Delen:
10 Theoretische landen van de toekomst
Landen stijgen en landen vallen. Niemand gaat ervan uit dat de wereldkaart van de toekomst op onze moderne kaart zal lijken. Er zijn over de hele wereld opvolgings- en eenheidsbewegingen die verschillende mogelijkheden bieden voor toekomstige landen.
10 Verdeeld België
Wanneer de meeste mensen denken aan landen die opsplitsen, denken ze waarschijnlijk niet aan België. België is echter al verdeeld tussen culturen, met Franstalige mensen in het zuiden van Wallonië en Vlaams-sprekende mensen in de regio Noord-Vlaanderen. In 1993 gaf de Belgische regering meer autonomie aan het Vlaamse volk. Naarmate hun regio meer autonoom werd, begonnen enkele Vlaamse politici te pleiten voor splitsing vanuit België en het vormen van een nieuw land.
De Vlaamse steunonafhankelijkheid om verschillende redenen. Ten eerste vrezen zij dat een verblijf in België een negatief effect zal hebben op hun culturele erfgoed en identiteit. Door een nieuw land te vormen, zouden de Vlamingen hun unieke erfgoed en taal kunnen beschermen zonder zich zorgen te hoeven maken over culturele assimilatie. Ten tweede is er een groot economisch en bestuurlijk verschil tussen Vlaanderen en Wallonië. De Franstalige regio's van Wallonië zijn meer socialistisch van richting gegaan, terwijl Vlaanderen nog steeds een markteconomie is.
Met het verschil in ideologieën is het creëren van een functionerende overheid moeilijk. Na de verkiezingen van 2010 duurde het 18 maanden voordat de twee regio's met elkaar gingen samenwerken. De spanningen zijn toegenomen door het aandringen van Wallonië op het vetoën van de Vlaamse wetgeving, waardoor politici serieus hebben nagedacht over een breuk.
Sommigen hopen binnenkort op een referendum. Vlaanderen kan het op zichzelf gemakkelijk overleven, maar de Waalse economie zou het misschien niet als een onafhankelijke staat kunnen volhouden. Andere landen proberen referenda over onafhankelijkheid, en het kan slechts een kwestie van tijd zijn voordat een verdeeld België werkelijkheid wordt.
9 Alawite Nation
Syrië is midden in een burgeroorlog tegen president Bashar al-Assad. Onlangs is Daesh (ISIS) doorgedrongen in Syrië, waardoor een vluchtelingencrisis is ontstaan die alleen maar verergerd is door de aanslagen in Parijs in november 2015.
Assad behoort tot een historisch onderdrukte moslimgroep van minderheden die Alawites wordt genoemd, die in doctrine verschillen van de overheersende soennieten. Alawieten zijn goed voor slechts 12 procent van de Syrische bevolking. Maar Assad is een Alawiet, dus oefenen ze sterke invloed uit op de regering, waardoor de kans groter wordt dat de burgeroorlog eindigt in een verdeeld Syrië.
Als de oorlog voortduurt, kan Assad overwegen om een onafhankelijke Alawite-staat te vormen. Toen Syrië tijdens de Eerste Wereldoorlog onder Franse controle was, overtuigde de Alawieten de Fransen om hen autonomie te geven. Uiteindelijk namen de Alawieten de controle over Syrië over na de Franse bezetting. Maar nu hun manier van regeren een burgeroorlog is begonnen, kunnen de Alawieten een onafhankelijke staat worden.
De theoretische staat Alawite zou grenzen aan de Middellandse Zee en is een mogelijk plan B voor de regering als Assad valt. Alawieten zouden een uitgesproken tactisch en militair voordeel hebben ten opzichte van de rebellen, waaronder een luchtmacht die de rest van Syrië niet kon evenaren. Deze feiten ondersteunen de haalbaarheid van Alawite-onafhankelijkheid verder. Er gaan ook geruchten dat Rusland een onafhankelijke staat Alawite steunt.
8 Catalonië
Catalonië is een regio in Spanje die door de jaren heen meer autonomie heeft gekregen, vooral na de dood van generaal Francisco Franco in 1975. De Catalanen verschillen van de Spanjaarden doordat ze een andere taal spreken, verschillende culturele tradities hebben en een geschiedenis onafhankelijk van Spanje. Gecentreerd rond de stad Barcelona hebben de Catalanen de afgelopen jaren hard gestreden voor onafhankelijkheid.
De Catalaanse regio van Spanje is een krachtcentrale in de economie van de natie. Hoewel het slechts goed is voor 16 procent van de Spaanse bevolking, draagt Catalonië 19 procent van het Spaanse BBP bij. De regio geeft Madrid ook meer belastinggeld dan het terugkrijgt, met de meeste Catalanen die geloven dat Spanje hun infrastructuur onderwaardeert ten opzichte van de rest van het land.
Argumenten voor de onafhankelijkheid van Catalonië zijn sterk. In oktober 2015 verkoos Catalonië vertegenwoordigers die zich inzetten om hun regio op weg te helpen naar onafhankelijkheid. Aangezien Catalonië een van de oudste parlementen ter wereld is en het Catalaans de negende meest gesproken taal in de Europese Unie is, gedraagt de regio zich al als een land.
De Spaanse regering zal Catalonië niet laten ontsnappen door te stellen dat zij alle politieke bevoegdheden zullen gebruiken die nodig zijn om Spanje bij elkaar te houden. Om de haalbaarheid van het breken met hun moederland te testen, hopen secessionistische leiders binnenkort een referendum te houden dat is gemodelleerd naar het referendum in Schotland.
7 Ryukyu
Een van de belangrijkste slagvelden van de Tweede Wereldoorlog, Okinawa en de naburige eilanden waren onder Japanse controle voor het grootste deel van de oorlog totdat de VS hen in 1945 veroverden. Toen de oorlog eindigde, geloofden de inheemse Ryukyuan mensen op Okinawa dat de VS de eilandketen een onafhankelijk land. De eilanden keerden echter terug naar Japanse controle. Vanaf dat moment ontstond er een kleine, maar onvermurwbare onafhankelijkheidsbeweging op de eilanden.
Ryukyuan-separatisten beweren dat hun beweging in overeenstemming is met het Schotse referendum en het VN-handvest, waarin staat dat alle mensen het recht hebben om hun eigen regering te kiezen. Wrok tegen de regering van Tokio nam toe toen de Japanners de VS toestonden een grote militaire basis op Okinawa te bouwen zonder lokale goedkeuring.
In de jaren zeventig hadden Ryukyuan-onafhankelijkheidsbewegingen te maken met gewelddadige opstanden. Maar deze keer geven de Ryukyuan-bevolking de voorkeur aan een diplomatieke oplossing voor hun waargenomen ondervertegenwoordiging in de Japanse regering.Door meer openhartig te zijn over onafhankelijkheidsopties, bouwen de separatisten langzaam steun op bij de mensen. Het zal nog een tijdje duren voordat Ryukyu de kans heeft om een onafhankelijk land te worden, maar recente referendumbewegingen tonen aan dat het niet onmogelijk is.
6 onafhankelijke Judea
Judea was een oud land dat zich vormde toen Israël tijdens Bijbelse tijden in twee landen brak. Toen het zuidelijke deel viel tot indringers, overleefde Judea totdat de Babyloniërs het land veroverden in 600 voor Christus. Hoewel het historische Judea bekend is, kan zich in de moderne tijd ook een nieuwe staat Judea vormen. Rechtse Israëlische rabbijnen pleiten voor de oprichting van de nieuwe staat als een resultaat van het Palestijnse conflict. De vorming van Judea lijkt niet waarschijnlijk, maar het is een van de mogelijkheden voor de toekomst van Israël.
In 1989 bedreigden rechtse rabbijnen ook een afscheiding als Israël zich terugtrok uit de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever. De rabbijnen waren van plan zoveel mogelijk volgelingen te verzamelen en Gaza als een nieuwe staat te heroveren. Hoewel dat niet in 1989 gebeurde, verscheen het idee in 2007 opnieuw.
Dat jaar overweegt Israël een eenzijdige terugtrekking. De rechtse rabbijnen verklaarden dat als Israël zich ooit uit Gaza zou terugtrekken, zij zouden afscheiden. Hoewel de nieuwe natie nooit is gevormd, is een afscheidingsstaat van Judea een constante bedreiging van hard-line rabbijnen terwijl Israël zijn Palestijnse langetermijnstrategie overweegt.
5 Balkan-Verenigde Staten
Toen de Sovjet-Unie uit elkaar ging, werd de term 'balkanisering' gebruikt om de kleine naties te beschrijven die in de Balkan achterbleven. In moderne speculatieve literatuur en politieke wetenschappen beschrijft de term een grote natie die opsplitst in kleinere samenstellende delen. Een klassiek slachtoffer van de trope is de VS. Hoewel het misschien science fiction lijkt, is een balkanistische VS niet zo onwaarschijnlijk als het klinkt.
De afgelopen jaren hebben de VS gedebatteerd over de beperkingen van de macht van de overheid, waarbij veel conservatieve politici vechten tegen wat zij beschouwen als Washington's overgave. Als reactie hierop hebben sommige politicologen verklaard dat de VS simpelweg te groot zijn geworden en in kleinere landen moeten doorbreken. Hoe gek het ook mag klinken, de VS is al verdeeld volgens raciale en economische lijnen. Naast nationaliteit hebben de verschillende regio's niet veel met elkaar gemeen.
Een Balkan-Amerikaanse kan op vele manieren worden gecreëerd, hetzij door vreedzame desintegratie of gewelddadige burgeroorlog. Verschillende groepen zijn al begonnen op te roepen tot het uiteenvallen van de VS. De meest bekende zijn conservatieven uit Texas, die al lang de mogelijkheid hebben besproken om te breken en terug te keren naar een onafhankelijke status.
Minder bekend is de afscheidingsbeweging van Vermont, de Tweede Republiek van Vermont. De afscheidingspartij van Alaska is de op twee na grootste in de staat, en kleine groepen christenen hebben gedreigd om zich af te splitsen van de VS om een land op te zetten dat meer in overeenstemming is met hun bijbellezing.
4 Oost-Turkestan
De provincie Xinjiang is een gebied in Oost-China met een moslimbevolking. Eeuwenlang regeerden de mensen in deze regio zichzelf, maar ze zijn nu onder Chinese controle. Hoewel de provincie zelfbestuur wordt genoemd, maken de inheemse Oeigoerse bevolking zich zorgen dat hun behoeften niet worden vertegenwoordigd door de Chinese overheid. Om hun erfgoed, taal en vorm van de overheid te beschermen, streeft de Oost-Turkestaanse Islamitische Beweging (ETIM) naar onafhankelijkheid van China.
Chinese overheidsfunctionarissen controleren strikt de islamitische naleving in Xinjiang. Ze staan alleen aanbidders toe om door de staat goedgekeurde korans te gebruiken en het dragen van traditionele islamitische kleding te beperken. Dit heeft het etnische geweld in de regio versterkt, waardoor de afgelopen jaren honderden doden vielen. Een aanval vond zelfs plaats op het Tiananmen-plein.
Als reactie op deze aanvallen hebben Chinese functionarissen de separatisten neergeschoten. Met veel van hen die naar Pakistan zijn ontkomen, is ETIM gekoppeld aan islamitische terroristische groeperingen. Dit bracht de Amerikaanse regering ertoe ETIM aan de lijst van mogelijke terroristische organisaties toe te voegen.
De Chinese regering blijft vechten tegen ETIM-separatisten en weigert hen te erkennen als een onafhankelijk land. Echter, met meer islamitische separatistische bewegingen die in heel Azië opkomen en een toegenomen verlangen naar democratie in China, heeft ETIM een meer realistische kans op succes.
3 Europese Federatie
Met de Europese Unie als een grote regering, hebben veel Europese politieke filosofen en staatslieden de mogelijkheid besproken om een enkel land te worden, de "Verenigde Staten van Europa" of de "Europese Federatie". De EU heeft al de kenmerken van een federatie in zijn wetten, eenheidsmunt en het economische systeem.
Een van de leiders van de verenigingsbeweging is Guy Verhofstadt, de voormalige premier van België. Verhofstadt pleit ervoor om van de eurozone één land te maken om het eenvoudiger te maken om wetten te maken en de economie te stabiliseren. Viviane Reding, de vice-president van de Europese Commissie, wil het nieuwe land modelleren volgens het Amerikaanse tweekamerstelsel om een ander baken van vrijheid aan de wereld te bieden.
2 Khalistan
De Sikhs zijn een religieuze minderheid in India die van oudsher woonde in de regio Punjab. Aan het einde van de 20e eeuw onderging de regio een beweging om een apart land te creëren dat bekend staat als Khalistan en geregeerd zou worden door Sikhs. Hoewel dit niet gebeurde, zijn er nog steeds gesprekken over een onafhankelijk Sikh-land, wat impliceert dat de beweging niet helemaal dood is.
Het verlangen naar een onafhankelijke staat begon al in 1947, met Sikh-separatisten die betrokken waren bij gewelddadige opstanden in Punjab van de jaren 1970 tot de jaren 1990.De opstanden werden vooral uitgesproken toen de separatisten werden verondersteld hulp te hebben ontvangen van de VS, Pakistan en het Verenigd Koninkrijk.
Sommige Punjab Sikhs namen deel aan opstandig geweld tegen de Indiase regering, inclusief terroristische aanslagen en een vliegtuigkaping in 1981. Dit dwong het Indiase leger om te reageren met intense counterinsurgency-operaties die eindigden met vermeende mensenrechtenschendingen.
De beweging vervaagde om verschillende redenen, voornamelijk de demografie van de Punjab-regio en strenge Indiase counterinsurgency. De onrust gaat echter verder, met enkele Sikh religieuze leiders die blijven aandringen op onafhankelijkheid. Pro-Khalistan organisaties bestaan over de hele wereld, de meesten van hen pleiten voor vreedzame afscheiding. Op 10 november 2015 publiceerden prominente Sikh-leiders een resolutie voor een onafhankelijke staat, waaruit blijkt dat het idee niet volledig is gestorven.
1 Bougainville
Bougainville is een regio van Papoea-Nieuw-Guinea (PNG) die vocht voor de onafhankelijkheid in een bloedige burgeroorlog tussen 1988 en 1998. Het conflict eindigde met bijna 20.000 doden. Hoewel de PNG-troepen de opstand neerlegden, stond de PNG-regering de regio toe om autonoom te worden om de gewelddadige opstanden de mond te snoeren. De bewoners van Bougainville behouden echter de hoop volledig onafhankelijk te worden.
Eerder dit jaar stemden de inwoners van Bougainville om te beslissen welke overheidsfunctionarissen het land zouden leiden naar onafhankelijkheid. Hoewel de PNG-regering deze keer lijkt te spelen met de onafhankelijkheidsbeweging, houden ze de situatie nog steeds nauwlettend in de gaten.
Vreemd genoeg hebben ze geen overheidsfunctionarissen uit Australië toegestaan om de verkiezingen te observeren, hoewel Australië sinds de oorlog betrokken is geweest bij de PNG-politiek. Zelfs met de beperkingen heeft de Australische overheid een zichtbare interesse in de ontwikkeling van Bougainville behouden. Onafhankelijkheidsleiders plannen ergens tussen 2015 en 2020 een referendum.