Delen:
10 bizarre maar memorabele sportieve momenten uit de geschiedenis
De sportwereld heeft ons veel memorabele momenten opgeleverd: finales van de Wereldbeker, Super Bowls, Jesse Owens op de Spelen in Berlijn, het Miracle on Ice en nog veel meer. Toch zijn er ook genoeg bizarre sportieve momenten geweest. Maar ze zijn origineel en intrigerend genoeg om een kijkje te kunnen nemen.
10 Vuurwerk Boksen
Boksen is een sport die al sinds de oudheid wordt beoefend, dus het is geen verrassing dat we verschillende methoden hebben geprobeerd om het een beetje op te fleuren. In 1937 dachten mensen dat ze een echt winnaar-vuurwerk vonden. Maar dit was niet alleen een lichtshow na de wedstrijd. In plaats daarvan gebeurde het vuurwerk gedurende de wedstrijd omdat ze gehecht waren aan de jagers.
Een metalen frame in de vorm van een persoon hield het vuurwerk vast en was aan elke bokser vastgemaakt. Om het nog gevaarlijker te maken, vochten de boksers in het donker, zodat het publiek volop kon genieten van het vuurwerk. Als je je zorgen maakt over de veiligheid van de jagers, maak je geen zorgen. Ze werden beschermd door het dragen van dikke vuurbestendige pakken gemaakt met asbest.
Verrassend genoeg ging dit niet echt van start als een nieuwe manier van boksen. Slechts één van deze tentoonstellingswedstrijden vond plaats in 1937 in Londen.
9 One-Limbed Cricket
In het midden van de 19e eeuw beleefde cricket zijn eerste gouden eeuw. Nadat het het favoriete nationale tijdverdrijf in Engeland werd, breidde het zich uit naar andere landen, meestal delen van het Britse rijk. Maar in 1848 werd er een game cricket gespeeld op de Priory Ground in Lewisham, anders dan alle andere: een team van eenarmige spelers nam een team van eenbenige spelers aan.
Alle cricketspelers waren Greenwich-gepensioneerden, marine-mannen die gewond raakten tijdens gevechten en in het Royal Hospital verbleven. Ter voorbereiding op hun grote wedstrijd hadden de mannen de avond tevoren een groot diner en een grote lunch op de dag van het spel. Ze vierden de wedstrijd met een drinksessie in de Bull Inn.
Voor hen betekende dit allemaal een beetje plezier maken. Maar dat hield niet meer dan 2.400 mensen van het bijwonen van de wedstrijd en zelfs gokken op de uitkomst. Het eenarmige team had de voorkeur om te winnen - en dat deden ze - hoewel niemand zich echt zorgen maakte om de uiteindelijke score.
Ook al hebben we gezegd dat deze match anders was dan alle andere, is dat niet helemaal waar. De eerste vond plaats in 1796, en het was ook tussen gewonde zeilers. Toen had het spel echte inzetten - 1000 guinea's. Toen de wedstrijd eerder dan verwacht eindigde, organiseerde het eenbenige team een geïmproviseerde race tussen zijn teamgenoten om de show af te sluiten.
8 De speler die Hitler heeft afgekeurd
Matthias Sindelar is een van de grootste Oostenrijkse voetballers aller tijden. Bekend als de "Paper Man" vanwege zijn lichte bouw, Sindelar verdiende zijn grootste professionele succes als aanvoerder van de Oostenrijkse nationale ploeg tijdens het WK van 1934.
Oostenrijk plaatste zich opnieuw voor het WK van 1938, maar er was een probleem. Tegen die tijd was Nazi-Duitsland al binnengevallen en annexeerde Oostenrijk. Op 3 april 1938 speelde Oostenrijk nog een laatste voetbalwedstrijd tegen Duitsland voordat het Oostenrijkse team werd ontbonden en de spelers werden opgenomen in het Duitse team. Het was bedoeld als een feestmatch voor Anschluss, de terugkeer van Oostenrijk naar het vaderland.
Sindelar zag het echter als de perfecte gelegenheid om te laten zien hoe hij zich echt voelde. Ten eerste drong hij erop aan dat het team hun rood-witte kits, Oostenrijkse nationale kleuren, zou dragen in plaats van het traditionele wit en zwart.
Er zijn altijd geruchten geweest dat Oostenrijk de opdracht had gekregen om de wedstrijd te verliezen of een remise te spelen. Volgens ooggetuigen leek het Oostenrijkse team opzettelijk verschillende opnames te missen. Aan het einde van de wedstrijd hadden ze echter een andere wending en versloeg Duitsland met 2-0. Sindelar scoorde het eerste doelpunt en vierde het vervolgens voor een VIP-box vol met hooggeplaatste nazi-officials.
Naderhand weigerde Sindelar lid te worden van het Duitse nationale team en zei hij dat hij met pensioen wilde vanwege ouderdom en blessures. Nog geen jaar later was hij dood door accidentele koolmonoxidevergiftiging, hoewel velen zich afvroegen of het echt een ongeluk was.
7 Wichita Monrovians vs. Klan Lodge # 6
Op 21 juni 1925 organiseerde het honkbalveld op Wichita's Island Park een unieke oefenwedstrijd tussen de Wichita Monrovians, een semiprofessioneel Afrikaans-Amerikaans team dat in verschillende negercompetities speelde, en het honkbalteam van Lodge # 6 van de Ku Klux Klan.
Omdat de Monrovians geen professioneel team waren, speelden ze in de VS tegen veel amateur-witte teams. De ontvangst werd enorm gevarieerd op basis van hun locatie, maar het leek erop dat Wichita aan de positieve kant van het spectrum stond.
Sterker nog, tegen 1925 begon de invloed van de Klan daar af te nemen. Dit is waarschijnlijk een van de redenen waarom ze in de eerste plaats een Afrikaans-Amerikaans honkbalteam wilden spelen (en verslaan). De Monrovians wilden ook hun superioriteit tonen, dus het spel was een PR-zet voor beide partijen.
Beide teams moedigden hun fans aan om deel te nemen aan het spel en er was die dag een grote interracial menigte aanwezig. Er was angst voor geweld, maar de teams beloofden dat "alle fans zullen zien is honkbal." Verrassend genoeg hadden ze gelijk. De wedstrijd vond plaats zonder incident en de Monrovians wonnen met 10-8.
6 The Kirkwall Ba
https://www.youtube.com/watch?v=S5_YTSQpIuE?start=97
De Orkney-eilanden vormen een archipel in het noorden van Schotland. Kirkwall, de hoofdstad van Orkney, organiseert elk jaar een spel genaamd de Kirkwall Ba. De Ba-game is een aangepaste versie van mob voetbal en wordt gespeeld in verschillende steden in Schotland. Maar die in Kirkwall is de grootste in zijn soort en heeft een lange traditie. Niemand is zeker wanneer het spel is ontstaan, maar we weten dat het minstens 300 jaar oud is.
Volgens de legende is de Kirkwall Ba opgericht om de dood van Tusker te herdenken, een slechte Viking-tiran genoemd naar zijn lange, uitstekende tanden. Een niet-geïdentificeerde jongeman versloeg Tusker en hakte zijn hoofd af. Een van de tanden van Tusker krabde echter op het been van de jongen en veroorzaakte een dodelijke infectie.
Met zijn laatste ademtocht bereikte de dappere jongeman Kirkwall en gooide Tusker zijn hoofd in de menigte. Verontwaardigd door de dood van de jongeman, maar blij bij de dood van Tusker, begonnen de mensen het hoofd door de straten van Kirkwall te trappen. Volgens de legende is dat de manier waarop de Ba is begonnen.
De Ba vindt plaats zoals we die nu kennen sinds het midden van de 19e eeuw. Honderden mannen doen mee. Het zijn Uppies of Doonies gebaseerd op het feit of hun voorouders boven of onder het Mercat Cross leefden. Het doel van The Doonies is in de zee van Kirkwall Bay terwijl de Uppies moeten scoren op de site van de oude stadspoorten.
5 Blondin over de Niagara-kloof
Gedurfde prestaties van acrobatiek staan altijd garant voor een grote menigte, verleid door het vooruitzicht van iemand die een gruwelijk einde tegemoet gaat. Van al deze prestaties zijn er maar weinig gevaarlijker dan de koorddans. Teruggaand naar het midden van de 19e eeuw, hebben we misschien wel de grootste koorddanser aller tijden, Charles Blondin. Toen hij in 1955 in Amerika aankwam, verzon hij al snel het idee dat hem roem en fortuin bracht: het oversteken van de kloof over de Niagara Falls op een koord.
Dit was lang voordat Annie Edson Taylor de eerste persoon werd die de watervallen in een ton overnam. Het volstaat om te zeggen dat de meeste van de 25.000 mensen die het spektakel van Blondin bijwoonden, verwachtten dat een suïcidale man tot zijn dood zou vallen.
Blondin begreep echter de fascinatie van de mensheid voor de morbide en zelfs bemoedigde mensen om op zijn afschuwelijke dood in te zetten. Op 30 juni 1859 werd Blondin, ondanks ieders twijfels, de eerste persoon die over de Niagara-kloof op een koord liep. Om de opwinding te vergroten, stopte hij halverwege, ging zitten en at een fles wijn.
Nadat hij de Canadese zijde bereikte, rust Blondin 20 minuten en keerde daarna terug naar de andere bank. Deze keer droeg hij een daguerreotypecamera en stopte om een foto te maken.
Blondin herhaalde de prestatie meerdere keren, en vond telkens nieuwe manieren om zijn publiek te choqueren. Hij liep achteruit het koord in. Hij deed het geblinddoekt. Hij droeg zijn manager piggyback. Op een keer nam hij zelfs keukengerei en eten mee en stopte halverwege om een omelet te maken.
4 De Chalmers Award
In 1910 kwamen twee van Amerika's favoriete bezigheden samen - honkbal en auto's. Hugh Chalmers, eigenaar van de Chalmers Automobile Company, besloot om een Chalmers Model 30 toe te kennen aan de kampioen van de kampioenschappen. Tegen het einde van het seizoen was het een hechte race tussen twee spelers: Ty Cobb van de Detroit Tigers en Nap Lajoie van de Cleveland Naps.
Met slechts twee wedstrijden te gaan, stond Cobb aan de leiding met een .385 gemiddelde. Hij besloot de spelen uit te zitten om de eerste positie te behouden. Ondertussen speelde Lajoie een bijna perfecte wedstrijd in de laatste wedstrijd van Cleveland tegen de St. Louis Browns. Hij ging 8-uit-9 en scoorde in een doubleheader.
Maar hij had wat hulp van het andere team. Ty Cobb was de meest afgekeurde speler in de competitie, terwijl Lajoie precies het tegenovergestelde was. Zelfs het team van Lajoie werd door zijn populariteit hernoemd naar hem. Browns manager Jack O'Connor stond Lajoie toe hits te scoren door zijn derde honkman diep te spelen voor de hele wedstrijd, waardoor Lajoie eenvoudige stootslagen kon geven.
Lajoie eindigde met een .384 gemiddelde, maar de controverse omringde het hele evenement. Cobb kreeg kritiek omdat hij niet speelde en de Browns werden gepand voor het helpen van een speler in het andere team. Cobb werd de officiële slagkampioen, maar Chalmers verklaarde het gelijk en gaf beide spelers auto's om te profiteren van de populariteit van Lajoie.
In 1989 kwam de controverse weer boven toen bleek dat Cobb per ongeluk twee extra hits had gekregen, dus zijn echte gemiddelde was .833.
3 Olympische Spelen 1904
De Olympische marathon van 1904 was een van de vreemdste sportevenementen uit de geschiedenis, rechtstreeks uit een slapstick-komedie geplukt. Om te beginnen was er een argument over waar de spellen zouden moeten worden gehouden. De Olympische Spelen werden oorspronkelijk uitgereikt aan Chicago. Maar St. Louis had de wereldtentoonstelling tegelijkertijd en ze dreigden hun eigen sportevenementen te organiseren om de Olympische Spelen te overschaduwen als het evenement niet naar St. Louis werd verplaatst. Hun dreiging werkte.
De meeste atleten waren Amerikaans. Vooral indrukwekkend was turner George Eyser die zes medailles won, hoewel hij een houten been had.
Gedurende de Olympische Spelen, organiseerden de organisatoren "Anthropology Days" -exposities waar verschillende stamleden hun cultuur en tradities vertoonden. Af en toe werden ze uitgenodigd om deel te nemen aan sportevenementen om te laten zien hoe inferieur ze waren voor de 'blanke man'. Het was maar een kleine stap boven de menselijke dierentuinen die populair waren op beurzen van de vorige wereld.
Wat de marathon betreft, deze werd aanvankelijk gewonnen door Fred Lorz, maar hij werd gediskwalificeerd nadat bekend werd gemaakt dat hij 18 kilometer (11 mijl) van de race met de auto had afgelegd. De echte winnaar was Thomas Hicks, hoewel hij prestatiebevorderende medicijnen had gebruikt. Hij nam in het bijzonder strychnine, dat in kleine doses als stimulerend middel fungeerde.
Maar dat was niet het einde van de vreemdheid. Andarin Carvajal, een Cubaanse postbode, streden in zijn straatkleren. Tijdens de race stopte hij in een boomgaard waar hij per ongeluk wat rotte appels at en een dutje deed om te herstellen. Toch kwam hij als vierde.
Een andere hardloper genaamd Len Tau was de eerste zwarte Afrikaan die meedeed aan de Olympische Spelen. Hij eindigde als negende.Maar hij had een goed excuus - hij liep natuurlijk 2 kilometer (1 mijl) omdat hij werd achtervolgd door wilde honden.
2 Ronde van schaamte
Tegenwoordig associëren we de Tour de France met vals spelen, maar de twee zijn vanaf het begin sterk met elkaar verbonden. De eerste race werd in 1903 georganiseerd door de Franse krant L'Auto om het lezerspubliek te vergroten.
Het werd gewonnen door Maurice Garin en bleek succesvol genoeg om een nieuw toernooi te rechtvaardigen in 1904, waar zoveel flagrante valsspelen plaatsvond dat het onze moderne fietsschandalen tam maakt door te vergelijken. De oprichter van de Tour de France, Henri Desgrange, was zo "walgelijk, gefrustreerd en ontmoedigd" dat hij toekomstige evenementen wilde annuleren. Maar hij veranderde uiteindelijk van gedachten.
In het evenement van 1904 namen 88 renners deel, met 27 over de finish. Maar slechts 15 deden het eerlijk. Bijna de helft werd gediskwalificeerd voor vals spelen, inclusief de eerste vier fietsers en alle etappewinnaars. Aanvankelijk won Maurice Garin opnieuw. Maar na maanden van onderzoek kreeg de vijfde plaats Henri Cornet de trofee.
Fietsers mochten bijna alles meenemen, dus er waren geen dopingschandalen. Alcohol, cocaïne en chloroform maakten trouwens al decennialang deel uit van het standaard rijderdieet. Het grootste deel van het valsspelen betrof het gebruik van snelkoppelingen, reizen per auto of trein en het gooien van spijkers op de weg.
Rijders vertrouwden ook op boze mobs om de concurrentie te verslaan bij het passeren van hun geboortestad. De ergste incidenten vonden plaats in Saint-Etienne, waar 100 mensen gewapend met stenen en cudgels de renners aanvielen om Antoine Faure het voortouw te laten nemen. Giovanni Gerbi werd bewusteloos geslagen en zijn vingers waren gebroken. Vanaf dat moment waren veel fietsers bewapend met revolvers.
1 Monkey Testicle Doping Scandal
De Wolverhampton Wanderers is een Engelse voetbalclub met een lange traditie die teruggaat tot 1877. Gedurende zijn bestaan is de club zeer invloedrijk geweest. Het was een van de oprichters van de Football League in het Verenigd Koninkrijk en hielp later met het opzetten van de Europa Cup, die uiteindelijk de UEFA Champions League werd.
Beheerd door majoor Frank Buckley, raakte de club betrokken bij het vreemdste dopingschandaal in de sportgeschiedenis in 1939. Buckley had gehoord van een revolutionaire techniek die pionier was van chirurg Serge Voronoff en die weefsel van aartestikels op menselijke testikels transplanteerde als verjongingsmethode. In feite was zijn behandeling vrij populair in de jaren 1920 en '30.
Buckley liet zijn spelers de procedure ondergaan. Hij kondigde het aan aan de media en andere clubs, met het argument dat het geen doping was en dat er geen regels tegen waren. Na de procedure bleek er een verbetering te zijn in het uithoudingsvermogen en de kracht van zijn spelers die onmiddellijk werd toegeschreven aan de verjongingstherapie.
Wijzigingen waren echter waarschijnlijk het gevolg van het placebo-effect. Toch hebben meer voetbalclubs de techniek al snel overgenomen. Maar andere clubs protesteerden zo heftig dat het House of Commons in 1939 moest debatteren over de vraag of voetballers apenballen mochten gebruiken. Uiteindelijk raakte de praktijk uit de gratie en Voronoff werd belachelijk gemaakt vanwege zijn overtuigingen.