Delen:
10 brandende momenten in de geschiedenis van 'Charlie Hebdo'
Om 11:30 A.M. op 7 januari 2015 beleefde Frankrijk zijn ergste terreuraanval sinds de bombardementen in 1995 op treinen. Gewapende kanonnen bestormden de kantoren van het satirische tijdschrift Charlie Hebdo en vermoordde 12 mensen, inclusief de moslimagent Ahmed Merabet. Op het moment van dit schrijven zijn de volledige feiten nog niet bekend, maar het lijkt waarschijnlijk dat de moordenaars beledigd waren door foto's van Mohammed dat Charlie Hebdo eerder gepubliceerd.
Maar er is meer aan de hand Charlie Hebdo dan simpelweg de profeet van de islam karikatureren. Door de jaren heen hebben ze zowat iedereen benaderd.
Aanbevolen foto credit: Valentina Cala10De dood van De Gaulle
Voordat het werd Charlie Hebdo, Het meest controversiële tijdschrift van Frankrijk stond bekend als L'Hebdo Hara-Kiri. Harakiri had maar één missie: om zo "dom en nors" mogelijk te zijn (hun woorden). Het bereikte dit op spectaculaire wijze in 1970 met de dood van Charles de Gaulle in zijn huis in Colombey.
Acht dagen voordat de Gaulle overleed, was een verwoestend vuur door een nachtclub in Saint-Laurent-du-Pont gegaan. Het dodental was 142 tieners, en veel van de overlevenden hadden ernstige brandwonden die 90 procent van hun lichaam bedekken. Het was een afschuwelijke, onmetelijke tragedie die het jaar in het nieuws zou hebben gedefinieerd als de oudere staatsman van Frankrijk niet snel was overleden. Met zijn overlijden verdween het vuur van de krantenkoppen ... tot Harakiri druk op de kiosken. In het Engels stond op hun omslag: "Tragic Ball At Colombey: 1 Dead" (origineel hierboven getoond).
Het was alsof je een rotje onder het Franse etablissement uittrok. Een woedende regering verbannen Harakiri uit de verkoop, bewerend dat de kop smaakloos en aanstootgevend was. Het was niet de eerste keer dat het tijdschrift de machthebbers boos maakte, en het zou zeker niet de laatste keer zijn.
9Stem Asshole
Wanneer Harakiri zijn deuren voor de laatste keer gesloten, velen dachten dat ze het einde van het offensieve weekblad hadden gezien. Geen geluk. In plaats van uit elkaar te gaan, profiteerden de journalisten en cartoonisten van een maas in de Franse wet en hernamen ze gewoon het tijdschrift. Charlie Hebdo ("Charlie Weekly") had min of meer exact hetzelfde personeel als Harakiri, dezelfde lay-out en dezelfde missie-alleen met de toegevoegde graaf van een naam die nu naar hun grootste controverse verwijst.
Het duurde niet lang voordat een nieuwe controverse in de plaats kwam van het fiasco van De Gaulle. Toen de Franse gemeenteraadsverkiezingen in 1971 ronddraaiden, was er volop anti-gouvernementeel gevoel in de lucht. De nieuw gelanceerde Charlie Hebdo profiteerde hiervan met een cover reading "Votez Con"(" Stem klootzak "). Daaronder voegden de cartoonisten van het papier de woorden "You Do not Have A Choice" toe. Het was een uitspraak die resoneerde met veel ontevreden mensen. Zelfs vandaag labelen Franse graffitikunstenaars hun werken er soms mee. Het is misschien niet het geval in de controverse van De Gaulle, maar het liet zien dat het tijdschrift zijn "domme en nare" slogan niet snel zou opgeven.
8Reken de Mohammed-cartoons van Denemarken opnieuw
Je herkent de naam waarschijnlijk niet Jyllands-Posten, maar misschien herinner je je hun beroemdste probleem. In 2005, de Deense krant liep een reeks van Mohammed cartoons, waaronder een van de profeet met een bom in zijn tulband. De reactie was onmiddellijk en visceraal. Er braken rellen uit. De Deense vlag is verbrand. Dingen werden alleen maar gekker toen het Charlie Hebdo Het team besloot de cartoons in solidariteit te herdrukken.
Het was niet het enige tijdschrift dat deze route nam. In Jordanië had een weekblad ook de cartoons met het onderschrift "Be Reasonable". Om de een of andere reden was het echter Charlie Hebdo dat kreeg de hele aandacht van de pers. De Grote Moskee van Parijs (die de recente aanval heeft veroordeeld) en de Unie van Islamitische Organisaties van Frankrijk hebben het tijdschrift aangeklaagd en de zaak voor de rechter gebracht. Er werd beweerd dat de cartoons racistisch geweld in Frankrijk konden aanwakkeren, een aanklacht met enkele zwaar zware straffen. Het hielp niet dat, rond de tijd dat het proces aan de gang was, 50 islamitische graven werden ontwijd met varkensbloed en hakenkruisen.
uiteindelijk, Charlie Hebdo en het team werd vrijgesproken onder de Franse vrijheid van meningsuiting. Het was de eerste keer dat het grootste deel van de wereld over hen had gehoord, maar het zou niet de laatste keer zijn.
7De antisemitische kolom
Dit is misschien een goed moment om dat te onthouden Charlie Hebdo ging nooit alleen maar om moslims aan te moedigen. De redacteuren zagen zichzelf als overtreders van gelijke kansen, vooral waar het joden en katholieken betrof. Een beroemde cartoon kenmerkte een Joodse Israëlische machine die een Palestijn aan het uitdagen was terwijl hij uitriep: "Neem dat, Goliath!" Maar hoewel de bedoeling altijd satirisch was, leidde het er af en toe toe dat het tijdschrift werd beschuldigd van antisemitisme. Die beschuldigingen waren niet altijd ongegrond.
In 2008 publiceerde het tijdschrift een column van veteraan Sine. Daarin beweerde Sine dat de zoon van de toenmalige president Nicolas Sarkozy zich bekeerde tot het jodendom, zodat hij meer geld kon krijgen, iets dat zowel aanstootgevend als volkomen onnauwkeurig kon zijn. Het geschreeuw dat volgde werd alleen maar erger toen werd ontdekt dat Sine eens had gezegd: "Ik ben een antisemiet, en ik ben niet bang om het toe te geven ... Ik wil dat elke Jood in angst leeft, tenzij hij pro-Palestijns is. Laat ze doodgaan."
Het tijdschrift ontsloeg uiteindelijk Sine en beweerde dat het eraan was gewend zijn columns te publiceren zonder ze te lezen. Maar de controverse is nooit echt vervaagd.
6 Muhammad als redacteur inhuren
Voorafgaand aan de schietpartij, Charlie HebdoHet meest beruchte moment was in 2011. Om de overwinning van een islamitische partij bij de verkiezingen in Tunesië te vieren, produceerde het tijdschrift zijn "Sharia" -uitgifte - vermoedelijk gast-uitgegeven door Mohammed. Niet verwonderlijk, het was ongelooflijk beledigend. De cover bevatte de profeet met een tekstballon die zei: "100 zweepslagen als je niet doodgaat met lachen!" Maar het was wat er gebeurde in de uren voordat het nummer in de kiosken terechtkwam die bij de meeste mensen bleven hangen.
Om 01:00 uur A.M. die ochtend, de kantoren van Charlie Hebdo werden met vuur ingeblazen en tot de grond afgebrand. Uitrusting, tekeningen en persoonlijke bezittingen gingen allemaal in vlammen op. Tegelijkertijd hebben hackers de website onleesbaar gemaakt en angstaanjagende berichten over de dood naar de redactie gestuurd. Hoewel niemand werd gedood, bevatte de aanval nog steeds een duistere boodschap voor de Franse samenleving: terug naar beneden of erger zal komen. In die tijd dachten velen dat dit het einde zou zijn Charlie Hebdo. In plaats daarvan verhoogden ze eenvoudig hun provocatie.
5 Tegenover de vuurbom
Charlie Hebdo's reactie op de firebombing was ontworpen om knoppen in te drukken, en de jongen deed het. Binnen een week nadat de kantoren in brand waren gestoken, stond het tijdschrift weer op de planken, met een van de beroemdste covers van allemaal. Gelegen buiten de verwoeste overblijfselen van zijn voormalige kantoren, beeldde (hierboven afgebeeld) een mannetje af Charlie Hebdo cartoonist en een moslim man delen een gepassioneerde kus. Het bijschrift leest eenvoudig "Love Is Stronger Than Hate."
Zelfs voor een tijdschrift dat routinematig foto's publiceerde van Mohammed en Israëliërs die Palestijnen vermoordden, was dit provocerend. Het papier volgde het met een woedend persoffensief. Redacteur Stephane Charbonnier (beter bekend als "Charb") viel openlijk de "idioot-extremisten" aan die verantwoordelijk waren en zei dat het zijn taak was om hun leven zo moeilijk te maken "als zij de onze". Niet lang daarna zou hij ook zijn beroemde citaat toevoegen , nu veel relevanter na de aanslagen van woensdag:
"Ik heb niet het gevoel dat ik iemand met een pen dood. Ik breng geen levens in gevaar. Wanneer activisten een voorwendsel nodig hebben om hun geweld te rechtvaardigen, vinden ze het altijd. "
4The Catholic Covers
Samen met het jodendom en de islam, Charlie Hebdo had een sterke afkeer van het katholicisme. Misschien is dat te zacht uitgedrukt. In alle opzichten hadden de redacteuren het bijna net zoveel voor de paus als voor Mohammed. Op het hoogtepunt van het misbruikschandaal van de kerk hadden ze een omslag met de afbeelding van paus Benedictus XVI als een groen lijk dat zijn bisschoppen adviseerde over het wegkomen met pedofilie. De zomer nadat paus Franciscus de oude baan van Benedictus overnam, liet een cover-cartoon hem zien gekleed als een slappe drag queen op Rio's Mardi Gras. Een ander toonde een groep bisschoppen die elkaar sodomiseerden.
Dingen als deze zijn belangrijk omdat het laat zien hoe Charlie Hebdo raakte een zenuw met elke groep op aarde. Terwijl we dit hebben geschreven, heeft de Katholieke Liga een verklaring vrijgegeven waarin staat dat Charb het bloedbad en zijn eigen dood "uitlokte" met zijn "walgelijke" cartoons van religieuze figuren. Hoewel de groep de moorden heeft veroordeeld, hebben ze ook een deprimerende disclaimer toegevoegd:
"Als [Charbonnier] niet zo narcistisch was geweest, zou hij nog steeds kunnen leven."
3Het homohuwelijksprobleem
Zelfs op hun meest aanstootgevende, Charlie Hebdo publiceerde nooit alleen cartoons om mensen te storen. Het tijdschrift kwam voort uit een sterk linkse, feministische en standvastig liberale achtergrond. Een van de sterkste principes was gelijke rechten. Dus toen de rechtse katholieken van Frankrijk grote protesten organiseerden tegen de legalisering van het homohuwelijk, reageerde het tijdschrift in natura.
Gepubliceerd in november 2012, de cover van hun "Mariage Homo" -uitgave toonde Jezus en God die elkaar sodomiseerden, terwijl de Heilige Geest, om een eufemisme te verzinnen, de achterkant groot bracht. Er werd ook verwezen naar de uitgesproken homohuwelijk-tegenstander Cardinal Vingt-Trois door een bijschrift op te nemen met de tekst 'Cardinal Vingt-Trois heeft drie vaders'.
De reactie in Frankrijk was niets minder dan apocalyptisch. Katholieken en christenen in alle reeksen kwamen in de armen en tegenstanders van het homohuwelijk waren diep beledigd. Hoewel het homohuwelijk uiteindelijk werd gelegaliseerd, veroorzaakte de dekking nog steeds een blijvende controverse.
2De 'Intouchables 2'
In 2012 werd een van de topkassa's van Frankrijk een film genoemd Intouchables. Het verhaal van een arme zwarte man die verzorger wordt van een verlamde rijke blanke man, het was een uiterst schmaltz fest met minder subtiliteit dan een voorhamer. Het heeft er echter wel een van geïnspireerd Charlie Hebdo's meer controversiële covers. Met een Joodse karikatuur die een moslim in een rolstoel drijft en het onderschrift "Je moet ons niet laten vermaken", was de cartoon ontworpen om een reactie te veroorzaken.
De binnenkant van het nummer was zelfs nog meer provocerend. Riffs over de recente release van Onschuld van moslims, het kenmerkte een filmmaker die scènes van een naakte Mohammed in pornografische poses opnam. De krant beweerde dat deze scènes zeker "de islamitische wereld in lichterlaaie zetten". En dat deden ze.
De dag voordat de uitgifte in de schappen viel, moest Frankrijk twintig buitenlandse buitenposten sluiten, in de veronderstelling dat Franse onderdanen zouden worden aangevallen. De helft van de wereld veroordeelde de cartoons. De Parijse pers heeft het overhoop gehaald Charlie Hebdoonverantwoordelijkheid en recht op vrijheid van meningsuiting, en het tijdschrift kreeg een permanente politiewacht. Helaas zou het niet genoeg zijn om te stoppen met wat er daarna gebeurde.
1De laatste tweet
Dat is passend Charlie HebdoDe laatste tweet voor de aanval zou provocerend zijn. Maar deze was meer dan alleen een uitdaging - het was een echte puzzel, een mysterie dat ten tijde van dit schrijven nog steeds niet was opgelost.
Het bevatte een relatief levensecht beeld van Islamitische staat leider Abu Bakr al-Baghdadi, getekend door een van de cartoonisten die stierven tijdens de aanval, samen met het onderschrift "Beste wensen. Ook voor jou, Al-Baghdadi. "Al-Baghdadi is afgebeeld met de woorden" En vooral een goede gezondheid! "Afgezien van het ontbreken van een duidelijke betekenis, is de tweet ook opmerkelijk vanwege zijn timing. Het lijkt te zijn verschenen seconden voordat de aanval plaatsvond, waarbij sommigen suggereerden dat het mogelijk was gestuurd nadat de schutters het vuur reeds hadden geopend. De BBC heeft zelfs de mogelijkheid gehad dat het account is gehackt, misschien om een bericht te sturen.
Wat de waarheid ook blijkt te zijn, het zal niet zo zijn Charlie Hebdohet laatste brandgevaarlijke moment. Het magazine plant al volgende week een uitdagende oplage van één miljoen exemplaren, terwijl kranten en websites over de hele wereld de afbeeldingen die ze zijn vermoord voor het tekenen hebben herdrukt. Negen van zijn journalisten zijn misschien wel dood, maar zijn werk-offensief zoals het soms is, zullen doorgaan. Want op dit moment, of we het nu met hen eens zijn of niet, we zijn allemaal Charlie.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.