10 vreemde architecturale concepten van de moderne wereld

10 vreemde architecturale concepten van de moderne wereld (Technologie)

Technologie gaat in onze moderne wereld in hoog tempo vooruit, en we hebben ook te maken met vervuiling die ongekend is in de menselijke geschiedenis. Het constante verlangen naar mensen om te groeien en uit te breiden naarmate onze planeet steeds bevolkt blijft, betekent dat de hedendaagse architecten met veel unieke uitdagingen te maken krijgen. Ze hebben te maken met zorgen over ruimte, regelgeving, duurzaamheid en vele andere uitdagingen, terwijl ze ook een interessant ontwerp bieden waar mensen van kunnen genieten.

Gelukkig hebben de hedendaagse architecten met onze technologische vooruitgang veel nieuwe tools om mee te werken als het gaat om het creëren van nieuwe concepten om de uitdagingen van onze moderne wereld het hoofd te bieden. Veel van deze projecten zijn ongelooflijk overambitieus en uniek, maar velen hebben geniale ideeën binnen die kunnen helpen om de wereld van de architectuur en de manier waarop we leven en interactie met de wereld veranderen, voor altijd te veranderen.

10 Earthships

Foto credit: Biodiesel33

Veel mensen denken nu aan duurzaamheid, maar architect Mike Reynolds heeft het op een geheel nieuw niveau gebracht. Hij begon met het bouwen van slechts één huis in de woestijn van New Mexico, iets wat hij een earthship noemde en sindsdien is het enorm op gang gekomen. Hij wilde een huis maken waardoor mensen volledig van het elektriciteitsnet konden leven en aan al hun behoeften konden voldoen, en hij wilde ook gebruik maken van gerecycled materiaal.

Al zijn earthships zijn gebouwd met oude banden vol met vuil om ze tot bouwstenen te maken. Oude aluminium blikjes zijn ook een belangrijke bron voor zijn gebouwen. Om ze duurzaam te maken, oriënteert hij de ramen en de positionering van het huis zorgvuldig om de oriëntatie naar de zon te maximaliseren. Dit helpt hen koel te houden in de zomer en warm in de winter - Reynolds schept op dat de earthships altijd een constante temperatuur hebben van ongeveer 21 graden Celsius (70 ° F). Zonnepanelen worden gebruikt voor stroomvoorziening en regenwater wordt verzameld om mensen te helpen met hun waterbehoeften. Voor voedsel groeien mensen groenten en fruit en houden ze vis.

Het nieuwe systeem van Mike Reynolds heeft echter niet alleen in New Mexico de aandacht getrokken. Hij heeft zijn ontwerp al naar Europa en andere delen van de VS gebracht, en meer recentelijk heeft hij geholpen sommige van zijn earthship-systemen te installeren in Haïti dat door de aardbeving werd verwoest. Volgens Reynolds zijn de energiekosten voor een earthship een miezerige $ 100 per jaar, en dat is alleen maar om de propaankachel aan te steken die de meesten van hen gebruiken. Hij prijst ook de deugd van het hergebruik van het afval dat onze stortplaatsen opvult en een echt duurzame manier biedt voor mensen om te leven. Het klinkt misschien als een primitief bestaan, maar Reynolds slaagt er in genoeg kracht uit zijn zonnepaneelsysteem te halen om Wi-Fi te gebruiken en televisie te kijken zoals de meeste mensen.

9 overdekte skigebieden


De meeste mensen die van skiën houden, denken dat ze ofwel een pauze moeten nemen als het geen winter is, of ergens naartoe gaan waar het winter is om van de sport te genieten. Mensen die in de woestijn leven, moeten gewoon aanvaarden dat ze helemaal niet kunnen skiën zonder een lange reis te maken. Dat was vóór de komst van indoor ski-parken. Dubai, bekend van krankzinnige architectuurprojecten zoals de Burj Khalifa en vele anderen, kreeg genoeg investeerders bij elkaar om een ​​indoor ski-park van $ 400 miljoen te bouwen, compleet met vijf verschillende hellingen, verhuurbare materialen voor elke denkbare sneeuwsport en instructieklassen zodat mensen die nog nooit sneeuw in hun leven hebben gezien, kunnen leren skiën voordat ze een grote helling afdalen.

De omvang van het park zelf is echt krankzinnig. De skipistes maken gebruik van metalen buizen die tot 25 verdiepingen hoog reiken en het overdekte park is het equivalent van drie volledige sportarena's. De binnenkant van het park wordt zorgvuldig klimaatgecontroleerd gehouden om de juiste vriestemperaturen te bieden, en hogedrukwater wordt gebruikt om de kunstsneeuw te maken die wordt gebruikt voor de indoor hellingen.

Hoe gek het project ook klinkt, er zijn andere in zijn soort en sommige zijn zelfs nog groter. Zowel Nederland als Duitsland hebben zelfs grotere indoor ski-parken dan die in Dubai, en beide krijgen honderdduizenden bezoekers per jaar. Nu mensen kunnen skiën in omgevingen waar dit normaal gesproken niet mogelijk was, zal de populariteit van het skiën en andere wintersporten in de toekomst waarschijnlijk enorm toenemen.


8 leefruimtes gemaakt van zandduinen


De Groene Muur van de Sahara, voor degenen onder jullie die nog niet van het project hebben gehoord, is een ambitieus plan voor samenwerking tussen 23 verschillende landen om een ​​letterlijke muur van groen te creëren aan de rand van de Sahara. Het gebied in de buurt van de Sahara wordt voortdurend geteisterd door droogte en hongersnood. In zo'n moeilijke omgeving zijn middelen moeilijk te vinden en leven is moeilijk. De groene muur moet echter alleen de verspreiding van woestijnvorming een halt toeroepen. Het is niet de bedoeling om de algehele klimaatproblemen in de regio aan te pakken; het is alleen bedoeld als een preventieve maatregel.

Een architect genaamd Magnus Larsson heeft echter een uiterst ambitieus voorstel dat zowel de Groene Muur zou versterken als de broodnodige leefruimtes en ecosystemen zou bieden voor de mensen die in de regio wonen. Onlangs bij UC Davis, werd een microbe gedocumenteerd die kan worden gebruikt om veilig bodem in een vaste stof te vormen. Deze microbe werkt zelfs op zand, maar tot nu toe werd er alleen overwogen om gebouwen in aardbevingsgevoelige gebieden te helpen stabiliseren. Het idee van Magnus Larsson is om deze microbe te gebruiken om het zand langs de groene muur te veranderen in solide woonruimtes en muren. Dit zou zowel de bomen die deel uitmaken van de Groene Muur ondersteunen, helpen de verspreiding van woestijnvorming te stoppen en woonruimtes in de zandduinen creëren. Deze omgevingen zouden zijn ontworpen voor thermische isolatie en zouden zelfs in waterverzameling en -oogst kunnen voorzien.

7 Arcologieën

Fotocrediet: Forgemind ArchiMedia

Arcologie is een woord gemaakt door architect Paolo Soleri en is een combinatie van de woorden "architectuur" en "ecologie". Het doel van een arcologie was om, idealiter, absoluut geen negatieve milieu-impact te hebben. Een arcologie was niet bedoeld als een enkel huis, maar eerder als een hele stad die volledig in harmonie was met de natuur. Om dit evenwicht te bereiken, geloofde hij dat we het privévervoer binnen de arcologie moesten verwijderen, zodat in plaats daarvan hogesnelheidstoepassingen voor openbaar vervoer zouden worden opgezet, met behulp van milieuvriendelijke hogesnelheidsspoorwegsystemen. Zonnepanelen zouden worden gebruikt om warmte, energie en zonlicht te genereren voor het verbouwen van voedsel. Elk afvalwater zou zo vaak mogelijk worden gebruikt voor het bemesten van planten.

Terwijl veel sciencefictionfilms en -games zoals SimCity arcologieën voorstellen als gigantische structuren, vaak piramidevormig in vorm of eenvoudig torenhoge gebouwen met glazen koepels bovenop, zijn de huidige pogingen helaas niet zo fraai. Hoewel de bouw in de late jaren negentig tot stilstand was gekomen, werkte Soleri zelf al decennialang, tot aan zijn dood in 2013, aan een arcologisch project in Arizona, met de hulp van verschillende vrijwilligers en andere arbeiders. Hij deed dit om zijn ideeën en zie hoe ze in de praktijk kunnen werken. Zijn stad heet Arcosanti en echt niet veel om naar te kijken. Hij kon nooit de financiering krijgen die hij echt nodig had, dus het is meer een verzameling van meestal duurzame gebouwen in de woestijn op dit punt.

Hoewel Arcosanti nooit echt een volledige arcologie was, willen sommige investeerders in Abu Dhabi een eigen arcologie creëren die Masdar City wordt genoemd. De stad zal geen torenhoge wolkenkrabber met een koepel zijn, maar het zal een uitgestrekte, dicht opeengepakte metropool zijn met openbare en persoonlijke snelle doorvoersystemen die ecologische duurzaamheid handhaven. Rusland heeft ook een arcologieproject overwogen genaamd Crystal Island. Het doel zou zijn geweest om een ​​enorme spitsachtige structuur te creëren - die het op zes na hoogste gebouw ter wereld zou zijn - die in staat is een compleet ecosysteem te huisvesten en zijn enorme afmetingen en kristalachtig ontwerp gebruikt om zonlicht voor kracht te vangen. Helaas werd het project voor onbepaalde tijd opgeschort wegens gebrek aan financiering.

6 natuurlijk gekweekte gebouwen


Architectuur heeft veel verschillende stijlen (zoals Iconic, Modern en Futurist, om er een paar te noemen), en de meeste architecten blijven redelijk dicht bij één type stijl bij het ontwerpen van hun gebouwen. Naast esthetische ontwerpkwesties maken hedendaagse architecten zich ook grote zorgen over het probleem van duurzaamheid. Betreed Michael Pawlyn, een architect die zich meer zorgen maakt over de impact op het milieu dan wat dan ook en meer geeft om functionaliteit dan om een ​​eenvoudige ontwerpesthetiek.

Pawlyn probeert de architectuur op totaal ongehoorde manieren te veranderen. Hij heeft de capaciteiten van verschillende mariene soorten bestudeerd om de manier waarop zijn gebouwen werken te verbeteren. Hij leerde bijvoorbeeld van een zeedier dat een spookfish wordt genoemd en op grote diepte licht naar zijn ogen weet te brengen. Hij verwerkte dit in een gebouwontwerp dat een speciale lens op basis van de spookfish zou gebruiken om de belichting aanzienlijk te verhogen terwijl hij eigenlijk minder ramen had.

Dat is nog maar het begin van de ware ambities van Pawlyn. Terwijl hij voortdurend naar dieren van alle vormen kijkt om nieuwe manieren te bedenken om de architectuur te verbeteren, is zijn meest ambitieuze idee om te werken aan gebouwen die eigenlijk biologisch zijn gegroeid. Zijn idee hangt af van een eencellig organisme, een coccolithofoor genaamd, dat langzaam koolstof uit zijn omgeving aantrekt en in de loop der jaren steeds meer wordt beschermd door een schaal van calciumcarbonaat. Onlangs bedacht een wetenschapper genaamd Thomas Goreau een methode om deze organismen te gebruiken om koraalriffen te helpen herbouwen. Pawlyn hoopt deze biorock te gebruiken om gebouwen op een dag volledig organisch te laten groeien. Hoewel een dergelijk gebouw een tijdje nodig heeft om van nature te groeien, kunnen we leren hoe we het proces kunnen versnellen terwijl we er meer over te weten komen. Voorlopig bereidt een team van de Universiteit van Belfast een experiment voor om te zien of ze 's werelds eerste natuurlijk gegroeide onderwaterpaviljoen kunnen maken.

5 3D wolkenkrabbers afdrukken


We hebben allemaal gehoord van 3D-printers en hoe ze ons vermogen beginnen te veranderen om snel dingen te fabriceren die anders een volledige fabriek of grote precisie en vaardigheid vereisen. Sterker nog, sommige mensen denken dat we op een dag, met in-house 3D-printers en de juiste grondstoffen, de meeste dingen met weinig moeite thuis kunnen maken. Op een dag vragen mensen zich af of 3D-printers voedsel voor mensen kunnen maken, hoewel dit waarschijnlijk lang niet zal duren. Mensen houden van hun eten om goed te smaken, en we kunnen ons voorstellen dat het nog lang kan duren voordat een 3D-printer in de buurt komt van het imiteren van de eetervaring die we krijgen bij het bereiden van fijne gerechten.

Hoewel de technologie nog steeds een oplossing biedt, kijken sommige mensen naar methoden om de nieuwe technologie te gebruiken die zowel ambitieus als meer dan een beetje krankzinnig kan worden genoemd. Een groep Chinese ontwerpers heeft een project overwogen om uiteindelijk 3D-printers te gebruiken om de meeste onderdelen voor een wolkenkrabber te fabriceren. Het samenstellen van het gebouw zou daarna vrij eenvoudig zijn.

Er zijn veel verschillende ideeën over hoe dit nu moet worden aangepakt, omdat het meer een droomdroom is dan alles wat de realiteit in de huidige fase benadert. De meest waarschijnlijke route zou zijn om gigantische torens te bouwen die het grootste deel van het gebouw zouden kunnen fabriceren. Het plan is om zand als het belangrijkste bouwmateriaal en zonne-energie te gebruiken om de 3D-printers te laten werken. Natuurlijk, als ze het grootste deel van een groot gebouw van 3D-printers willen fabriceren, moeten ze eerst gigantische printers maken, wat een extra stap lijkt te zijn.Hoewel dit project misschien onrealistisch is, is het zeer waarschijnlijk dat veel delen van toekomstige gebouwen worden geprefabriceerd met behulp van een of andere 3D-printer om de constructie eenvoudiger en efficiënter te maken.

4 kunstmatige eilanden

Fotocrediet: NASA

Hoewel het klinkt als iets uit een belachelijke film, zijn kunstmatig geconstrueerde eilanden iets dat we niet alleen hebben overwogen, maar dat we ook actief hebben geprobeerd te bouwen. Dubai is al genoemd vanwege zijn krankzinnige architecturale hoogstandjes, zoals de Burj Khalifa en indoor ski-parken. Begonnen ongeveer tien jaar geleden, is hun meest ambitieuze project een reeks kunstmatig gecreëerde eilanden bedoeld om de vorm en relatieve grootte van de verschillende landen van de wereld na te bootsen. De eilanden zelf zijn grotendeels gebouwd en gevormd, maar ze lopen nu allerlei wegversperringen tegen.

Het grootste probleem is financiering. Het plan was om deze kunstmatige eilanden te verkopen aan superrijke mensen, die dan zouden helpen bij het financieren van een deel van de feitelijke constructie. Het probleem is dat ze alleen zoveel rijke beleggers konden vinden die bereid waren om deel uit te maken van het project, en velen van hen waren niet in staat of niet bereid om de kosten te betalen toen duidelijk werd hoe ambitieus het project werkelijk was. De ontwikkeling stopte een tijdje volledig en om het nog erger te maken, begonnen de eilanden terug te zinken in de zee en snel te eroderen.

Tegen het midden van 2014 lijkt een beperkte constructie weer begonnen te zijn. Eén investeerder heeft gewerkt aan het 'hart van Europa', een gebied met als centrale locatie een nep-eiland dat bedoeld is om Duitsland te vertegenwoordigen. Zijn plannen veranderen het in een belangrijke toeristische attractie en gebruiken die fondsen om opwinding over de eilanden op te bouwen. Dit zal hopelijk andere investeerders aantrekken, werk aan de andere eilanden financieren en het project laten plaatsvinden. Tot dusver lijken sommige mensen zijn enthousiasme aanstekelijk te vinden, maar anderen wachten om te zien welk succes hij het eiland zal laten vormen en het rendabel maken, voordat ze bereid zijn opnieuw te investeren.

3 Ademend metaal


Vanwege het voortdurend afnemende aanbod van fossiele brandstoffen en de voortdurende verslechtering van onze omgeving, zijn veel architecten steeds meer op zoek naar nieuwe manieren om gebouwen energiezuiniger te maken. Energie-efficiëntie architecten zijn het meest geïnteresseerd in het effectief verwarmen en koelen van gebouwen. Echter, een architect genaamd Doris Kim Sung, een voormalig bioloog, heeft een volledig nieuw idee als het gaat om het regelen van de temperatuur in gebouwen. Haar doel is om iets te doen waar de meeste architecten niet aan werken, en dat is om je te concentreren op het feit dat je helemaal geen energie gebruikt, in plaats van zo min mogelijk. Om dit te bereiken, gelooft ze dat we onze inspiratie van de natuur moeten halen, zoals het vermogen van de menselijke huid om de lichaamstemperatuur te helpen reguleren. Ze ontwierp een speciale, Äúbimetal,Äù die helpt bij het opbouwen van metaal om te ademen.

Bimetaal bestaat uit twee metalen platen die de juiste vorm en grootte hebben, zodat de ene meer begint te verwarmen dan de andere, waardoor het metaal van vorm verandert afhankelijk van de hoeveelheid zonlicht die het ontvangt. De praktische toepassingen hiervan zijn verbluffend. Als een dergelijk systeem in de meeste gebouwen zou worden geïntegreerd, zou een metalen wolkenkrabber koel kunnen blijven, of warm, indien nodig, zonder enige extra energiebronnen te gebruiken, tenzij je de zon meetelt die de bewegingen van het bimetaal manipuleert. Hoewel dit nog niet tot de verbeelding heeft geleid in grote commerciële toepassingen, heeft Kim Sung al duizenden stukjes bimetaal gemaakt en getest, dus de vraag is niet of het kan werken, maar wanneer en of het aanslaat.

2 ondergrondse parken

Fotocredit: TheLowline

Als gevolg van stedelijke wildgroei en de manier waarop onze steden de neiging hebben om zichzelf in te nemen terwijl ze zich uitbreiden, kan het vinden van een manier om de natuur te integreren in een stadsruimte een hele uitdaging zijn voor elke stadsplanner of architect. Veel steden hebben een openbaar park of twee, maar hun afmetingen zijn vaak zeer beperkt. En aangezien steden zich blijven ontwikkelen, is er meestal minder ruimte voor parken en bomen.

De natuur in een grote stad laten passen, is ook heel belangrijk, omdat het een functie dient die verder gaat dan alleen maar de burgers iets leuks geven om naar te kijken of er doorheen te lopen. In grote steden die al vervuild zijn met luchtverontreiniging, is het hebben van bomen om de lucht te schrobben belangrijk - zo niet essentieel - in onze verslechterende omgeving. Een van de moeilijkste steden om ruimte te vinden is New York, maar ondernemende stedenbouwers hebben nieuwe manieren bedacht om meer natuur in de stad te integreren.

Ze hebben al een recent project voltooid dat bekend staat als de 'Äúhigh-lijn'. De hoge lijn nam een ​​oud stel treinsporen en bouwde er een park bovenop. Het project was zo succesvol dat stadsplanners nu nadenken over een ander project genaamd de lage lijn. Dit zou een park zijn dat onder de stad door gaat en een verlaten trolleyterminal in de Lower East Side als openbare ruimte gebruikt. Het plan is om zonnecollectoren op het oppervlak te plaatsen en deze te gebruiken om zonlicht naar de diepten van het park te brengen, waardoor een natuurlijk ecosysteem met echt zonlicht onder de hectische stad ontstaat.

1 Space Elevators


Mensen hebben het al over 1895 gehad over het concept van ruimteliften. Helaas lijken we niet veel dichter bij dat feit dat het uitkomt. Volgens Elon Musk is het idee zo absurd met onze huidige technologie dat het gemakkelijker zou zijn om een ​​brug te bouwen van Los Angeles naar Tokio.

Het probleem is er een van engineering. Om te beginnen is een lift naar de ruimte erg handig en goedkoop om mensen of materialen te vervoeren in een baan om de aarde. Ook de tetheringtechnologie die nodig is om het gewicht te ondersteunen, is iets dat we nog niet eens hebben.Er is ook het feit dat zelfs als we de materialen en technologie zouden hebben om zoiets te bouwen, het installeren ervan een andere gekke hindernis zou zijn.

Dat heeft echter een aantal ondernemende mensen niet gestopt die de droom nog steeds niet hebben opgegeven. Een bedrijf genaamd Liftport Group probeerde een tijdje om een ​​project te bedenken voor een lift op de werkruimte op de maan, als een voorloper van een uiteindelijke lift op aarde. Ze dachten niet dat ze nog mensen of zware goederen konden vervoeren, maar ze hoopten wel een testplatform te bouwen dat 2 kilometer (1,2 mijl) omhoog kon gaan, met behulp van weerballonnen en een robot drone, om te zien of het idee haalbaar was . Jammer genoeg, voordat ze het meer dan 500 meter (1.600 ft) konden maken, gingen ze failliet. Voorlopig staat de droom van een ruimtelift voorlopig stil, maar toekomstige technologie kan alles veranderen.