5 Argumenten voor en tegen het bestaan ​​van God

Religieuze onderwerpen zijn rijk aan Listverse en ze worden vaak het meest becommentarieerd. Het is alweer enige tijd geleden dat het de laatste keer was, dus het lijkt erop dat de tijd rijp is voor een andere - en deze is een geweldige discussie. Hier presenteren we vijf argumenten ten gunste van het bestaan ​​van God en het tegenbewijs daarvoor. Reageer gerust op de waarheidsgetrouwheid (of uw mening) van elk, maar vergeet niet kalm te blijven en redelijk te argumenteren. Het is tenslotte ons vermogen om redelijk te zijn (rationaliteit) dat ons scheidt van de andere dieren! Opmerking: deze hebben allemaal te maken met de joods-christelijke God.

Ontologisch argument

Voor het eerst geformuleerd door St. Anselm, aartsbisschop van Canterbury, daarna opgenomen door Alvin Plantinga. "God bestaat, op voorwaarde dat het logisch mogelijk is dat hij bestaat."

Dit argument is vrij onbeschaamd in zijn eenvoud, vereist niet alleen een geloof in God, maar een geloof in de noodzaak van God. Als je denkt dat hij noodzakelijk is, dan moet je geloven dat hij bestaat.

Het tegenargument:

Kritiek heeft meestal betrekking op het Ontologisch Argument dat een 'blote bewering-denkfout' begaat, wat betekent dat het kwaliteiten beweert die alleen inherent zijn aan een onbewezen verklaring, zonder enige ondersteuning voor die kwaliteiten. Het wordt ook bekritiseerd als een circulair argument, dat draait van een uitgangspunt tot een conclusie die berust op het uitgangspunt, dat op de conclusie berust.

Dit argument is heel oud en stelt dat God moet bestaan ​​om de volgende reden: 1. Een aspect van moraliteit wordt waargenomen. 2. Geloof in God is een betere verklaring voor deze moraliteit dan welk alternatief ook. 3. Geloof in God is dus te verkiezen boven ongeloof in God.

Het tegenargument:

Dit argument is technisch geldig, op voorwaarde dat de drie bestanddelen worden geaccepteerd en de meeste critici weigeren de eerste te accepteren. Moraliteit is volgens hen niet universeel. Moord was perfect voor de soldaten van de Eerste Kruistocht, die in 1099 elke man, vrouw en kind in Jeruzalem afslachtten. Thomas Hobbes beweerde dat moraliteit gebaseerd is op de samenleving eromheen en daarom niet objectief is.

Argument van Degree

Dit is een van de 'Vijf bewijzen van God' van St. Thomas van Aquino en veroorzaakt nog steeds discussie tussen de twee partijen. Hier is de verklaring van Thomas van Aquino, die ik heb vertaald uit het Latijn, voor een gevoel van degelijkheid:

Het vierde bewijs is afkomstig van de graden die in dingen zijn ontdekt. Want er is steeds meer en mindere mate van goedheid, waarheid, adel en anderen ontdekt. Maar "meer" of "minder" zijn termen die worden gesproken over verschillende dingen die op verschillende manieren naderen tot iets dat de "grootste" is, net zoals in het geval van "heter" dichter bij de "grootste" hitte komt. Er bestaat daarom iets 'waarachtigs' en 'best' en 'edel', wat bijgevolg het 'grootste' wezen is. Want die dingen die de grootste waarheden zijn, zijn de grootste wezens, zoals wordt beweerd in Metaphysics Bk. II. 2. Bovendien is wat het grootst is op zijn manier, op een andere manier de oorzaak van alle dingen die erbij horen; dus is vuur, dat de grootste hitte is, de oorzaak van alle hitte, zoals in hetzelfde boek wordt gezegd (vergelijk Plato en Aristoteles). Daarom bestaat er iets dat de oorzaak is van het bestaan ​​van alle dingen, en van goedheid, en van elke volmaaktheid, wat dan ook. We noemen dit 'God'.

Het tegenargument:

De meest voorkomende kritiek op dit argument is dat we niet in een object van een grotere mate hoeven te geloven om te geloven in een object in mindere mate. Richard Dawkins, de beroemdste of beruchtste atheïst rond deze dagen, beweert dat alleen al omdat we een "stinkende" object tegenkomen, niet vereist dat we geloven dat we geloven in een "buitengewoon ongeëvenaarde stinkerd" in zijn woorden.

Een van mijn favorieten, met een zeer ingewikkelde abstractie. C. S. Lewis (die schreef "De leeuw, de heks en de kleerkast") kwam hiermee op de proppen. Het begint als een argument van ontwerp en gaat dan verder in iets nieuws. Eigenlijk stelt het dat God moet bestaan, omdat, in de woorden van Lewis:

"Stel dat er geen intelligentie achter het universum was, geen creatieve geest. In dat geval ontwierp niemand mijn hersenen voor het doel van het denken. Het is alleen maar dat wanneer de atomen in mijn schedel, om fysische of chemische redenen, zich op een bepaalde manier organiseren, dit me als bijproduct het gevoel geeft dat ik het denken noem. Maar, zo ja, hoe kan ik erop vertrouwen dat mijn eigen denken waar is? Het is net alsof je een melkkannetje van streek maakt en hoopt dat de manier waarop het zichzelf laat spatten je een kaart van Londen geeft. Maar als ik mijn eigen denken niet kan vertrouwen, kan ik natuurlijk de argumenten die leiden naar het atheïsme niet vertrouwen, en daarom geen reden hebben om een ​​atheïst te zijn, of iets anders. Tenzij ik in God geloof, kan ik niet in gedachten geloven: daarom kan ik de gedachte nooit gebruiken om niet in God te geloven. '

Het tegenargument:

Het klinkt krachtig en het laatste oordeel daarover is er nog steeds. Maar het primaire zwakke punt is dat het, in de strikte zin, geen bewijs is van Gods bestaan ​​omdat het de veronderstelling vereist dat de menselijke geest de waarheid of onwaarheid van een claim kan beoordelen, en het vereist dat de menselijke geest kan worden overtuigd door argumentatie. .

Maar om de veronderstelling te verwerpen dat de menselijke geest de waarheid of onwaarheid van een claim kan beoordelen, moet een menselijke geest aannemen dat deze claim waar of onwaar is, wat meteen bewijst dat de menselijke geest de waarheid of onwaarheid van een claim kan beoordelen.

Maar niets van dit alles heeft iets te maken met Gods bestaan.Het argument wordt dus beter behandeld als een tegenbewijs van naturalistisch materialisme. Echter, aangezien de meeste atheïsten naturalistisch materialisme gebruiken als de basis van het atheïsme, is dit een zeer uitvoerbaar argument.

Kosmologisch argument

Het beroemdste bewijs van God van Thomas Thomas weigert weg te gaan. Je hebt het waarschijnlijk al in een of andere vorm gehoord. Het was rond voor Thomas, althans zo vroeg als Plato en Aristoteles, en in elementaire termen gaat het als volgt:

1. Elk eindig en contingent wezen heeft een oorzaak.
2. Niets eindig en contingent kan zichzelf veroorzaken.
3. Een causale keten kan niet oneindig lang zijn.
4. Daarom moet er een eerste oorzaak (of iets dat geen effect is) bestaan.

Dit is vooral indrukwekkend omdat het werd getheoretiseerd door de oude Grieken, in een tijd dat het universum niet bekend was als een oorsprong. Vandaag noemen we dit 'de oerknal' en het argument is veranderd in deze vorm:

1. Wat er ook begint te bestaan, heeft een oorzaak.
2. Het universum begon te bestaan.
3. Daarom had het universum een ​​oorzaak.

Het tegenargument:

Achtereenvolgens zijn deze drie punten waar. Maar het tweede punt vereist dat het universum een ​​oorzaak heeft gehad, en we weten nog steeds niet zeker of dit het geval was. "The Big Bang" is vandaag de meest gangbare astrofysische theorie, maar het heeft zijn tegenstanders, waarvan de meeste redeneren dat omdat de wiskunde die tot een oerknal leidt niet op het punt vlak voor de oerknal functioneert, die wiskunde ongeldig was voor begin met.

Maar beter dan dit is het argument dat dit bewijs van God de logische denkfout begaat die 'oneindige regressie' wordt genoemd. Als het universum een ​​eerste oorzaak had, wat veroorzaakte die eerste oorzaak dan? Kritiek verklaart dat het oneerlijk is om te pleiten voor de oorzaak van alles, en dan te pleiten voor de enige uitzondering van een 'Eerste Oorzaak', die geen oorzaak had.