Top 10 stappen in het kiezen van een paus

Het pausdom is een van de oudste functionerende instellingen ter wereld. Omdat de positie van paus vele rituelen omvat die slecht worden begrepen, heeft het pausdom vele vreemde verhalen aangetrokken. Hoe kun je paus worden? Hier zijn tien van de stappen die de overgang van de ene paus naar de andere bestrijken, plus een bonusstap die beslist niet nodig is.

10

De dood van de vorige paus

De dood van de vorige paus is niet strikt noodzakelijk voor de verkiezing van een nieuwe. Volgens het kerkelijk recht kan de paus aftreden op elk moment dat hij kiest, het is gewoon dat er geen paus is afgetreden sinds de tijd van het grote schisma dat de kerk met verschillende concurrerende pausen heeft verlaten. Tijdens de Tweede Wereldoorlog stelde paus Pius XII een ontslagbrief op om in werking te treden als hij gevangen werd gehouden. Behalve in zulke extreme gevallen, kan de man die tot het pausdom is verkozen het voor het leven vast te houden. Wanneer de paus sterft, zijn er verschillende rituelen die worden uitgevoerd. Eerst zal een arts de paus controleren op tekenen van leven. Als hij er geen vindt, zal de kardinaal Camelengo, kamerheer, de doopnaam van de dode paus (niet zijn pauselijke naam) drie keer noemen om te zien of hij antwoordt. Eerder zou de Camerlengo ook met een zilveren hamer op het voorhoofd van de paus slaan om te controleren op een reactie, maar deze is verlaten. [Afgebeeld: Eerwaarde paus Pius XII, overleden in 1958]

9

Declaration of the Death

Zodra de paus als dood is bevestigd, verwijdert de Camerlengo de Ring of the Fisherman voor latere vernietiging. De ring, symbool van de rol van de apostel als visser van mensen, is uniek voor elke paus en werd gebruikt als een zegel. De ring van de dode vernietigen Paus verhinderde het frauduleus verzegelen van documenten. De Camerlengo beëindigt het bewind van de vorige paus door zijn dood te verkondigen aan de functionarissen van de Apostolische camera, onderdeel van het kerkelijke bestuurssysteem. Formele brieven worden naar elk van de kardinalen gestuurd om hen op de hoogte te stellen van de dood van de paus, zodat zij regelingen kunnen treffen om de begrafenis en verkiezing van een nieuwe paus bij te wonen. Er is discussie geweest over de vraag of het gepast is om de kardinalen van de dood van de paus op elektronische wijze te informeren, maar omdat de dood van een paus op grote schaal door de media wordt gedekt, is het enigszins onbegrijpelijk.

8

Sede Vacante

De periode tussen de dood van een paus en de verkiezing van zijn opvolger staat bekend als seed vacant (de stoel is leeg). Tijdens deze periode treden de hoofden van alle bestuursorganen van de kerk af, behalve drie functionarissen - de Camerlengo, de kardinaal vicaris van Rome en het hoofd van de Apostolische Penitentiaire. Alle andere hoofden van dienst dienen alleen voor het plezier van de paus en zijn dood verwijdert ze. De Camerlengo is het effectieve hoofd van de kerk - hoewel op een zeer beperkte manier - gedurende deze periode. Tussen pausen wordt het wapen van het Vaticaan veranderd in een paus zonder de pauselijke tiara om aan te geven dat er geen paus is. Euro's geslagen tijdens deze periode na de dood van Paus Johannes Paulus II dragen het wapen van de Camerlengo, maar recente wijzigingen in de door de EU uitgegeven markeringsrichtlijnen betekenen dat dit niet langer zal gebeuren. Dergelijke munten zijn nu collector's items.

7

Begrafenis van de paus

Het lichaam van de paus is ritueel gereinigd en gekleed in gewaden. Er wordt een mis gevierd voor de ziel van de overleden paus en dan begint de Rite of Visitation. Het lichaam van de paus wordt geplaatst in de Sint-Pietersbasiliek of in de kerk van Sint Jan van Lateranen voor mensen die hun respect willen betuigen om hem te zien. Wanneer de litanie van de heiligen wordt gezongen, wordt het antwoord "Ora pro nobis" (bid voor ons) veranderd in "Ora pro eo" (Bid voor hem). Na het liegen begint de begrafenis van de paus. Een requiemmis wordt gevierd, geleid door de decaan van het college van kardinalen. In de gesloten kerk wordt het lichaam van de paus in een cipreskist geplaatst en een witte sluier over zijn gezicht geplaatst. Wanneer de kist is verzegeld, worden de deuren van de kerk geopend en een huiselijke verlossing gebracht over het leven van de dode paus. Na veel gebed en zingen, wordt de kist van de paus verwijderd naar de basiliek van St. Peter voor begrafenis. Hier wordt de cipreskist in een lead (of zink) kist geplaatst. Dit wordt dan in een iepskist geplaatst en verzegeld met massief gouden nagels. De paus wordt dan begraven in een graf onder de basiliek. [Afgebeeld: paus Johannes Paulus II]

6

Novemdiales

De novemdiales zijn de negen dagen van officiële rouw en gebed voor de overleden paus. Elke dag wordt een mis gevierd door een andere kardinaal. Deze tijd van rouw wordt ook gebruikt door de decaan van het College van Kardinalen om alle noodzakelijke regelingen te treffen voor het conclaaf dat de volgende Paus kiest. De novemdiales bieden ook een kans voor kardinalen, die elkaar misschien nooit hebben ontmoet, om elkaar te leren kennen. Ze mogen niet rechtstreeks de verkiezing van de volgende paus bespreken, maar er wordt over gesproken over zaken die ermee te maken hebben. In de Italiaanse pers wordt meestal veel aandacht besteed aan die kardinalen die een kans hadden om gekozen te worden. Deze kardinalen worden aangeduid als Papabile of Pope-bekwaam. Favoriet zijn bij de verkiezing kan echter een slechte zaak zijn, zoals het oude gezegde luidt: "Kom in conclaaf een paus, verlaat een kardinaal."

5

conclave

De verkiezing van een nieuwe paus duurde heel lang. Dit werd veroorzaakt door de tijd die het duurde voordat Cardinals in Rome aankwamen voor de verkiezingen, maar ook omdat de Cardinals het niet eens konden worden. Vóór de verkiezing van Gregorius X, in 1271, had de katholieke kerk twee jaar en negen maanden geen opperste paus gehad omdat geen enkele kandidaat voldoende steun kon krijgen. Om de kardinalen aan te moedigen om een ​​paus te kiezen, hadden de lokale autoriteiten ze gesloten met slecht voedsel; deze rechtgetrokken leefomstandigheden hadden het gewenste effect.Vanaf dat moment werden verkiezingen gehouden in conclaaf (vanuit het Latijn voor 'met sleutels', d.w.z. op een afgesloten plek). Vandaag worden alle Cardinals, jonger dan 80 jaar op de dag van de dood van de paus, die kunnen deelnemen aan conclaaf, incommunicado gehouden in het Vaticaan. Ze zijn niet langer opgesloten in de Sixtijnse kapel maar bevinden zich in een reeks kamers buiten het Vaticaan. Die kardinalen boven de 80 mogen conclaaf betreden met hun stembroeders, maar mogen niet deelnemen. Ze verzamelen zich in de Sixtijnse kapel en zweren een eed van geheimhouding en vertrouwen. Geen communicatie is toegestaan ​​tussen de kardinalen en de buitenwereld, en alle mensen die niet bij het conclaaf betrokken zijn, worden weggestuurd met een kreet van "Extra voortekenen!" "Out, all of you!"

4

stemming

Om tot paus gekozen te worden, moet je twee derde plus één van de mogelijke stemmen ontvangen. De kardinalen krijgen bij elke stemming een stuk papier met daarop de woorden 'Eligo in sum mum pontifical' (ik kies als paus). Elke kardinaal schrijft vervolgens de naam van de persoon die hij paus wil zijn, vouwt het papier twee keer en brengt het omhoog naar het altaar. Hier zweert hij: "Ik bel als mijn getuige Christus, de Heer, die mijn rechter zal zijn, dat mijn stem wordt gegeven aan degene die voor God denk dat ik moet worden gekozen." Vervolgens plaatst hij de stemming in een kelk. Zodra iedereen heeft gestemd, worden de stemmingen geteld door drie Scrutineers. Elke stem wordt hardop voorgelezen, waardoor het conclaaf een idee krijgt van wie de belangrijkste kanshebbers zijn, en aan elkaar gebonden met een touwtje. Als niemand voldoende stemmen heeft, worden de stembiljetten verbrand en begint het stemmen opnieuw. Wanneer dit gebeurt, komt zwarte rook uit de schoorsteen om de wereld te laten weten dat er geen paus is gekozen. Wanneer voor een persoon voldoende stemmen zijn uitgebracht, komt witte rook naar boven.

3

Aanvaarding

Degene die de vereiste stemmen heeft gekregen, wordt vervolgens door de decaan van het College van Kardinalen, of zijn plaatsvervanger, gevraagd of de decaan wordt gekozen, ongeacht of hij de functie van Opperste paus aanvaardt. Als ze het accepteren, worden ze onmiddellijk paus. Iemand die Paus niet wenste te zijn, had meestal zo'n aankondiging gedaan voordat de stemmen begonnen. De nieuwe paus wordt dan gevraagd door welke naam hij bekend wil worden. De traditie van een paus die een nieuwe naam aannam begon met paus Johannes II, wiens voornaam Mercurius was. Men vond dat het ongepast zou zijn om de naam van een heidense God te gebruiken, dus gebruikte hij de naam van zijn processor John. Zodra de nieuwe naam is gekozen, beloven alle aanwezige kardinalen hun trouw aan de nieuwe paus.

2

Aankondiging

Inmiddels zullen de menigten zich op het Sint-Pietersplein hebben verzameld om de nieuwe Paus te zien, aangetrokken door de witte rook die de verkiezingen aankondigt. Voordat de nieuwe paus op het balkon van de Sint Pieter wordt getoond, moet hij zijn uitgerust met pauselijke gewaden. Om ervoor te zorgen dat de nieuwe paus, wie hij ook is, goed passende kleding heeft, worden verschillende sets gewaden gemaakt door de pauselijke buitenstaanders die geschikt zijn voor alle vormen van de paus. De nieuwe paus kleedt zich in een rode kamer, op weg van de Sixtijnse kapel, bekend als 'The Room of Tears.' Eenmaal aangekleed voor zijn nieuwe rol wordt de paus aangekondigd aan de pelgrims op het Sint Pietersplein met de woorden "Habemus Papam!" "We hebben een paus!"

De nieuwe paus stapt dan op het balkon en levert zijn eerste adres aan de stad en de wereld (Urbi et Orbi).

1

Kroning / inauguratie

Toen de paus nog steeds een belangrijke seculiere heerser over landen in Italië was, was het gebruikelijk voor hem om een ​​prachtige kroning te hebben waarop hij de pauselijke tiara zou ontvangen. Recente pausen hebben echter gekozen voor een eenvoudiger ceremonie. Er wordt een mis gevierd en de paus krijgt een pallium, een wollen band die over zijn schouders wordt gedragen en de Ring van de vissers. De paus zal deze ring dragen tot zijn eigen dood, wanneer het proces van het kiezen van een andere paus zal beginnen. [Afgebeeld: paus Johannes XXIII]

+

The Big Myth

Ondanks wat je in de recente tv-serie The Borgias hebt gezien, is het niet nodig om de mannelijkheid van de paus te controleren. Het is een algemeen gangbare mythe dat, na de verkiezingen, de Pope-elect zou worden gemaakt om te zitten in een stoel met een gat in de zitting. Er zou dan een visueel of handmatig onderzoek van de genitaliën van de paus-uitverkorenen zijn. Als de examinator ervan overtuigd was dat de nieuwe paus een man was, zou hij "Testiculos habitus en ben-pendanten" hebben geroepen! "Hij heeft testikels en ze hangen goed!"

Helaas is er geen goed historisch bewijs dat zo'n ceremonie ooit heeft plaatsgevonden. De noodzaak van de test lijkt te berusten op de legendarische figuur van paus Joan; een vrouw die verondersteld had haar vrouwelijkheid te verbergen en de ladder van kerkmacht beklom tot zij de paus werd. Aangezien er geen goed bewijs is voor paus Joan, lijkt het onwaarschijnlijk dat er behoefte zou zijn aan een dergelijke intieme toetsing. [Afgebeeld: Eerbiedwaardige paus Pius XII]