10 bizar Cult-leer

De term 'cultus' heeft al een duidelijk stigma eraan verbonden. Het zijn de mensen die vreedzaam op aliens wachten om terug te keren in de beste scenario's - en in het slechtste geval massamoorden en zelfmoord plegen. Cults bestaan ​​al zo lang als de opgenomen geschiedenis, en terwijl ze allemaal wat vreemd lijken aan de oppervlakte, moeten ze hun missieverklaringen voorbijstreven en je kunt worden beloond met een aantal sekte-leringen en doctrines die goed in het buitenissige passen.

10 Ritueel Opknoping In het oude Griekenland

Dionysus heeft de reputatie Olympisch te zijn dat het het leukst zou zijn om op vrijdagavond rond te hangen. God van wijn en vruchtbaarheid, hij had een massale aanhang over het oude Griekenland. Terwijl de meeste van zijn festivals van de "let's parade gigantische fallische symbolen door de straat en drink kruiken wijn" soort, het Anthesteria Festival van Athene een heel ander aspect van de Dionysus-mythe gevierd.

Volgens de legende heeft Icarius de kunst van het maken van wijn door Dionysus zelf geleerd. Icarius deelde zijn kennis met zijn collega-herders, die vervolgens dronken werden. Gelovend dat Icarius hen had vergiftigd, hebben ze hem gedood. Toen zijn trouwe hond, Maera, zijn dochter Erigone (ook bekend als Aletis) naar zijn graf leidde, hing ze zichzelf in wanhoop op.

De eerste twee dagen van Anthesteria zijn mooie typische offers van fruit en rammen werden gegeven om de vermoorde Icarius en zijn dochter te eren. Maar op de derde dag hingen de vrouwen genaamd Aletides zichzelf (niet-dodelijk) aan touwen gebonden aan houten balken, zodat hun lichamen in de wind zwaaiden. Een plechtige ceremonie, het werd uitgevoerd in het openbaar en in privé, ter nagedachtenis aan de zelfmoord van Erigone.

Er wordt gezegd dat Dionysus na de dood van Icarius en Erigone alle andere dochters van de Atheners in vergelding had opgehangen; het rituele ophangen van de Aletides was in de hoop de verdere toorn van Dionysus te vermijden.

9 Raelism and Sex Workers

De Raelian Movement werd in 1973 opgericht door de coureur van de raceauto, Claude Vorilhon, nadat een humanoïde figuur in een UFO was afgedaald om hem te vertellen dat de buitenaardse wetenschappers die het menselijke DNA hadden gecreëerd van plan waren terug te keren. (De Raëliaanse slogan is "Intelligent Design for Atithists.") Hij veranderde zijn naam in Rael en begon fondsen te verzamelen om een ​​buitenaardse ambassade te bouwen. De belangrijkste onder de Raëliaanse waarden is het idee dat het menselijk lichaam een ​​kunstwerk is en moet worden gevierd als het wetenschappelijke wonder dat het is.

Binnen het Raëlisme is een sekte van vrouwen alleen bekend als Rael's Girls. Deze groep vrouwen viert niet alleen de vrouwelijke en open seksualiteit, maar staat ook prominent in voor diegenen die de leer van Rael eren door plezier te brengen in de wereld via prostitutie of andere banen in de seksindustrie. Ze moedigen vrouwen die in de seksindustrie werken aan om trots te zijn op hun bezigheid, die velen plezier en verlichting brengt.

Ze benadrukken dat je je niet hoeft te schamen om een ​​stripper of een prostituee te zijn, of om zulke ruimdenkende en vrijmoedige vrouwen te bezoeken. Ze zeggen dat het werk en de missie van mensen in de seksindustrie is om geweldloosheid en een beter begrip van psychologische behoeften te bevorderen ... door betaald te worden voor seks.

8 Het Inside-Out Universe

Het idee van een holle aarde is niets nieuws - zelfs astronoom Edmund Halley speelde rond met het idee in de 17e eeuw. Maar de eclectische medicijnvoorstander en alchemist Cyrus Teed Reed nam de theorie een beetje verder in 1860s.

Teed Reed ontving een visioen van "The Divine Motherhood", hem vertelde dat hij in feite de "Nieuwe Messias" was en dat alles wat hij vermoedde over kosmologie waar was. Het goddelijke moederschap bevestigde dat niet alleen de aarde hol is, we leven ook aan de binnenkant ervan. De aarde is in feite een luchtbel in vaste rotsen en we lopen allemaal op het binnenoppervlak ervan. De lucht boven ons bevindt zich eigenlijk in het midden van de holle bal, en de zon bevindt zich in het absolute midden daarvan. Hij bracht de rest van zijn leven door met proberen wetenschap en religie te verenigen op die theorie.

Hij nam de Hebreeuwse versie van zijn voornaam - Koresh - en begon de Koreshan Unity Foundation in Chicago. Terwijl hij het celibaat en de wetenschap predikte in zijn kleine gemeenschap, richtten Teed en zijn volgelingen een aantal wetenschappelijke experimenten op om lichtbreking en kromming van wateroppervlakken te meten om zijn beweringen te ondersteunen. De Koreshan Unity Foundation ontwikkelde een zeer complexe Cellular Cosmogony-theorie die de verbuiging van lichtstralen, lagen van de aarde en atmosferische turbulentie en onregelmatigheden omvat als redenen voor getallen die misschien niet helemaal werken en - het meest intrigerend - waarom we het niet kunnen zien mensen lopen aan de binnenkant van de koepel tegenover ons.

7 De scharrelei-eierenjacht

De vogelliefhebber van Orongo, Paaseiland, heeft het idee opgevat dat je volgelingen je vuile werk naar een heel nieuw niveau brengen. De macht op het eiland werd lang gecontroleerd door een krijgerklasse, de 'matatoa', en elk jaar concurreerden de verschillende leiders van de klasse om te zien wie beloond zou worden met de titel van vogelman - wat precies betekent hoe het klinkt, de helft -man, half-vogel-voor het jaar, en geniet van de voordelen om behandeld te worden als een god.

Elke potentiële leider van een strijder koos een kampioen, die vervolgens een steile klif afdaalde 300 verticale meters (1.000 voet) naar de met haaien besmette oceaanwateren beneden. Ze zwommen naar het nabijgelegen eiland Motu Nui, het thuis- en broedgebied van de roetele stern. Zodra ze een ei uit een vogelnest hadden, moesten ze de terugreis maken over de oceaan en de klif op zonder het te breken. De eerste man die terugkeert met een ongebroken ei zou de eer krijgen om zijn sponsor voor het jaar als vogelman te laten bekronen.

6 De Externsteine-stenen en nazi-occultisme

Externsteine, of de stenen van Egge, zijn een enorm indrukwekkende groep van vijf natuurlijk gevormde staande stenen in Noord-Duitsland. Voorafgaand aan de komst van christelijke monniken in de late jaren 700, lijken de stenen te zijn gebruikt voor utilitaire doeleinden, zoals beschutting tegen de elementen. Toen de monniken zich daar vestigden, sneden ze de eerste trappen in de rotsen en lanceerden de site tijdens zijn reis van utilitair naar magisch.

De site is verschillende keren van eigenaar veranderd voordat hij in handen kwam van de hoofd-occultist van de nazi-partij, Heinrich Himmler. Himmler was de oprichter van een nazi-onderzoeksorganisatie genaamd Ahnenerbe. De Ahnenerbe's officiële missie was het vinden en bekendmaken van historische documenten en artefacten ter ondersteuning van de eeuwenoude prestaties van het Arische ras.

Wat zij werkelijk het ging om het nemen van bestaande archeologische vindplaatsen en het fabriceren van een pro-nazi-mythos rondom hen - en Externsteine ​​was een uitstekende kandidaat. Eeuwenoude houtsnijwerk werden opnieuw geïnterpreteerd om Arische wortels te hebben, en een glorieuze, Duitse geschiedenis werd "ontdekt" op de kalkstenen pilaren. Externsteine ​​werd bekend als een natuurlijk monument ter ere van het Duitse nationalisme. De nazi-propagandamachine creëerde zoveel valse geschiedenis rond de site dat veel van de originele, echte geschiedenis verloren is gegaan. Zo veel zelfs dat neo-nazi's zich daar nu samen met neo-heidenen verzamelen tijdens de zomerzonnewende.

5 Paschal Beverly Randolph en Sex Magic

Paschal Beverly Randolph was een wereldreiziger die de Fraternitas Rosae Crucis naar de westerse wereld bracht, in het bijzonder naar San Francisco. Tijdens een wereldtournee door landen van Engeland en Schotland naar Palestina en Malta verzamelde Randolph een breed scala aan filosofieën, onderzoek, studies en geheime lessen van grote aantallen geheime genootschappen en groepen. Deze verzamelde hij in boeken, waarvan er een de misschien wel de belangrijkste van zijn overtuigingen beschreef (niet noodzakelijk de volgorde, hoewel hij ongetwijfeld zijn connecties gebruikte om inside-informatie en interviews te krijgen): sexmagie.

De basis van zijn boek Magia Sexualis is dat de man een positieve lading heeft, de vrouw een negatieve lading heeft, en wanneer ze op de juiste manier op elkaar worden toegepast, vullen ze elkaar op. Randolph schetst een aantal richtlijnen voor het correct uitvoeren van seksmagie, waaronder het kiezen van een partner met dezelfde sociale status (basismensen hebben gelijk), niet het delen van je magische bedoelingen met je partner, een levendig mentaal beeld van je magische doelen houden, en zorg voor een goede hygiëne.

"Goede hygiëne" omvat het selecteren van geschikte items uit een lijst met stoffen (zoals gelatine, de kool van een populier, extract van kamille, lactose en koperpoeder) en het aanbrengen op een voorwerp om de "talismanische deugden" te vergroten. verfrissende draai voor een sekte, hij specificeert ook dat partners beide ouder dan 18 moeten zijn, dus de juiste plechtigheid van de daad kan met een volwassen houding worden omarmd.

4 De opening van het mondritueel

In het oude Egypte was het een zeer serieuze zaak om door de landen van de levenden en de doden te gaan. Godinnen zoals Nekhbet en Wedjat werden verondersteld om de doden "het leven en de heerschappij" te geven, die hen begeleidde naar hun nieuwe leven aan de andere kant. Hoewel het geen cultstheorie is in de typische betekenis van het woord, waren de ceremonieën die rond het Openings van het Mondritueel draaiden zeer gespecialiseerd en zeer heilig. En niet een beetje raar.

Om herboren te worden in het hiernamaals, moet het lichaam van de overledene goed worden voorbereid - en dat betekent dat ze hun ogen en mond moeten openen, zodat ze kunnen ademen, zien en eten in de volgende wereld. Tableaux op de muren van graven en grafkamers hebben ons een duidelijk beeld gegeven van hoe en waarom het ritueel wordt uitgevoerd.

Eerst wordt een os ritualistisch geslacht en het voorbeen verwijderd. Het afgehakte been wordt dan gebruikt om de mond en de ogen van de doden aan te raken, ze te openen en zo de persoon te doen herleven voor hun reis naar het hiernamaals. Daarna wordt een begrafenismaaltijd voorbereid en aan de overledene aangeboden met een verscheidenheid aan andere offers die passen bij het station dat zij in hun aardse leven hadden.

3 Kybele en zelfcastratie

Kybele was de Phrygische godin van vruchtbaarheid en natuur; toen ze werd voorgesteld aan Griekenland, werd ze de moeder van Dionysus. Haar originele Frygische feesten stonden bekend als de Orgiastische feesten en waren vol met dansen, muziek maken en drinken. Jonge mannen voerden ingewikkelde, gewapende oorlogsdansen uit op muziek en traditionele liederen. Traditionele liederen en traditionele zelfverminking.

Het dansen en vieren bouwden de opwinding op tot een niveau waarop veel aanbidders escaleerden tot geseling; teksten verwijzen naar toegewijden die zichzelf slaan met leren riempjes. De meest vrome van zichzelf gecastreerd zichzelf temidden van de festivals en rituelen; deze Gallai-priesters waren het heilige van Kybele en hun initiatie-riten en -rituelen waren een goed bewaard geheim. Sommige teksten suggereren dat zelfs nadat de priesters zichzelf gecastreerd hadden, ze zich tijdens toekomstige festivals verder gingen snijden en hun decoraties met hun bloed innemen.

2 De cultus van relikwieën en heilige moedermelk

Christendom en kapitalisme sluiten elkaar niet noodzakelijk uit, en de relikwieëncultus herinnert ons daar grimmig aan. Ergens rond 820 maakten Venetiaanse kooplieden de ontdekking dat mensen goed geld zullen betalen om een ​​stuk van een persoon te bezitten die een heilig leven heeft geleefd. Niet lang daarna ontdekten ze dat mensen net zo veel zouden betalen voor recentelijk geproduceerde relikwieën als voor items die echt in verband worden gebracht met heilige personen.

Soms waren relieken wat ze moesten zijn - een echt deel van een persoon, zoals een bot, een tand, een stukje huid.Misschien nog meer verontrustend dan de verzameling van deze relikwieën zijn de attributen die aan hen worden gegeven. Religieuze geschriften uit de middeleeuwen verwijzen naar de karaktereigenschappen van de botten of volledige skeletten. De botten van de heiligen waren intelligent, sereen en gaven de omgeving een vredig gevoel, maar sommigen waren ook veel onderhoud. Het was niet ongehoord dat geconserveerde lichamen eeuwen na hun dood een knipbeurt kregen, of een paar tanden getrokken werden (toevallig resulterend in meer overblijfselen om te verkopen).

Een tentoonstelling in het British Museum heeft een verscheidenheid aan relikwieën tentoongesteld, wat bewijst dat er geen einde komt aan de oneven items die ooit heilig werden geacht door de cultus van relikwieën. Heilige relikwieën die zijn opgetekend, zijn een voorbeeld van het haar en de moedermelk van de Maagd Maria, een duidelijk flesje dat de adem van Christus bevat en de absoluut-voor-echte veren van Aartsengel Gabriël.

1Het verheffen van keizers tot goden

De aanbidding van heersers als goddelijke wezens is nauwelijks ongewoon, maar de Romeinen maakten er een staatsgodsdienst van. De keizerlijke cultus was toegewijd aan het aanbidden van dode keizers als goden. Tempels werden gebouwd om hen te eren, compleet met mozaïeken waarin ze worden afgebeeld in de hemel om hun rechtmatige plaats als goden in te nemen. Julius Caesar was de eerste die officieel als goddelijk werd erkend.

De sekte was evenzeer een politieke beweging als een religieuze beweging. Het Romeinse rijk was enorm, en het liet "priesters" toe om gemakkelijk de propaganda van de keizer te verspreiden als zijnde een almachtige entiteit. In veel gebieden bestond de keizerlijke cultus naast het christendom; er waren verschillen tussen het zijn van een staatsgod en een religieuze god. Tijdens het bewind van Augustus betekende lidmaatschap van de keizerlijke cultus een toename van de status. Niet alleen waren landeigenaren en vrije mensen rijk genoeg om de cultus - en Rome - te ondersteunen, maar ze kwamen ook in aanmerking voor benoemingen in het lucratieve cult priesterschap.