Delen:
10 kunstenaars die hun eigen werk hebben vernietigd
We woeden tegen de vernietiging van kunst door vandalen. Het vreugdevuur van de ijdelheden, de dynamisering van Boeddha's van Bamiyan, de sloop van oude sites door ISIS ... je hoeft niet te hard na te denken om een lijst van dergelijke verliezen aan de wereld te bedenken. Soms zijn het echter de makers van de kunst die het vernietigen doen.
10Dionysis Karipidis
In 1997 sneed Dionysis Karipidis een standbeeld van een zeemeermin in de rotsen van het strand van Portokali in Griekenland. Zijn meer dan levensgrote werk zou de getijden eeuwenlang hebben moeten doorstaan, maar degenen die er nu naar gaan kijken, zullen het in geen enkel opzicht vinden als zijn vroegere glorie.
Het probleem begon toen de kunstenaar een boete van € 522 kreeg met betrekking tot het standbeeld. Het kunstwerk lijkt in feite een vernietiging van het lokale landschap te zijn, omdat het al in de rotsen is uitgehouwen en niet is binnengebracht. Verschillende brieven gingen tussen de kunstenaar en de lokale overheid, er werd geprobeerd om de boete te annuleren of de boete te betalen namens de kunstenaar, maar uiteindelijk heeft de kunstenaar het heft in eigen handen genomen. Zaken en een voorhamer.
Karipidis kleedde zich naakt en mishandelde de zeemeermin, verbrijzelde haar gezicht, om te protesteren tegen de boete en het strand terug te brengen naar zijn natuurlijke staat.
9Gerhard Richter
Grote naamartiesten zijn als economische goochelaars: ze kunnen miljoenen verdienen met een dunne laag verf. Het enige wat ze moeten doen, is iemand laten kopen.
Gerhard Richter is een Duitse kunstenaar die werken in verf, fotografie en glas heeft geproduceerd. In 2015 zijn schilderij Abstraktes Bild verkocht voor $ 46,3 miljoen, een record voor een levende kunstenaar. Het is dan ook verrassend dat veel van zijn vroege werk, waarvan we foto's hebben, is verdwenen.
In de jaren zestig nam Richter een kadersnijder mee naar enkele van zijn voltooide schilderijen. Anderen, hij verbrandde met de rest van de vuilnis van zijn atelier. Tegenwoordig zouden die werken ruim een half miljard dollar waard zijn.
Waarom deed hij het? Hij was eenvoudig niet blij met hoe ze bleken te zijn. Hij betreurt zijn beslissingen en zegt: "Soms, als ik een van de foto's zie, denk ik bij mezelf: dat is jammer; je zou deze of die kunnen laten overleven. "Maar hij beschrijft ook de daad van vernietiging als" bevrijdend ".
8Blu
Straatkunst is meestal vergankelijk. Gedaan in publiek en op eigendom dat de kunstenaar niet bezit, laat het open voor bedreigingen die gewoonlijk niet worden geconfronteerd met schilderijen in galerijen. Er is een hele Wikipedia-pagina gewijd aan vernietigde Banksy-werken.
Al twintig jaar schildert de kunstenaar Blu muren in Bologna. De kunstenaar protesteerde tegen het feit dat zijn muurschilderingen werden verwijderd van hun locaties. Niet dat ze zouden worden vernietigd om te worden vernietigd, maar dat ze zouden worden bewaard. De stad ging zijn werken nemen en ze in een galerij plaatsen. Blu zei: "Deze tentoonstelling verfraait en legitimeert het hamsteren van kunst die van de straat is gehaald en die alleen scanners en handelaren zonder scrupules tevreden zal stellen." Hij nam een beitel en wat grijze verf en verwijderde systematisch 20 jaar kunst.
Blu heeft vorm als het gaat om de automatische vernietiging van zijn werk. In 2014 schilderde hij een van zijn muurschilderingen in Berlijn om te protesteren tegen stadsontwikkeling.
7Charles Camoin
Veel kunstenaars vinden het moeilijk om van hun werken af te komen. Charles Camoin heeft het zeldzame onderscheid dat hij twee keer dezelfde kunstwerken heeft vernietigd.
Na een succesvolle show van zijn schilderijen in 1913 leed Camoin aan een ernstige depressieve episode. Hij sneed meer dan 80 van zijn schilderijen door en gooide de gescheurde resten weg. Een trieste gebeurtenis, en voor de meeste kunstenaars zou dat het einde van de zaak zijn. Op een gegeven moment werden de schilderijen echter gerecupereerd door de schrijver Francis Caro, die ze had laten restaureren. Toen Caro de schilderijen later ter veiling bracht, heeft Camoin hem aangeklaagd.
Camoin heeft de zaak gewonnen. De rechtbank beval de schilderijen voor de tweede en laatste keer te vernietigen.
6Jasper Johns
Het werk van alle kunstenaars evolueert in de loop van de tijd. Soms is dit een radicale verandering; soms is het slechts een aanpassing van de techniek. Wat gebeurt er wanneer een kunstenaar het werk van zijn jongere zelf gaat haten?
Jasper Johns had een openbaring in 1954. Hij besloot om te stoppen en kunstenaar te worden. Hij nam alle kunst die hij tot dat moment had gemaakt en vernietigde het volledig. In tegenstelling tot andere kunstenaars die zoiets hebben gedaan met sommige van hun kunst, is er vrijwel niets overgebleven van het vroege werk van Johns, zelfs geen foto's. Het is alsof Johns volledig gevormd is in de kunstwereld met zijn beroemde Vlag.
5Karlis Rekevics
Als je wilt dat je kunst de toekomst veilig en wel bereikt, lijkt sculptuur de juiste keuze. Rekevics lijkt niet te willen dat hij overleeft.
Rekevics maakt zijn monumentale kunstwerken uit tonnen gips, hout en schuim. Aan het einde van een tentoonstelling haalt hij zijn werken eenvoudig uit elkaar met een hamer en stopt ze in een vuilcontainer. Zijn achtergrond is als decorontwerper voor het podium, waar alle werken vluchtig zijn. Rekevics erkent dat zijn destructieve neigingen een probleem kunnen veroorzaken mocht iemand besluiten iets van een van zijn shows te kopen.
4Francis Bacon
De schilderijen van Francis Bacon behoren tot de duurste ter wereld. In feite verkocht een drieluik van Bacon in 2013 voor $ 142 miljoen, wat het op dat moment het duurste kunstwerk maakte.
In 1942 vernietigde Bacon het grootste deel van zijn vroege werk. Maar dit was geen eenmalige gebeurtenis.Gedurende zijn carrière zou Bacon delen uit canvasdoeken hakken waarvan hij dacht dat ze niet goed genoeg waren, maar ook degenen waarvan hij dacht dat ze geweldig hadden moeten zijn, maar die hij had verpest. "Ik denk dat ik de neiging heb om de betere schilderijen te vernietigen," zei hij. "Ik probeer ze verder te brengen en ze verliezen al hun kwaliteiten." Toen Bacon's atelier na zijn dood werd geïnventariseerd, werden er 100 gesneuvelde schilderijen gevonden.
De vernietiging van de doeken is niet het einde van het verhaal. Dat is de honger naar het werk van Bacon dat zelfs de stekken van zijn vernietigde schilderijen voor duizenden ponden verkopen.
3 John Baldessari
Soms in de kunst kan schepping voortkomen uit vernietiging. John Baldessari bracht de zomer van 1970 door met het vernietigen van 13 jaar schilderijen om een nieuw werk te creëren, letterlijk uit de as.
Crematieproject was het resultaat. De kunstenaar nam zijn catalogus van schilderijen mee naar zijn plaatselijke crematorium en reduceerde ze tot zwarte as. Hij nam foto's van het proces, dat deel uitmaakte van zijn nieuwe werk, maar hij gebruikte ook de as. Hij plaatste de resten in een urn en plaatste er een plaquette op met zijn naam en de datums waarop het werk afkomstig was.
Was dit een grillig werk van een gestoorde kunstenaar? Vreemd genoeg heeft een praktische beslissing mogelijk geleid tot het beroemdste werk van Baldessari. In 1970 ging hij verhuizen en had hij al zijn oude werk moeten vervoeren.
2Monet
Monet's waterlelieschilderijen zijn een reeks werken die hij gedurende vele jaren in de watertuin van zijn huis heeft gedaan. Ze verkopen routinematig voor tientallen miljoenen dollars en zijn te vinden in musea over de hele wereld. Maar ze werden niet universeel geliefd in de eigen tijd van de kunstenaar. Critici vonden het wasachtige impressionisme modderig en verward. Inderdaad, de naam "Impressionisme" kwam van een belediging die werd geëvenaard door het werk van Monet.
Het is mogelijk dat de critici hem bereikten. Vlak voor een grote tentoonstelling van zijn waterlelieschilderijen in 1908 vernietigde hij 15 grote doeken. Maar Monet had ook de wens om te bepalen hoe zijn werken zouden worden gezien door toekomstige generaties. Vlak voor zijn dood heeft Monet zijn schoondochter ingeschakeld bij het wegwerken van 60 andere schilderijen.
1Michelangelo
Michelangelo's Pieta, een beeld van de Maagd Maria die de dode Christus omringt, is een van de meesterwerken uit de verzameling van het Vaticaan. In 1972 viel een geesteszieke geoloog het aan met een hamer en brak hij de neus van de Maagd af (die werd gestolen door toeschouwers). Maar dit is niet het kunstwerk dat we bespreken.
Michelangelo creëerde ook een andere Pieta, genaamd De afzetting. Hij werkte eraan, volgens zijn biograaf Vasari, als een manier om zijn lichaam en geest op orde te houden. Hij werkte acht jaar aan het beeld van vier figuren. En toen werd hij op een dag woedend en brak het. Hij gaf het beschadigde werk door aan een vriend. Verbaasd over wat de grote man had gedaan, vroeg hij waarom het was beschadigd.
"Hij antwoordde dat het kwam door de instandhouding van zijn dienaar Urbino, die hem altijd aanspoorde om het af te maken, en bovendien dat hij onder meer een stuk van de arm van de Maagd had gebroken, en daarvoor had hij er een hekel aan gehad, veel tegenslagen hebben vanwege een barst erin; dus eindelijk, het geduld verliezen, had hij het verbroken en zou het geheel vernietigd hebben als zijn dienaar Antonio hem niet had gesmeekt om het hem te geven zoals het was. "
De les is dus nooit om een genie snel te laten werken.