10 ongelooflijke subculturen uit de hele wereld

Het is echt interessant om te zien hoe onze samenlevingen zijn veranderd en vormgegeven door historische gebeurtenissen en culturele verschijnselen. Wat echter echt fascinerend is, zijn de subculturen die de mainstream trotseren in de hoop hun eigen kleine identiteitsgevoel en cultuur te creëren. Hoe ze deze identiteit creëren, is geheel aan hen, maar of ze dat nu doen via rare modeverklaringen, bizarre auto's, vreemde voorwerpen en hobby's, of simpelweg door zich te verzetten tegen de wet, je kunt niet ontkennen dat eigenschappen als deze in wezen zijn maak ons ​​tenslotte menselijk.

10 Tokyo Rockabillies

Ooit afgevraagd waarom bepaalde subculturen uit het verleden eenvoudigweg van het gezicht van de planeet lijken te zijn afgevallen? Neem de opstandige en iconische rockabillies en de Greasers van de jaren '50 bijvoorbeeld. Ze zijn zeker geen mainstream meer. Dus waar zijn ze nu? Welnu, sommige subculturen ervaren van tijd tot tijd een soort opwekking, en je zou blij zijn te weten dat de rockabilly-subcultuur nog steeds springlevend is in Japan.

Sterker nog, een van de grootste rockabilly-scènes van vandaag bevindt zich in Yoyogi Park, en hier hangen de Tokyo Rockabillies rond. Denk aan lederen bikerjacks, soepele zwaartekracht tartende quiffs en pompadours, en natuurlijk rock-en-roll muziek. Het begeleiden van deze in leer gehulde rebellen is het moderne equivalent van Vetroze dames, jurken met een sportpatroon en een spijkerbroek in de jaren vijftig. Wie zei dat rock and roll dood was?

9 Mexicaanse puntschoenen

Foto credit: obedms

Ooit de plotse drang gevoeld om eruit te zien als een nar uit de middeleeuwen? Voor het geval je dat doet, kun je maar beter even naar de Mexicaanse stad Matehuala gaan. Hier is de vreemde modetrend van het dragen van lange, puntige schoenen ontstaan ​​naast de populariteit van tribale muziek. De reden achter het bestaan ​​en de wijdverspreide populariteit van deze subcultuur is de muziek zelf, die een unieke mix is ​​van pre-Spaanse en Afrikaanse klanken met Cumbia baslijnen. In eerste instantie zouden mensen op reguliere puntschoenen naar de dansvloeren komen, maar na verloop van tijd concurreerden nabijgelegen steden en dorpen met elkaar om te zien wie met de puntigste schoen van allemaal kon komen.

Mensen zouden hun eigen laarzen aanpassen, en met het verstrijken van de tijd werden de schoenen puntiger en puntiger totdat het geheel uit de hand liep. Blijkbaar lopen er mensen rond in schoenen die 1,5 meter lang zijn. Tegenwoordig zijn er overal in de regio dance-crews verschenen, elk met hun eigen aangepaste puntschoenen en -dansen. Al met al is dit niet de eerste subcultuur die wordt geboren uit de invloeden van muziek, maar één ding is zeker - het zal zeker niet de laatste zijn.

8 Gyaru

Het valt niet te ontkennen dat het fenomeen globalisering de waarden en normen van vele culturen over de hele wereld heeft veranderd. Hoewel dit zeker voordelen heeft, helaas leidt dit ook tot verlies van culturele diversiteit en identiteit. Kijk bijvoorbeeld naar Japan. Hier bestaat een subcultuur van meisjes en jonge vrouwen die - net als de rest van de wereld - geobsedeerd zijn door het proberen te bereiken van de onbereikbare niveaus van schoonheid die de media hen oplegt.

Dus als vrouwen over de hele wereld dit doen, wat maakt deze meisjes dan zo speciaal? Ook bekend als Gyaru (een Japanse vertaling van "gal"), heeft deze subcultuur van vrouwen zich tot het uiterste ingespannen om hun beeld van "ideale schoonheid" te bereiken. Gyaru moet een bepaalde stijl van mode, haarstijlen en make-up volgen, maar sommige functies zijn bijna altijd constant, zoals grote ogen, korte rokjes en enorme hakken.

Ook, net als andere subculturen, kan Gyaru worden onderverdeeld in een aantal kleinere subculturen. Misschien wel het wildste van het lot waren de Yamanba (een subtrend van Ganguro, wat 'zwart gezicht' betekent), die letterlijk hun huid tot een knapperige huid verven, hun haarblonde kleurden en grote cirkels witte oogschaduw droegen, allemaal in combinatie met haarextensies en neon lichte kleding. Echter, blijkbaar het Jersey Shore de blik is uit, zoals tegenwoordig Gyaru geneigd is om te gaan voor een wittere huid, gekleurde contactlenzen en een vrouwelijker "schoolmeisje" uiterlijk. Wat de nieuwste trend ook is, één ding is zeker: de Japanners zijn geen vreemden voor gek.

7 Scraper Bikers

Foto credit: George Kelly

Subculturen vormen zich vaak rond een bepaald gebied, maar dankzij internet kunnen ze zich tegenwoordig letterlijk verspreiden als een lopend vuurtje. Dit is precies wat er gebeurde met de subcultuur van Scraper Biker, die veel populariteit kreeg nadat de video 'Trunk Boiz' de term bedacht en op YouTube viral ging.

Hoewel sommige subculturen geobsedeerd zijn door het aanpassen van auto's en vrachtwagens, gaat het bij deze jongens allemaal om moderen en personaliseren van fietsen. Schraperfietsen komen oorspronkelijk uit de San Francisco Bay Area (Oakland, specifiek), en ze worden meestal gespoten met een goede hoeveelheid aluminiumfolie die voor een goede dosis wordt ingegooid. Kortom, het idee is om te proberen en repliceren (op een laag budget) de beruchte "schraper auto's", die werden aangepast Amerikaanse gezinsauto's uitgerust met aftermarket velgen.

Natuurlijk zijn ze misschien niet zo groots of zo duur als hun tegenhangers van schraperwagens, maar het valt niet te ontkennen dat ze net zo opvallend en kleurrijk zijn.

6 Elvis Presley rebelleert

Wat komt gewoonlijk in je op wanneer men Zwitserland vermeldt? Heerlijke chocolade, dure horloges en legermessen? Misschien een Zwitserse bankrekening? Nou, wat dacht je van een rebelse jeugd-subcultuur geobsedeerd door James Dean, Marlon Brando en Elvis Presley? Betreed de rebellen van Elvis Presley.

De jaren '50 staan ​​bekend om de geboorte van een nieuwe leeftijdsgroep. Niet langer waren er alleen kinderen en volwassenen omdat de tienercultuur was geboren.Terwijl tieners over de hele wereld begonnen te rebelleren tegen de normen van de samenleving, gingen de Elvis Presley-rebellen nog een stap verder. Deze rebellen werden eind jaren vijftig ontdekt door een in Zürich gevestigde erotische fotograaf voor homobladen genaamd Karlheinz Weinberger. Aanvankelijk volgde hij hen alleen maar rond, maar uiteindelijk verdiende hij hun vertrouwen en begon hun manier van leven te documenteren. Wat hij ontdekte, was een vrij unieke mix van Amerikaanse rock-'n-roll-cultuur, gekruid met een beetje individualisme. En we bedoelen echt individualisme; deze met denim beklede jongens hadden schandalige jassen en spijkerbroeken op maat gemaakt met schroeven, hoefijzers, spijkers, gigantische Elvis gespen en al het andere dat hun fantasie kon hebben gekropen.

Wat echt interessant is, is dat na het bekijken van enkele foto's van deze rebellen, hun doel steeds duidelijker wordt. Deze subcultuur wilde een eigen identiteit, maar ook de traditionele ideeën die hun ouders en de Zwitserse autoriteiten hadden opgelegd. Ze toonden deze uitdagendheid door een van de eerste modeverklaringen te maken, wat een praktijk is die nog steeds aan de gang is.

5 teddymeisjes

De Teddy Boys (ook bekend als Teds) waren een rebellen subcultuur die rondzwierf door de straten van Engeland in de jaren vijftig op zoek naar problemen. Ze hebben veel invloed gehad van zowel het Edwardiaanse tijdperk als Amerikaanse rock-'n-roll, omdat ze op maat gemaakte jacks, vette quiffs en schoenen op basis van crêpe droegen, bekend als 'creepers'. Toen ze geen ruckus veroorzaakten, deze gentleman- zoals Teds zou dan naar de bioscoop gaan, dansen en concerten bijwonen en tijdschriften en vinyl verzamelen. Maar wist je dat de subcultuur van Teddy Boy een eigen subcultuur had? Zeg hallo tegen de Teddy Girls.

Slechts een handvol foto's blijven van de Teddy Girls, die in 1955 werden vastgelegd door de freelance fotograaf Ken Russell (die later in zijn leven een succesvolle regisseur zou worden). In die tijd leken de Teddy Boys alle media-aandacht te krijgen, dus Russell slaagde erin zijn foto's in een klein tijdschrift te publiceren. Daarna zou zijn werk voor een halve eeuw grotendeels ongezien blijven, totdat de foto's in 2005 werden herontdekt. ​​Zo werden de Teddy Girls samen met de foto's herontdekt.

Maar wie waren precies deze Teddy Girls? Om een ​​beetje perspectief te krijgen, moet je een idee krijgen van hun sociale situatie. De Tweede Wereldoorlog was net afgelopen en Europa begon langzaam weer zichzelf te herbouwen en het normale leven te herstellen. Dus, net als hun mannelijke tegenhangers, moesten de Teddy Girls moeilijk zijn omdat ze de laatste jaren van de rantsoenering moesten doorstaan ​​die duurde tot 1954. Deze tieners uit de werkende klasse keerden zich naar de mode om een ​​statement te maken, wat de generatie van hun ouders choqueerde.

Ondanks hun keurige stijl kregen de Teds onmiddellijk een slechte reputatie door de media, die generaliseerden dat de Teds betrokken waren bij vandalisme, racisme, geweld, rellen en kleine misdaden in heel Groot-Brittannië. Hoewel de kranten in die tijd zeker een beetje overdreven waren (niet alle Teds liepen op de donkerdere paden in het leven), zou de hedendaagse samenleving iets van de Teds kunnen leren. Ze kleedden zich tenminste beter aan dan de tieners van nu.

4 Decotora

Het is geen geheim dat de Japanners van hun auto houden. Van de zindelijkheidsscène tot het modificeren van klassieke sportwagens, het Japanse heeft het allemaal gedaan. Er is echter een groep Japanse enthousiastelingen die alle andere auto-modders te schande zetten. Bekend als de Decotora (vertaling: vrachtwagens versierd met verluchtingen), deze jongens hebben hun trucks letterlijk in bewegende kunstwerken veranderd, zij het met een duizelingwekkende hoeveelheid neon die er gewoon in gegooid is.

Op zoek naar een Transformer die net uit een arcade in Las Vegas kwam, zouden deze gepimpte ritten in de jaren zeventig eerst door de snelwegen van Japan zijn gegaan, toen de cultfilmserie Trucker werd uitgebracht. Hoewel de oorsprong van de Decotora nog steeds gehuld is in mysterie, is deze subcultuur pas echt begonnen in het laatste decennium, toen allerlei chique en neon aanpassingen op de aftermarket werden geïmporteerd uit de VS.

Dus waarom begonnen Japanse truckers hun trucks te decoreren? Is het allemaal mogelijk gemaakt door de cult-filmserie? Eerlijk gezegd is niemand echt zeker. Sommigen speculeren dat deze subcultuur is ontstaan ​​omdat vrachtwagenchauffeurs de neiging hebben zich eenzaam te voelen in lange truckbanen, dus ze hadden een hobby nodig om de tijd te doden terwijl ze onderweg waren. Tegenwoordig proberen truckers elkaar te overtreffen, waarbij elk vrachtwagenontwerp belachelijker en monumentaler wordt. Hoe bizar en illegaal deze trucks ook lijken, er is een vangst. Aan het einde van de dag moeten deze vrachtwagens op straat legaal en in rijklare staat zijn, wat een hele andere kunst op zich is.

3 Sapeurs

Pop quiz! Kun je modesteden van over de hele wereld noemen? Elk van deze zou doen: New York, Parijs, Londen, Tokio, Los Angeles ... Kinshasa en Brazzaville. Wacht wat? Ja, dat lees je goed - de laatste twee steden liggen in het midden van de Kongo en zijn de thuisbasis voor de onwaarschijnlijkste fashionista-subcultuur ter wereld.

Bekend als de Sapeurs, behoren deze fijne heren tot de dandiest en de best geklede mannen op deze planeet. Met afbrokkelende, door oorlog verscheurde sloppenwijken in een van de armste landen op aarde als achtergrond, slenteren deze mannen rond in designer-double-breasted maatwerk, tweed, zijden zakdoeken en smetteloos schoeisel, terwijl ze roken op hun pijpen en sigaren. Wat raar is, is dat deze mannen geen rijke oliemagnaten zijn of zelfs rijk door de verbeelding. Het zijn gewoon gewone mensen-winkeleigenaars, leraren, taxichauffeurs, postbodes en ze volgen niet alleen een modetrend. Het is bijna als een religie voor hen.Maar waarom kiezen deze arbeidersklasse Sapeurs ervoor om hun zuurverdiende geld aan kleding te spenderen in plaats van een auto, een beter huis of iets praktischer te kopen? De reden kan historisch zijn.

Records van deze dandy-mannen gaan terug tot in de 18e eeuw, toen slaven elegante uniformen moesten dragen om 'in te passen', zodat ze hun meesters beter konden dienen. Nadat de slavenhandel voorgoed was afgeschaft, zouden de bevrijde Afrikanen hun eigen dandystijl gaan creëren. Andere theorieën stellen dat de Sapeurs alleen in vredestijd bestaan ​​(onthoud dat de Congo erg politiek onstabiel is), dus zijn ze een levend teken van betere dingen, zoals stabiliteit en vrede.

2 liftenthousiastelingen

Liften is niet echt iets waar je veel over na hebt gedacht. U springt immers gewoon in en na een paar seconden springt u er weer uit en maakt u uw dag goed.

Nou ja, niet voor iedereen. Het blijkt dat er een eigenzinnige kleine subcultuur is die helemaal is gewijd aan de liefde voor liften. Bekend als Elevator Enthusiasts, deze mensen rijden liften op en neer en registreren hun ervaringen, zodat ze later met andere fans over de hele wereld op internet kunnen worden gedeeld. Je zou kunnen zeggen dat deze subcultuur echt is begonnen dankzij platforms voor het delen van media zoals YouTube, omdat er nu letterlijk duizenden video's zijn die naar de site zijn geüpload. Maar nu voor de brandende vraag van iedereen: wat maakt deze enthousiastelingen zo gepassioneerd over liften? En waarom, van alle dingen, liften?

Blijkbaar willen deze liefhebbers graag de kleine details van de machine bewonderen: knopplaatsing, verlichting, de deuren en de uitzichten. Wat de laatste vraag betreft, het is echt subjectief. Sommige mensen zijn geobsedeerd door oldtimers, terwijl anderen echt van liften houden. Hoewel het misschien niet ieders kopje thee is, moet je deze liftrijcommunities echt bewonderen om te doen waar ze van houden en van houden.

1 Herero

Foto credit: Mosmas

Denk aan de Sapeurs van vroeger? Nou, de Herero lijkt een beetje op de vrouwelijke versie daarvan. Simpel gezegd, deze Namibische stam is eigenlijk de subcultuur die de tijd vergat. Waarom? Om te beginnen kiezen de vrouwen van deze stam ervoor kleding en jurken te dragen die dateren uit de stijl van de Victorianen. De Herero-vrouwen dragen graag lange, kleurrijke jurken met meerdere petticoats, evenals 19e-eeuwse hoornvormige hoeden.

De praktijk werd geïntroduceerd door de vrouwen van Duitse kolonialisten die aan het begin van de 20e eeuw in Namibië aankwamen. Ze boden aan om op het Herero-land te werken en vroegen de Herero-mensen op hun beurt om zich netjes aan te kleden en te bedekken zoals de Duitsers het nodig achten. Aanvankelijk ging alles goed, maar na verloop van tijd werden de Herero-mensen uiteindelijk als slaven gebruikt; later werd hun land geconfisqueerd en weggegeven aan Duitse kolonisten. Uiteindelijk escaleerde dit tot de Herero-Duitse oorlog van 1904, wat resulteerde in het overleven van Herero-mensen die in concentratiekampen belandden en onderworpen werden aan menselijke experimenten.

Herero-gevangenen werden doodgeknokt, verkracht en sommige werden zelfs geïnjecteerd met pokken en tuberculose. Omdat ze hun donkere geschiedenis kennen, is het vreemd dat de Herero er nog steeds voor kiezen om kleding te dragen die hen herinnert aan de wreedheden tegen hun mensen. De optimistische Herero denkt echter anders. Ze zien hun Victoriaanse kleding als een symbool van het overwinnen van de geschiedenis, omdat ze de strijd vertegenwoordigen die hun voorouders onder de Duitse koloniale heerschappij hadden genomen.

Zeker, sommige culturen kiezen ervoor om bepaalde kleding als een fashion statement te dragen, maar wat verbazingwekkend is, is hoeveel onnoemelijke geschiedenis en trots achter een bepaalde manier van aankleden ligt. Ondanks het feit dat de Herero dicht bij uitgeroeid waren, zijn hun kleren een bewijs van de vastberadenheid van hun stam en geven ze daardoor hoop voor de toekomst.