Delen:
Top 10 interessante feiten over het internationale ruimtestation
Het International Space Station (ISS) is een multinationaal ruimtestation in eigendom van, gebouwd en gerund door de Verenigde Staten, Canada, Japan, Rusland en verschillende Europese landen die opereren onder de European Space Agency (ESA). Het grondwerk werd gelegd in 1984, toen president Reagan eiste dat de NASA in tien jaar tijd een ruimtestation zou bouwen. In 1998 lanceerde Rusland de eerste module van het ISS.
Sindsdien hebben andere landen, waaronder Rusland, hun eigen modules toegevoegd en het station bleef groeien. Tegenwoordig is het internationale ruimtestation een 460 ton grote fabriek ter grootte van een voetbalveld. Hier zijn tien interessante feiten die je niet wist.
Featured image credit: NASA10 Het valt eigenlijk
In tegenstelling tot wat velen van ons denken, is er de zwaartekracht in de ruimte. Het internationale ruimtestation ligt tussen 200 en 250 mijl boven de aarde, waar de zwaartekracht ongeveer 90 procent zo sterk is als op aarde. Dit is genoeg om het ISS te laten crashen op de planeet. Dus waarom valt het niet?
Het ISS valt eigenlijk. Het botst echter niet op de aarde omdat de snelheid waarmee het valt bijna hetzelfde is als de snelheid waarmee het rond de aarde beweegt, dus valt het gewoon langs de curve van de planeet. We kunnen zeggen dat het ISS rond de aarde valt. Dit is hetzelfde met de maan; het valt ook rond de aarde.
Het vallen van het ISS is dezelfde reden waarom astronauten aan boord er gewichtloos uitzien, ook al is de zwaartekracht binnenin aanwezig. Omdat de snelheid waarmee het ISS daalt bijna gelijk is aan de snelheid waarmee het rond de aarde beweegt, worden de astronauten niet in een bepaalde richting getrokken. Dus zweven ze gewoon.
9 De zon stijgt elke 90 minuten
Het internationale ruimtestation draait om de 90 minuten om de aarde. Het resultaat is dat astronauten elke 90 minuten zonsopgang ervaren. Dit betekent dat ze 16 keer per dag en 16 keer per dag zonsopkomst ervaren. Een astronaut die 342 dagen op het ISS doorbrengt, zal 5.472 zonsopgangen en 5.472 zonsondergangen ervaren, terwijl we op Aarde slechts een 342 van elk zullen doen.
Interessant is dat astronauten aan boord van het ISS geen zonsopgang of zonsondergang ervaren. Ze kunnen echter duidelijk de terminator zien - de lijn die op elk moment de lichte en donkere delen van de aarde scheidt. Op aarde zullen mensen langs de lijn op dat moment zonsopgang of zonsondergang ervaren.
8 De eerste Maleisische astronaut op het ISS had een gebedsprobleem
Sheikh Muszaphar Shukor was de eerste Maleisische astronaut. Op 10 oktober 2007 verliet hij de aarde voor een negen dagen durende missie naar het ISS. Hij en zijn land stuitten echter op een paar ongewone problemen voordat hij vertrok. Shukor is een moslim, wat betekent dat hij vijf keer per dag moet bidden, zoals vereist in de islam. Ook gebeurde de reis tijdens de maand Ramadan, wanneer wordt verwacht dat moslims zullen vasten.
Weet je nog dat we vermeldden dat het ISS elke 90 minuten zonsopgang en zonsondergang ervaart? Dit betekende dat Shukor problemen had om te bepalen wanneer hij moest bidden, aangezien de gebedstijd in de islam bepaald wordt door de positie van de zon aan de hemel. Moslims moeten ook de Kaaba in Mekka onder ogen zien als ze bidden. Op het ISS zou de richting van de Kaaba en Mekka elke seconde veranderen. In feite kon Shukor in de loop van een gebed de confrontatie met de Kaaba aangaan om er parallel mee te zijn.
Angkasa, het equivalent van NASA uit Maleisië, heeft 150 islamitische geestelijken en wetenschappers bijeengebracht om een oplossing voor dit probleem te vinden. De vergadering was het erover eens dat Shukor zijn gebed moest beginnen tegenover de Kabaa en daarna eventuele veranderingen negeerde. Als hij de positie van de Kaaba niet kon bepalen, zou hij elke richting moeten zien die hij dacht dat de Kaaba was. Als dat moeilijk bleek, moest hij gewoon de aarde onder ogen zien of alles doen waarvan hij dacht dat het nodig was.
Bovendien was de vergadering het erover eens dat het niet nodig was dat Shukor knielde tijdens gebeden als gewichtloosheid op het ISS het hem moeilijk maakte om dat te doen. Het was ook niet nodig dat hij wassing verrichtte met water. Hij kon zijn lichaam gewoon afvegen met een natte handdoek. Hij kon zijn gebeden verminderen tot drie in plaats van vijf. Er werd ook geconcludeerd dat Shukor niet hoefde vast te houden, aangezien de Islam reizigers vrijstelt van het vasten.
7 Aardse politiek
Zoals we eerder vermeldden, is het Internationale Ruimtestation niet in handen van één enkele natie. Het is eigendom van en werd gebouwd door de Verenigde Staten, Canada, Japan, Rusland en verschillende Europese landen. Elk land of elke groep landen in het geval van het Europees Ruimteagentschap bezit bepaalde delen van het ISS, samen met de modules die ze daarheen hebben gestuurd.
Het ISS zelf is verdeeld in twee secties: het Amerikaanse gedeelte en het Russische gedeelte. De Russische sectie wordt uitsluitend gebruikt door Rusland, terwijl de Amerikaanse sectie wordt gedeeld door elk ander land. De meeste landen die betrokken zijn bij de ontwikkeling van het ISS, met name de VS en Rusland, hebben hun aardse politiek naar de ruimte gebracht.
Dit stak in 2014 zijn lelijke kop op, nadat de VS verschillende sancties tegen Rusland hadden opgelegd en de relaties met bepaalde Russische agentschappen hadden verbroken. Eén agentschap was Roscosmos, het Russische equivalent van NASA. Er is hier echter een probleem.
NASA lanceert niet langer spaceshuttles en is afhankelijk van Roscosmos om zijn astronauten naar het ISS te brengen. Als Roscosmos zich terugtrekt uit de deal of weigert Amerikaanse astronauten uit het ISS te sturen of terug te halen, zouden NASA en de VS een beschamende oplossing vinden. Nadat NASA zijn relatie met Roscosmos had verbroken, twitterde Dmitry Rogozin, een vice-premier van Rusland, namelijk dat de VS haar astronauten naar het ISS zouden sturen met trampolines.
6 Er is geen wasserette
Er is geen wasmachine aan boord van het ISS. Zelfs als er was, hebben astronauten geen overtollig water voor de was.Een optie zou kunnen zijn dat astronauten naar het ISS reizen met voldoende kleding om hen voor hun missie te onderhouden zonder de noodzaak van was, maar dat is niet noodzakelijk het geval.
Het kost $ 5.000-10.000 om een pond vracht naar het ISS te krijgen, en niemand wil zoveel uitgeven om kleren te krijgen. Astronauten kunnen hun vuile was ook niet naar de aarde brengen, omdat er niet genoeg ruimte is in hun shuttle. Dus ze verbranden hun gebruikte kleding in essentie.
Op dit punt moeten we begrijpen dat astronauten geen dagelijkse verandering van kleding nodig hebben zoals we hier op aarde doen. Afgezien van alle oefening die ze moeten doen, hoeven astronauten zich niet veel in te spannen in de microzwaartekrachtomgeving. De temperatuur en vochtigheid van het ISS worden ook gecontroleerd. Hierdoor kunnen ze tot vier dagen dezelfde kleding dragen voordat ze zelfs maar de moeite nemen om te veranderen.
Rusland lanceert periodiek onbemand ruimtevaartuig om leveringen aan het ISS te leveren. Deze ruimtevaartuigen kunnen alleen heen en weer reizen naar het ISS en kunnen niet terug naar de aarde terugkeren (in één stuk). Zodra ze op het ISS aanleggen, lossen astronauten de voorraden af en vullen het ruimtevaartuig met afval en vuile kleren voordat het wordt losgemaakt om terug te vallen naar de aarde. Het ruimtevaartuig en alles erin brandt in de lucht boven de Stille Oceaan.
5 Astronauten oefenen veel uit
Astronauten verliezen bijna altijd bot- en spiermassa bij elke ruimtereis. Met elke maand die ze in de ruimte doorbrengen verliezen ze ongeveer twee procent van de mineralen in hun ledematen. Dit klinkt niet veel, maar het komt snel op. Een typische missie naar het ISS zou zes maanden in beslag kunnen nemen, wat genoeg is voor sommige astronauten om een kwart van de botmassa te verliezen in sommige delen van hun skeletten.
Ruimtevaartorganisaties proberen dit verlies tegen te gaan door astronauten dagelijks ongeveer twee uur te laten oefenen. Ondanks dit verliezen ze nog steeds bot- en spiermassa. En aangezien bijna elke astronaut die naar de ruimte gaat regelmatig oefent, hebben ruimtevaartorganisaties geen controlegroepen om de effectiviteit van deze oefeningen te bepalen.
De oefeningsapparatuur is niet hetzelfde als de dingen die we hier op aarde gebruiken. De verschillen in zwaartekracht betekenen dat astronauten altijd speciaal gemaakte apparatuur nodig hebben.
4 Het gebruik van de toiletastronauten is afhankelijk van hun nationaliteit
In de beginjaren van het internationale ruimtestation deelden astronauten en kosmonauten apparatuur, faciliteiten, voedsel en zelfs toiletten. Dit begon rond 2003 te veranderen, nadat Rusland begon te eisen dat andere landen moesten betalen voor het gebruik van Russische apparatuur en faciliteiten door hun astronauten. De getroffen landen begonnen Rusland te factureren voor hun hardware die de Russen gebruikten.
De zaken werden ingewikkelder in 2005, toen Rusland NASA begon te laden om Amerikaanse astronauten naar het ISS te vervoeren. In ruil daarvoor verbood de VS kosmonauten van het gebruik van Amerikaanse faciliteiten en apparatuur, waaronder toiletten. Patriottisme is hier van het grootste belang. Wees trots op het toilet van je land.
3 Rusland zou het programma kunnen doden
Rusland heeft niet de bevoegdheid om de VS of een andere natie rechtstreeks van het internationale ruimtestation te verbannen. Rusland kon de VS echter indirect verbieden uit het ISS.
Zoals we al vermeldden, hebben de VS Rusland nodig om astronauten naar het ISS te krijgen. In 2014 liet Dmitry Rogozin doorschemeren dat Rusland van plan is om het geld en de middelen die het in 2020 aan zijn ruimtevaartprogramma besteedde, te besteden aan andere projecten. Dit terwijl de VS tot 2024 astronauten naar het ISS wilde blijven sturen.
Als Rusland zijn ruimtevaartprogramma in 2020 echt verlaagt of zelfs opschort, kan het de Amerikaanse astronauten ervan weerhouden of zelfs toegang tot het ISS ontzeggen. Rogozin voegde eraan toe dat Rusland zonder de VS naar het ISS kon gaan, maar de VS konden niet zonder Rusland.
NASA werkt al samen met commerciële ruimtevaartbedrijven om Amerikaanse astronauten uit het ISS te vervoeren en op te halen mocht Rusland iets grappigs doen. In de tussentijd zou NASA ook die trampoline kunnen krijgen die Dmitry heeft genoemd.
2 Er zijn wapens aan boord
Er zijn typisch één of twee kanonnen op het ISS. Ze behoren tot de kosmonauten maar worden bewaard in een overlevingspakket dat voor iedereen toegankelijk is. Elk pistool heeft drie vaten en is geschikt voor het maken van fakkels, geweerrondes of geweerrondes. Ze beschikken ook over uitklapbare apparaten die kunnen worden gebruikt als schoppen of machetes.
Het is onduidelijk waarom kosmonauten dit multipurpose geweer aan boord van het ISS houden. We weten echter dat in 1965 sommige kosmonauten die uit de ruimte kwamen, belaagd werden door agressieve beren die kennelijk gewoon een voorproefje wilden hebben van in de ruimte gebakken mensen. Het wapen kan voor dergelijke doeleinden zijn bedoeld. Of het kan bedoeld zijn voor onwelkome buitenaardse wezens die het ISS aanvallen.
1 Chinese astronauten kunnen het ISS niet bezoeken
Chinese astronauten kunnen het ISS niet bezoeken omdat de Verenigde Staten ze daar niet willen hebben. Het verbod kwam in 2011, toen het Amerikaanse Congres elke samenwerking tussen de Amerikaanse en Chinese ruimtevaartprogramma's verbood. Het verbod werd afgedwongen vanwege de vrees dat het Chinese ruimteprogramma niet-bekendgemaakte militaire gebruiken bevat. De VS willen het Chinese leger en de technologie niet indirect helpen door zijn ruimtevaartprogramma rechtstreeks te ondersteunen.
Volgens Tijd, dit is een slecht idee. De Amerikaanse regering moet begrijpen dat het verbieden van China vanuit het ISS of het stoppen van samenwerking tussen de Amerikaanse en Chinese ruimtevaartprogramma's, China er niet van zal weerhouden om zijn eigen ruimteprogramma voort te zetten. China heeft astronauten naar de ruimte gestuurd en een robot naar de maan. Het heeft ook plannen voor een eigen nieuw ruimtestation. China is zelfs van plan een rover naar Mars te sturen.