Delen:
10 Creatieve manieren Beroemde mensen hebben hun wraak
Wraak is louterend. Een goed wraakverhaal is ook iets waar veel mensen graag over lezen - we hebben betrekking op de persoon die onrecht is aangedaan en die het heft in eigen handen neemt en recht zoekt.
De waarheid is dat de meeste wraak een dronken vechtpartij en een straatverbod inhoudt. Er zijn echter een paar gedenkwaardige voorbeelden die het vermelden waard zijn.
10Michael Crichton gebruikt de kleine penisregel
Schrijvers hebben altijd graag subtiele en niet-zo-subtiele prikkels opgenomen in hun werken voor mensen die ze niet leuk vinden. Vaak komt dit in de vorm van een verwerpelijk personage - een moordenaar, een lafaard, een verkrachter - die een dun gesluierd exemplaar is van een echt persoon. Dit levert een juridisch probleem op omdat de schrijver kan worden aangeklaagd wegens smaad als de aanklager een duidelijke link in de geest van de lezers tussen hen en de personages kan tonen.
Dat is hoe de "kleine penisregel" werd geboren. Het is een slimme manier voor schrijvers om op sluwe wijze een echte persoon te bespotten, maar beschermt zichzelf ook tegen aantijgingen van smaad. Maak gewoon heel duidelijk dat het personage een hele kleine penis heeft, en je hoeft je geen zorgen te maken over lasterpakken. Mannen willen niet echt als de inspiratie voor zulke personages op de plank gaan staan.
Deze truc is met succes toegepast door schrijvers. In 2004 werd Michael Crichton uitgebracht Staat van angst, die een slechte recensie ontving van criticus Michael Crowley. Toen nam Crichton het op zich om een personage te creëren in zijn nieuwe roman, volgende, genaamd Mick Crowley, een kinderverkrachter met een heel kleine penis. Naast de voor de hand liggende gelijkenis tussen namen, zijn zowel het personage als de criticus afgestudeerden van Yale en politieke journalisten in Washington.
9Judd Apatow draait Gekken en nerds Cast in Superstars
Judd Apatow heeft gewerkt aan enkele van de meest succesvolle komedies van het afgelopen decennium, zoals anchorman, Opgejaagd, Super slecht, De 40-jarige Maagd, en nog veel meer. Maar daarvoor maakte hij een klein programma genaamd Gekken en nerds. De show heeft nog steeds een cultstatus, maar het heeft nooit sterke ratings gehad, en daarom heeft NBC het na 12 afleveringen geannuleerd.
Het probleem dat Apatow het meeste dwarszat, was de beschuldiging dat hij de verkeerde mensen had geworpen. Hij wilde de NBC-leidinggevenden bewijzen dat ze ongelijk hadden en hij had gelijk. Dus toen hij doorging naar succes in Hollywood en films maakte waarvan hij wist dat het hits zou zijn, bleef hij bij de crew Gekken en nerds.
Gedurende het grootste deel van zijn carrière is Apatow blijven samenwerken met dezelfde acteurs, schrijvers en regisseurs, vastbesloten om ze in succesverhalen te veranderen. En door naar enkele van de betrokken mensen in die show te kijken, lijkt het erop dat hij dat heeft gedaan: Seth Rogen, Jason Segel, Paul Feig, James Franco en Jason Schwartzman.
8Lord Byron brengt een beer naar het college
Lord Byron was een van de meest succesvolle dichters aller tijden. Hij maakte een fortuin van zijn werk en was niet bang om het uit te geven, al snel ontwikkelde hij een reputatie als een man van overmaat en iemand die er niet van hield om "Nee" te worden verteld.
Byron was ook een enorme dierenvriend. Heel zijn leven bewaarde hij exotische huisdieren zoals apen, vossen, pauwen, krokodillen, dassen, ganzen en geiten, evenals talrijke honden en paarden. Van hen allemaal, was zijn favoriet een geliefde hond uit Newfoundland, genaamd Boatswain, die nu een gigantisch marmeren monument heeft bij de abdij van Newstead naast die van Byron. Het staat geschreven met "Epitaph to a Dog", een van de meest succesvolle werken van Byron (die hij eigenlijk niet schreef).
Natuurlijk, toen Byron naar het Cambridge Trinity College ging, wilde hij een hond meenemen als metgezel. Helaas was dit niet mogelijk omdat de regels expliciet "geen honden toegestaan" vermeldden. De statuten konden echter geen melding maken van andere dieren. Dus Lord Byron bracht in plaats daarvan een beer mee.
Kennelijk wilde de universiteit de beer niet houden, maar ze hadden geen legaal verhaal. De beer mocht op de campus blijven gedurende de gehele duur van het verblijf van Byron.
7 Peter James maakt meerdere personages voor Revenge
Crime-schrijver Peter James heeft er een gewoonte van gemaakt karakters te maken op basis van mensen die hem hebben geïrriteerd. Hij zorgt er ook voor om ze een grimmig lot te geven. Eén criticus zei iets slechts aan hem. Haar karakter kwam op een plaat in zijn volgende boek terecht, waar James, naar eigen zeggen, 'met veel plezier haar dissectie' genoot.
Toen dat nodig was, maakte Peter James ook gebruik van de "kleine penisregel" om wraak te nemen op zijn medeschrijver Martin Amis. Na een bijzonder onaangename uitwisseling tussen de twee, ging James op Twitter om zijn frustratie te ventileren, bewerend dat zijn volgende boek een personage met een hele kleine penis zou bevatten. Het resultaat was Amis Smallbone, een personage met een penis zo klein dat een prostituee erom lacht en het vergelijkt met een "stompe pen".
Bij een andere gelegenheid gebruikte James als inspiratie een lezer die de grenzen tussen toegewijde fan en stalker vervaagde. Ze verscheen bij al zijn evenementen en stuurde hem persoonlijk een e-mail als ze dat niet kon. Uiteindelijk, bij het ondertekenen van een boek, vergat James haar naam en dit zorgde ervoor dat de vrouw woedend stormde en stuurde hem vervolgens een tirade van 10.000 woorden. Dit was zo verontrustend dat hij de autoriteiten erbij betrokken had. Ze werd de basis voor een personage - een gekke fan die een beroemde actrice stalkt en vermoordt.
6Jonathan Swift Creëert Alter Ego To Prank Astrologer
Terug aan het begin van de 18e eeuw was John Partridge een van de meest succesvolle astrologen in de wereld. Hij was auteur van veel populaire almanakken, maar hij wist onbewust ook een vijand van schrijver Jonathan Swift, die Partridge niet leuk vond vanwege zijn aanvallen tegen de kerk. Tegelijkertijd was Swift een bekende grappenmaker.In februari 1708 ging hij aan de slag met een wraakplan dat pas een paar maanden later zou worden opgelost.
Hij creëerde de persona van Isaac Bickerstaff, een andere astroloog die vanuit het niets zijn eigen almanak publiceerde. Het had allerlei typische beweringen, maar onder hen was een zeer ongebruikelijke voorspelling: op 29 maart, rond 23:00 uur, stierf John Partridge aan koorts. Patrijs reageerde, Bickerstaff verwerpend als een amateur en een charlatan.
Deze rivaliteit trok de aandacht van het publiek. Mensen telden de dagen af, vroegen zich af wie er op 29 maart zou blijken te zijn. Snel was hierop voorbereid en op die dag publiceerde hij een brochure waarin stond dat Partridge was overleden. Veel mensen geloofden dat dit waar was en Partridge moest een brief publiceren om iedereen ervan te verzekeren dat hij nog leefde. Een paar decennia later zou Ben Franklin geïnspireerd zijn om dezelfde grief te gebruiken voor een rivaliserende schrijver.
Uiteindelijk maakte Swift zelf een einde aan de hoax door een andere publicatie met de titel Een rechtvaardiging van Isaac Bickerstaff. Maar toch, de bekendheid van de hoax achtervolgde Partridge voor de rest van zijn leven.
5Mark Twains versteende man
Voordat er Mark Twain was, de beroemde schrijver, was er Samuel Clemens, een nieuwe medewerker bij de Territoriale onderneming krant. Hoewel hij jong was, had Twain al een talent om grappen uit te halen en zelfs mensen tegen te komen die hem irriteerden. In dit geval was het de nieuwe gerechtigheid van de vrede voor Humboldt County, rechter Sowell, die Twain als een pompeuze dwaas beschouwde.
Tegelijkertijd was Twain ook geïrriteerd met alle verhalen over verstening die aanwezig waren in elke krant - verhalen over perfect bewaard gebleven menselijke lichamen. Hij besloot twee vliegen in één klap te doden en zijn eigen verhaal te schrijven over de ontdekking van een versteende man in de bergen bij Gravelly Ford. Twain gaf een gedetailleerde beschrijving van het wezen en zorgde ervoor dat hij vermeldde dat Judge Sowell de baas was over het lichaam.
Twain zag zijn werk puur als satire, maar niemand anders deed het. Het verhaal werd snel opnieuw gepubliceerd in kranten in het hele land. Na een paar maanden verscheen het zelfs in een Londense publicatie. Twain deed geen moeite om zijn wandaden te verbergen en was eigenlijk best tevreden met het resultaat. Volgens hem stuurde hij alle kranten waarin de versteende man naar Sowell werd verwezen om hem te verraden. De rechter ontving dagelijks ongeveer een halve pot kranten, die hij uiteindelijk in zijn achtertuin begroef.
4 Generale Meigs verandert het huis van Robert E. Lee op een begraafplaats
Montgomery Cunningham Meigs is niet een van de eerste namen in verband met de Amerikaanse Burgeroorlog, maar hij was in die tijd kwartiermeester-generaal van het Amerikaanse leger. Meer dan dat, echter, was hij een niet-aflatende patriot die iedereen die aan de zijde van de Confederatie koos een verrader van de natie beschouwde. In zijn geest verdiende misschien niemand die titel meer dan de commandant van het zuidelijke leger, Robert E. Lee. Meigs had eerder gediend onder Lee, maar hij dacht nu dat alleen een doodvonnis passend voor hem was en de Zuidelijke President Jefferson Davis.
Hoewel dat niet gebeurde, had Meigs nog een gelegenheid om wraak te nemen op zijn voormalige bevelhebber. Tijdens de oorlog zorgden toenemend aantal slachtoffers voor een nieuwe militaire begraafplaats. Meigs liet zijn mannen het gebied verkennen om de beste plek te vinden, en die plek was het voormalige huis van Lee. Het behoorde eigenlijk toe aan zijn vrouw, een afstammeling van Martha Washington. De naam van het landgoed was Arlington House.
Meigs verspilde geen tijd om Lee's geliefde huis in een kerkhof te veranderen met de uitdrukkelijke bedoeling om het onbewoonbaar te maken mocht de lees ooit het terug krijgen. Dit huis werd de Arlington National Cemetery, de beroemde begraafplaats van 624 acre die gereserveerd is voor militair personeel en hun gezinnen. Meigs zelf werd hier begraven samen met zijn vader, vrouw en zoon.
3Friz Freleng en Chuck Jones's Cartoon Classics
Het is mogelijk dat je nog nooit van Friz Freleng of Chuck Jones gehoord hebt, maar je bent zeker bekend met hun werk. Ze waren animators voor Warner Brothers en hielpen bij het maken van iconische personages als Bugs Bunny, Porky Pig, Daffy Duck en nog veel meer. Ze zijn ook verantwoordelijk voor het maken van enkele van de meest succesvolle cartoons die de studio ooit heeft gemaakt, en veel ervan werden gedaan om één producer te misleiden.
Die producer was Eddie Selzer, hoofd van Warner Brothers Cartoons van 1944 tot 1957. De eerste keer dat hij echt botste met de animators was in 1947. Sylvester the Cat was een nieuw personage dat Freleng wilde combineren met een andere nieuwkomer - Tweety. Selzer wilde echter dat Sylvester gepaard ging met een specht, omdat spechten blijkbaar grappiger zijn. Freleng moest dreigen te stoppen om Selzer te laten verslappen. Het resultaat was niet alleen een van de populairste combinaties van de studio, maar ook Tweetie Pie, een cartoon die Warner zijn eerste Oscar voor Beste Animatieve Korte Film won.
Al snel begonnen de animators gewoon precies het tegenovergestelde te doen van wat Selzer zei. Zoals Chuck Jones het zei, was het oordeel van Selzer 'onberispelijk. Hij heeft nooit gelijk gehad. 'Een andere beslissing die hij nam was dat een Franstalig stinkdier niet grappig zou zijn. Het resultaat: Pepe Le Pew in 1950's Voor geur-imental redenen en een tweede Oscar. Selzer ging graag het podium op om beide Oscars te ontvangen, natuurlijk.
2Dante Alighieri veroordeelt de paus tot de hel
Paus Bonifatius VIII zal niet snel iemand's 10 beste pausenlijst maken. Hij greep de macht toen twee facties, de Welfen en de Ghibellijnen, ruzie maakten over het ondersteunen van de paus of de Heilige Romeinse keizer. De Welfen werden verder verdeeld tussen zwart-witte facties op basis van verschillende ideologieën.De Black Guelphs, die de macht van de paus volledig steunden, wonnen uiteindelijk, en Boniface VIII begon spoedig wraak te nemen tegen de White Guelphs.
Een van de meest prominente White Guelphs was Dante Alighieri, die uiteindelijk verbannen werd uit zijn geboorteland Florence. Dante verachtte de paus volledig, maar deze ballingschap stond hem wel veel vrije tijd toe. Hij besteedde het aan het creëren van het beroemdste Italiaanse literaire werk in de geschiedenis-De goddelijke komedie. Het epische gedicht detail Dante's reist door het vagevuur en de hemel, maar het is meestal herinnerd voor hel, de afbeelding van de negen cirkels van de hel.
Dante nam wraak op Boniface door hem in de hel te plaatsen. Specifiek, hij wordt gevonden in de achtste cirkel van de hel, schuldig aan simony, wat de daad is van het verkopen van kerkelijke rollen en ambten. Boniface leefde nog toen Dante schreef De goddelijke komedie, maar de dichter kwam om dit kleine detail heen door alleen de uiteindelijke verdoemenis van Boniface te voorspellen.
De wraak werd groter en groter dan Dante misschien had bedoeld. Tegenwoordig staat Boniface beter bekend om zijn gedichten dan om wat hij ooit als paus heeft gedaan.
1Peter I Makes His Dead Lover Queen
Dit is een verhaal over verboden liefde dat waait Romeo en Julia uit het water. Het vindt plaats in het 14e-eeuwse Portugal tussen prins Peter I en de prachtige aristocraat Ines de Castro. Peter was al getrouwd door zijn vader, koning Afonso IV, met Constanza, de dochter van een machtige bondgenoot. Toch hield dit hem en Ines niet tegen om door te gaan met een verzengende liefdesrelatie.
Iedereen tolereerde deze relatie tot de dood van Constanza in 1345. De koning verbood, gezien politieke repercussies, Petrus om Ines te zien, maar de zoon was ongehoorzaam. Na verloop van tijd zag de koning geen andere optie - hij beval de moord op Ines. Drie mannen arresteerden haar in het Santa Clara-a-Velha-klooster en voerden het vonnis uit.
Peter kwam in opstand tegen zijn vader maar was veel te groot en werd binnen een jaar verslagen. Hij koos vervolgens een andere benadering en veinsde volledige vergeving. Hij was eigenlijk gewoon zijn tijd afwachtend. Na nog een jaar stierf Afonso en Peter werd de koning van Portugal.
Hij zocht wraak tegen de mannen die Ines hadden vermoord. Een van hen wist te ontsnappen, maar Peter executeerde de andere twee door hun harten uit hun kisten te rukken.
De koning beweerde vervolgens dat hij Ines in het geheim had getrouwd en postuum de koningin-gemalin van Portugal noemde. Haar lichaam werd verplaatst naar een weelderig mausoleum in het paleis.
Een apocriefe toevoeging aan het verhaal zegt dat Petrus haar lijk op de troon had gezet en elke hoveling haar hand liet kussen.