bewijs van de tijd, moeite en toewijding die nodig was om het heiligdom te creëren. Hoewel het niet duidelijk is of de mythe van Xibalba is gebouwd rond de ontdekking van de grotten of dat de grotten de mythe versterkten, is het zeker dat de twee met elkaar verbonden waren.
4De poorten van Guinee
Volgens de voodoo-traditie hebben de Gates of Guinee iets te maken met de overgang van de geest van het leven naar de dood. Omdat de tradities van voodoo enorm variëren, veranderen ook de beschrijvingen van de poorten. In de voodoo van New Orleans zijn de guinee geesten die bestaan in het hiernamaals die vaak worden geraadpleegd als iemand van het ene leven naar het andere gaat. De poorten van Guinee zijn portalen naar dat hiernamaals, bestaande uit zeven poorten. Het duurt zeven dagen om door alle poorten te gaan en als de geest faalt, kunnen ze als een zombie naar de aarde terugkeren.
Sommige voodoo beoefenaars geloven dat de zeven poorten zich bevinden op zeven verschillende begraafplaatsen in New Orleans, hoewel de exacte locatie en numerieke volgorde van de poorten een goed bewaard geheim is. Aanwijzingen zijn naar verluidt verspreid door de stad en zijn begraafplaatsen, achtergelaten voor diegenen die deskundig genoeg zijn om ze te ontcijferen, vaak in de vorm van sigils van voodoo-goden.
De poorten zijn vermoedelijk het gemakkelijkst te vinden en te openen rond feestdagen zoals Mardi Gras en Allerheiligen, maar het vinden ervan is slechts het begin van het probleem. Poorten moeten in de juiste volgorde worden benaderd en geopend, en elk heeft een bewaker die een passend aanbod nodig heeft. Het openen van de poorten in de verkeerde volgorde of het onteren van de bewakers zou boosaardige, gevaarlijke geesten toestaan om de andere wereld te verlaten en de onze binnen te gaan.
3The Garden Of Hesperides
Volgens de Griekse mythologie gaf Gaia Hera een huwelijksgeschenk van bomen die gouden appels droegen, die in de Garden of Hesperides bewaard werden voor bewaring. Hercules kreeg de taak om een van de appels te stelen als zijn elfde arbeid, die hij volbracht door de plaats van Atlas te nemen en de aarde omhoog te houden terwijl de Titan een van de gouden vruchten haalde.
De toegang tot de tuinen zou zich bevinden in de moderne Lixus, een kustplaats in Marokko. Eens een drukke Romeinse haven, zijn de muren en gebouwen van Lixus nu ruïnes. Ze omvatten de overblijfselen van een van de grootste industrieën in de stad, de vervaardiging van pasta gemaakt van gefermenteerde visdarmen. De locatie van de tuinen wordt vermeld in een nautische tekst die teruggaat tot het Hellenistische Griekenland, maar er zijn ook andere locaties voorgesteld voor de tuinen, waaronder Cyrene en een van de eilanden voor de kust van Libië.
2Newgrange
Newgrange is een enorm graf dat meer dan 5000 jaar geleden in de Boyne Valley in Ierland werd gebouwd. Het is niet alleen een indrukwekkend vertoon van astronomische knowhow, maar ook een van de ingangen naar de Keltische andere wereld. Volgens de Keltische mythologie reisden de goden heen en weer tussen het aardse rijk en hun eigen werelden door goed voorbereide en geheiligde heuvels zoals Newgrange.
Omdat hij de toegang was tot een prachtige feestzaal voor de zogenaamde Lords of Light, zou Newgrange leiden naar een land waar niemand ooit stierf, ouder werd of ziek werd. Er was een oneindige voorraad eten en drinken en magische bomen die continu vruchten afwerpen. De oudste mythologie rondom Newgrange maakt het tot een buitenaards huis van de verpersoonlijking van de Boyne River en de thuisbasis van een put die de bron was van alle wijsheid in de wereld. Bomen bij de put lieten hun noten in het water vallen, waardoor de kennis die ze in het menselijke rijk bevatten, werd vrijgegeven.
De volgende bewoner van de andere wereld geassocieerd met Newgrange was de Dagda, een van de oudste van de Ierse goden, die wordt geassocieerd met kennis, de zon en de lucht. Zijn zoon, Oengus, is nauw verbonden met Newgrange en wordt geboren na een enkele dag die door de kracht van de heuvel werd verlengd tot negen maanden. Later misleidde Oengus de Dagda om hem het portaalgraf te geven, waarvan hij beweert dat hij het tot op de dag van vandaag bewaart.
1De Scholomance
De Scholomance is een mythische school waarvan het bestaan alleen werd doorgegeven via de Roemeense folklore tot het werd opgenomen door een Engelse auteur genaamd Emily Gerard. Volgens Gerard accepteert de Scholomance 10 leerlingen per keer, die door de duivel zelf zijn onderwezen. Ze hebben al zijn spreuken en trucs geleerd, waaronder communiceren met dieren en het weer beheersen. Nadat het curriculum was afgerond, werden slechts negen studenten vrijgelaten. De laatste werd door de duivel bewaard als betaling voor de klas, die hem wegstuurde naar een oneindig diep meer waar hij leefde totdat de duivel hem nodig had om meer bliksemschichten te maken.
Gerard's versie van Scholomance is iets anders dan de traditionele Roemeense versie, die is gecalled tot een verkeerde vertaling. In de Roemeense folklore wordt het de Solomanari genoemd, en het bevindt zich in een wereld die parallel aan de onze bestaat. Na het lezen van Gerard's werk gebruikte Bram Stoker het idee van de Scholomance in Dracula om uit te leggen hoe de familie van Dracula hun demonische vaardigheden leerde.
Het meer waar de drakenhulp van de duivel slaapt en de school waar hij lesgeeft, staat hoog in de Karpaten bij Hermanstadt, die naar verluidt geplaagd wordt door dagelijkse onweersbuien. Wie op zoek is naar het meer, weet dat ze het hebben gevonden wanneer ze de steenhopen zien die langs de oevers van het meer lopen, markeringen waar ongelukkige reizigers door de bouten van de duivel werden neergeslagen.
+ Luilekkerland
Luilekkerland, ook wel bekend als Luilekkerland, was een utopische mythologische stad. Degenen die het geluk hebben om binnen te komen, vinden alles wat ze maar willen, vooral als het om eten gaat. De muren waren gemaakt van grote plakken spek, daken van taartjes en pannenkoeken en hekken van worsten. Wijn stroomde in alle fonteinen, de rivieren stroomden van melk in plaats van water, en bomen in Luilekkerland hadden vleespastei en fruittaartjes in plaats van dennenappels. Zelfs het weer was gemaakt van voedsel: sneeuw was gemaakt van suiker en hagel regende neer in de vorm van gesuikerde amandelen. Je kunt ook letterlijk geld verdienen in je slaap.
In tegenstelling tot veel mythische plaatsen, was Luilekkerland niet alleen toegankelijk voor degenen die bijzonder goed en rechtvaardig waren - je moest gewoon extreem hongerig zijn. Om er te komen, werd je verteld om naar North Hommelen te gaan, een stad in de buurt van Noord-Frankrijk, en op zoek naar de galg. De ingang, een enorme berg pap, zou onmiskenbaar zijn. Degenen die de stad zoeken, moeten zich een weg door de berg opeten om er te komen, dus een grote eetlust is vereist.
Na een aantal klusjes gedaan te hebben van schuur-schilder tot grafdelver, houdt Debra van schrijven over de dingen die geen geschiedenisles zal leren. Ze brengt veel van haar tijd door, afgeleid door haar twee veedrijvershonden.