Delen:
10 schandelijke manieren waarop mensen belangrijke legacies hebben afgezwakt
Wanneer een groot leider sterft, of een beschaving valt, of een kunstenaar zijn laatste ademt, is het enige gegarandeerde ding in ieders mening hun nalatenschap. Meestal gaat het om academici die debatteren over hun levenswerk, of hun overlevenden die een vertrouwensrelatie opzetten om hun geheugen te eren. Minder vaak, het gaat om het misbruiken van dat geheugen zo slecht dat het uiteindelijk afbreuk doet aan alles wat ze deden.
10Nelson Mandela's familie veranderde hem in een bedrijfsmascotte
Toen Nelson Mandela eind 2013 stierf, veroorzaakte het een uitstorting van verdriet die de wereld deed schudden. Hier was een man die de geschiedenis had veranderd, die opgekomen was voor democratie in het licht van tientallen jaren van repressie. Zijn dood zorgde ervoor dat Mandela's naam altijd 'vrijheid' zou betekenen. Zijn familie had andere ideeën. Ze wilden dat Mandela's naam voor altijd zou leven als een synoniem voor smakelijke memorabilia.
Zelfs vóór de dood van Mandela waren enkele van zijn kinderen en kleinkinderen zijn naam gaan gebruiken om merchandise te verkopen. Toen hij stierf, ging het proces supernova. Mandela's naam en imago zijn nu gehecht aan alles, van T-shirts met zijn gevangeniscijfer tot honkbalpetten die zijn gezicht tonen aan een reeks middentarief-tafelwijnen (ondanks de verklaarde wens van Mandela dat hij nooit geassocieerd zal worden met alcohol of tabak). Op een gegeven moment was er zelfs een reality-tv-programma met Mandela-thema.
Misschien meer zorgwekkend is de inspanning die twee familieleden hebben geleverd om anti-apartheidsactivisten uit het bestuur van Nelson Mandela Trust te verwijderen om hun greep op zijn merk te consolideren. Hun redenering is dat alles wat Mandela deed met het doel was om voor zijn gezin te zorgen. Dat is een schop voor iedereen die dacht dat zijn acties meer te maken hadden met democratie en mensenrechten.
9De Andy Warhol Foundation heeft tientallen vervalsingen goedgekeurd
Afhankelijk van je standpunt is Andy Warhol het allerbeste of het ergste wat ooit met kunst is gebeurd. Het valt niet te ontkennen dat hij een van de belangrijkste is. Zijn afdrukken van soepblikken en beroemdheden zijn enkele van de meest herkenbare kunstwerken op aarde, en zijn spullen worden standaard voor miljoenen dollars verkocht. En toch zijn sommige van de stukken hoogstwaarschijnlijk vervalsingen.
In 2013 bleek dat de stichting die Andy Warhol oprichtte om zijn postume reputatie te beheren, al lang geleden zijn verklaarde doelen had laten varen om tonnen geld te verdienen. De bestuursleden bereikten dit door middel van creatief boekhouden en minder geven aan liefdadigheidsdoeleinden dan de Foundation vereiste. Ze deden dit ook door vervalsingen te verkopen die waren verkregen uit het atelier van een van Warhol's kennissen. Nadat de vervalsingen zijn verklaard en de handtekeningen 'wankel' zijn genoemd, wordt beweerd dat de Stichting ze later toch heeft verkocht, puur om winst te maken voor haar trustees.
Hoewel Andy Warhol ongetwijfeld geïnteresseerd was in het verdienen van geld, zou hij waarschijnlijk zelfs geschrokken zijn van de omvang waarmee zijn stichting is gegaan. In een rechtszaak tegen de stichting beweerde het kantoor van de procureur-generaal dat ze handelden om "de nationale schat van de artistieke erfenis van Andy Warhol" te beschermen.
8Stieg Larsson's Family huurde een hack om zijn boeken te voltooien
Bestsellerauteur Stieg Larsson heeft slechts drie boeken achtergelaten toen hij op 50-jarige leeftijd aan een hartaanval stierf. Hoewel hij een serie van 10 gepland had, was de voltooide Millennium trilogie wist een aangenaam geheel te vormen en bracht het verhaal van hacker Lisbeth Salander en journalist Mikael Blomkvist tot een einde.
Tenminste, totdat het bekend werd dat een halfafgewerkte vierde boek tot de bezittingen van Larsson behoorde. Een deel ervan was al geschreven en aantekeningen gaven aan hoe het verhaal zou vorderen. Met de juiste geleerde of een grote misdaadschrijver aan het roer kan een respectvolle versie zelfs worden voltooid. In plaats daarvan huurde zijn familie een man in die bekend staat om voetbalbiografieën om de klus te klaren. Op literair niveau was het als het inhuren van een ESPN-columnist om J.D. Salinger te bewerken.
Het maakte Larsson's 30-jarige partner Eva Gabrielsson ook furieus. Ze beweerde dat de nieuwe auteur, David Lagercrantz, een vreselijke keuze was, omdat hij Larssons activistische geloofsbrieven of toewijding aan het feminisme ontbeerde, iets dat een enorme rol speelde in het schrijven van het boek. Millennium trilogie. Haar protesten hadden geen effect. Volgens de Zweedse wet ging al het ongehuwde Larsson intellectuele eigendom over op zijn familie toen hij stierf, waardoor Gabrielsson niet in staat was om legacy beslissingen te beïnvloeden.
7Bach's alcoholische zoon verpandde de manuscripten van zijn vader
Johann Sebastian Bach heeft een goede aanspraak op de grootste muzikant die ooit heeft geleefd. We luisteren nog steeds naar zijn muziek en bestuderen zijn grofweg 1000 composities 265 jaar na zijn dood. Op dit punt is het duidelijk dat zijn erfenis grotendeels intact is, maar dat is niet te danken aan de beste inspanningen van een van zijn zonen. Nadat hij in 1750 de helft van het werk van zijn vader had geërfd (de andere helft ging naar een broer), verloor de alcoholist Wilhelm Friedemann Bach bijna alles ervan.
Bach was in die tijd allesbehalve de titan van muziek die hij tegenwoordig kent. Niettemin werd hij gerespecteerd genoeg voor zoon C.P.E. Bach om het de moeite waard te vinden om zijn helft van het erfdeel van zijn vader te bewaren en te publiceren. Helaas had Wilhelm meer dringende problemen om zich zorgen over te maken. Ten tijde van de dood van de oudere Bach daalde Wilhelm af naar paranoia en dronkenschap, wat op zijn beurt leidde tot verlammende armoede. Geconfronteerd met een keuze tussen het offeren van zijn erfenis of het straatarm zijn, koos hij ervoor de reputatie van zijn vader in de tanden te schoppen. Hoewel de meeste composities van Bach vandaag beschikbaar zijn, blijft een klein aantal ontbreken.
6De herhaalde pogingen om een GDR-pretpark te maken
Ideologieën zoals het nazisme en het communisme hebben hun stempel op de wereldgeschiedenis gedrukt en het is alleen maar passend dat sites zoals Auschwitz en het monument voor de Holodomor in Oekraïne dit herdenken. Helaas hebben veel voormalige Oost-Duitsers de memo niet ontvangen. In de loop van de jaren zijn er talloze pogingen geweest om de erfenis van de Stasi's van terreur en foltering om te vormen tot een pretpark.
In de jaren na de val van de Berlijnse muur begonnen eenmalige DDR-inwoners te ervaren ostalgie-nostalgie voor de communistische jaren. Het begon met mensen die voedingsmiddelen verkochten die je vroeger onder de dictatuur kreeg, voordat je uitgroeide tot smakelijke Marx T-shirts en DDR-condooms. De zaken bereikten uiteindelijk hun dieptepunt in 2003, toen een ontwikkelaar een themapark voorstelde met het model van het leven in Oost-Berlijn. Bezoekers zouden door een zone voor grenscontrole moeten gaan om binnen te komen, waar ze zouden worden gecontroleerd door Stasi-agenten in wat de LA Times "een soort kitscherige versie van een spionage-roman geschuurd van de echte onderdrukking die het voormalige Sovjetblok doordrong."
Hoewel het plan uiteindelijk werd gedumpt, betekende dit niet dat anderen niet op de ostalgie bandwagon. In 2004 heeft de New York Times gerapporteerd over een Duitse investeerder die een voormalige Stasi-gevangenis had opgekocht met de bedoeling er een DDR-thema hotel van te maken. Gasten zouden de nacht doorbrengen op koude vloeren, vreselijk eten krijgen en gedwongen worden om uniformen te dragen om de volledige "gedetineerdenervaring" te krijgen. Protesten van voormalige gevangenen stopten het project om ooit door te gaan.
5James Joyce's kleinzoon probeert iedereen te verslaan
James Joyce, een van de meest bewonderde schrijvers van zijn generatie, schreef romans die zo gelaagd en soms onleesbaar zijn dat de meesten van hen roepen om serieuze studie. Maar jarenlang werd academisch onderzoek naar Joyce ernstig belemmerd omdat zijn kleinzoon iemand zou aanklagen die iets over hem schreef.
In 1982 erfde Stephen James Joyce het landgoed Joyce en het auteursrecht van de werken van zijn grootvader. Gestoken door een recente biografie die de bezorgde brieven van James Joyce aan zijn vrouw afdrukte, stelde hij snel vast wat bekend werd als een 'auteursrechtdictatuur'. Schrijvers en academici werden aangeklaagd voor miljoenen dollars om te voorkomen dat ze nieuwe boeken over Joyce zouden publiceren. Iedereen die zelfs een fragment van wilde citeren Odysseus zou kunnen vastlopen in een legale nachtmerrie. Toen de Ierse regering probeerde openbare lezingen en tentoonstellingen te houden om de Bloomsday van 2004 te vieren (16 juni, de datum waarop Odysseus is ingesteld), dreigde Stephen hen aan te klagen, waardoor Ierland een noodwet zou aannemen die hem ervan weerhoudt dat te doen.
Soms werden de rechtszaken zo dwaas. Prestatiekunstenaar Adam Harvey heeft ooit een passage onthouden van Finnegans Wake, alleen om een agressieve brief van Stephen te ontvangen die beweert dat hij al inbreuk op het auteursrecht had gemaakt. (Hij niet.) Gedurende drie decennia vernietigde Stephen eigenhandig de Joyce-beurs, waardoor een serieuze beoordeling van de werken van zijn grootvader werd gestopt. Uiteindelijk is in 2012 het auteursrecht van het landgoed verlopen. Het is nu wettelijk mogelijk om jezelf te reciteren Odysseus (zonder een rechtszaak aan te gaan) en de video naar Stephen te e-mailen om hem te ergeren.
4KuifjeAuteursrechthouders zijn echt, echt raar
Toen Georges Remi (ook bekend als Herge) in 1983 stierf, liet hij een van de meest populaire stripseries op aarde achter. De Kuifje boeken hebben allemaal miljoenen exemplaren verschoven en vormden de basis voor een goed ontvangen film van Spielberg. Maar de laatste tijd maken Belgische fans zich steeds meer zorgen over de nalatenschap van Herge. De mensen die nu de leiding hebben KuifjeHet auteursrecht is zowel ongelooflijk litigieus als een beetje vreemd.
Nadat Herge naar het bureau van de grote cartoonist in de lucht had geschud, gingen de rechten op zijn werk over op zijn minnares-oma-vrouw Fanny Vlamynck. Ze plaatste ze op hun beurt onder de hoede van de man die ze zag, de Engelse winkeleigenaar Nick Rodwell. Sinds 1990 zijn alle beslissingen met betrekking tot Kuifje door hem gegaan, wat heeft geleid tot enkele zeer vreemde momenten. Een paar jaar geleden begon Rodwell een blog over de official Kuifje website. Het daalde snel af naar een reeks kwaadaardige aanvallen op journalisten die hij haatte. In één post beschuldigde hij een Franse journalist van het hebben van een 'seksueel probleem' in haar jeugd. In een andere verwees hij hoonachtig naar het autistische kind van een journalist. In een andere maakte hij sluwe opmerkingen over een criticus die een weduwnaar is.
Dan heb je de zwarte lijst die Rodwell beweert te hebben, en verbied je iedereen erop om afbeeldingen van te reproduceren Kuifje. Of de tijd die Rodwell voor de rechter heeft gedaagd Kuifje fan voor het schrijven van vijf essays over het personage, die alleen werden uitgedeeld aan 300-500 vrienden en collega's. Misschien is het geen verrassing dat Rodwell de 'meest gehate figuur in het uitgeven' wordt genoemd.
3 De smakeloze koopwaar van 9/11
Toen twee vliegtuigen de ochtend van 11 september in de Twin Towers sloegen, wist iedereen dat het moment de geschiedenis in zou gaan. We hadden niet verwacht dat dit zou gebeuren dankzij de legioenen merchandisers die de vreselijke nalatenschap van die dag zouden coöpteren.
Door de jaren heen hebben hun items hun uiterste best gedaan om het gevoel van tragiek van miljoenen mensen weg te nemen. Koffiemokken die $ 50 kosten, herdenkingspostbussen voor $ 12.000, "Never Forget" -banden, 9/11 bruidstaart-toppers en Twin Towers-boxershorts zijn in de loop der jaren allemaal online verschenen, waardoor een aantal zeer rijk is. Het is zelfs mogelijk om 9/11 herdenkingswijn te kopen voor $ 19,11, een prijskaartje dat zowel een eerbetoon is als een extra 10 dollar aan de zak van de verkoper.Dat is voordat we de adverteerders benaderen die een nationale tragedie gebruiken om dingen zoals matrassen te verkopen.
Ondertussen waren de organisatoren in de cadeauwinkel van het onlangs geopende National September 11 Memorial Museum duidelijk alleen maar bezig om het onderhoud van het monument te financieren. Maar de ogenschijnlijk ongevoelige opname van spullen zoals koffiemokken en sleutelhangers had de families van de slachtoffers ernstig beledigd.
2Sony dwingt copyright op King's 'I Have A Dream' -rede
Af en toe komt er een toespraak die onze geschiedenis bepaalt. Het adres van Gettysburg is een voorbeeld. Winston Churchill's "we zullen vechten op het strand" is een andere rede. Misschien wel het belangrijkste is de toespraak "I have a dream" van Martin Luther King. Geleverd op 28 augustus 1963, beloofde het een toekomst van gelijkheid, een toekomst van gemeenschappelijke grond tussen rassen, een toekomst die openstaat voor iedereen. Sony reageerde door iedereen te vervolgen die het gebruikt.
Na zijn dood in 1968 viel het auteursrecht op King's werken onder zijn familie. Ze werden ongelooflijk procedureel en daagden iedereen uit die zijn woorden herdrukt zonder hun toestemming. Dit zou al erg genoeg zijn, maar in 2009 sloten ze een contract met EMI Publishing (onderdeel van Sony) over het copyright van de speech 'I have a dream'. De manier waarop EMI en de familie van koning de toespraak hebben misbruikt, is legendarisch. Sympathieke documentaires over het burgerrechten tijdperk werden de toestemming om het te gebruiken geweigerd, terwijl het Franse bedrijf Alcatel toestemming kreeg om King's woorden te gebruiken om reclame te maken voor hun internetdienst.
Dankzij de rechtszaken van EMI is het nu bijna onmogelijk om de hele speech online te vinden. Als je het volledig wilt horen, moet je $ 20 betalen. Zoals een van Konings medewerkers vertelde 60 minuten in 2001, "probeerde [King] zijn hele leven om ideeën gratis te communiceren. Communiceren, niet verkopen. "
1Franklin Mint vervolgt prinses Diana's liefde voor smakeloze redenen
In tegenstelling tot de meesten op onze lijst, kregen verkopers Franklin Mint nooit toestemming om de nalatenschap van prinses Diana uit te voeren. Dat viel op het Princess Diana Memorial Fund, een liefdadigheidsinstelling opgericht na haar dood in 1997 om haar goede werk over de hele wereld voort te zetten. Hoewel het fonds de rechten bezat op alles wat met Diana te maken had, probeerde Franklin Mint toch zonder Diana Diana poppen te verkopen en ervan te profiteren. Het fonds reageerde door hen te vervolgen. Op dat moment werd de realiteit gek.
Volgens een technische uitleg van de Californische wet was het fonds niet in staat om Franklin Mint ervan te weerhouden de poppen te maken. Franklin Mint heeft vervolgens het goede doel getrotseerd voor kwaadwillige vervolging. Uiteindelijk werd het fonds gedwongen om buitengerechtelijk te betalen voor £ 13,5 miljoen.
Voor de duidelijkheid, Franklin Mint had geen recht meer op Diana's imago dan jij. Ze waren door het fonds uitdrukkelijk verboden om poppen van haar te verkopen voor winst. Toch sloten ze op een of andere manier niet alleen het recht op om producten met Diana-thema te verkopen, maar vernietigden ze ook de liefdadigheidsinstelling die oorspronkelijk die rechten bezat. Het liefdadigheidswerk van het fonds werd zwaar beschadigd door de rechtszaak en het beïnvloedde het werk van 127 projecten over de hele wereld, en zo kon Franklin Mint het meest plakkerige afval in heel Amerika blijven produceren.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.