10 aspecten van modern computergebruik die ouder zijn dan u denkt

10 aspecten van modern computergebruik die ouder zijn dan u denkt (Technologie)

We denken graag dat we met onze gadgets en technologische wonderen behoorlijk vergevorderd zijn in vergelijking met waar we een paar jaar geleden waren. Maar zoals je binnenkort zult zien, zijn veel dingen die we als vanzelfsprekend beschouwen toch niet zo nieuw. Overweeg bijvoorbeeld ...

10

De term 'Bug'

In 1947 ontdekte computerwetenschapper Grace Hopper een dode mot gevangen in een relais van de recent gebouwde elektromechanische computer van Harvard Mark II. Bij het ontdekken van de bug, werd deze verwijderd en in een foutenlogboek geplakt, waarbij een commentaar hieronder vermeldde dat dit het "eerste echte geval van gevonden bug" was. Veel mensen geloven dat deze anekdote het eerste gebruik van de term 'bug' is om een ​​probleem met een stuk computerhardware of -software te beschrijven.

Maar we weten dat het woord voor het eerst werd gebruikt in relatie tot technologie in de latere jaren van de 19e eeuw. In één instantie beschreef een technologische luminaris (en plagiaat) Thomas Edison in een brief uit 1878 aan een vriend dat bugs "kleine fouten en moeilijkheden" waren, terwijl een later gebruik verscheen in het leerboek uit 1896 "Hawkins nieuwe catechismus van elektriciteit", waar de term wordt toegepast als "elke fout of probleem in de verbindingen of werking van elektrische apparaten". Inderdaad, de term was zeker gebruikelijk twee jaar voorafgaand aan het mot incident, zoals een recensie in een 1945 nummer van Billboard Magazine beschreef dat (met betrekking tot het product dat wordt beoordeeld), "er nog een aantal bugs zijn om uit te schudden , maar als we een sponsor waren, zouden we het snel kopen. "

9

Browsers met tabbladen

Zie de bovenkant van deze webpagina voor een demonstratie van wat browsen met tabbladen is. Met een browser met tabbladen kunnen internetgebruikers meerdere webpagina's tegelijk openen en tussen ze bladeren zonder dat ze voortdurend moeten worden geminimaliseerd en gemaximaliseerd. Het meest recentelijk opgenomen, is het gebruik ervan in Internet Explorer 7, uitgebracht in 2006, een functie die al snel opging tussen de andere webbrowsers. Hilarisch genoeg had Microsoft in de vroege berichtgeving de brutaliteit om dit te begroeten als een revolutionair kenmerk van IE7.

'Hilarious' omdat het eerste gebruik van tabbladen in een computerprogramma plaatsvond in 1988 met de Unipress Gosling Emacs-teksteditor. Natuurlijk zijn de twee niet helemaal identiek (in IE7 zijn de tabbladen bijvoorbeeld verbonden door een horizontale balk), maar de overeenkomsten zijn opvallend. De eerste webbrowser met tabbladen ontstond pas in 1994 toen de InternetWorks-browser werd gelanceerd. Deze browser kon maximaal vier afzonderlijke webpagina's ondersteunen, maar in tegenstelling tot IE7 werden ze gelijktijdig weergegeven in een 2 × 2-formatie. Hierna werden tabbladen met tabbladen standaard tot 2003, totdat ze op onverklaarbare wijze uit de markt verdwenen. Dat wil zeggen, totdat Microsoft ze drie jaar later natuurlijk heeft 'uitgevonden'.


8

Computer virussen

Nary is een maand voorbij zonder te horen hoe een computervirus onheilspellende berichten heeft over duizenden en duizenden computerbezitters over de hele wereld. Het is duidelijk dat virussen een modern fenomeen zijn, toch? Het internet werd immers in eerste instantie ontwikkeld als een hulpmiddel voor de wetenschappelijke en militaire gemeenschappen, en die beroepen lijken nauwelijks het soort dat destructieve hackers voortbrengt.

Destructieve hackers, nee. Pranksters? Als het blijkt, ja. In 1971 infecteerde een virus dat bekend staat als Creeper de voorloper van internet, ARPANET. Het is de bedoeling? Volgens zijn maker, Bob Thomas, was het om onwetende kopstukken te bewijzen dat het creëren van zo'n mogelijk kwaadaardig programma mogelijk was. Het infecteerde voornamelijk computers met het TENEX-besturingssysteem, allemaal op dezelfde manier als de zelfreplicerende virussen die tegenwoordig op internet aanwezig zijn. Eenmaal geïnfecteerd, zou de computer het bericht "Ik ben de klimplant: catch me as you can" weergeven. Nadat de grote heren de boodschap kregen, was het echter tijd voor de Creeper om te sterven. En dankzij het eerste anti-virusprogramma ter wereld, bekend als Reaper, deed het dat.

7

Adverteren Spam

Het is geen understatement om te zeggen dat spam de vloek is van elke persoon die eigenaar is van een e-mailaccount. Immers, je zou denken dat als iemand op de markt zou zijn om namaakgeneesmiddelen of penis-uitbreidingspompen te kopen, hun eerste aanloophaven geen anonieme, slecht geformuleerde e-mail zou zijn uit een verre uithoek van de wereld. Niet zo. Genoeg mensen kopen duidelijk het spul dat ze aan het uitdelen zijn, of anders zou spam voor bijna 78% van alle verzonden e-mail niet hetzelfde zijn.

Als je iemand zoekt die de schuld krijgt van dit fenomeen, probeer dan Maurice en Arnold Gabriel, twee tandartsen die in 1864 honderden ongewenste telegrammen naar mensen in heel Londen stuurden die reclame maakten voor hun diensten. De berichten, die lezen: "De heren Gabriel, tandartsen, Harley-straat, Cavendish-plein. Tot oktober was de professionele opkomst van Gabriel op 27, Harley-Street, 10 t / m 5 ", verontwaardigd talloze politici en edelen die de berichten halverwege de nacht aan hen hadden bezorgd.Terzijds schaamden ze de tandartsen als 'wraak' door het bericht in The Times te publiceren, waardoor ze meer publiciteit kregen dan ze ooit hadden durven dromen.

6

Online dating

Online daten is ongetwijfeld een van de meest populaire activiteiten op het internet, zoals blijkt uit de enorme groei van websites zoals Match.com, eHarmony en OKCupid. Tegen november 2004 zijn er 844 datingwebsites, een enorm aantal gezien het feit dat (relatief) internet niet beschikbaar was voor de overgrote meerderheid van de mensen. Naast het bevorderen van de levensduur van de mensheid, is het ook geen slechte geldspinner.Uit cijfers van 2008 blijkt dat online datingservices $ 957 miljoen aan inkomsten opleverden, een cijfer dat in 2012 was gestegen tot meer dan £ 2 miljard.

Deze cijfers maken het daarom gemakkelijk te begrijpen waarom mensen sinds 1957 machines gebruiken om hun liefdesleven op te lossen. Het was in dit jaar dat de gewaardeerde relatiepsycholoog George Crane de 'Scientific Marriage Foundation' oprichtte, een matchmakingbureau. Tijdens het aanvraagproces werd aan mannelijke en vrouwelijke aanvragers gevraagd om formulieren in te vullen waarin hun fysieke kenmerken, beroep en politieke / religieuze opvattingen werden beschreven, en om twee aanbevelingsbrieven van belangrijke leden van de samenleving (dwz artsen, ministers) te verstrekken die instonden voor hun karakter . Hierna stopte Crane de resultaten van de formulieren in een IBM-sorteermachine, die vervolgens koppels koppelde en (volgens de Stichting) 5.000 huwelijken creëerde in de loop van drie jaar.


5

'Nigerian Prince' Scams

Over spam gesproken, dit is waarschijnlijk een van de meest bekende types en helaas een van de meest effectieve. Als je het geluk hebt gehad deze te vermijden, is het nogal eenvoudig uit te leggen: een persoon ontvangt een e-mail van iemand die pretendeert lid te zijn van een of andere buitenlandse royalty die hulp nodig heeft bij het smokkelen van een enorm fortuin uit hun land (vaak Nigeria, Vandaar de naam). Als tegenprestatie voor het helpen van hen, zal de ontvanger een enorme verlaging van de opbrengsten ontvangen, waarvoor het enige wat ze moeten doen is het 'koninklijke' hun bankgegevens te sturen. Je kunt raden hoe de rest gaat.

Welnu, als iedereen zich er beter door voelt, trekken mensen sinds de 16e eeuw dit probleem aan. Onder de 'Spanish Prisoner Letter Scam' ontvingen rijke mensen brieven van verre (en blijkbaar rijke) familieleden die hen vroegen hun borgtocht te betalen in ruil voor een deel van de rijkdom die de gevangene heeft. Iedereen die reageerde, kreeg dan steeds meer brieven waarin om steeds meer geld werd gevraagd, totdat het slachtoffer uiteindelijk door de oplichters was geruïneerd. In feite was het zo'n productieve zwendel dat de Amerikaanse posterijen feitelijk richtlijnen moesten uitvaardigen voor postmeesters om hen in staat te stellen de brieven te herkennen, opdat het hele land er niet voor zou vallen.

4

Tekst spreekt

Als u niet wilt dat txt spk is, tht dt sntnc mst b nr impssb 4 u 2 undrstnd. Als je het doet, is het gelukt. Deze manier van spreken, meestal 'tekst spreken' genoemd, kwam voor het eerst in gebruik tijdens het Cellphone-tijdperk als een manier voor jongeren om langere, zij het moeilijk leesbare, teksten naar elkaar te sturen. Echter, met de langzame ondergang van sms, vormt sms-spreken nu een belangrijk onderdeel van internettaal.

Voor dit alles werd vóór 1890 echter een taal die sterk op tekst sprak, gebruikt door verveelde telegram-operatoren over de hele wereld om met elkaar te chatten. Om bijvoorbeeld de vraag te stellen "hoe gaat het met u vanmorgen?", Zou een operator "How ru ts mng" schrijven, waarop hij waarschijnlijk het antwoord zou krijgen "I'm pty wl, hw ru" ("I'm pty wl, hw ru" genoeg goed, hoe gaat het met je? "). Ondertussen zou je in plaats van LOL te gebruiken om gelach aan te geven, "ha [lange pauze] ha [lange pauze] ha" schrijven. WTF, inderdaad.

3

Gmail

Als u 'gmail.com' in uw adresbalk typt, hoeft u maar één ding te noemen ... Google Mail, ook wel bekend als Gmail. Opgericht in 2004 (maar tot 2007 niet toegankelijk voor het grote publiek), is het sindsdien uitgegroeid tot 's werelds grootste e-maildienst met meer dan 425 miljoen gebruikers wereldwijd, vergeleken met' slechts '360 miljoen voor Hotmail. Interessant feit: Gmail werd voor het eerst aangekondigd op 1 april 2004 en het was niet verwonderlijk dat mensen het voor een grap van april dwazen, alleen omdat Google het adverteerde met een postbus van 1 GB, een cijfer dat op dat moment niet kon worden gehoord (ter vergelijking, Yahoo bood 4 MB opslagruimte en Hotmail 2 MB.

Als u echter vóór 2004 naar 'gmail.com' zocht, zou u de e-mailprovider die we vandaag kennen en die u liefhebt, niet vinden. In feite was dat webadres van 1995 tot 2004 in handen van het bedrijf achter Garfield voor zijn Garfield Mail-service (vandaar Gmail). Helaas overleven hier geen screenshots van, maar door wat mensen beschrijven, was het gewoon een eenvoudig e-mailsysteem, zij het met foto's van Garfield overal bezaaid.

2

Sociaal netwerken

Statistisch gezien heeft 99% van de mensen die deze zin zullen lezen een beschrijving van de sociale media. Of het nu een Facebook is die ze gebruiken om met hun vrienden te chatten, een Twitter die ze gebruiken om met beroemdheden te praten (of ze in veel gevallen te misbruiken), of een Myspace waarmee ze de muziek van hun band inpluggen, sociale netwerksites hebben een cruciale rol gespeeld in het leven van de meeste mensen sinds de lancering van Friendster in 2002, die velen beschouwen als het eerste sociale netwerk.

Het is gewoon jammer dan dat ze ongelijk hebben. In 1995 lanceerde Randy Conrads vanuit zijn kelder Classmates.com, een website die mensen konden gebruiken om verbinding te maken met oude schoolvrienden zonder de ongemakkelijkheid en de geestdrift van de traditionele middelbare schoolreünie te hoeven doorstaan. In tegenstelling tot Facebook betaalden gebruikers een klein lidmaatschapspakket, wat hen toestond om berichten te verzenden, groepen aan te maken en eraan deel te nemen en andere gebruikersprofielen te bekijken (inclusief inhoud zoals foto's, tijdlijnen, interesses). De site was relatief succesvol voor een leeftijd waar relatief weinig mensen internet hadden en volgens de site resulteerde dit in meer dan 100 huwelijken. De site leeft zelfs vandaag nog voort, zij het onder de naam 'Memory Lane'.

1

DDOS-aanvallen

Het zou je vergeven zijn te denken dat DDOS-aanvallen (Distributed Denial of Service) protesten, petities en sterk geformuleerde brieven hadden vervangen als gereedschap van de onderdrukten en ongelukkigen.Het doel van een DDoS-aanval is om een ​​gerichte website met bezoekers te 'overstromen', tot het punt waarop de website overbelast en crasht. Bekende slachtoffers van DDoS-aanvallen zijn onder meer Noord-Korea, de Tunesische regering, het Amerikaanse ministerie van Justitie, de Motion Picture Association of America (evenals andere anti-piraterij-groepen), het UK Serious Organized Crime Agency en News International. Inderdaad heeft de hackergroep Anonymous onlangs het Witte Huis opgeroepen om DDoS-ing te erkennen als een legitieme vorm van protest.

Toen het eerste equivalent hiervan, dat ook wel 'zwart faxen' wordt genoemd, voor het eerst werd geïntroduceerd, waren zijn intenties minder nobel dan het omverwerpen van een dictatuur of het rechtzetten van een sociaal onrecht. Pranksters zouden hun slachtoffers (vaak fax-telemarketeers) een fax sturen die bestaat uit pagina's op pagina's zwart papier, een modus operandi die heel eenvoudig was, maar desastreus effectief. Wanneer de fax werd ontvangen door de machine van de ontvanger, zou deze enorme hoeveelheden dan dure zwarte inkt en printpapier gebruiken. Bovendien werden de telefoonlijnen van de ontvanger onbruikbaar gemaakt terwijl de fax naar hen werd doorgestuurd.