Delen:
10 meest belangrijke missies in de geschiedenis van NASA
Sinds de National Aeronautics and Space Administration (NASA) meer dan een halve eeuw geleden is opgericht, hebben ze honderden missies in de ruimte gelanceerd. Van sondes die de buitenkant van ons zonnestelsel hebben geraakt tot bemande capsules die de grenzen van de technologie verlieten, ze hebben het allemaal gedaan.
Enkele van de belangrijkste vorderingen op het gebied van wetenschap, technologie, techniek en wiskunde werden tot stand gebracht als een direct resultaat van de hieronder besproken missies. Hier zijn enkele van de coolste en belangrijkste missies ooit door NASA gelanceerd.
10 WMAP Satellite
Wist je dat de mensheid een babyfoto heeft van het vroege universum?
We kunnen geen beelden krijgen vanaf het moment van de oerknal. Gedurende de eerste paar honderdduizend jaar van het universum was het spul gewoon te heet en dicht bij elkaar om fotonen overal te krijgen. Je kon maar een paar lichtjaren in een bepaalde richting zien voordat de enorme waterstofwolken die het universum vulden het onmogelijk maakten om verder te zien.
Na ongeveer 380.000 jaar koelden de dingen echter af en verspreidden zich en het eerste licht kon ontsnappen. Dit licht uit de kindertijd van het universum valt vanuit elke richting in de lucht naar de aarde. Het toont ons het universum in de vroegste stadia en staat bekend als de straling van de kosmische microgolfachtergrond (CMB).
Sinds de ontdekking ervan wilden wetenschappers de hete en koude plekken van de CMB in kaart brengen om te zien of ze overeenkwamen met de voorspellingen van de experts. Die gegevens bestonden pas enkele tientallen jaren geleden. Zelfs toen was de Wilkinson Microwave Anisotropy Probe (WMAP) van NASA gelanceerd dat wetenschappers een goed HD-beeld van de straling hadden.
De resultaten van de probe kwamen overeen met voorspellingen en bevestigden dat het universum bijna 14 miljard jaar geleden bijna volledig uniform in temperatuur was. Het is verbazingwekkend dat we dit soort informatie hebben over iets dat al zo lang geleden bestond.
De satelliet werd gelanceerd op 30 juni 2001 om 15:46 uur EDT aan boord van het lanceringsvoertuig Delta II-7425-10. In april 2002 voltooide WMAP zijn eerste observatie van de CMB. In februari 2003 werden de eerste hoge resolutiebeelden van de CMB en documenten die de resultaten analyseerden vrijgegeven.
WMAP-onderzoekspapieren behoren tot de meest gebruikte en geciteerde in de geschiedenis van de ruimtewetenschap.
9 Viking I en II
Vóór 1976 hadden de Verenigde Staten nooit met succes een sonde op een andere planeet laten landen. Parachutes en soortgelijke items faalden vaak, en de miljoenen dollars die naar de "Rode Planeet" werden gestuurd, neigden naar de oppervlakte te springen terwijl ze met duizenden mijlen per uur reisden.
Het is moeilijk genoeg om iets op de aarde te krijgen. Het is nog moeilijker om de baan van de aarde te verlaten, in een baan rond een ander hemellichaam te komen en dan succesvol op die planeet te landen. Desalniettemin werd deze technische uitvoering bereikt door de Viking-sondes.
De twin-voertuigen werden binnen een maand na elkaar op Titan IIIE / Centaur-raketten gelanceerd en de sondes kwamen in een orbiter / lander-paar. Een deel van het voertuig moest in een baan rond Mars blijven en het andere deel moest op het oppervlak landen.
Gebaseerd op wat we van de aarde waarnamen, dachten wetenschappers dat het leven niet op Mars zou moeten kunnen bestaan. We waren daar echter nog nooit geland, dus wetenschappers wisten niet echt hoe dan ook. Ze hadden gelijk toen de Viking-sondes de eerste beelden terugstuurden en de resultaten aan de NASA experimenteerden. De sondes vonden geen bewijs van kleine groene mannen of een microbieel leven.
8 Vriendschap 7
Begin 1962 hadden de Verenigde Staten net iets meer dan 30 minuten ervaring in de ruimte en telde de klok die aftelde tot het einde van het decennium. De VS hadden nog nooit een man in een baan om de aarde gestuurd, een absoluut cruciaal onderdeel om mannen naar de maan te krijgen en de Sovjets te verslaan. Dat zou veranderen met de lancering van Friendship 7, de derde Amerikaanse Mercury-missie.
Luitenant-kolonel John Glenn, een militaire testpiloot, werd gekozen om de nieuwe Atlas-raket in een baan om de aarde te laten vliegen. De raket vertrok op 20 februari 1962 en ging bijna vijf uur met succes de baan van de aarde binnen. Hij landde veilig ongeveer 1.300 kilometer ten zuiden van Bermuda.
De doelen van de missie, het testen van de nieuwe raket, het leren om de aarde te draaien en te bewijzen dat de mens in de ruimte kon presteren, waren succesvol.
7 Gemini IV
Terwijl de Mercury-missies ons de basis van de baan leerden, toonden de Gemini-missies ons de benodigde technieken om naar de maan te gaan. Een van de belangrijkste activiteiten op de maan was ruimtewandeling, de capsule verlaten en naar het vacuüm van de ruimte gaan. Omdat dit nooit is geprobeerd door de VS, was het absoluut kritisch om te oefenen voordat je het op de maan probeerde.
Edward H. White II, een testpiloot van de USAF, werd gekozen om de eerste Amerikaan in de ruimte te worden. Hij en crewmate James McDivitt lanceerden op 3 juni 1965 op een Titan II-raket. White's ruimtewandeling duurde 36 minuten en ging zonder veel incidenten.
De missiedoelen van het evalueren van de langetermijneffecten van ruimtevluchten (de missie duurde vier dagen) en het uitvoeren van een ruimtewandeling waren succesvol. De capsule is echter ongeveer 80 kilometer (50 mijl) van het doel af geraakt. (De astronauten vergaten dat de aarde onder hen draaide toen ze terugkeervergelijkingen uitvoerden.)
6 STS-1
Na het succes van het Apollo-programma was NASA op zoek naar zijn volgende grote ding. Dat ding was de spaceshuttle, een herbruikbaar ruimtevaartuig dat landde als een zweefvliegtuig en opsteeg als een raket. Dit voertuig zou experimenten en satellieten in een baan om de aarde brengen en zou weken in de ruimte kunnen blijven. Er moesten verschillende shuttles worden gebouwd, met Columbia als eerste die op de vlucht werd getest.
Opstijgen op 12 april 1981 en bestuurd door John Young en Robert L.Crippen, de massieve raket steeg naar een baan van 166 zeemijl. De missie duurde twee dagen en zes uur, grondig testen van de scheepssystemen.
Het gleed neer op een landing op Edwards Air Force Base in Californië. Destijds waren de shuttle en de tank wit geschilderd in plaats van de iconische zwart, wit en oranje. (Het oranje kwam van de kleur van het nu niet-geverfde isolatieschuim van de tank, dat het gewicht met ongeveer 270 kilogram (600 lb) verminderde.)
5 De ISS-missies
Het International Space Station (ISS) is een belangrijk symbool van internationale samenwerking. Met de Sovj ... eu ... Russen die de eerste module aan het eind van de jaren negentig leverden, was deze al meer dan een decennium in aanbouw.
NASA-ruimteshuttles waren een sleutelelement in de constructie van het station, waarbij astronauten en bouwdelen uit de hele wereld in een baan om het station werden gebracht. De eerste bemanningen begonnen aan het begin van de jaren 2000 te arriveren. NASA speelde ook een cruciale rol in het onderzoek en de ontwikkeling van onderdelen en bouwtechnieken hier op aarde.
Het ISS cirkelt momenteel op een hoogte van meer dan 350 kilometer (220 mijl) en rijdt met meer dan 8 kilometer per seconde (5 mps). Vanaf het schrijven van dit artikel zijn twee Amerikanen en één Rus aan boord van het station.
4 Voyager I en II
Gelanceerd in de late zomer van 1977 aan boord van een Titan-Centaur raket, waren de Voyager sondes bestemd voor een rendez-vous met de vier onontdekte gigantische planeten in het buitenste zonnestelsel: Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus. De sondes verkenden deze planeten in de loop van een decennium.
Momenteel bevindt Voyager I zich in de interstellaire ruimte en bevindt Voyager II zich in de helioshede. De heliosheide is het buitenste gedeelte van de heliosfeer, een bubbel rond de planeten gecreëerd door de zonnewind. Op een afstand van meer dan 20 miljard kilometer (12 miljard mijl) van de aarde is Voyager I het meest door de mens gemaakte object in de geschiedenis.
Beide sondes waren uitgerust met een grammofoonplaat die een bericht van de aarde naar elke buitenaardse beschaving draagt die het ruimtevaartuig kan onderscheppen, omdat ze waarschijnlijk miljarden jaren zullen overleven die door de interstellaire ruimte reizen. De sondes zenden nog steeds deze data uit. Maar ze zullen waarschijnlijk snel ophouden dit te doen als ze verder van de Aarde af gaan.
3 Nieuwsgierigheid
De Martian Rover Curiosity werd gelanceerd op een Atlas V-raket eind 2011 en bevatte enkele van de meest geavanceerde (en duurste) wetenschappelijke instrumenten en systemen ooit gebouwd.
De rover landde succesvol in augustus 2012 met behulp van een innovatief landingssysteem. Nieuwsgierigheid daalde af met een parachute. Vlak voor de landing werd de parachute gelost en landde de rover met behulp van raketten.
Het doel van de rover is om de Viking-missies te volgen en te bepalen of Mars ooit de juiste omstandigheden heeft gehad voor het bestaan van micro-organismen. Nieuwsgierigheid heeft enig bewijs gevonden dat Mars ooit een microscopisch leven heeft gehad, maar het experiment is aan de gang.
2 Apollo 8
Het doel van president John F. Kennedy om tegen het einde van de jaren zestig een man op de maan te laten landen, had bijna geen tijd meer. Met iets meer dan een jaar te gaan tot de afwisseling van het decennium, bewoog NASA zich in een verschroeiende tempo.
Apollo 8 werd het eerste bemande ruimtevaartuig dat de baan van de aarde verliet en op weg was naar de maan. Als ze zouden missen, zouden ze voor altijd in de ruimte blijven zweven. Als ze te dichtbij kwamen, zouden ze met een snelheid van enkele kilometers per seconde de maan zijn ingeslagen.
De missie werd gelanceerd op 21 december 1968, aan boord van de krachtigste raket ooit gebouwd - de Saturn V. Apollo 8 is met succes de baan van de maan ingegaan op kerstavond 1968. Bekend was dat de bemanning een tv-uitzending op vakantie organiseerde in de baan van de maan terwijl de aarde toenam over de maan. Het werd live overgebracht naar alle continenten op aarde.
Na de 10e maanbaan zette Apollo 8 koers naar huis en landde succesvol op 27 december in de Stille Oceaan.
1 Apollo 11
Misschien wel de grootste prestatie van de menselijke technologie in de wereldgeschiedenis, de maanlanding van 1969 door Apollo 11 is verreweg de bekendste en meest monumentale NASA-missie. De missie werd op 16 juli 1969 gelanceerd met een ploeg bestaande uit Mike Collins, Buzz Aldrin en Neil Armstrong. De lancering en de maan-orbitaal-insertie werden foutloos uitgevoerd en waren getuige van honderden miljoenen mensen op live-tv.
Het ruimteschip bestond uit twee delen: Columbia, de commandomodule die in de baan rond de maan zou blijven en de mannen naar huis zou sturen naar de aarde, en Eagle, de maanmodule die op de maan zou landen. De afdaling naar het oppervlak van de maan gebeurde op 20 juli.
Met meer dan 500 miljoen mensen op Aarde die de gebeurtenis op tv gadesloegen, had Armstrong de leiding over de landing van de Adelaar op het maanoppervlak. De afdaling was lastig omdat de geplande landingsplaats gevuld was met grote rotsen. Het was een gevaarlijke plek voor een landing.
Armstrong had slechts seconden brandstof over voor het plaatsen van de maanmodule op het oppervlak van de maan, ongeveer 6,4 kilometer (4 mijl) verwijderd van de geplande landingsplek. Toen hij de motor afsloot en het vaartuig zich in het maanstof vestigde, uitte Armstrong de beroemde woorden: "De adelaar is geland."
In de loop van verschillende maanexcursies verzamelden de twee mannen stenen, voerden experimenten uit, spraken met de president en groetten beroemd en begroetten de Amerikaanse vlag. In totaal hebben ze meer dan 20 uur op de maan gelopen.
Hun ambacht keerde enkele dagen later met succes terug naar de Aarde, nadat ze de basis hadden gelegd voor nog vijf maanmissies in de nabije toekomst.