Delen:
10 redenen om echt enthousiast te worden over Trappist-1
Met de schijnbaar eindeloze krantenkoppen rondom de ontdekking van zeven nieuwe planeten op aarde ter grootte van de ster TRAPPIST-1, vraagt men zich wellicht af: "Waarover draait het allemaal?"
Het antwoord: deze ontdekking is een "cruciale stap" naar het vinden van buitenaards leven in het universum, volgens Amaury Triaud, een astronoom aan de Universiteit van Cambridge. En zelfs als deze opwindende nieuwe ontdekking opnieuw een teleurstellende doodlopende weg blijkt te zijn in die zoektocht, heeft dit enorme gevolgen voor de toekomst van de wetenschap.
10Ampots zonder dikke waterstoflagen
Wetenschappers hebben al bevestigd dat ten minste twee van de planeten in een baan rond TRAPPIST-1 (waarvan de grootte, ter wille van de vergelijking, die van de golfbal zou zijn als onze zon de grootte van een basketbal zou hebben) niet volledig omhuld zijn met lagen van dik waterstof -dus hebben ze waarschijnlijk een rotsachtig terrein, net zoals de aarde.
Hoewel dit niet noodzakelijkerwijs als het meest intrinsiek spannende nieuws klinkt, sluit dit de mogelijkheid uit dat deze planeten gewoon gigantische gasballen zijn, waardoor ze natuurlijk niet in staat zijn om het leven te hosten.
Gasplaneten worden vaak gevonden in een baan om sterren van deze omvang, en de zeven planeten die uitzonderingen zijn op een gemeenschappelijke regel, leiden wetenschappers ertoe te geloven dat er veel meer bewoonbare planeten kunnen zijn dan aanvankelijk was voorspeld.
9A Gecombineerde aanwezigheid van ozon en methaan
Er is een speciale mix van specifieke variabelen voor nodig om een planeet potentieel gastvrij te maken voor het leven. Niet te warm, niet te koud. Niet te gasvormig, niet te stevig. Er moet een relatief rotsachtig landschap zijn, veel licht, een atmosfeer van ideale dikte die bevorderlijk is voor een gematigd klimaat, en water dat kan worden verzameld in meren, zeeën of oceanen.
De aanwezigheid van ozon (dat een bijproduct kan zijn van zuurstof geproduceerd door fotosynthetische planten) in de atmosfeer biedt een onschatbare beschermingslaag tegen de schadelijke effecten van de ultraviolette (UV) straling van de zon.
Wetenschappers zijn ervan overtuigd dat ze een combinatie van ozon en methaan zullen vinden in de atmosfeer van ten minste drie van de nieuw ontdekte planeten, waardoor ze gastvrij worden tot leven.
Bovendien zou de aanwezigheid van methaan en zuurstof samen in de lucht van een of meer van de planeten erop wijzen dat er een onzichtbare levensbron is die deze gassen aanvult. "Als je een combinatie van ozon en methaan hebt in de aanwezigheid van koolstofdioxide en water, heb je maar één voor de hand liggende verklaring", zegt astronoom Michael Gillon van de Universiteit van Luik in België. "Het is leven."
8 "M-Dwarf" -sterren gaan langer mee, wat betekent dat er meer tijd nodig is om te vormen
TRAPPIST-1 is geclassificeerd als een "M-dwerg" ster. Deze sterren komen zeer vaak voor in het universum en zijn meestal relatief klein en zwak. TRAPPIST-1 is ook verder geclassificeerd als een "ultra coole" M-Dwarf ster, dus het is de koudste die een ster kan zijn.
M-dwergen zijn berucht omdat ze hun nucleaire brandstof relatief langzaam verbranden in vergelijking met heter, helderdere sterren zoals onze zon - zodat ze licht kunnen werpen op hun planeetbanen gedurende ongelooflijk lange perioden, zelfs triljoenen jaren.
(Ter vergelijking: onze zon bestaat slechts ongeveer 4,6 miljard jaar en zal naar verwachting bij nog eens vijf jaar uitbranden.)
Deze lange levensduur betekent dat het complexe biologische leven meer tijd heeft om te "evolueren uit vijverresten", zegt Dr. Seth Shostack, een astronoom van het SETI-instituut. "Als je op zoek bent naar complexe biologie ... kan ouder beter zijn."
7Nieuwe potentiële inzichten in de planeetvorming
De ontdekking is al een grote overwinning voor de wetenschap, want zelfs als de planeten onherbergzaam blijken te zijn voor het leven, zal deze ontdekking wetenschappers ongetwijfeld een ideaal scenario bieden voor het testen van een breed scala aan hypotheses.
Het TRAPPIST-1-systeem kan worden vergeleken "niet alleen met de aarde en met de andere terrestrische planeten van ons zonnestelsel", zegt Michael Gillon, "maar ook met zichzelf".
Omdat men denkt dat deze planeten gevormd zijn uit dezelfde protoplanetaire schijf (een roterende schijf van dicht gas en stof rond een nieuw gevormde ster), zijn wetenschappers ervan overtuigd dat de kleine maar cruciale verschillen in chemische samenstelling en atmosfeer van elke planeet essentiële inzichten zullen verschaffen. in de geschiedenis en evoluties van de planeten.
Deze informatie kan dan op zijn beurt worden gebruikt om de evoluties van andere planeten beter te analyseren, waardoor onze kennis van het universum als geheel toeneemt.
6A Een duidelijker beeld van verre werelden
Dit nieuw ontdekte systeem zal waarschijnlijk ook worden gebruikt als een waardevol model om gegevens uit te halen die ons kunnen helpen een dieper inzicht te krijgen in planeten en melkwegstelsels die veel verder weg zijn, vooral als het gaat om het zoeken naar leven.
TRAPPIST-1 is waar wetenschappers hun "hoop en verlangens en angsten over planeten in een baan rond deze zeer koude M-dwergsterren met een zeer lage massa testen", zegt Sara Seager, een planetaire theoreticus bij MIT.
In het beste geval zullen wetenschappers onfeilbare en onbetwistbare tekenen van leven vinden. Een worst-case scenario is echter nog steeds redelijk goed: het is mogelijk dat wetenschappers mogelijk niet kunnen bepalen of zuurstof die wordt gevonden op een van de zeven planeten van TRAPPIST-1 wordt geproduceerd of verbruikt door een levensvorm of niet. Dat is nog steeds behoorlijk goed nieuws, verzekert Seager ons, het enige nadeel is dat het meer tijd zal kosten om de bron te onderzoeken.
5 Er zijn waarschijnlijk nog veel meer planeten op de aarde dan eerder was voorgesteld
Hoewel wetenschappers er al lang van uitgaan dat er genoeg planeten op ware grootte in het universum bestaan, tot de ontdekking van het TRAPPIST-1-systeem, werd gedacht dat deze unieke planeten maar weinigen waren.
Nu, aangezien het TRAPPIST-1 systeem zo dicht bij de onze is ontdekt, impliceren eenvoudige wetten van waarschijnlijkheid dat er meer van dergelijke systemen zijn dan eerder gedacht.
Er zijn waarschijnlijk meer M-dwergsterren met vergelijkbare eigenschappen in het universum dan eerder ook berekend. Dit betekent dat we meer kansen hebben om buitenaards leven te vinden, en wetenschappers die al jaren op zoek waren naar radiosignalen gegenereerd door buitenaardse levensvormen, hebben mogelijk al die tijd op de verkeerde plaatsen gekeken.
4De grootheid van Nasa's Spitzer Space Telescope is bevestigd
Hoewel het grootste deel van de eer voor deze ontdekking inderdaad naar de mannen en vrouwen moet gaan die al maanden met dit project worstelen, moet de ongelooflijke krachtige en fantastische Spitzer Space Telescope (SST) enige erkenning krijgen, wat de ontdekking mogelijk heeft gemaakt.
Deze infraroodruimtetelescoop is in 2003 gelanceerd en heeft de afgelopen 14 jaar enkele van de meest fascinerende mysteries in de ruimte vastgelegd en uitgezonden in een heliocentrische baan.
Gewapend met een infrarood-arraycamera, een infraroodspectrograaf en een multiband-beeldreferentiemeter, kan de SST indrukwekkende beelden vastleggen, waaronder in een van de meer beroemde opnamen, licht dat wordt uitgezonden door exoplaneten, waardoor het de eerste keer is dat het extrasolar wordt planeten waren ooit visueel gezien.
Elke planeet in het TRAPPIST-1-systeem kon worden gedetecteerd als gevolg van kleine onderbrekingen in het licht van TRAPPIST-1. Deze dalingen, die zich voordeden telkens wanneer een van de planeten kruiste tussen het gezicht van de ster en de gigantische lens van SST, werden teruggestuurd naar NASA, waar ze werden geanalyseerd om de omvang en massa van elke planeet te schatten.
3Het systeem, 40 lichtjaren verwijderd van de aarde, is relatief dichtbij
Het universum bevat in al zijn uitgestrekte glorie ongetwijfeld talloze planeten die lijken op de gevonden omlopende TRAPPIST-1. Het is echter buitengewoon zeldzaam dat we dergelijke planeten zo dicht bij ons tegenkomen.
40 lichtjaar is niets om aan te spotten. Met behulp van moderne technologie zou het ongeveer 44 miljoen jaar duren om de afstand van 235 biljoen mijl van de aarde af te leggen. In kosmische termen is 40 lichtjaren verderop echter relatief dichtbij - dus wetenschappers zullen in staat zijn om conclusies te trekken over ons eigen zonnestelsel, evenals planetaire systemen die veel moeilijker zijn om te Äúzie, Äù op basis van gegevens verkregen van het TRAPPIST-1-systeem.
Idealiter zal de nabijheid van het TRAPPIST-1-systeem tot de aarde wetenschappers beter laten begrijpen hoe dwergplaneten, asteroïden, satellieten, kometen en circumstellaire schijven zich vormen en met elkaar communiceren.
2A Platform van waar beter Atmosferen te begrijpen
Net zoals deze ontdekking ons helpt andere planten in het universum beter te begrijpen, zal het ons waarschijnlijk ook helpen om hun atmosfeer beter te begrijpen.
Het is belangrijk om te onthouden dat dit de eerste planeten ter grootte van een planeet zijn die rond dit specifieke type ster zijn rondgereden op de juiste afstand. Dit betekent dat hun atmosferen ons cruciale informatie zullen verschaffen over die van andere soortgelijke planeten, die op hun beurt ons in staat zullen stellen om de chemische, "vingerafdrukken" achtergelaten door water, methaan, zuurstof, ozon en andere componenten van een planeet beter te analyseren. atmosfeer.
Inderdaad, het TRAPPIST-1-systeem biedt een van de beste kansen in het volgende decennium om de atmosferen rond planeten op aarde te bestuderen, "zegt Nikole Lewis, een astronoom van het Space Telescope Science Institute in Baltimore, Maryland.
Wetenschappers zullen ook kijken naar de temperaturen en oppervlaktedrukken van de planeten, die essentieel zijn om te bepalen of ze bewoonbaar zijn of niet.
1Alle planeten kunnen water bevatten
In hun zoektocht naar tekens van buitenaardse levensvormen op verre planeten of rotsen, beginnen wetenschappers bijna altijd met een eenvoudige test: is er of zou er vloeibaar water aanwezig kunnen zijn?
En terwijl sommige planeten, zoals Mars en Venus, naar verluidt ooit het thuis van vloeibaar water waren, leiden een gebrek aan ozon en andere beschermende elementen ertoe dat de meeste wetenschappers geloven dat elk mogelijk leven dat zich zou hebben gevormd al geruime tijd dood was niet in staat om de zonne- en kosmische straling te overleven die het planeetoppervlak ongehinderd heeft geteisterd.
Hoewel het mogelijk is dat er op alle zeven van de planeten in het TRAPPIST-1-systeem vloeibaar water te vinden is, is de kans op het vinden van water (en vervolgens het leven) het grootst met de drie planeten die in de, Äúhabitable zone,Ä-between verblijven waar het te warm of te koud zou zijn om vloeibaar water te vormen en te plassen in meren, rivieren of oceanen.