Delen:
10 universele mythen van de antieke wereld
Waar je ook vandaan komt, je hebt waarschijnlijk een groot deel van de wilde mythen. Van dingen als de legende van Koning Arthur en zijn magische BFF tot de ondeugende goden van het oude Griekenland tot de krankzinnige heldendichten van de hindoeïstische mythologie, zo ongeveer elke cultuur komt met een reeks verhalen die het meest anders culturen noemen vreemd of vreemd.
Maar dan zijn er de universele mythen-mythen die herhaaldelijk opduiken in culturen die van elkaar zijn gescheiden door honderden mijlen en duizenden jaren. Deze mythen zijn zo universeel dat hun prevalentie ronduit spookachtig is.
10 De grote vloed
Het idee van een overstroming die de hele wereld verdrinkt, komt naar voren in bijna elke cultuur. Joden en christenen kennen het als het verhaal van Noach, maar andere versies dateren waarschijnlijk al van vóór het verhaal van Genesis. Het Ancient Sumerian Epic of Gilgamesh bevat het verhaal van Utnapishtim, die een boot bouwt, het vult met dieren om aan een zondvloed te ontsnappen en uiteindelijk op een bergtop tot stilstand komt. De Grieken hadden Deucalion, die een overstroming overleefde die Zeus had gestuurd. Andere versies verschijnen in hindoeïstische, Maya- en Indiaanse legendes.
Deze verhalen worden al dan niet geïnspireerd door de realiteit. In 2009, National Geographic gerapporteerd over het absolute gebrek aan bewijs voor een supervernietigende wereldbol. Toch zijn er nog steeds theorieën over een oude kometenaanval in de buurt van Madagaskar die tsunami's over de hele wereld stuurt of een plotselinge overstroming veroorzaakt door smeltende gletsjers die het hele Zwarte Zeegebied verdrinken. Zou deze universele mythe gewoon de vervaagde herinnering kunnen zijn aan een echte gebeurtenis die plaatsvond rond 5000 v.Chr.? We zullen het misschien nooit weten.
9 Paradise Lost
Zoals iedereen die zijn opa leerde kennen, lyrisch is in de jaren vijftig, weten mensen het verleden door een roze bril. Maar dit verlangen naar nostalgie is niet alleen beperkt tot oude mensen die ratelden over hoe kinderen meer respect toonden in hun tijd. Heel vaak vult het hele culturen.
Neem de tuin van Eden. Het verhaal van een harmonieus land, onaangetast door pijn of lust, is het grootste deel van de "goede oude tijd" nostalgie die je ooit zult tegenkomen. De oude Grieken herinnerden zich intussen met veel plezier aan hun Gouden en Heldhaftige tijdperken - een tijd waarin de wereld gelukkiger was, mannen mannen waren en dingen eigenlijk niet zo slecht zaten. Soortgelijke ideeën verschijnen in het Hindoe, Noorse en Perzische geloof, altijd met een verloren utopie waarnaar de moderne cultuur nooit kan terugkeren.
Interessant is dat er achter dit alles misschien een wetenschappelijke reden zit. Recent onderzoek naar nostalgie heeft aangetoond dat geïdealiseerde herinneringen aan het verleden ons in het heden gelukkiger kunnen maken.
8 epische kosmische gevechten
Het idee van een onvoorstelbare oorlog die de kosmos dreigt te verscheuren, verbindt zo diep met ons dat het nog steeds onze epische verhalen aandrijft. Lord of the Rings, Star Wars, Doctor Whoen talloze anderen vertonen allemaal deze eeuwenoude trope. Het is te vinden in de legendes van bijna elke oude cultuur. Het christendom heeft de strijd tussen God en de rebellengelen geleid door Satan. Het oude Griekenland had het verhaal van de Titanen die de goden van de berg Olympus innamen. De Hindu-traditie omvat een duizelingwekkende reeks veldslagen, zo episch dat ze Peter Jackson dagmerries zouden geven.
Er zijn een aantal manieren om hiernaar te kijken. Een daarvan is om de Scientology-route af te lopen om te beweren dat deze legendes genetische herinneringen zijn aan een of andere apocalyptische strijd die miljarden jaren geleden uit elkaar scheurde. De andere is om te onthouden dat de meeste culturen door de geschiedenis heen constant aan de vooravond van oorlog zijn geweest of vatbaar zijn voor invasie, dus een apocalyptische slachting was waarschijnlijk nooit ver van ieders gedachten. Hoe dan ook, het suggereert dat de menselijke drang naar oorlog bijna universeel is.
7 vampiers
Als je een hekel hebt aan de laatste paar jaar hormoongerelateerde angst-geïnspireerde vampiermedia, probeer dan te leven in het middeleeuwse Europa. Het geloof in vampiers was toen zo wijdverspreid dat nauwelijks een enkel land ze als een angstaanjagend feit van het leven beschouwde. Toen gewassen faalden of er droogte was of een baby met een lichte misvorming was geboren, zou je maar beter kunnen geloven dat vampiers de schuld kregen - een traditie die duizenden jaren teruggaat.
Undead-bloedzuigers zijn geen moderne uitvinding. Ze hebben deze kant van de Common Era niet eens bedacht. Culturen waren zo geestdodend oud als de oude Egyptenaren geloofden van harte in hun bestaan, terwijl versies van hen overal van China naar Tibet naar India verschijnen. Zelfs de Perzen van Mesopotamië hadden een selectie van woeste bloed-drinken demonen om kinderen te terroriseren, hoewel ze verschillen droeg van onze moderne Anne Rice-geïnspireerde variëteit.
Rationeel bekeken, is het gemakkelijk om te zien hoe de vampierlegende ontstond: onze angst voor de dood kruiste met een enorme mate van medische onwetendheid. Als ik er in het donker opnieuw naar kijk als een enge wind naar buiten huilt ... laten we dan maar zeggen dat we onze knoflookvoorraden niet snel zullen afschudden.
6 De Atlantis-mythe
We kennen allemaal de mythe van Atlantis: een utopische stad is in één nacht uitgeroeid dankzij een onaardse cataclysme. Maar Atlantis is alleen de beroemdste van mythische verloren steden. Bijna identieke verhalen komen met zoveel regelmaat naar voren dat het verleidelijk is om te denken dat ze op een of andere manier gerelateerd moeten zijn.
Neem Iram (ook bekend als Ubar). Als een legendarische stad in de woestijnen van het moderne Saoedi-Arabië, zou Iram in één nacht zijn uitgeroeid, toen Allah het begroef onder een vloed van zand. Met andere woorden, het is de Atlantis-mythe die is vertaald naar een wereld zonder water. Dan heb je Y's voor de kust van Frankrijk, die vermoedelijk werd overspoeld rond de 5e eeuw door een mythische strijderskoning. En dat is nog voordat we het verhaal van Sodom en Gomorrah en de hindoe-mythe van Tripura hebben besproken, die beide betrekking hebben op goden die immorele steden vernietigen in een regen van vuur.
Kortom, het idee van een in de nacht uitgewiste stad is zo krachtig dat het overal lijkt op te duiken. Zijn deze half onthouden tragedies met een bepaalde basis in feite (zoals Pompeii) of gewoon verhalen die spelen bij de apocalyptische fantast in ons allemaal? We laten het aan u over om te beslissen.
5 Een opstanding van God
Jezus 'opstanding is het grote verkoopargument van het christendom, een uniek moment dat Christus als de enige ware redder heeft gevestigd. Dat is tenminste het idee. In werkelijkheid bestaat het idee van een stervende godheid of belangrijke mens die later is opgestaan al duizenden jaren.
Beroemd is het verhaal van Osiris, de oude Egyptische god wiens geboorte werd aangekondigd door een ster, die verraden werd door een vriend, werd vermoord en later herrezen. Maar er zijn ook minder expliciete versies. De Griekse cultus van Dionysus werd om de twee jaar gedood door zijn boegbeeld, om vervolgens op een later tijdstip weer op te staan. Persephone stierf ook regelmatig, en veel heidense tradities uit Scandinavië tot Midden-Amerika hadden betrekking op goden die stierven en weer tot leven kwamen of mannen die doodgingen en terugkwamen als goden.
Misschien wel het meest interessante van allemaal, is dat een historische tablet die bekend staat als "Gabriel's Openbaring" naar verluidt het verhaal vertelt van een Joodse rebel die bekend staat als Simon die werd gedood door de Romeinen, maar drie dagen later werd opgewekt. De vangst? Het werd geschreven in 4 voor Christus, meer dan 30 jaar voordat Jezus naar verluidt dezelfde truc uithaalde. Of het is een verkeerde vertaling, of de Zoon van God bouwde voort op eeuwen van grondwerk door andere goden.
4 draken
Draken zijn waarschijnlijk het meest bereisde schepsel in de hele mythologie. Zelfs meer dan vampiers, hebben ze de gewoonte om op te duiken in samenlevingen en culturen zo ver uit elkaar in tijd en ruimte dat je zou denken dat het onmogelijk was. Er zijn oude Sumerische tabletten die de daad van drakenmoord beschrijven, Griekse verhalen over draken die met andere monsters spartelen en een hele wetenschap die is opgebouwd rond het gebruik van hun botten in China. In Midden-Amerika aanbaden de Maya's de gevederde slang Quetzalcóatl, terwijl zowel Noorse als christelijke mythologieën specifiek melding maken van draken.
Nog in 1886 beweerden de Victoriaanse wetenschappers nog steeds dat draken ooit hadden bestaan maar uitgestorven waren. Pas toen dinosaurussen stevig in het publieke bewustzijn werden gevestigd, zagen mensen het waarschijnlijke verband tussen oude fossielen en drakenmythen. Op dit moment is onze beste schatting dat verschillende culturen op een gegeven moment allemaal struikelden over dino-botten en ze vertaalden naar gigantische mythologische beesten.
3 The Hero's Quest
Dankzij de occasionele zelfingenomen filmaanpassing hebben de meesten van ons waarschijnlijk een vage kennis van de gedichten van Homerus. Beschouwd als de vroegste voorbeelden van westerse literatuur, zijn Ilias en Odyssee zijn epische mythen van gemartelde helden die zich een weg banen door oceanen en continenten op zoek naar metaforische redding - en ze verschijnen in bijna identieke vorm in bijna elke cultuur.
Het wordt de 'heldenreis' genoemd en bijna alle epische verhalen door de geschiedenis heen hebben het specifieke model gevolgd. Beroemd is dat George Lucas de eerste opzettelijk heeft gebaseerd Star Wars erop, en je kunt zijn invloed vinden in In de ban van de Ring, de oz boeken en zelfs Harry Potter. Maar deze archetypische mythe was er al, voordat antropologen van fancy-broeken het overgaven aan luie scenarioschrijvers.
Het Sumerische epos van Gilgamesj, het verhaal van Sinbad de zeeman in de 1001 nachten, de legende van koning Arthur, het verhaal van de Argonauten ... dit alles en nog veel meer passen in de structuur van de reis van de held, net als de geweldige gedichten van Homer hierboven. In feite heeft bijna elke cultuur in de opgenomen geschiedenis mythen die in deze categorie vallen. Zelfs Mozes 'epische omzwervingen in de Bijbel passen in dit model. Wij als soort zijn echt luie verhalenvertellers.
2 Verklaringen
Culturele mythen vermaken ons niet alleen en registreren historische gebeurtenissen. Ze dienen ook om uit te leggen waarom de wereld is zoals ze is. Vandaar de prevalentie van verhalen die zijn ontworpen om een reden te geven voor een of ander mysterie van het bestaan.
In de Bijbel hebben we de Toren van Babel, wat verklaart waarom we verschillende talen hebben. Gods toespraak voorafgaand aan het verdrijven van Adam en Eva uit Eden is een ander voorbeeld, dat een reden geeft voor zowel de pijn van de bevalling en waarom de oude mens de hele dag in het veld moest zwoegen. Dwaal door tradities in de verhalen van de oude Grieken en de legende van Prometheus toont waarom vuur zo waardevol is, terwijl het verhaal van Pandora een reden geeft voor het bestaan van ziekte en lijden.
Ga op zoek naar hen en je vindt deze verklarende mythen verspreid over elke cultuur in de geschiedenis. Er zijn mythen die verklaren waarom neushoorns geen haren hebben, waarom incest verboden is en hoe medicijnen ontstonden. Alles wat je kunt bedenken heeft ergens een poëtische verklaring. Op een onwetenschappelijke leeftijd was poëzie vaak alles wat we hadden.
1 Apocalyps
Alles wat begint heeft een einde, en onze oude voorouders wisten dat net zo eenvoudig als wij. Het is dan ook geen verrassing dat de meeste culturen een mythe van het einde der tijden hebben om hun scheppingsverhaal te weerstaan - een soort troostprijs voor degenen die niet zullen leven om het eigenlijke einde te zien (dat wil zeggen iedereen).
Voor christenen is deze apocalyps een gigantisch epos dat zich gedurende vele, vele jaren afspeelt en zoveel rampen, oorlogen en calamiteiten omvat dat het moeilijk is om bij te houden. Hetzelfde geldt voor de Noorse Ragnarok, een verzameling rampen en veldslagen die ertoe leidt dat de aarde wordt verdronken en opnieuw wordt nagebootst.In het hindoeïsme is het opnieuw een epische strijd gevolgd door een opnieuw opgestart universum, terwijl het boeddhisme de wereld vernietigt in een pyrotechnisch vuurwerkbeeld, zo verbazingwekkend dat het zijn eigen Michael Bay-film verdient.
Met andere woorden, de meeste mensen hebben door de geschiedenis heen geleefd met hun eigen persoonlijke visie van het einde van alles, een die zinvol is in de context van hun leven en culturen. En dat zijn al deze mythen echt: manieren voor ons mensen om de wereld waarin we leven te begrijpen, ongeacht waar of wanneer we zijn. Het is gewoon een toegevoegde bonus dat sommigen ook absoluut geweldige verhalen maken.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.