10 Weirdly Specific Gods Your Mythology Class Left Out
De oude religies hadden veel goden. We hebben goden gemaakt voor alles waarvan we dachten dat het krachtig of belangrijk was. We zagen het donderen over de wolken rollen en we maakten goden van onweer. We zagen de golven van de zee in de kustlijn neerstorten en we maakten goden van water.
Maar daar hielden we niet mee op. Er zijn andere goden die nooit zo populair zijn geworden als Zeus en Poseidon. We hebben goden gemaakt voor bijna alles wat je kunt bedenken, waaronder enkele goden waarvan je nooit had geraden dat we die nodig hadden.
10 Cardea
De Romeinse godin van deurscharnieren
Fotocredit: Jean-Pol Grandmont "Godin van het scharnier!" Schreef de Romeinse schrijver Ovidius en prees de grote godheid Cardea. "Ze opent de gesloten, bij haar macht, sluit de open."
De godin Cardea, heerser over alle dingen die scharnierend zijn en op deuren, is tegenwoordig niet bijzonder populair, maar ze was een groot deel van de Romeinse religie. Ze was niet alleen een kleine godheid of geluksbrenger; ze maakte deel uit van het Romeinse pantheon van goden, compleet met haar eigen mythologische achtergrondverhaal.
Zoals de meeste Romeinse verhalen, begint haar verhaal met de god Janus die probeert seks te hebben met iemand. Hij richtte zich op Cardea, die er niets mee te maken had, dus vertelde ze hem dat ze hem in een grot zou ontmoeten. Toen gebruikte ze magische verdwijnende krachten en probeerde weg te rennen.
Het werkte niet. Janus heeft haar gevonden en dan ... nou, je wilt niet echt weten wat er daarna is gebeurd. Laten we zeggen dat de Romeinse mythen de neiging hebben om niet goed te zijn voor vrouwen.
Toen hij klaar was met haar, verklaarde Janus: "In ruil voor ons dalliance, wees jij de controle over de scharnieren." Toen gaf hij haar een magische meidoorntak die het kwaad afstootte en verklaarde dat mensen elk jaar juni bonen en varkensvlees moeten eten. 1 - wat volgens de Romeinen kennelijk de beste manier was om een vrouw speciaal te laten voelen.
9 Saehrimnir
Het Noorse varken van Eternal Bacon
Foto credit: mrpsmythopedia.wikispaces.com Zoals het is geschreven in de oude Noorse Poëtische Edda: "Saehrimnir, het zwijn, is gekookt! Het beste van bacons! "
De Noorman wist dat geen enkele religie compleet was zonder goddelijk spek. Ze konden tenslotte goden niet aanbidden die zich vestigden voor het afval dat wij stervelingen eten. De goden hadden goddelijk voedsel nodig - en dat is waar Saehrimnir binnenkomt. Saehrimnir is het best smakende varken in het universum - en degene die toevallig het ergste leven heeft gehad.
Elke nacht koken de Noorse goden het vlees van Saehrimnir en eten hem. Het arme varken wordt elke nacht gewekt door de terugkeer van een groep dronken Vikingen, die hem in een vat met kokend water dumpen en een groot feest vieren. Hij moet het hele pantheon van de Noorse goden verdragen en zijn lichaamsdelen afscheuren tot ze vol zijn.
Dan, in de ochtend, komt hij weer tot leven en wordt hij opnieuw gedood. Het is een vreselijk leven. Maar in de wereld van de Vikingen is dat de prijs die je betaalt om heerlijk te zijn.
8 Matshishkapeu
De Innu Spirit van Farts
Foto credit: heritage.nf.ca Volgens de traditionele opvattingen van het Indiaanse Innu-volk spreken geesten tot de levenden. Sommigen praten door trommels. Anderen komen naar ons in dromen. En een van hen, Matshishkapeu, spreekt ons door scheten.
Matshishkapeu, zei de Innu, sprak "met grote regelmaat" tegen hen, vooral wanneer mannen alleen waren zonder vrouwen. Elke scheet, meende ze, was Matshishkapeu die hen een boodschap gaf.
Een plotselinge scheet vereiste onmiddellijke vertaling. Als iemand iemand zou laten uitglijden, zou een ouderling naar voren moeten komen om iedereen te laten weten hoe de scheet klonk. Soms was dat echter makkelijker gezegd dan gedaan.
"Matshishkapeu's uitingen zijn meestal cryptisch," zei een Innu-jager. "Je moet je goed concentreren om te begrijpen wat er wordt gezegd."
7 Xochipilli
The Aztec God Of Gay Prostitutes
Foto credit: Antony Stanley Veel religies hebben homoseksuele goden, maar de Azteken zijn wat specifieker geworden. Het was niet genoeg voor hen om een god van homomannen te hebben; ze hadden een god nodig voor de homomannen die seks hebben voor geld. En zo ontstond Xochipilli.
Xochipilli was meer dan alleen de god van gigolo's - hij was in feite multifunctioneel. Hij werd ook de prins van bloemen genoemd. 'Bloemen' lijken echter geen rozen of madeliefjes te betekenen. In plaats daarvan betekende het bloemen die je hoog konden krijgen.
Zijn beelden waren bedekt met psychoactieve bloemen en paddenstoelen. De beelden toonden hem ook met een gezichtsuitdrukking die duidelijk maakte dat hij absoluut uit zijn geest was geblazen.
Dit betekent dat hij niet alleen de god van homoprostituees was - hij was ook de god van hallucinogenen.
6 The Global Pantheon Of Poop Gods
Foto credit: CNGEr waren ook goden van kak. Maar er waren er zoveel dat het moeilijk is om het tot een enkele religie te beperken. Japan ging waarschijnlijk het verst met hen - ze maakten een heel pantheon van poepgoden en geesten.
Maar ze waren niet de enigen. De Chinezen hadden Zigu, de godin van de kak. Vrouwen konden een afbeelding van Zigu bij het toilet achterlaten, en in ruil voor hun toewijding, zou ze hun vragen beantwoorden.
De Babyloniërs hadden Shed Bet ha-Kise geweigerd, een wraakzuchtige toiletgod die iedereen die seks had in de buurt van een toilet vervloekte door hen epilepsie te geven. En de Romeinen hadden eigenlijk twee van dergelijke goden. Ze hadden Sterquilinus, een gewone god van de mest, en Cloacina, de godin van het rioolstelsel.
5 Sapona
De Yoruban God van pokken
Foto credit: James Gathany Het Yoruba-volk van West-Afrika geloofde in Sapona, de god van de pokken. Tegen het einde van de 19e eeuw had Sapona een hele sekte die hem aanbad. Maar ze waren veel gelukkiger over wat hij deed dan ze hadden moeten zijn.
De sekte van Sapona afgeperst geld van mensen door ze te vervloeken.Als iemand niet had betaald, gingen sektenleden naar het huis van die persoon en pispten er korsten van af. Als alternatief poederde de sekte de korsten en wreef ze over de ramen van de persoon.
Toen artsen mensen begonnen te vaccineren tegen de ziekte, zag de cultus van Sapona het als hun goddelijke plicht om de vaccinaties te stoppen. Ze bedreigden mensen en voerden actieve campagnes om de pokken levend te houden. Totdat de cultus werd afgebroken, begonnen ze aan een groot aantal grote epidemieën.
4 Terminus
De Romeinse God van Mileposts
Fotocredit: Hans Holbein de jonge Terminus was een van de allereerste goden die de Romeinen creëerden. Hij was de god van de oriëntatiepunten en van de stenen die door Romeinen op grenslijnen waren geplaatst - en hij mocht niet worden gekruist.
Zijn stenen werden genoemd terminien als je er een hebt verplaatst, zat je in de problemen. Het moment waarop je duwde eindpunt misplaatst, had elke persoon in Rome het wettelijke recht om je op te sporen en te vermoorden.
Gewoon doodgaan was echter een geluksbrenger voor iemand die Terminus boos maakte. De inscripties op zijn stenen beloofden nog iets ergers: "Wie dit afneemt, of opdraagt het te worden weggenomen, moge hij als de laatste van zijn familie sterven."
3 Tlazolteotl
De Azteekse godin van het eten van vuil
Fotocredit: Griffoendor In het kunstwerk wordt Tlazolteotl meestal afgebeeld met bruin om haar mond. Ze is tenslotte de goddelijke vuileter van de Azteekse goden. Dat 'vuil' was echter geen spul dat je op de grond aantrof; het was een eufemisme. Tlazolteotl was de eter van goddelijke uitwerpselen.
Er is een verklaring voor deze die eigenlijk veel logischer is dan je zou verwachten. Tlazolteotl, geloofde de Azteken, was het goddelijke wezen dat alle verspilling at. Dat omvatte de rottende lichamen van de doden, fruit, groenten en ja, uitwerpselen. Ze was de godin van de ontbinding. Toch is het een beetje raar dat de Azteken een godin aanbaden die haar tijd doorbracht met het eten van uitwerpselen.
Ze had een tweede baan waardoor het een beetje beter ging. In wat misschien een zeldzame beroerte van Azteekse vrijgevigheid was, maakten ze haar ook tot de godin van stoombaden - wat ze waarschijnlijk toch had kunnen gebruiken.
2 Kalfu
De Haïtiaanse god van kruispunten
Foto credit: glitternight.com "God of Intersections" klinkt een beetje suffig, maar Kalfu is eigenlijk een angstaanjagende god. Hij is het Haïtiaanse Vodou (alias Voodoo) equivalent van Satan. Hoewel hij technisch beslist over kruispunten gaat, is het eerder een soort "duivel op het kruispunt" dan een manier om te wachten tot het groene licht gaat.
Kalfu is een rood, demonische beest die rum drinkt met buskruit om de tijd te doden. Hij controleert de kwade krachten van de geestenwereld en de kwaadaardige geesten van de nacht. Hij is een demonisch schepsel dat mensen bezit en de doorgang van geesten beheerst in de echte wereld.
Al die verantwoordelijkheid voor een intersectie god maakt Vodou uniek. Toen de Haïtianen op zoek waren naar hun meest krachtige goden, keken ze niet naar de zon, de maan, de aarde of de zee. Ze keken naar de kruispunten.
1 De onbekende God
De Griekse God van Miscellany
Om ervoor te zorgen dat ze niets achterlieten, bedachten de Grieken nog een extra god: The Unknown God, of de god van alles wat ze vergaten te vermelden. Dit was een soort plaatsvervangende god die gewend was aan alles wat ze nog niet hadden bedacht.
Ze begonnen de onbekende god te aanbidden nadat Athene door een plaag werd getroffen. Ongeacht hoeveel dieren ze ritueel afslachtten, de pest ging niet weg - en het ritueel slachten van dieren was alles wat ze wisten te doen.
Dus de Grieken probeerden iets anders. Ze stuurden een kudde schapen het veld in, maakten een altaar voor alle verschillende, niet-specifieke goden en slachtten de schapen in de hoop dat deze daad de god zou kalmeren waarvan ze nog nooit hadden gehoord.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.