9 controversiële slagvelden van de toekomst

Ondanks dat ze honderdduizenden jaren hebben moeten oefenen, zijn mensen nog steeds niet erg goed in het omgaan met elkaar. Vandaar zaken als de strijd voor burgerrechten, of vrouwelijke emancipatie, of een van de andere zillion sociale grasoorlogen die we graag willen starten. Maar het is niet alleen ons verleden dat gevuld is met wrede strijd om mensenrechten en de richting van onze cultuur: alle tekenen wijzen erop dat de toekomst net zo gepolariseerd is. Hier zijn negen sociale en politieke gevechten die mogelijk de 21e eeuw gaan bepalen.

9Rich versus slecht

Het is geen geheim dat onze samenleving steeds ongelijker wordt. Volgens Forbes zijn de 400 rijkste Amerikanen op dit moment hetzelfde waard als de onderste 150 miljoen samen, waarbij de VS grotere inkomensongelijkheid lijdt dan Jemen, Pakistan, Ivoorkust of zelfs Ethiopië. Deze trend vertoont momenteel geen tekenen van omkering, wat erop duidt dat het ons inderdaad naar een heel donkere plaats zou kunnen brengen.

Een recente Pew-studie onthulde dat 66 procent van de Amerikanen denkt dat er 'sterke' of 'zeer sterke' conflicten zijn tussen arm en rijk. Dat is meer dan geloven dat er een sterk conflict is tussen zwart en blank, christendom en islam, of zelfs links en rechts. Als de New York Times opgemerkt, is de stijgende inkomenskloof gemakkelijk de grootste bron van spanning in de moderne VS, en die ontevredenheid kan op elk moment overgaan in iets gemener. De toekomst van de Amerikaanse samenleving kan er een zijn van ondergeschikte en gevangen zittende arbeiders die gewelddadig uithollen tegen de rijken. Op dit moment lijken de basisvoorwaarden (stijgende welvaart voor een elite, dalende levensstandaard voor iedereen anders, een perceptie van oneerlijkheid) zorgwekkend vergelijkbaar met die voor enkele forse historische revoluties. Zullen we een modern "schrikbewind" zien in de straten van de VS? Waarschijnlijk niet, maar als deze ongelijkheidsbubbel niet snel barst, is er geen voorspelling wat er zou kunnen gebeuren.

8De internet kloof

Tenzij een genante video van u onlangs viraal is gegaan, kunnen de meesten van ons het waarschijnlijk eens zijn dat internet een goede zaak is. Het bevordert de verbinding, zorgt voor een flexibeler, op afstand werkend personeel en is direct gekoppeld aan economische groei. Deze bonussen zijn echter alleen van toepassing als u toegang hebt. En op dit moment zijn er miljoenen mensen over de hele wereld die achterblijven.

Alleen al in Amerika schat men dat 100 miljoen mensen geen internettoegang op internet hebben. Dit gebrek aan connectiviteit veroorzaakt al problemen waar we twintig jaar geleden nog niet van hadden kunnen dromen - kinderen die op de middelbare school achterop raken of volwassenen die niet in staat zijn om een ​​baan aan te vragen. Op mondiaal niveau wordt het nog erger: ongeveer 200 miljoen minder vrouwen wereldwijd hebben toegang tot internet dan mannen, waardoor ze een ernstig economisch nadeel ondervinden. Aangezien internet steeds essentiëler wordt voor alles, van een bedrijf runnen tot het vinden van een baan of huiswerk maken, zullen deze nadelen steeds slechter worden, totdat we de mensen zonder laptop uit de moderne samenleving effectief uitsluiten. De zaken zijn zo zorgwekkend geworden dat de VN de toegang tot internet een mensenrecht hebben verklaard, maar of dit meer mensen online zal brengen, weten we niet echt.

7 Werknemers versus robots

Het klinkt als de plot van een lui science fictionverhaal: een wereld waar robots al het werk doen, maar alle behalve de rijksten worden in een permanente staat van armoede en werkloosheid gehouden. Helaas kan deze sombere gang van zaken binnenkort onze toekomst worden. Op dit moment worden we steeds beter in het bouwen van machines, waarbij sommige autoriteiten beweren dat we in iets meer dan een decennium een ​​AI-doorbraak zullen bereiken. Wanneer dat gebeurt, gaan we een periode van zorgwekkende onzekerheid in.

Kijk, als we robots kunnen bouwen die elke taak beter kunnen dan een mens, dan worden plotseling menselijke werkers nutteloos. Als je je hele leven getraind bent om chirurg te worden, alleen voor een robot die gebouwd is die beter is in je operatie dan je ooit zult zijn, zullen je kansen op werk sneller verdwijnen dan je "breadline" zou kunnen zeggen. Zoals de economie op dit moment werkt, zullen de elites niet al te blij zijn met het idee om de werklozen voor de eeuwigheid te ondersteunen, zelfs als er letterlijk geen werk voor hen is. In een dergelijk scenario zou volksverachting bijna zeker gericht zijn op de robots zelf, waardoor het soort scènes ontstaat dat het laatst is gezien in de geanimeerde Matrix prequels. Maar dit is niet het enige probleem dat onze robotachtige toekomst zou kunnen brengen.

6Robot racisme

Tekens die robots vrezen of wantrouwen zijn een gemeenschappelijke valuta in science fiction en verschijnen overal in Doctor who naar Ik robot. Maar terwijl we al tientallen jaren fantaseren over een sociale oorlog tussen mensen en machines, kan de realiteit van ons robotvooroordeel aanzienlijk vreemder blijken te zijn.

In een studie van vorig jaar werden 78 Duitse studenten uitgenodigd om een ​​nieuwe robot te beoordelen die zou zijn ontworpen voor massaproductie. De helft van de groep kreeg te horen dat de robot in Duitsland werd vervaardigd en een Duitse naam had, de andere helft dat het in Turkije werd gebouwd, met een Turkse naam. Deelnemers werden vervolgens gevraagd om de robot te beoordelen in categorieën zoals intelligentie, persoonlijkheid en hun verlangen om ermee te leven.

Ongelooflijk, de studenten toonden allemaal een enorme voorkeur voor de "Duitse" robot, zelfs zo ver dat ze de menselijke eigenschappen toeschrijven. De "Turkse" robot daarentegen werd met iets van achterdocht bekeken, ondanks dat het precies dezelfde machine was. De indicatie is dat zelfs de identieke robots die we uiteindelijk bouwen misschien niet vrij zijn van raciale vooroordelen, wat suggereert dat de praktijk van het kiezen van een robot op een dag beladen kan zijn met allerlei complexe spanningen die niet-toekomstige mensen niet kunnen verwachten begrijpen.

5Emissions

Op dit moment CO₂ maakt gehakt van onze atmosfeer. Terwijl we doorgaan met het scheten van gigantische wolken van schadelijk gas de lucht in, lijkt een soort klimaatapocalyps steeds waarschijnlijker. Als gevolg hiervan is de internationale gemeenschap al jaren op zoek naar uitstootvermindering, maar ze blijven hetzelfde oude probleem tegenkomen: China.

Het probleem is dat we in het Westen allemaal fossiele brandstoffen hebben verbrand tijdens onze reis naar volwassen economieën. Dus wanneer we proberen een ontwikkelingsland (zoals China) ervan te weerhouden emissies te verspreiden zoals er geen morgen is, dan zien we er nogal hypocriet uit. De ontwikkelingslanden erkennen dit vaak en reageren door voorgestelde CO te verwerpen₂ caps. Dit zorgt al voor enkele zorgwekkende internationale spanningen. Afgezien van het bepalen van het precedent van onbeperkte emissies voor toekomstige ontwikkelingslanden, maakt het ook dat politici die voor de dop wachten een beetje dom lijken. En dat is zorgwekkend, omdat de laatste rapporten aantonen dat ontwikkelingslanden met een ontkoppelde economie 127 procent meer CO zullen verpompen₂ in de atmosfeer tegen 2040 dan hun ontwikkelde tegenhangers. Dus onze keuze zal op een dag zijn om emissies een toekomstig diplomatiek slagveld te maken, of gewoon accepteren dat onze planeet gaat branden.

4De nieuwe minderheid

Het valt niet te ontkennen dat het gezicht van Amerika aan het veranderen is: volgens de laatste volkstelling wordt meer dan de helft van alle kinderen nu geboren in zwarte, Spaanse of Aziatische gezinnen. Tegelijkertijd overschrijden witte sterfgevallen voor het eerst in de geregistreerde geschiedenis het witte geboortecijfer. Simpel gezegd, de toekomst van Amerika is volledig multicultureel en dat kan alleen maar goed zijn, toch?

Nou, het hangt er wel van af hoe sommige van die blanke jongens reageren als ze hun meerderheid verliezen. De waarheid is dat Amerika nog steeds diep verdeeld is over ras: steden zijn overweldigend verdeeld in zwarte, Latino, Aziatische en "witte" buurten, met minimale overlapping tussen hen. Als gevolg daarvan denken enorme meerderheden van zowel zwart als blanke mensen dat het land hopeloos verdeeld is. Dan is er de kwestie van haatgroepen. In de historische periode waarin Amerika zijn eerste zwarte president aan de macht kreeg, hebben blanke supremacisten en patriotengroepen recordniveaus van lidmaatschap bereikt. Volgens het Southern Poverty Law Centre is deze explosie van rekrutering voor een groot deel aangewakkerd door demografische veranderingen en een vermeende noodzaak om te vechten tegen een toekomst waarin blanken in de minderheid zijn. Dus hoewel het geweldig zal zijn om uiteindelijk een volledig multiculturele VS te zien, kan de overgangsperiode goed worden gekenmerkt door het soort geweld dat je thuis niet hebt gezien sinds de bomaanslag in Oklahoma City.

3De strijd om Afrika

Een van de grote 'gevechten' van de komende decennia zal die zijn voor de Afrikaanse hulpbronnen. Het is geen geheim dat China, India, de VS, Brazilië en anderen allemaal hunkeren naar een stukje van die taart, met voorspelbaar belachelijke resultaten. China gedraagt ​​zich bijvoorbeeld als de onbeheersbare rijke oom van Afrika, en besteedt geld aan bouwprojecten en super-geavanceerde infrastructuur alsof het probeert liefde te kopen. De keerzijde hiervan is dat India en de VS allebei achterdochtig worden over de motieven van China en een bizar soort machtsstrijd creëren die zich manifesteert in militaire opbouw, diplomatieke spanningen en heel wat internationale houding.

Kijk, degene die een deal sluit met de meeste Afrikaanse landen zit op handelswaarde ter waarde van miljarden, en niemand wil zich voorstellen dat het in de handen van de ander valt. Er worden dus heel wat complexe en riskante internationale spellen gespeeld die, The Guardian heeft kalm beweerd, kan op een dag optreden als de trigger voor de Eerste Wereldoorlog. Maar zelfs als de zaken niet zo ver uit de hand lopen, lijkt Afrika nog steeds op het punt om een ​​proxy slagveld te worden in de toekomstige economische oorlog tussen het Westen en China - of het nu zijn mensen leuk vinden of niet.

2Abortion

Als je nu denkt dat abortus een van de grootste culturele slagvelden is, heb je nog niets gezien. Volgens het Pew Research Center zijn we momenteel getuige van een ongekende druk van juridisch activisme van beide kanten van het debat, dat dreigt volledig uit de hand te lopen.

Alleen al in de eerste zeven maanden van 2013 werden 40 nieuwe wettelijke bepalingen ingevoerd die de toegang tot abortussen beperkten, veel meer dan je in een bepaald jaar redelijkerwijs zou verwachten. Deze werden op hun beurt weer ondermijnd door een enorme hoeveelheid juridische uitdagingen, waarvan het netto effect de opinie van Republikeinse en Demokraatse kiezers steeds meer polariseerde. Dit heeft het domino-effect van uit elkaar duwen van rood-leunend en blauw-leunend gebieden. Dit resulteert in een storm van extreme opinie die leidt tot een enorme regionale kloof - die op zijn beurt de gepolariseerde manier waarop we het hele onderwerp bekijken verder vergroot. Simpel gezegd: het begint er uit te zien als de eerste grote culturele strijd van de 21e eeuw (althans in de VS) gaat over abortus - een strijd die alleen maar meer en meer verbitterd zal worden naarmate onze politiek steeds schriller wordt strijdlustig.

1Immortality

Als de vroege 21ste eeuw vanaf de geboorte wordt gekenmerkt door gevechten, dan is de tweede helft misschien goed gemarkeerd met gevechten over de dood. Je hebt waarschijnlijk wel eens gehoord van nanobots. Kortom, het zijn microscopische machines die ooit in onze bloedbaan rondzwemmen, ons fit en gezond houden - en mogelijk onsterfelijk.

Dat klopt: onsterfelijk. Volgens futurist Ray Kurzweil zou de gemiddelde levensverwachting in slechts 20 jaar wel eens "voor altijd" kunnen zijn. Kijk, echte nanobots zouden ziekteverwekkers kunnen vernietigen, onze hersenen in vorm kunnen houden en zelfs het ouder worden kunnen omkeren. Kortom, het zou de heilige graal van de wetenschap zijn: het eeuwige leven. En dat is waar de problemen beginnen.

Om te beginnen ontvangt niet iedereen op aarde deze nanobots. Laten we zeggen dat ze een Amerikaanse innovatie zijn, kun je je voorstellen dat onze wetenschappers ze verkopen aan bijvoorbeeld Noord-Korea? Dus dan moet je beslissen wie wel en wie deze wonder-bots niet krijgt. Krijgen arme mensen ze? Hoe zit het met daklozen? Zijn criminelen verbannen van onsterfelijkheid? Als dat niet zo is, voelen we ons dan op ons gemak om het eeuwige leven aan verkrachters en pedofielen te geven? Wordt onsterfelijkheid het domein van de elite? Dit is natuurlijk allemaal een beetje voorbarig - nanobots zijn nog niet overal in de buurt van de markt. Maar als het gebeurt, wordt dit een van de grootste, meest controversiële sprongen in de hele geschiedenis van de mensheid.