Delen:
10 culturele pioniers vergeten door de wereld
De meesten van ons willen herinnerd worden. Dat is waarom we geweldige dingen doen, zoals bergen beklimmen, nieuwe landen verkennen of artikelen op de internetlijst schrijven. Diep van binnen weten we dat het allerbeste van ons zal worden overwogen door het nageslacht.
Of zullen we? Het blijkt dat zelfs de slimste en meest getalenteerde van ons onze plaats in de geschiedenisboeken niet kunnen garanderen.
10Cinema's Greatest War Reporter
In 1899 barstte de Tweede Boerenoorlog los over Zuid-Afrika. Terwijl Britse troepen de Hoorn overspoelden om te vechten, snelden de jonge Londense cinematograafbedrijven snel mannen op om de actie te documenteren. Onder hen was Joseph Rosenthal.
De bedeesde, geëmotioneerde jood uit Oost-Londen was begaafd met een kamikaze-minachting voor zijn eigen persoonlijke veiligheid. Toen hij in Zuid-Afrika aankwam, ontlaadde hij zijn camera en stormde hij recht in de strijd. Het resultaat was de geboorte van moderne oorlogsrapportering.
In tegenstelling tot zijn tijdgenoten, die tevreden waren om vanaf de zijlijn te kijken of zelfs beleefd Britse troepen om slagtijden te hervatten, ging Rosenthal regelrecht naar de plaats waar de actie was. Uitgerust met zijn camera met een kogelwerend schild kwam hij dichter bij geweerschoten, explosies en chaos dan ooit tevoren door een verslaggever was gedurfd.
Tot aan de Eerste Wereldoorlog kon Rosenthal worden gezien bij conflicten en de actie vastleggen met een krankzinnige minachting voor zijn persoonlijke veiligheid.
9Ancient Greece's meest innovatieve toneelschrijver
Het oude Griekenland had geen tekort aan krachtige toneelschrijvers wiens werk vandaag nog steeds relevant is. Er is echter één naam die we allemaal vergeten zijn: Agathon.
Als schrijver van grootse tragedies was Agathon zelfs goed door de indrukwekkende normen van het oude Griekenland. In 416 voor Christus was zijn winnende stuk op het festival van Great Dionysia zo'n mijlpaal, dat Plato later zijn beroemde Symposium eromheen. Bij het schrijven van zijn poëzie, Aristoteles nam de tijd om Agathon te noemen, en feliciteerde hem met het bedenken van zijn eigen personages in een tijd waarin elke andere Griekse toneelschrijver hen leende van oude mythen. Dit was niet de enige innovatie van Agathon. Hij veranderde ook de functie van het refrein om hen te betrekken bij het stuk zelf, anticiperend op moderne musicals.
Helaas voor de postume reputatie van Agathon was de tijd onaangenaam voor zijn verzamelde werken. Van slechts 40 lijnen is bekend dat ze overleven. Met zo'n schamele hoeveelheid om door te gaan, is het misschien geen wonder dat hij is vergeten.
8Renaissance Italy's Feminist Master
In 2008 verklaarde de Britse kunstcriticus Brian Sewell comfortabel dat "er nooit een geweldige vrouwelijke kunstenaar is geweest." Zelfs professionele kunstcritici zijn een van de grootste schilders van de geschiedenis vergeten: Artemisia Gentileschi. Een grote fan van Caravaggio - in die tijd nog steeds nieuw - Gentileschi was een van de belangrijkste voorstanders van zijn stijl van realisme in het Italiaanse renaissance.
Meer nog, ze was ook een vastberaden feministe. Haar Susanna en de ouderlingen beeldt twee wellustige mannen uit die lusten over een hulpeloos jong meisje, terwijl Judith onthoofden Holofernes heeft bijna sadistische vreugde in het onthoofden van een bijbelse viezerik. Hierdoor hadden mannen de neiging om een minder dan blij beeld te hebben van Gentileschi, zelfs zo ver dat ze beweerden dat al haar schilderijen door andere mensen waren gedaan.
Deze geruchten hielden vast en Gentileschi was eeuwenlang vergeten. Pas toen geleerden haar in de jaren zeventig herontdekten, zag de wereld eindelijk het ongelooflijke talent van deze vergeten meester.
7De eerste filmmaker
Louis Le Prince heeft de bioscoop uitgevonden. Dat is geen overdrijving. Significant bewijs suggereert dat Le Prince de eerste mens in de geschiedenis was die continu bewegende beelden vastlegde door een camera. Hij versloeg Edison en de gebroeders Lumière met meer dan een half decennium.
Na het zien van de populariteit van panorama-diavoorstellingen bij het Amerikaanse publiek, raakte Le Prince in 1886 op het idee van bewegende beelden. Decamping naar Engeland ging meteen aan de slag en produceerde zijn eerste prototype camera in 1888. Een jaar later had hij celluloid uitgevonden. Hij slaagde er zelfs in om in het openbaar beelden te laten zien van een paard dat een brug oversteekt.
Tegen 1890 had hij patenten aangevraagd in de VS en het VK en was hij klaar om zijn uitvinding wereldwijd te nemen. Op dit punt verdween hij eenvoudig. Nadat hij in september naar Parijs was gegaan, verdween Le Prince. Er is nooit een spoor van hem levend of dood gevonden.
Toen hij er niet in slaagde weer boven water te komen, negeerden Edison en de Lumières zijn patenten en gingen aan de slag door zichzelf in de geschiedenisboeken te katapulteren terwijl Le Prince in de vergetelheid raakte.
6America's baanbrekende zwarte toneelschrijver
Vóór 1923 leek het idee van Afro-Amerikanen die een serieus Broadway-toneelstuk maakten belachelijk. Toen explodeerde Willis Richardson op het toneel.
Zijn toneelstuk The Chip Woman's Fortune was de eerste keer dat serieus drama Afrikaanse Amerikanen ooit op een normale, eerlijke manier heeft afgebeeld. Het was meteen een hit. De shows waren ver van tevoren uitverkocht, en de New York Times rijkelijk geprezen.
Bijna zo snel als Chip Woman gesloten, pelde Richardson nieuwe toneelstukken voor zwarte uitvoerende groepen. Theaters die nog nooit hadden overwogen om zwart drama aan te raken, speelden ze graag op de proef en brachten daarbij prijzen en lofuitingen in het proces.
Tegen de tijd van zijn dood in 1977 had Richardson meer dan 40 toneelstukken geschreven en twee bloemlezingen uitgegeven - en toch hebben maar weinigen zelfs van hem gehoord vandaag.
5 De vervalser die de meest gevierde dichter werd van Griekenland
Als de meesten van ons gevraagd zouden worden de grootste dichter van het oude Griekenland te noemen, zouden we waarschijnlijk zeggen Homerus. Maar de oude traditie zei dat minstens één grote dichter vóór de auteur van de Odyssee: Orpheus.
Een legendarische muzikant waarvan gezegd werd dat hij zo volbracht was dat hij rotsen en bomen kon laten dansen, Orpheus was een mythe waar de ouden half in geloofden. Ze hadden zelfs kopieën van zijn gedichten om zijn bestaan te bewijzen. Tenminste, dat dachten ze. Volgens latere geleerden, werden de zogenaamde orfische gedichten echt geschreven door een vervalser genaamd Onomacritus.
Een orakelverzamelaar, Onomacritus was al in zijn tijd bekend om zijn eigen voorspellingen en verzen in het werk van anderen te houden. Onze moderne edities van Homer kunnen zijn interpolaties bevatten. Maar zijn grote roep om roem is de orfische gedichten. Aristoteles beweerde dat de ideeën afkomstig waren uit Orpheus, maar de gedichten waren van Onomacritus. De vroeg-christelijke schrijver Tatian hield een soortgelijke visie, net als veel van zijn tijdgenoten.
De moderne wetenschap is verdeeld, maar als Aristoteles gelijk heeft, heeft deze vergeten vervoeder meer gedaan voor de oude Griekse literatuur dan bijna iedereen.
4De schilder die onze grootste kunstenaars heeft geïnspireerd
Apola moet volgens rechten net zo beroemd zijn als Michelangelo, Caravaggio of da Vinci. Een oude Griek die werd beschouwd als de grootste kunstenaar van zijn tijd, Apelles schilderde allegorieën met een eenvoud die verbluffend was. De Ouden waren opgetogen over hem. Plinius de Oudere bracht twee hele bladzijden van zijn natuurlijke geschiedenis door die zijn werk bespraken.
Het werk van Apelles ging op dezelfde manier als de meeste Griekse kunst, ineenstortend in stof. Maar zelfs met letterlijk geen bestaande schilderijen op deze naam, was hij nog steeds buitengewoon invloedrijk. Toen de Renaissance ronddraaide, vonden de Italiaanse meesters beschrijvingen van zijn verloren werk, zo inspirerend dat ze probeerden ze te reconstrueren en daarbij hun eigen meesterwerken creëerden. Een beschrijving van zijn De laster van Apelles erin geslaagd om Andrea Mantegna, Botticelli en Rembrandt te inspireren om allemaal hun eigen wereldberoemde versies te maken.
De meest productieve reisschrijver van 3History
In tegenstelling tot de meeste mensen op onze lijst, is Ibn Battuta niet helemaal vergeten. In de moslimwereld duikt zijn naam nog steeds overal op van straatnaamborden tot winkelcentra. Zijn ongelooflijke prestaties betekenen echter dat hij meer bekendheid verdient in het Westen.
Ibn Battuta werd geboren in de 14e eeuw en onderscheidt zich door verder te reizen dan enig ander mens voor hem. In een tijd vóór stoomkracht heeft hij naar schatting meer dan 120.000 kilometer (75.000 mijl) afgelegd, het grootste deel van de toenmalige moslimwereld. Hij schreef terwijl hij ging, mensen, plaatsen en politiek vastleggend, resulterend in een van de grootste reisorganismen in de geschiedenis.
Hoewel hij net na Marco Polo reisde, reikte Ibn Battuta veel meer terrein en schreef veel meer waarheidsgetrouw dan zijn meer bekende tegenhanger. Terwijl Marco Polo ontmoetingen met eenhoorns opnam, documenteerde Ibn Battuta discussies met meer dan 2000 echte mensen.
2 Tweede grootste dichter van 2History
Een dichter van de Alexandrijnse school, Callimachus was zo populair dat hij iedereen om hem heen beïnvloedde. Zonder hem zou Ovidius nooit zijn grootste werken hebben geschreven. Catullus aanbad hem. In oude geschriften wordt geen andere dichter dan Homer zo vaak genoemd of bedoeld. Hij heeft misschien zelfs de moderne bibliografie bedacht.
Bijna al zijn werk werd vernietigd of misplaatst, lang voordat de moderne wereld rondrolde. Vandaag hebben we slechts zes hymnes om zijn reputatie te beoordelen, en de meeste daarvan werden pas in de 20e eeuw herontdekt. Dankzij de grillen van het lot zullen we misschien nooit weten hoe goed de op één na grootste dichter van de mensheid was.
1De vader van de geschiedenis
Het is een van de oudste grappen over school: het kind dat wil dat hij in het verleden is geboren, omdat 'ze toen niet zoveel geschiedenis hadden'. Maar het is ook waar. Voordat Herodotus kwam, was de geschiedenis als discipline grotendeels onbestaande. En toch had Herodotus minstens één voorganger: Hecataeus.
Hecataeus was de allereerste van de Ouden die pionier was in de praktijken van geografie, etnografie en geschiedenis. Dionysius van Halicarnassus werd door hem beïnvloed, net als Livius. Het is ook mogelijk dat Herodotus zijn werken plagieerde. Als het waar is, zou dat betekenen dat Herodotus 'oude geschiedenis van' de vader van de geschiedenis 'echt misplaatst was, en het is Hecataeus die we allemaal moeten respecteren. Helaas is het onwaarschijnlijk dat we het met zekerheid zullen weten als het grootste deel van het werk van Hecataeus ontbreekt.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.