Top 10 landschildpadden en hazen

Misschien wel de bekendste fabel is Aesop's The Tortoise and the Hare, die meer dan 2500 jaar oud is. Het verhaal gaat dat een snelle en zelfverzekerde haas uitgedaagd wordt tot een race door een langzame maar verstandige schildpad. De haas krijgt een grote voorsprong tegen de schildpad en zeker dat de uitkomst niet langer twijfelachtig is, besluit hij uit de boot te gaan. De haas wordt vervolgens pas wakker als hij zich realiseert dat de schildpad in zijn beperkte maar vastberaden tempo hem heeft overtroffen en verslagen, wat de waarde van de stabiliteit en de dwaasheid van overmoed illustreert.

De schildpad en de haas zoals geïnterpreteerd, opnieuw verteld en waarnaar wordt verwezen door veel verschillende mensen en op verschillende manieren. Deze lijst kijkt naar tien instanties.

10

US Supreme Court Building

In de klassieke architectuur is een fronton een grote, vlakke gelijkbenige driehoek die op de bovenkant van stenen kolommen rust. De vorm is kenmerkend voor oude tempels en, enigszins ongerijmd, moderne burgergebouwen. De oostgevel (de achterkant) van het gebouw van het Supreme Court in Washington DC heeft zo'n functie, die in 1933 door Hermon Atkins MacNeil in marmer is gebeeldhouwd. Hierboven vindt u, boven de inscriptie "Justice, the Guardian of Liberty "een afbeelding van de schildpad en de haas.

De twee dieren zijn perifere elementen in een bredere, complexere weergave waarin in het midden Mozes de tien geboden vasthoudt, zodat ze gemakkelijk kunnen worden gemist: de schildpad die in de uiterst rechtse hoek is weggestopt en de haas helemaal links. Toch zijn ze er, de toeschouwers eraan herinnerend op een subtiel verzekerende manier dat gerechtigheid, net als de standvastige schildpad, inderdaad stevig en waar is.

9

De Ninja Turtles

In de originele tekenfilmserie Teenage Mutant Ninja Turtles, seizoen 3 (1989), afleveringen # 50 en # 52 "Usagi Yojimbo" / "Usagi Come Home" ontmoeten de schildpadden een konijn-ronin (meesterloze krijger) uit een andere dimensie. Zijn naam is Miyamoto Usagi en hij is de belangrijkste focus van zijn eigen serie strips door Stan Sakai. Naast de voor de hand liggende toespeling heeft deze relatie heel weinig te maken met de fabel van Aesopus, maar is deze lijst waardig omdat het een goed voorbeeld is van hoe duurzaam en doordringend de toespeling is. Usagi-speelgoed werd verkocht als onderdeel van de Ninja Turtles-collectie en het personage werd een standaard in de tweede serie TMNT-cartoons die in 2003 begon en in verschillende afleveringen van de serie verscheen.

Usagi Yojimbo moet niet worden verward met Hokem Hare, een ander veel minder personage uit seizoen 5 van de originele serie die in afleveringen # 106 en # 107 "The Turtles and the Hare" / "Once Upon a Time Machine" de schildpadden vergezelt terwijl ze reis in de toekomst om samen te werken met hun toekomstige zelf om de toekomstige Shredder te verslaan.

8

La Fontaine / Grandville

De fabels van Aesop kregen een mooi nieuw verhaal in 1668 van de Franse dichter en fabelspeler Jean de La Fontaine. De "Le Lievre et la Tortue" van La Fontaine maakte deel uit van een omvangrijk boek dat hij schreef en cadeau deed aan Louis XIV's zes jaar oude zoon Louis, Le Grand Dauphin. Deze versie is 36 regels lang en is vele malen in het Engels vertaald, rijmend met wisselend succes. Het is opmerkelijk dat de schildpad de haas ronduit uitdaagt, zonder dat er enige aanstoot aan de haas is. De schildpad bespot ook, onnodig, de haas bij de finish.

La Fontaine's versie van Aesop's fabels kreeg een eigen boost in populariteit toen ze later werden geïllustreerd door de 19e-eeuwse Franse karikatuur J J. Grandville. Grandville's kleurloze tekening van de race toont de schildpad als een persoon vreemd over de finish sprinten op een vreemde manier op zijn twee achterpoten (vreemd genoeg omdat het wezen op geen enkele andere manier is gehypropomorfiseerd), met de van nature gestileerde haas op de hielen.

7

Lord Dunsany's "True Story"

Lord Dunsany, een Ierse toneelschrijver, fantasist en satiricus, had zijn eigen bewerking van het verhaal "Het ware verhaal van de haas en de schildpad", gepubliceerd in zijn Fifty-One Tales in 1915. Daarin bevindt de haas zich bij de begin erg onwillig om te racen terwijl het de schildpad is die al het vertrouwen in de overwinning vertoont. De haas stemt er alleen mee in omdat alle andere dieren op het punt staan ​​een oorlog te beginnen over de vraag welke sneller is. Halverwege de race beslist de haas met een enorme voorsprong dat de wedstrijd zinloos is en stopt, waardoor de schildpad kan winnen.

Wanneer de andere dieren de schildpad als de kampioen bepalen, is dat alleen maar voor hun ondergang, aangezien ze hem later sturen om hulp te halen voor een bosbrand in de overtuiging dat hij het snelste dier is. Deze interpretatie, met behoud van de uitkomst hetzelfde, draait de twee rollen om. De haas verschijnt nu als de meer waardige figuur als hij weigert om duidelijk een enorm inferieure tegenstander te verslaan, en het lijkt alsof hij in slaap valt uit pure desinteresse in tegenstelling tot domheid. De andere dieren worden dus de onwetende en onverstandige, tot hun ongelukkige overlijden.

6

Harryhausen-versie

Ray Harryhausen was een special effects-kunstenaar die pionierde in de techniek van stop-motion klei-animatie. Tot zijn meest beroemde creaties behoren de octopus in It Came uit Beneath the Sea, de Cyclops in The 7th Voyage of Sinbad en het skeletleger in Jason en de Argonauts.

Aan het eind van de jaren 40 en vroege jaren vijftig, voordat hij in Hollywood een grote naam maakte, slijpde hij zijn tanden als animator door korte-onderwerp, low-budget, schijnbaar (aan ons nu, maar niet toen) amateur-kwaliteit animaties gebaseerd op geassorteerde kinderrijmpjes en sprookjes. Een van de projecten die hij in die tijd startte maar niet af kon maken, was Het verhaal van de schildpad en de haas.Het zou niet tot 2003 duren, meer dan 50 jaar na zijn conceptie, dat het uiteindelijk zou worden voltooid met de hulp van Seamus Walsh en Mark Caballero. Deze mensen, uit pure bewondering voor Harryhausen, begonnen de opwekking, en gingen zelfs zover als het herstellen van zijn originele poppen, en stonden op het gebruik van een vintage camera uit die tijd, het opnemen van wat er van de oude originele beelden van Harry over was en onderwerpen aan Harryhausen's richting in alle andere aspecten van productie.

Hun versie, hoewel zeer traditioneel in de meeste opzichten, is ook tamelijk eigenaardig omdat alleen de haas rechtop loopt en kleren draagt ​​terwijl de schildpad op handen en voeten blijft - zoals de afbeelding van Grandville alleen het tegenovergestelde. Terzijde, deze nieuwsgierigheid geldt ook voor een illustratie van Arthur Rackman uit zijn FES, gepubliceerd in 1912.

5

Het algoritme

Het schildpad- en het haas-algoritme is een andere naam voor Floyd's cyclus-zoekalgoritme, genoemd naar Robert W. Floyd, zijn uitvinder. Noch computerwetenschappen, noch wiskunde is het sterke voorbeeld van deze auteur, dus een uiterst eenvoudige verklaring ervan zal moeten volstaan.

Het algemene idee met het algoritme is dat de schildpad en de haas namen zijn die worden gegeven aan twee wijzers die bewegen en verschillende snelheden door een opeenvolging van waarden, waarbij de haas twee stappen door de reeks beweegt voor elke stap die de schildpad beweegt. Het doel is om een ​​lus te detecteren, indien aanwezig, in elke iteratie of lijst.

De inspiratie erachter, of op zijn minst achter de helft van de beeldtaal die betrokken is bij de naam ervan, gaat terug naar een eeuwenoude paradox over Achilles en een schildpad. De paradox gaat als volgt: Achilles geeft een schildpad een voorsprong in een race, maar hoewel hij sneller kan rennen dan de schildpad kan hij het in theorie nooit overtreffen, want elke keer als hij een punt bereikt waar de schildpad ooit was, zal de schildpad altijd zijn in de tussentijd verder gevorderd en blijven dus voor altijd in de leiding.

4

Bugs Bunny

http://www.youtube.com/watch?v=etR713xJiMk

In 1941 was Bugs Bunny een nog steeds evoluerend stripfiguur, nog niet aangekomen bij precies hoe we hem vandaag herkennen, maar toch pittig. Zijn verschijning in "Tortoise Beats Hare" markeerde de eerste van drie confrontaties die hij zou hebben tegen Cecil Turtle, een personage dat exclusief bekend is voor deze drie races tegen Bugs, en geen van allen wint hij fair-and-square.

Om samen te vatten, in "Tortoise Beats Hare" bedriegt Cecil regelrecht Bugs en creëert hij alleen de illusie dat hij hem heeft verslagen (waarvan we kunnen veronderstellen dat het een eigen les is, dat brace overpower brawn). In het vervolg op 1943 "Tortoise Wins by a Hare" wordt Bugs weer verslagen in zijn eigen game en in de derde ontmoeting, wat een soort reboot is omdat beide personages zich niet bewust zijn van de vorige twee races in deze, Bugs eindelijk komt de overwinnaar tevoorschijn maar met een twist-einde. Natuurlijk vertegenwoordigt elk van deze een minder-dan-traditionele kijk op de legendarische race, maar ze zijn leuk en grappig, als om geen andere reden dan geven ze ons het bizarre vooruitzicht van een schildpad die zijn schelp van zich af haalt alsof hij kleren.

3

Wildens 'schilderij

Jan Wildens was een landschapsschilder uit de vroege 17e eeuw uit Antwerpen, het hedendaagse België: een centrum van de Vlaamse barokstijl uit die tijd. Zijn olie-op-canvas getiteld The Tortoise and the Hare, uit Aesop's "Fables" geeft ons een serene en pastorale scène, bestaande uit een pad en een bruine haas die vanuit de linkerbenedenhoek binnenstroomt. De schildpad is afwezig - in feite zou men zelfs het onderwerp niet kennen, ware het niet voor de titel - en daarin ligt het genie. Bij de schemering van het ras is de schildpad al ver weg en is het te laat voor de bange haas.

2

Copley Square Sculpture

Nancy Schön is een beeldhouwer van wereldklasse die gespecialiseerd is in het zoölogische en literaire. Haar openbare kunst is het type dat mensen welkom zijn om aan te raken, te voelen, op te leunen en te zitten, wat de meeste mensen moeilijk vinden om te weerstaan, vooral kinderen.

In 1993 onthulde ze haar bronzen "Tortoise and Hare" in Boston (haar geboortestad) als eerbetoon aan de Boston Marathon en vervolgens in het 97e jaar. Het stuk is correcter twee afzonderlijke sculpturen, terwijl de glimlachende schildpad ongeveer vijftien voet voor de haas sjokt die is gestopt met krabben aan zijn oor. Het bevindt zich in Copley Square, tussen Boylston, Huntington en St. James, in de buurt van de finish van de jaarlijkse marathon. Het is een elegant werk, veel slimmer en zonder pretenties dan het schildpadden- en haasbeeld dat te vinden is in het Van Cortlandt Park in de Bronx, New York City, een paar honderd kilometer naar het zuiden.

1

Silly Symphonies

'The Tortoise and the Hare' was een animatie van 8 minuten gemaakt door het bedrijf Walt Disney als onderdeel van hun merk Silly Symphonies uit de jaren 1920 en 1930. De cartoon introduceerde de personages gelijknamig Max Hare en Toby Tortoise, met respectievelijk een wit sweatshirt en een rode stropdas. De film won de 1934 Academy Award voor Best Animated Short Film.

In een zeer kleine mate wijkt het verhaal af van het standaard verhaal in die zin dat de haas niet achterblijft omdat hij stopt om uit te rusten, maar eerder omdat hij bezig is te pronken met zijn grote bekwaamheid voor een groep vrouwelijke konijntjes. Het blijft trouw aan de fabel op alle andere kritische manieren, maar houdt de moraal in tact terwijl hij nog steeds zijn eigen unieke en vintage attributen toevoegt. Het is bijna een beetje te archaïsch in zijn pure vorm. Bijna, dat wil zeggen, niet helemaal. Het is perfect zoals het is.

Hoewel deze productie al bijna tien jaar ouder is dan Bugs Bunny (eigenlijk wordt Max Hare beschouwd als een primaire invloed, zo niet de directe voorloper van Bugs), de animatie is veel beter en de finish van de race is op de een of andere manier heel veel spannender dan verwacht.