10 redenen om je vingers af te hakken

Als je een deel van je lichaam moet afhakken, is de vinger een goede keuze. Het is gemakkelijk, je hebt negen reserveonderdelen en je zult waarschijnlijk niet doodbloeden zoals je zou doen als je een voet of een arm afhakte. Mensen hebben de afgelopen 20.000 jaar hun eigen vingers geamputeerd, en in sommige delen van de wereld is het nog steeds een gangbare praktijk.

10Mourning

Het Dugum Dani-volk in Nieuw-Guinea offert de vingers van jonge meisjes wanneer familieleden sterven. Van de geesten van dode krijgers wordt gedacht dat ze de stad terroriseren als ze niet voldoende kleine meisje-vingers krijgen. Geestenkoningen zijn vooral slecht nieuws, dus in het verleden heeft elk meisje in de stam een ​​vinger ingebracht toen de koning stierf. Sommige oudere Dani-vrouwen hebben alleen nog hun duimen over.

Dit klinkt misschien pijnlijk, maar de Dani kwam met een oplossing voor creatieve anesthesie. Ze wisten dat het raken van het "grappige bot" de ellepijpzenuw zou verlammen, wat het gevoel in je ring en pinkvingers regelt, resulterend in gevoelloosheid. Voorafgaand aan de amputatie nemen de Dani een steen en slaan de nervus nerv van een meisje zo hard als ze kunnen. Terwijl het meisje afgeleid en gevoelloos is, hakken ze een vinger af met een stenen adze. Dani-begrafenissen zijn veel spannender dan westerse begrafenissen.

9Het genezen van impotentie

In West-Afrika, als een man sterft zonder kinderen te krijgen, sneden sommige stammen een van zijn pinkjes af en duwden deze in zijn rectum. De geest is zogenaamd zo in verlegenheid gebracht door deze onstoffelijke zetpil dat het reïncarneert als een vruchtbare vrouw wanneer het terugkeert uit de geestenwereld.

Dit zorgt ervoor dat de stam voldoende vruchtbare vrouwen zal hebben om toekomstige generaties in stand te houden. Vermoedelijk is het ook een stimulans voor mannen om hun best te doen om zich voort te planten terwijl ze nog leven. Wetende dat je familieleden binnenkort met je achterste aan het rommelen zijn, lijkt het erop dat het zelfs de meest vredige uitgangen met het sterfbed de das om zou doen. Dit ritueel is minder traumatisch dan dat van de Dugum Dani, dood zijn is een tamelijk effectieve verdoving, maar het moet behoorlijk ongemakkelijk zijn voor de persoon die de vinger in het lijk moet deponeren.

8Vangst vangen

Als een teken van toewijding aan hun beroep, binden Aboriginal vissende vrouwen grof spinnenwebben rond hun pink tot de bovenste gewrichten afsterven aan bloedverlies en eraf vallen. Nadat de vinger van de spiderweb-tourniquet is gestorven, rijst de vrouw naar zee en gooit de vinger in de oceaan om door vis te worden gegeten.

De Aborigines geloven dat er een magische link is tussen de opgegeten vinger en de hand waar hij vandaan kwam. De vinger wil terug naar de hand, maar het zit in de vis, dus het brengt de vis mee. Van deze magie werd gedacht dat ze krachtig genoeg was om vismagnetisme te geven aan vislijnen gemaakt door pinkloze vrouwen. De vrouwen die hun vingers hebben opgeofferd voor hun handel worden in hoog aanzien gehouden, en de vingerstomp is een symbool van sociale status.

7 Visie verbeteren

De Shambaa zijn een inheemse groep die verblijft in het Usambara-gebergte in het noordoosten van Tanzania. In het verleden hakten Shambaa-moeders met kinderen met gezichtsstoornissen een van de vingers van het aangedane kind af en droop het bloed van de afgehakte vinger in de ogen van het kind. Er werd gedacht dat het toedienen van bloed aan het oog het gezichtsvermogen verbetert en een groot aantal oogproblemen verhelpt.

Dat is niet het enige interessante oogmedicijn dat de etnische Tanzanianen beoefenen. De Shambaa kennen ook een plant die blindheid geneest. Ze geloven dat de plant zijn kracht verliest als het door menselijke handen wordt aangeraakt, dus healers verzamelen het alleen met behulp van hun mond en spuwen het vervolgens in een doek om in de ogen van de getroffenen te worden geperst.

6Apologizing

De Japanse Yakuza is een van de grootste, oudste en meest gevreesde criminele organisaties ter wereld. Wanneer een Yakuza-lid een fout maakt, verontschuldigt hij zich door een van zijn vingers af te snijden aan het gewricht, het in zijde te wikkelen en het aan zijn baas te geven. Grotere fouten vereisen extra vingergewrichten, die van hogerop op dezelfde vinger of verschillende vingers kunnen worden genomen.

Deze praktijk staat bekend als yubitsume. Hiermee kunnen Yakuza-bazen iemands betrouwbaarheid in één oogopslag beoordelen. Blijkbaar is de betrouwbaarheid bij de Yakuza schaars - ongeveer 42 procent van Yakuza mist ten minste één vinger gewricht. Zelfs gokschulden kunnen met vingers worden betaald.

Deze traditie kan zijn basis hebben in het feodale Japan, toen het afsnijden van een kleine vinger het moeilijk maakte om een ​​wapen te hanteren, waardoor het slachtoffer gedwongen werd meer afhankelijk te worden van zijn feodale heersers. Lezers moeten opmerken dat het geven van vingerverbindingen als excuus mogelijk niet werkt buiten de context van een criminele organisatie en dat het in sommige culturen als onbeleefd wordt beschouwd om vingergewrichten van iemand anders te verdelen.

5 Voorkomen van kindersterfte

De Ashanti-stam van Ghana gelooft in een spookwereld die parallel loopt aan de fysieke wereld. Wanneer een baby wordt geboren, is het onmogelijk om te zeggen of de baby een mens of een geest is. Als de baby acht dagen overleeft, is het waarschijnlijk een mens. Als het sterft, dan is het zeker een dwalende geest, verzonden vanuit de geestenwereld door een spook moeder om de levenden te terroriseren. De vingers van de dode baby worden afgesneden, het lichaam wordt misvormd en het lijk wordt begraven tussen de vuilnis van het dorp. De familie van de baby pretendeert erg blij te zijn met de dood om de spookmoeder ervan te weerhouden meer spookkinderen te sturen.

De BaBoyes-mensen geloven ook dat kindersterfte wordt veroorzaakt door boze geesten. Nadat een van deze geesten een kind heeft gedood, zou het op de begraafplaats van het kind blijven en doorgaan met het doden van baby's. Om de geest op afstand te houden, hakken ouders een vinger uit de hand van elk volgend kind. Deze vingers worden begraven in het graf van de eerste baby, zodat de geest de heerlijke babyvingers kan opeten en geen honger heeft naar de rest van de kinderen.

4Eating

Over heerlijke vingers gesproken, een aantal mensen heeft zijn eigen cijfers gegeten in experimenten met auto-kannibalisme. Nadat de vinger van een man bij een auto-ongeluk onherstelbaar werd verminkt en werd geamputeerd, vroeg hij om deze te behouden. Hij nam het mee naar huis, kookte het met zout en at het op.

Een andere man raakte geobsedeerd door kannibalisme, dus besloot hij zijn vingers af te hakken en te koken. Nadat hij met één vinger gekookt had, was hij van plan de rest af te hakken en te koken, maar hij kwam tot bezinning en ging in plaats daarvan naar het ziekenhuis. Sommigen bekritiseerden zijn daden, maar omdat hij alleen zijn eigen vingers at, was er geen misdaad gepleegd.

Een Servische man genaamd Zoran Bulatovic scheurde zijn vinger af met een ijzerzaag en at die op om te protesteren tegen zijn onvermogen om voedsel te kopen vanwege de weigering van de Servische regering om zijn textielarbeiders te betalen. Hij merkte heel voorspelbaar op: "Het doet pijn als de hel."

3 Het huwelijk voorstellen

In de westerse wereld versieren geëngageerde paren elkaars vingers met te dure stenen om hun emotionele investering te symboliseren door middel van financiële investeringen en tonen ze toewijding zo sterk dat zelfs het exploiteren van kinderarbeid geen zin heeft. Maar trouwringen kunnen worden verloren, gestolen of in pand worden gegeven om de verlammende verslaving van een freelance schrijver aan Cheetos te financieren. Amputaties aan de vingers daarentegen zijn voor altijd.

De Khoikhoi snijden de vingers van geëngageerde paren af ​​als een teken van hun eeuwige toewijding. Als een van de echtgenoten sterft, kan de ander hertrouwen, maar de levende echtgenoot moet een andere vinger afhakken om de geestelijke banden van de overleden echtgenoot te verlossen. Het is begrijpelijk dat echtscheiding zelden voorkomt bij de Khoikhoi.

2Protesting

Demonstranten spannen zich in om hun ernst te demonstreren en vingeramputatie is zeker een manier om het punt over te brengen. Eén gevangengenomen Australische seriemoordenaar sneed zijn vinger af en probeerde het naar het Australische Hooggerechtshof te sturen om te protesteren tegen de gevangenisvoorwaarden. De commissaris voor correctieve diensten was niet onder de indruk en merkte op: "Hij kon hoe dan ook waarschijnlijk niet tot 10 tellen."

In Zuid-Korea waren een moeder en haar zoon zo van streek door een geschil over een kleine rotsachtige kloof tussen Korea en Japan dat ze hun vingers in het openbaar afsneden. Bij een ander incident gijzelden 20 Zuid-Koreanen hun vingers geamputeerd om te protesteren tegen Japanse politici die oorlogsherdenkingen bezochten ter herdenking van Japanse soldaten uit de Tweede Wereldoorlog. Een Chinese kunstenaar hakte zijn vingers af op het Tiananmen-plein om te protesteren tegen de Chinese regering. Hij begroef vervolgens de vingers in een porseleinen bloempot.

Deze praktijk is zelfs naar Amerika gekomen, waar een pro-gun-activist en gemeenteraadslid zijn triggervinger afsneden en een vriend ervan overtuigde het aan staatswetgevers te bezorgen terwijl ze een wapencontrolerota bediscussieerden. De wetgevers waren niet overtuigd door zijn betoog.

1Het genezen van bedplassen

Sommige leden van de Zuid-Afrikaanse Xhosa-stam houden zich bezig met ingqithi, het rituele offer van de pink om de woede van vooroudergeesten te stillen. De Xhosa geloven dat dit offer nodig is om bedplassen te voorkomen en een goede gezondheid te garanderen. Vóór de operatie binden de genezers het kind en blinddoeken voordat hij zijn pink of ringvinger afhakt, waarna het bloeden wordt gestopt met vuil van een molheuvel en de wond wordt ingewreven met verse koeienmest.

Ingqithi wordt nog steeds beoefend en de beoefenaars waarschuwen tegen het beoordelen van het ritueel zonder eerst de Xhosa-cultuur te kennen. Veel westerlingen hebben immers mensen betaald om messen door hun oren, wenkbrauwen of tepels te duwen, zodat ze sierdelen van metaal door de resulterende gaten kunnen steken, en veel van ons zullen deze zondag ritualistisch symbolisch kannibalisme uitvoeren in de kerk. Wanneer we iets bizar noemen, draait het allemaal om perspectief.