10 Schokkende rapporten over de Olympische Spelen

De Olympische Spelen blijven een van de meest prestigieuze sportevenementen ter wereld. Landen over de hele wereld geven enorme hoeveelheden geld uit, atleten wijden hun leven aan training en enthousiastelingen komen overal vandaan om de wedstrijden te bekijken. Hoewel dit alles goed lijkt aan de oppervlakte, zijn er veel schokkende onthullingen aan het licht gekomen.

Aanbevolen afbeelding tegoed: Cedric Sonrel

10 Rusland had een onvindbare drug voor de Olympische Winterspelen in Sotsji

Voorafgaand aan de Olympische Winterspelen van Sotsji in 2014, ontving het World Anti-Doping Agency bericht dat er in Rusland een menselijk groeihormoon (HGH) beschikbaar was dat volledig onvindbaar was voor een standaard Olympische drugstest. Als dat waar is, zou dat de Russen een enorm voordeel hebben opgeleverd in vrijwel elke sport in de Olympische Winterspelen van dat jaar. Dus de vraag bij iedereen was: hoe waar was deze bewering?

De Duitse omroep WDR (die een betrouwbare reputatie in de media heeft) zat achter het schokkende rapport. Ze stuurden undercover verslaggevers naar de Russische Academie van Wetenschappen in Moskou. Daar interviewden ze een wetenschapper die beweerde dat een niet-traceerbare HGH was gemaakt met de naam full-size MGF, die eerder op dieren was getest.

In de woorden van de wetenschapper "werkt het twee keer sneller dan een normaal spiertonicum en kan het niet door de dopingautoriteiten worden opgespoord." Vervolgens zei hij dat het € 100.000 zou kosten om een ​​atleet voor te bereiden op de Olympische Winterspelen .

Het is bekend dat er strenge testnormen zijn die constant verbeteren, dus zouden de meeste coaches en atleten niet eens zogenaamd "onvindbare" drugs riskeren. Niettemin werd beweerd dat sommige atleten de kans niet zouden laten liggen om een ​​mogelijk voordeel te behalen.

Dit werd nog meer een zorg toen MGF op ware grootte door Duitse wetenschappers werd getest. Ze bewezen hoe effectief het medicijn echt was. Gelukkig zijn er nieuwe testen ontwikkeld om misbruik van zogenaamd "niet-traceerbare" medicijnen te voorkomen.

9 De Rio Olympics 2016 zijn brutaal geweest op de lokale bevolking

Foto credit: Barrazine da Barra

Sinds Rio de Janeiro de rechten heeft toegekend om de Olympische Spelen in 2016 te houden, heeft de Braziliaanse regering de lokale bevolking verdreven om zich voor te bereiden op de spelen. Sommigen zeggen dat dit alleen over games gaat, anderen beweren dat er een bijbedoeling is.

Er is gemeld dat de Braziliaanse regering opzettelijk arme wijken vernietigt om plaats te maken voor infrastructuur voor de komende evenementen. Specifiek, werden verscheidene locals gedwongen uit hun huizen, zodat een snelle busstrook kon worden gebouwd van de internationale luchthaven naar Barra de Tijuca, de buurt waar de meeste van de Olympische evenementen worden gehouden.

Sinds 2009 zijn meer dan 22.000 gezinnen uit hun huizen gehaald omdat hun huizen als 'risicovol' of, waarschijnlijker, op de manier van voorgestelde olympische ontwikkelingen werden bestempeld. Veel gezinnen hebben geen compensatie ontvangen voor de vernietiging van hun huizen vanwege juridische problemen rondom een ​​groot deel van het onroerend goed.

De meeste van deze gezinnen zijn hervestigd in ontwikkelingen van de overheid ver van de binnenstad waar ze werken, wat onnoemelijke economische ontberingen veroorzaakt. De regering beweert dat slechts 344 families - allen woonachtig in de favela van Vila Autodromo - zijn hervestigd als gevolg van de Olympische Spelen.

Volgens huisvestingsactivisten hebben de stadsambtenaren van Rio de Olympische ontwikkelingen gebruikt als een manier om de rijken en de armen in de stad van elkaar te scheiden. De woningbouwontwikkelingen waarnaar veel mensen verhuizen, hebben geen handige busroutes voor pendelaars, geen lokale scholen, hogere energiekosten en onofficiële 'milities' die in ruil voor veiligheid geld van de bewoners afpersen.

8 Chinees misbruik op de Olympische Spelen in Londen

In veel landen is het winnen van het goud op de Olympische Spelen de enige manier om je waarde te bewijzen. Als je faalt, word je beschouwd als een sociale paria; als je wint, word je een nationale held. Om de hoofdprijs te behalen, zullen veel coaches en atleten zich uiterste best doen om overwinnaar te worden en te blijven.

China is een van de landen waar dit gebeurt. Tijdens de Olympische Spelen van Londen in 2012 kwamen beschuldigingen naar voren dat Chinese coaches hun teams schromelijk misbruikten. Blijkbaar begint hun harteloze gedrag zodra de atleet is aangeworven.

Als kinderen eenmaal een talent hebben voor sport in China, worden ze onmiddellijk ontworteld en geïsoleerd van hun familie, zodat ze zonder afleiding kunnen trainen. Coaches houden vaak opzettelijk nieuws van hun atleten, hoe persoonlijk ook, om stress te verminderen die geen verband houdt met de sport.

Dat was het geval met de Olympische duiker Wu Minxia. Haar werd niet verteld dat haar moeder was overleden aan kanker tot nadat ze haar routine had voltooid tijdens de Olympische Spelen van 2012. Ze was echter zo emotioneel verwijderd van haar ouders dat ze, toen ze het nieuws ontving, geen verdriet toonde en beweerde dat haar team haar 'familie' was.

Veel coaches hebben ook beweerd dat de Chinezen regelmatig fysieke mishandeling gebruiken om hun atleten onder controle te houden. Een coach zei: "De vrouwen worden letterlijk verslagen."

Ze beweren dat dit misbruik begint in een jongere, kwetsbaardere leeftijd. Uiteindelijk kunnen de coaches elk wakker moment dicteren door de atleten. De enorme cashbonussen die door de Chinezen aan Olympische winnaars worden aangeboden, moedigen dit extreme gedrag blijkbaar aan.

7 VS Competitive Swimming Sex Scandal

Een angstaanjagende trend is ontdekt onder Amerikaanse concurrerende zwemcoaches. Hoewel het lange tijd onopgemerkt of simpelweg genegeerd is, hebben sommige coaches hun atleten seksueel misbruikt. Verschillende coaches hebben harde straffen gekregen voor hun gedrag, maar dit heeft niets gedaan om anderen bang te maken om de wet te volgen.

Vanaf 2014 hebben minstens 100 concurrerende zwemcoaches levenslange verboden voor seksueel misbruik gekregen. Veel van deze mannen waren en zijn recidivisten. Zo was zwemcoach Andy King veroordeeld voor 15 aanklachten wegens seksueel misbruik. Deze herhaalde overtredingen vonden vooral plaats omdat dit soort gedrag onder het tapijt werd geveegd om de integriteit van de sport te beschermen.

Net als andere zedendelinquenten gebruiken de coaches een proces dat bekendstaat als "grooming", waarin ze het vertrouwen en de affectie van een jonge atleet opbouwen als middel om een ​​doel te bereiken. Wat begint als een onschuldige 'vriendschap', neemt uiteindelijk af naar seksueel misbruik. De coaches doen dit door hun slachtoffers een verwrongen gevoel van intimiteit te geven, wat deze jonge atleten als normaal accepteren.

Deze vorm van uitbuiting is mogelijk goed geweest in een tijdperk waarin atleten rustig bleven. Maar mensen zijn meer bereid om de waarheid vandaag te onthullen. Met een dergelijk duidelijk patroon en getuigenverklaringen zou het vanzelfsprekend zijn dat de autoriteiten meer moeite doen om dit misbruik te bestrijden.

De Olympische Spelen en de Amerikaanse regering zijn begonnen met het aanpakken van kwetsend gedrag jegens jonge atleten, maar veel gevallen van mishandeling worden niet erkend. Daarom geloven veel mensen dat er veel meer misbruik is dan officieel wordt gemeld.

6 De Olympische Spelen zijn een witte olifant

Een witte olifant is een bezit dat niet voor echte winst kan worden verkocht en dat duur in onderhoud is. Dat is het geval met de Olympische Spelen. Veel steden verdienen geen winst bij het hosten van dit prestigieuze evenement. Vandaag zijn de Olympische Spelen minder een cash-koe geworden en meer een dure trofee om te pronken met de superioriteit van het gastland en de stad.

In 2004 begroot Athene $ 1,5 miljard om de games te hosten, maar uiteindelijk besteedde Athene een verbazingwekkende $ 16 miljard, een astronomische som voor een land met contant geld, zoals Griekenland. Montreal besteedde zo veel aan de Olympische Spelen van 1976 dat het 30 jaar duurde voordat de stad haar schulden afbetaalde. Rio de Janeiro heeft al 25 miljard dollar uitgegeven aan infrastructuur voor diegenen die naar de Olympische Spelen 2016 kijken en meedoen.

Het is een miljardengame geworden om gelijke tred te houden met de Joneses voor elke opeenvolgende gaststad. Om hun economische superioriteit te laten zien, probeert de nieuwste host één van de vorige hosts op te heffen.

Veel van de extravagante bouwprojecten van gaststeden zijn van korte duur. Als de Olympische Spelen voorbij zijn, blijven de weelde vaak achteruitgaan om de eenvoudige reden dat niemand ze wil gebruiken.

Dit is de reden waarom veel Amerikaanse steden - Boston, San Francisco, Los Angeles en Washington - terughoudend zijn om te lobbyen voor de titel van gaststad. Vergis je niet, een paar van de spellen waren winstgevend: Los Angeles 1984, Barcelona 1992 en Seoul 1998 waren allemaal financiële gunsten voor de gaststeden.

Voor veel landen doen winsten er echter niet toe. De extravagante uitgaven zijn een investering in propagandastukken om te pronken met de veronderstelde financiële kracht van hun land. In 2008 werden de Olympische Spelen in Peking als een succes beschouwd vanwege het aanzien dat het evenement naar China bracht.

De Olympische Spelen van 2004 in Athene waren echter een mislukking, omdat Griekenland het winstpotentieel van het evenement overschatte - een fout die ertoe heeft bijgedragen dat het land failliet is gegaan. De meeste experts zijn het erover eens dat de Olympische Spelen minder een financiële kans en een duurder feest zijn.

5 Olympische atleten hebben het moeilijk om normaal te worden

Wat het betekent om "normaal" te zijn, hangt van het perspectief af. Maar we kunnen het er waarschijnlijk over eens zijn dat het leven van een Olympische atleet heel anders is dan dat van de meeste mensen.

Ze beginnen met het trainen op een extreem jonge leeftijd, weven hun leven op en offeren jeugdige ervaringen op zodat ze een kans krijgen om atletische grootheid te bereiken. Maar als die tijd voorbij is, verandert hun leven radicaal. Niet langer brengen ze al hun tijdtraining door; ze moeten nu worden als de rest van ons.

Dit is begrijpelijk moeilijk omdat ze nog nooit veel van de dagelijkse situaties hebben meegemaakt die een 'normaal' leven vormen. Diann Roffe, die in 1994 het zilver in reuzenslalom won en het goud voor Super G in 1994, kondigde aan dat ze met sporten stopte toen ze 26 was. Daarna bracht ze een lange tijd door in een "grote emmer van melancholie" omdat ze niet kon t heroveren de opwinding van het zijn van een Olympische atleet.

Toch was ze een van de gelukkiger atleten. Sommige atleten hebben donkere en meer dodelijke wegen genomen. Scott Miller, een zilveren medaillewinnaar in de Olympische Spelen van 1996, werd in 2014 gearresteerd voor drugsbezit. Jeret "Speedy" Peterson, een zilveren medaillewinnaar in 2010, worstelde met alcoholisme en pleegde zelfmoord een jaar nadat hij won.

Wanneer spectaculaire atleten tevoorschijn komen, worden ze in de schijnwerpers gestoken en overladen met media-aandacht. Vanzelfsprekend kan het zijn dat het centrum van aandacht bedwelmend is. Maar als de pers eenmaal verder gaat, kan het een verwoestende slag zijn.

Velen worstelen met hun identiteit en gevoelens van eigenwaarde omdat ze nu gemiddeld Joes zijn en te maken hebben met de realiteit van het leven als een gewoon persoon. Hoewel sommigen na de Olympische Spelen een goed aangepast leven hebben geleid, hebben vele anderen moeite gehad om de overgang naar normaliteit te maken.

4 Rusland mag de Olympische Spelen van 2012 in Londen hebben gesaboteerd

Volgens een rapport van het World Anti-Doping Agency (WADA) saboteerden en intimideerden drugstesters tijdens de Olympische Spelen van 2012 in Londen om hun atleten voorbij te laten gaan aan de drugregelgeving. Het WADA-rapport beweerde dat de FSB, een opvolger van de Sovjet-KGB, achter deze samenzwering zat. Het vermeende onethische gedrag van de Russen was verreikend.

Ten eerste bood de FSB steekpenningen aan ambtenaren aan. Vervolgens werden onafhankelijke drugstestfunctionarissen geïntimideerd en bespioneerd.FSB-agenten infiltreerden ook in de laboratoria, knoeiden met monsters en bedreigden anderen in het laboratorium.

Voordat monsters naar het WADA-geaccrediteerde Russische laboratorium in Moskou werden gestuurd, werden ze naar een 'schimmige' secundaire faciliteit aan de rand van de stad gestuurd. Daar werden de monsters gescreend en vervolgens gewijzigd als ze positief bleken voor prestatieverhogende geneesmiddelen (PED's).

Als positieve monsters in het geaccrediteerde lab terechtkwamen, werd de labdirecteur omgekocht met contante betalingen. In één geval zou de directeur 1500 testen hebben vernietigd toen hij hoorde dat WADA een onderzoek zou instellen. Telefoontjes van Russische functionarissen bleken veelvuldig verwijzingen te maken naar jargontermen voor steroïden, andere stimulerende middelen en PED's.

Als gevolg van deze bevindingen heeft het WADA opgeroepen Rusland te verbannen uit de wedstrijden van 2016 in Rio de Janeiro. Rusland beweert dat het WADA niet de bevoegdheid heeft om een ​​dergelijke actie te gelasten. Vanaf februari 2016 weten we niet of het Internationaal Olympisch Comité iets zal doen aan deze schokkende beschuldigingen.

3 De Japanse Olympische Spelen zijn in de zak van de Yakuza

Foto credit: apes_abroad

De yakuza is een georganiseerd misdaadsyndicaat in Japan, dat vaak wordt gezien als de Japanse maffia. Hoewel de organisatie niet illegaal is, is deze wel gereguleerd. Er zijn meer dan 60.000 leden, en velen van hen zijn vrij publiek over hun associatie met de yakuza. Desondanks heeft het Amerikaanse ministerie van Financiën sancties opgelegd aan de Sumiyoshi-kai, de op een na grootste yakuza-organisatie, die wordt geleid door Hareaki Fukuda.

Dus hoe beïnvloedt dit de Olympische Spelen in Japan? Er is een litanie van bewijs dat Hidetoshi Tanaka, de vice-voorzitter van het Japanse Olympische Comité, nauw verbonden is met Fukuda. Foto's, politierapporten, andere documenten en geverifieerde getuigenissen van personen in verband met de yakuza hebben allemaal aangetoond dat het Japanse Olympische Comité in bed ligt met de yakuza.

Tanaka is bevriend met Fukuda en ten minste één persoon in de Yamaguchi-gumi, een andere grote criminele organisatie. Bovendien werd de voormalige Japanse premier Yoshiro Mori, die hoofd was van het Tokyo Organising Committee voor de Olympische en Paralympische Spelen, ervan beschuldigd dat hij yakuza-banden had.

Dit alles levert een behoorlijk probleem op voor de Olympische Spelen van 2020 in Tokio. Het is onwettig voor een persoon of organisatie om zich met de yakuza te associëren of deze te financieren. Als bewezen kan worden dat zoveel topambtenaren uit de Olympische Spelen in de zak van de yakuza zitten, zou dit de voorgestelde Olympische Spelen in Tokio tot de kern kunnen opschudden.

Tanaka, die een amateur-sumokampioen was, heeft gelobbyd om sumoworstelen een officiële Olympische sport te laten worden. In 1996 zou Tanaka naar verluidt overleggen met Kyo Eichu, de consigliere van de Yamaguchi-gumi, om dit mogelijk te maken.

Eichu werd echter in 1999 vervolgd voor financiële misdaden en kon Tanaka niet helpen. Dit was echter niet het einde van Tanaka's associatie met de Yamaguchi-gumi. Er zijn foto's die hem in 2005 met het hoofd van de bende laten zien. Ondanks alle getuigenissen en bewijzen tegen het Japanse Olympische Comité, zijn de Olympische Spelen van 2020 in Tokio nog steeds zoals gepland.

2 Het biedingsproces is notoir corrupt

Voor het grootste deel kiest het Internationaal Olympisch Comité (IOC) een gaststad voor de spelen volgens welke stad het meeste geld zal betalen. Onethisch? Natuurlijk. Effectief? Definitief.

Onlangs werd bekend dat Turkije de Olympische Spelen van 2020 bijna zou gaan organiseren, maar zij betaalden geen steekpenningen. Uiteindelijk heeft Japan de Olympische Spelen 2020 behaald nadat hij $ 5 miljoen aan sponsorgeld aan leden van het IOC heeft betaald.

Dit is geen nieuwe praktijk. Velen herinneren zich nog de openbaring dat uitgebreide omkoping ertoe had geleid dat Salt Lake City de Olympische Winterspelen van 2002 organiseerde. De corruptie was zo uitgebreid in Salt Lake City dat 15 ambtenaren werden geconfronteerd met strafrechtelijke aanklachten als afpersing, fraude en samenzwering.

Ongeveer $ 1 miljoen werd besteed aan sponsoring om de stad te beveiligen. Maar de aanklacht werd in 2003 door de rechter afgewezen. Hoewel de zaak van de federale overheid faalde, scheen het een licht op het selectieproces van de gaststad.

Toch bestaat er nog steeds corruptie, zoals in het geval van Tokyo 2020. De hoofdpersoon in dit drama is Lamine Diack, de 82-jarige voormalige president van de International Association of Athletics Federation (IAAF), die een sponsoring van $ 5 miljoen wilde voor zijn competitie.

Turkije weigerde te betalen; Japan deed het niet. Zo simpel is het. WADA, die als eerste deze informatie ontdekte, heeft gezegd dat omkoping de integriteit van de Olympische Spelen schaadt, net als doping en vals spelen.

1 Veel van de gebeurtenissen zijn verholpen

Onlangs is bewezen dat verschillende evenementen in de Olympische Spelen zijn opgelost. Het is echter vrijwel zeker dat valsspelen al veel langer aan de gang is.

In de Olympische Spelen van 2012 in Londen werd de Azerbeidzjaanse bokser Magomed Abdulhamidov vijf keer verslagen door de Japanse bokser Satoshi Shimuzu. Het was een van de meest verbazingwekkende wedstrijden in de Olympische geschiedenis, maar er gebeurde iets ongewoons. Knockdowns zijn uiterst zeldzaam in het Olympisch boksen, maar dit gebeurde meerdere keren tijdens de wedstrijd.

De juryleden gaven Azerbeidzjan de overwinning. Fans werden uitgejouwd, maar de juryleden drongen erop aan dat hun uitspraak definitief was. Toen presenteerde BBC Newsnight het bewijs dat Azerbeidzjan miljoenen had betaald, zodat twee atleten gouden medailles zouden winnen. De wedstrijd was opgelost.

Uit bewijsmateriaal bleek dat Azerbeidzjan een bankoverschrijving van $ 9 miljoen deed bij AIBA, dat Olympisch boksen beheert. Natuurlijk zei AIBA dat de beschuldigingen ongegrond waren. Maar in een draai hielden AIBA-officials de aantrekkingskracht van Shimuzu hoog en gaven hem de overwinning.

Dit is niet de enige keer dat een flagrante oplossing werd ontdekt.In de Olympische Winterspelen van Salt Lake City in 2002, gaf een Franse jury Russische skaters een hogere score als onderdeel van een deal die de Franse schaatsers later een goede score zou geven. Uiteindelijk kregen de Russen en de Canadezen dubbele gouden medailles en werden de regels voor schaatswedstrijden gewijzigd.

Na de Olympische Spelen van 2014 in Sotsji waren er aantijgingen dat de VS en Rusland samen hadden gewerkt tijdens de schaatsevenementen. Dit resulteerde in een Russische gouden medaille voor teamdans terwijl Amerikaanse skaters voor duet wonnen. Echter, vanaf februari 2016 geloven veel mensen deze beweringen niet, en ze moeten nog worden bewezen.