10 Out-of-This-World Feiten over de Andromeda Galaxy

10 Out-of-This-World Feiten over de Andromeda Galaxy (Ruimte)

Het dichtstbijzijnde grote melkwegstelsel naast de Melkweg is het Andromeda-sterrenstelsel. Het grote sterrenstelsel is verbazingwekkend groot en heeft ongeveer drie keer zoveel sterren als de Melkweg. Het is gemakkelijk te zien met het blote oog van de aarde, en het is te vinden in het sterrenbeeld Andromeda, waarvan de naam afkomstig is.

Verre van gewoon een mooi zicht in de lucht te zijn, is de Andromeda Galaxy een indrukwekkend, turbulent stukje van de kosmos. Er wordt zelfs verwacht dat het jaren later op de Melkweg botst. Als je dat fascinerend vindt, dan ga je genieten van deze tien verbazingwekkende feiten over de Andromeda Galaxy.

10 Ook bekend als Messier 31

Foto credit: Ansiaume

Ons dichtstbijzijnde aangrenzende sterrenstelsel staat ook bekend als Messier 31 of M31. De naam kwam van Charles Messier, de Franse astronoom die het grote sterrenstelsel catalogiseerde. Messier documenteerde vele objecten in de lucht van het noordelijk halfrond en ze zijn gezamenlijk bekend als de Messier-objecten of de Messier-catalogus. (Merk op dat Messier niet altijd de eerste was die de objecten in zijn catalogus observeerde.)

In 1757 was hij op zoek gegaan naar Halley's Comet, maar de berekeningen die aan hem waren gegeven hadden hem naar een ander deel van de hemel gestuurd. Dat verkeerde gedeelte van de hemel is waar hij een nevel zag die de eerste vermelding in de catalogus werd: M1, ook bekend als de Krabnevel. In 1764 voegde Charles Messier M31 toe aan zijn catalogus. Tegen het einde van het jaar had hij in totaal 38 objecten toegevoegd. Tegen 1781 had hij in totaal 103 objecten in zijn catalogus geregistreerd, waarvan 40 door Messier zelf waren gevonden.

9 Genoemd naar het Andromeda-sterrenbeeld

Foto credit: Keilana, Roberta Mura

Als je omhoog kijkt in de noordelijke nachtelijke hemel tussen Cassiopeia's "W" asterisme en het Grote Plein van Pegasus, zul je het sterrenbeeld Andromeda vinden. Het sterrenpatroon is vernoemd naar de mythische prinses Andromeda, de vrouw van de Griekse held Perseus. Het sterrenbeeld werd voor het eerst gecatalogiseerd door de Griekse astronoom Ptolemaeus in de tweede eeuw en het is ook bekend onder de namen Chained Maiden, Persea of ​​Cepheis.

Het sterrenbeeld Andromeda is ook de thuisbasis van verschillende andere deep-sky-objecten. Andromeda bevindt zich buiten het galactische vlak en bevat geen clusters of nevels van de Melkweg; het bevat echter andere zichtbare sterrenstelsels. De beroemdste van deze sterrenstelsels is natuurlijk de Andromeda-melkweg, die zijn naam dankt aan de grote constellatie. Het sterrenbeeld is vooral bekend om de Andromeda Galaxy, een van de beroemdste objecten aan de hemel die met het blote oog kan worden gezien.


8 Groter dan de Melkweg

Foto credit: Gizmodo, Stephen Rahn

In de astronomie is een lichtjaar een veel gebruikte eenheid om afstand te meten, maar sommige astronomen geven de voorkeur aan een eenheid die de parsec wordt genoemd. Wanneer wordt verwezen naar iets groters, gebruiken ze kiloparsecs, die gelijk zijn aan 1.000 parsecs en megaparsecs, gelijk aan één miljoen parsecs. De Melkweg meet ongeveer 100.000 lichtjaar of 30 kiloparsen. Dit lijkt misschien groot, maar het is vrij klein in vergelijking met andere sterrenstelsels.

De Andromeda Galaxy heeft een geschatte diameter van 220.000 lichtjaren, wat meer dan het dubbele is van die van de Melkweg. Het is het grootste sterrenstelsel in het lokale cluster. Als het helder genoeg zou zijn, zou de Andromeda-melkweg groter lijken dan de maan aan de hemel (zoals hierboven afgebeeld), zelfs als deze veel verder weg was. De melkweg is 2,5 miljoen lichtjaar verwijderd van de aarde, terwijl de maan slechts 384.400 kilometer (238.900 mijl) verwijderd is - dat zou je een beter begrip moeten geven van hoe groot de melkweg echt is.

7 One Trillion Stars

Fotocrediet: NASA, ESA, A. Schaller

De Melkweg heeft naar schatting 100 miljard tot 400 miljard sterren, maar de Andromeda Galaxy heeft ongeveer een biljoen sterren. NASA's Hubble-ruimtetelescoop onthulde een grote en zeldzame populatie van hete, heldere sterren als onderdeel van die één biljoen.

Blauwe sterren zijn meestal hete, jonge sterren, maar de blauwe sterren in de Andromeda Galaxy waren verouderde, zonachtige sterren die hun buitenste laag materiaal hebben uitgeworpen en hun blauwgloeiende kernen hebben blootgelegd. Deze sterren zijn verspreid over het centrum van de melkweg en zijn het helderst in ultraviolet licht.

6 Het heeft een dubbele kern

Foto credit: HST / KPNO / Tod R. Lauer

Een ander interessant feit over de Andromeda Galaxy is dat het een dubbele kern bevat. Beide lichtpieken bevatten enkele miljoenen dicht opeengepakte sterren, en ze zijn gescheiden door slechts vijf lichtjaar. De eerste kern staat bekend als P1, terwijl de tweede bekend staat als P2.

Sommige astronomen hebben vastgesteld dat de kern niet echt twee stukken is, maar slechts één scheve groep sterren die in een superzwaar zwart gat ronddraait. De sterren in P1 volgen elliptische banen rond het zwarte gat en brengen het grootste deel van hun tijd door in de buitenste regionen, waardoor het gebied er helder uitziet. De tweede kern bestaat alleen omdat de sterren samenkomen bij het naderen van het zwarte gat.

5 Zal botsen met de Melkweg


Er komt een enorme oorlog tussen de Andromeda Galaxy en de onze. Het Andromeda-sterrenstelsel gaat op weg naar de Melkweg met 400.000 kilometer per uur (250.000 mph), dat snel genoeg is om de aarde in slechts zes minuten te omcirkelen. Er wordt geschat dat het ongeveer 3,75 miljard jaar duurt voordat de botsing tussen de twee sterrenstelsels plaatsvindt. Dus wat gebeurt er met de Aarde na deze botsing?

Experts geloven dat de Aarde waarschijnlijk zal overleven. Ze geloven dat onze planeet grotendeels ongedeerd zal zijn omdat de sterrenstelsels bestaan ​​uit grotendeels lege ruimtes. De aarde zou echter een behoorlijk ongelooflijke show uit de botsing kunnen halen, en het zou gedurende vele jaren door de lucht worden gezien.De twee sterrenstelsels zullen elkaar jarenlang blijven aantrekken tot de centrale zwarte gaten in elk melkweg dicht genoeg bij elkaar komen om als één samen te smelten. Als ze eenmaal samengevoegd zijn, zal ons zonnestelsel zich in een heel ander type sterrenstelsel bevinden dat bekend staat als een elliptisch stelsel. Als de zon de aarde in ongeveer vijf miljard jaar niet zou hebben ingeslikt, zou de lucht 's nachts in de elliptische melkweg helder lijken.

4 grootte van 3,4

Fotocredit: Thomas Bresson

In de astronomie is de absolute magnitude de schijnbare magnitude die een object zou hebben als het zich op een standaardluminantie afstand van ons bevindt. Hiermee kan de algehele helderheid van een object worden vergeleken zonder rekening te houden met de afstand.

De Andromeda Galaxy heeft een schijnbare magnitude van 3.4, wat een van de helderste van alle Messier-objecten is. Op een maanloze nacht is het Andromeda-sterrenstelsel zichtbaar voor het blote oog, zelfs vanuit gebieden met matige lichtvervuiling. Het kan meer dan zes keer breder lijken dan de maan wanneer het door een grote telescoop wordt gefotografeerd, maar alleen het helderdere centrale gebied is zichtbaar voor het blote oog wanneer een verrekijker of een kleinere telescoop wordt gebruikt.

3 Zwermen met zwarte gaten


De Andromeda Galaxy had ooit negen bekende zwarte gaten, maar dat aantal ging in 2013 omhoog naar 35. Astronomen observeerden 26 nieuwe zwarte gaten in de melkweg, wat het grootste aantal zwarte gaten is dat ooit in een sterrenstelsel is gevonden dat niet van ons is . De meeste van die nieuwe zwarte gaten hebben ongeveer vijf tot tien keer de massa van onze zon. Zeven van de zwarte gaten werden gevonden binnen 1000 lichtjaar van het centrum van de melkweg.

Astronomen verwachten in de toekomst nog veel meer zwarte gaten in de Andromeda Galaxy te vinden. In 2017 werden twee superzware zwarte gaten gevonden. Ze zijn het meest nabije-in een baan omlopende paar dat ooit is gedocumenteerd. De twee kunnen catastrofaal in minder dan 350 jaar botsen en als één groot zwart gat samenvloeien. De twee zijn op dit moment 0,01 lichtjaar uit elkaar, wat slechts een paar honderd keer de afstand van de aarde tot de zon is. Niet alleen is het aantal zwarte gaten in de Andromeda Galaxy indrukwekkend, maar de manier waarop ze bewegen is verbazingwekkend.

2 450 bolvormige sterrenhopen

Fotocredit: Adam Evans

Bolvormige sterrenhopen zijn dicht opeengepakte verzamelingen van oude sterren en bevatten honderdduizenden of zelfs miljoenen sterren. Deze bolvormige clusters kunnen helpen bij het bepalen van de ouderdom van het universum of zelfs helpen uit te vinden waar het centrum van een sterrenstelsel zich bevindt. Astronomen hebben 200 bolvormige sterrenhopen in de Melkweg geïdentificeerd en ongeveer 450 zijn waargenomen in de Andromeda Galaxy.

Het aantal zou echter veel hoger kunnen zijn voor de Andromeda Galaxy, omdat de ultraperifere regio's van de melkweg nog niet voldoende zijn onderzocht. Als de bolvormige clusters van de Andromeda Galaxy dezelfde reeks maten hebben als die in de Melkweg, kan het werkelijke aantal clusters in de Melkweg ergens tussen 700 en 2.800 liggen.

1 werd gedacht een nevel te zijn

Fotocredit: Isaac Roberts

Een nevel is een enorme wolk van gas, stof, waterstof, helium en plasma, en het is de plaats waar sterren worden geboren. Verre sterrenstelsels worden vaak verward met deze enorme wolken. In 1924 kondigde astronoom Edwin Hubble aan dat de spiraalnevel Andromeda eigenlijk een melkweg was en dat de Melkweg niet de enige melkweg in het universum was.

Hubble vond een aantal sterren in de Andromeda Galaxy, inclusief Cepheid variabele sterren. Cepheid variabele sterren variëren van helder tot zwak en kunnen worden gebruikt om de afstand te meten. Hij ontdekte hoe ver deze sterren waren verwijderd, en dat hielp hem te berekenen dat de Andromeda-melkweg 860.000 lichtjaren verwijderd was, wat meer is dan acht keer de afstand van de verste sterren in de Melkweg. Dit bewees dat Andromeda in feite een melkweg was en geen nevel zoals eerst werd vermoed. Hubble legde later nog een paar tientallen sterrenstelsels vast.