10 Mythologische redenen waarom we dood en ziekte hebben

Zonder toegang tot een groot deel van de technologie en kennis over ziekten die we vandaag hebben, deden oude beschavingen wat ze deden met elke functie van de natuur. Ze hebben een god of godin toegewezen aan een ziekte of een mythe gecreëerd om uit te leggen waarom de dood en ziekte deel uitmaken van de mensheid.

10Pandora's Box
Grieks

Een van de meest populaire mythes rond de reden voor ziekte en strijd, de oude Griekse mythe van Pandora vertelt het verhaal van de oprichting van de eerste vrouw en de daaropvolgende vrijgave van het kwaad in de wereld. Gemaakt door Zeus om de mensheid te straffen voor het ontvangen van vuur van Prometheus, ontving Pandora speciale geschenken van elk van de goden, geschenken die haar en haar nakomelingen zouden helpen in hun marteling van mensen. Zo gaf Aphrodite haar schoonheid en maakte ze haar aantrekkelijk voor mannen, terwijl Hermes haar een schaamteloze geest en vrouwelijke listen gaf.

De dichter Hesiodus kenmerkte de mythe prominent in twee gedichten, waarvan de laatste het uitbreidde om een ​​pot met ziekten en andere zorgen toe te voegen. (We beschouwen het als een "doos" dankzij een verkeerde vertaling van de 16e-eeuwse humanist Erasmus van Rotterdam.) Nadat al het slechte was vrijgegeven, werd de pot gesloten, waardoor er hoop binnen was. Het was toen dat de Gouden Eeuw van de mensheid werd beëindigd en de Zilveren Eeuw begon, een tijdperk waarin de mensheid aan ziekte en dood was blootgesteld.

9De dieren
Cherokee

De Cherokee-stammen van de zuidoostelijke Verenigde Staten hebben dieren overvloedig gebruikt in hun scheppingsverhalen, en wat de oorsprong van de ziekte betreft, speelden dieren een grote rol. In de vroege dagen van de mensheid leefden mensen vredig met de dieren en planten, die allemaal konden spreken. De mensenpopulatie begon echter te stijgen en de dieren werden snel uit hun huizen geduwd en afgeslacht, vaak zonder reden.

Dus de dieren hielden een vergadering en discussieerden wat ze met deze nieuwe ontdekking moesten doen. De beren wilden vechten, wat suggereert dat de dieren bogen en pijlen gebruiken om mensen te doden. Dit bleek dwaas en de beren werden uit de vergadering weggestuurd. Ze besloten dat ze mensen zouden kunnen doden met de tanden en klauwen die ze al van nature hadden gekregen.

Alle andere dieren kwamen samen en, één soort tegelijk, vonden nieuwe ziektes uit om mensen te plagen voor hun wandaden. Dit is de reden waarom Cherokees toestemming zou vragen voordat ze een dier hebben gedood. Om de mensen te beschermen tegen wat ze zagen als machtsmisbruik, ontmoetten de planten elkaar en besloten ze medicijnen en medicijnen voor de mens te gebruiken.

8Loviatar
Fins

De blinde dochter van Tuoni, de Finse god van de dood, Loviatar was uiteindelijk de bron van wat de Finse mensen beschouwden als de negen meest dodelijke ziekten en kwalen. Gezegd als de ergste van Tuoni's nakomelingen, evenals de lelijkste, eindigde ze door de wind geïmpregneerd te worden met negen verschillende zonen. (Sommige versies hebben haar ook zwanger te worden met een 10e kind, een meisje.)

Negen jaar lang liep ze rond, zwanger van de ziekteveroorzakers, voordat ze eindelijk een gruwelijk geboorteproces doormaakte. Rondzwervend door het land op zoek naar een priester om te dopen en haar kinderen te dopen, vond Loviatar niemand, want elke priester weigerde het 'vreselijke te dopen'. Dus noemde ze ze zelf. Onder de kinderen van Loviatar bevonden zich Syoja (kanker) en Rutto (pest), en zes anderen werden genoemd voor verschillende ziekten. De negende zoon bleef echter onbenoemd, want hij was de personificatie van jaloezie en hij werd door zijn moeder naar de mensheid gestuurd om een ​​plaag voor hen te worden.

7Walumbe
Bagandan

Fotocredit: Uganda Heritage

Het Baganda-volk is een groep die in Oeganda leeft. Walumbe was de zoon van Ggulu, de schepper van alle dingen in de Bagandan mythologie, en hij was ook de tweelingbroer van Nambi, de vrouw van de eerste man op aarde. Toen Nambi naar de aarde ging om met Kintu te trouwen, droeg haar vader haar op om stiekem te vertrekken, want Walumbe was slecht en zou haar zeker volgen. Ze liet haar kippevoer per ongeluk achter en negeerde de strenge waarschuwing van haar vader. Nambi keerde terug naar de hemel, waar ze werd gezien door Walumbe. Hij besloot om zijn zuster nooit meer zijn zicht te laten verlaten.

Het paar keerde terug naar de aarde, waar volgens de traditie Walumbe een van de kinderen van Kintu en Nambi als de zijne beschouwde. Kintu weigerde hem een ​​te laten nemen, ongeacht hoeveel ze hadden, en Walumbe besloot om een ​​kind per dag te doden als wraak. Na het vechten met een van zijn broers, die door Ggulu was gestuurd om hem terug te brengen, trok Walumbe zich terug in de grond. Hij blijft daar en neemt wekelijks elke dag wraak.

6Shapona
Yoruba

Foto credit: James Gathany

Een god die zich uitsluitend aan één ziekte wijdde, Shapona was de god van de pokken in de mythologie van de Yoruba. Gezien de wreedheid en het wijdverbreide effect van de ziekte in heel Afrika, is het bijna geen verrassing dat het zijn eigen godheid ontving.

In het begin besloot de oppergod om autoriteit over de verschillende koninkrijken van de wereld aan zijn twee zonen te delegeren. Shango, de tweede geborene, kreeg controle over de lucht. Shapona, de oudste, ontving de controle over de aarde.

De Yoruba geloven dat de god die ervoor zorgt dat granen uit de grond opstaan ​​en de mensheid voeden, ook granen veroorzaakt die uit de huid van de mensen komen die ze opeten. Vanwege dat geloof werd pokken gezien als een teken van Shapona's ongenoegen. Vanwege hun veronderstelde relatie met de goden zouden priesters van de Yoruba in feite pokkenuitbraken kunnen veroorzaken.

Britse koloniale heersers verboden de aanbidding van de god omdat ze de priesters van het opzettelijk verspreiden van pokken vermoedden. Bovendien werd gezegd dat het pech en de kans op pokkeninfectie zou brengen als Shapona's naam zelfs hardop werd gezegd.

5Munpa Zerdan
Tibetaans

In de traditionele Tibetaanse mythologie werd de wereld geboren uit twee grote kosmische eieren, gevormd door het samenvoegen van vijf oerelementen. Een van de eieren heette Radiant en was gemaakt van wit licht; de andere heette Black Misery en was samengesteld uit duisternis. De god van de wijsheid sloeg toen Radiant, creëerde verschillende goden in het proces en creëerde daarmee de wereld en zijn levende wezens. Een godheid genaamd Munpa Zerdan kwam uit Black Misery, en hij bracht pestilentie, onwetendheid, waanzin en demonen in de wereld.

Sommige versies van de mythe zeggen dat Black Misery de duisternis van niet-zijn voortbracht uit één groot kosmisch ei, gevormd door de vijf oerelementen (hardheid, vloeibaarheid, hitte, beweging en ruimte). Het vervulde toen de duisternis met alle slechte dingen. Als tegenpool vulde Radiance de wereld met alle goede dingen, inclusief verschillende welwillende goden.

4RA
Egyptische

Tijdens het einde van de periode die in het begin van Egypte een "Gouden Eeuw" zou worden genoemd, zou Ra verveeld zijn geraakt door de mensheid en hen verlaten hebben. De mensen realiseerden dit en begonnen andere goden te aanbidden en tegen Ra te tekenen, de god van de zon verontrustend. Als straf stuurde Ra de krijger-godin Sekhmet naar de aarde om degenen die tegen hem stonden te doden. De godin was zo krachtig dat haar adem de Egyptische vegetatie vernietigde, waardoor het land een woestijn werd.

Toen hij te maken kreeg met het resultaat, klaagde Ra en besloot hij te redden wat er nog over was van de mensheid. Helaas was Sekhmet verloren in bloeddorst, en er was geen manier om haar te laten stoppen. Ra verzamelde uiteindelijk 7.000 glazen bier, geverfde ze om eruit te zien als bloed, en gaf ze aan Sekhmet, die ze allemaal dronk en in slaap viel. Echter, dood en ziekte waren nu een deel van de mensheid, hoewel Ra een paar nieuwe goden creëerde om te helpen waken over de mensen in Egypte.

3Tlaloc
Aztec

Een van vitaal belangrijke god in de Azteekse mythologie, Tlaloc was de god van regen en vruchtbaarheid. Vaak aanbeden als een levengevende godheid, werd hij tegelijkertijd gevreesd als een straffende god, omdat hij net zo goed in staat was regimende regens te brengen als hij hagel en droogte beschadigde. Geassocieerd met bergen, daar regenwolken en rivieren daar leken te ontstaan, hield Tlaloc altijd vier grote kruiken bij de hand, waarbij elk een andere heilige wereldrichting symboliseerde.

Elk van de vier potten bevatte een ander item. De ene had goede regen, de ander had kikkervriezen, de ene had droogte en de laatste had water of ziekte besmet. Kleinere goden die bekend staan ​​als Tlaloques (soms de zonen van Tlaloc genoemd) braken de kruiken en stuurden al hun inhoud naar de wereld. Sommige versies laten Tlaloc zelf de inhoud van de potten uitstorten, waarbij de pot van het oosten de enige goede is.

2Shiva
Hindoe

Een van de meest belangrijke en populaire goden in de hindoe-religie, Shiva is betrokken bij enkele van de meer belangrijke verhalen die de schepping van de wereld beschrijven, inclusief het ontstaan ​​van ziekten. Daksha, de schoonvader van Shiva, had een paardenoffer geregeld en alle goden uitgenodigd om de ceremonie bij te wonen, behalve Shiva. Sati, de dochter van Daksha en de vrouw van Shiva, zagen de god alleen zitten en vroegen waarom hij niet ging. Toen ze erachter kwam, schaamde ze zich en zei: "onder alle dingen (hij) was superieur."

Woedend over de rede bij de woorden van zijn vrouw, viel Shiva Daksha's offer aan en achtervolgde het met een pijl en boog met de hulp van zijn angstaanjagende dienaren. Tijdens de achtervolging viel er een zweetdruppel van zijn voorhoofd en raakte de grond, veranderde in een korte man met de rode ogen genaamd Disease (Fever, in sommige andere versies). De andere goden gaven toe, zodat Shiva zich bij het offer kon voegen, op voorwaarde dat hij deze nieuwe schepping verdeelde, want de wereld zou zo'n kwaal niet kunnen verdragen. Shiva was het daarmee eens en verdeelde Ziekte in verschillende stukken, waarbij verschillende ziekten voor verschillende wezens werden gecreëerd.

1Babalu-Aye
Afrikaanse

Soms gezien als een evolutie van Shapona, is Babalu-Aye de god van alle ziektes gaan vertegenwoordigen. Door ziekte te hijsen aan degenen die zijn bevelen afwijzen of zijn beloftes verloochenen, wordt hij gesyncretiseerd met Sint Lazarus in de Santeria-religie, dankzij zijn historische band met lepra. Sommige verhalen zeggen dat Babalu-Aye zelf getroffen was door de ziekte, wat ook verklaart waarom hij soms afgebeeld wordt met krukken.

Een versie van de mythe van de oorsprong van de ziekte kenmerkt Babalu-Aye op een feest dat door de andere orishas wordt gegooid (goden in de Yoruba-religie). De god was echter onhandig en ongecoördineerd in vergelijking met zijn broeders en zij lachten om het zien. Verontwaardigd over de rede ontketende Babalu-Aye een stortvloed van plagen en ziekten, en ze sijpelden de wereld in. Verbrijzeld en geconfronteerd met de realiteit van zijn beslissing, wijdde Babalu-Aye de rest van zijn bestaan ​​aan het helpen van de getroffenen (behalve op de momenten waarop zijn woede oplaait).