Delen:
10 Ernstige misvattingen over de nucleaire deal met Iran
Op 2 april 2015 kondigde president Barack Obama aan dat een "historisch besef [is bereikt] met Iran, dat, indien volledig geïmplementeerd, zal voorkomen dat het een kernwapen verkrijgt." Hij vervolgde: "als dit raamwerk leidt voor een definitieve, alomvattende deal, zal dit ons land, onze bondgenoten en onze wereld veiliger maken. "
De onderhandelingspartijen zijn Iran aan de ene kant en de P5 + 1 als een groep aan de andere kant. P5 + 1 (ook bekend als de E3 / EU + 3) betekent de vijf permanente leden van de Veiligheidsraad van de VN - China, Frankrijk, Rusland, het Verenigd Koninkrijk en de Verenigde Staten - plus Duitsland.
Kort gezegd, deze onderhandelingen gaan over toezicht en regulering van het nucleaire programma van Iran, waarbij de P5 + 1 Iran tracht te beletten kernwapens te bouwen gedurende minstens een decennium in ruil voor het versoepelen of opheffen van economische sancties tegen Iran.
Er zijn veel ernstige misvattingen over wat de partijen zijn overeengekomen, wat er nog moet gebeuren, wie heeft de macht bij deze onderhandelingen, welke problemen bestaan er buiten de besproken aan de onderhandelingstafel, en welk effect kan een overeenkomst hebben op de wereldpolitiek? en veiligheid.
10 Er is al een deal op zijn plaats
Dit kader lijkt een gedetailleerde agenda of schets te zijn voor de laatste gesprekken. Het is geen deal of een voorlopige deal. Niets is concreet totdat een definitieve overeenkomst wordt ondertekend door degenen die voor elke partij gezaghebbend zijn. Dat laat alles in het spel, omdat er compromissen worden gesloten om veel controversiële kwesties op te lossen door de huidige onderhandelingsdatum van 30 juni 2015. De VS hebben echter privé laten doorschemeren dat niet alle Iraanse toezeggingen publiekelijk zijn aangekondigd. Als een overeenkomst vóór de deadline wordt ondertekend, wordt deze het Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) genoemd, ter vervanging van een aflopende interimovereenkomst uit 2013.
Toen de VS een 'factsheet' uitbrachten waarin de belangrijkste parameters werden geschetst waarover beide partijen hadden moeten instemmen, maakte de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Mohammad Javad Zarif onmiddellijk bezwaar. "De Amerikanen plaatsten wat ze wilden in de factsheet ... Ik protesteerde zelfs tegen deze kwestie met [de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John] Kerry zelf", zei Zarif. Hij waarschuwde verder: "Wat voor werk we ook hebben aan het nucleaire programma kan worden hersteld ... Onze kennis is lokaal en niemand kan dat bij ons wegnemen."
Na in eerste instantie stil te zijn, zei Ayatollah Khamenei op 9 april dat hij zijn onderhandelaars ondersteunde maar ook de mening van de VS betwistte. "[De Amerikaan] 'factsheet' was fout bij de meeste problemen," zei hij. Khamenei beweerde dat hij op dit moment niet voor of tegen een deal was, omdat het afhangt van hoe de details spelen. Maar hij uitte pessimisme over onderhandelingen met de VS terwijl zijn aanhangers zongen: "Dood aan Amerika."
Khamenei stuurt gemengde berichten dat hij een deal wil, maar misschien geeft hij dekking als het niet lukt. Een recente demonstratie door anti-deal demonstranten werd stopgezet wegens het ontbreken van een vergunning wanneer antiwesterse protesten gewoonlijk worden verwelkomd in Iran. Krachtige geestelijken en hoge functionarissen, waaronder de commandant van de Revolutionaire Garde van Iran, hebben het kader publiekelijk gesteund. Khamenei zei echter dat president Hasan Rouhani, en af en toe minister van Buitenlandse Zaken Zarif, bepalen welke voorwaarden aanvaardbaar zijn voor Iran. "Sommigen zeggen dat de details van de onderhandelingen worden gecontroleerd door de leider, maar dit is niet juist", beweerde Khamenei.
9Een definitieve overeenkomst zal voorkomen dat Iran een nucleaire bom krijgt
Toen de VS het elimineren van het nucleaire programma van Iran opgaven, werd het nieuwe doel om de "uitbreektijd" voor Iran te verlengen om het materiaal te krijgen om een nucleair wapen te maken - van een paar maanden tot minstens een jaar. De P5 + 1 is van mening dat dit inspecteurs genoeg tijd zal geven om activiteiten voor het maken van bommen te detecteren, terwijl ze nog steeds kunnen worden gestopt. De Iraniërs ontkennen dat ze kernwapens willen.
Zelfs als Iran uiteindelijk instemt met strikte limieten voor zijn nucleaire programma, zal dit op zijn best hun vermogen om een atoombom te maken ongeveer 10-15 jaar vertragen. "Wat een meer relevante angst is, is dat ze in jaar 13, 14, 15 geavanceerde centrifuges hebben die uranium redelijk snel kunnen verrijken [om kernwapens te maken], en dat de uitbraaktijden op dat moment bijna tot nul zouden zijn gekrompen, "Gaf president Obama toe.
Toch is hij bereid om het te riskeren voor de mogelijke beloning van een vriendelijkere relatie. "Het defensiebudget van Iran is $ 30 miljard. Ons defensiebudget ligt dichter bij $ 600 miljard. Iran begrijpt dat ze ons niet kunnen bevechten ... de [Obama] doctrine is: we zullen ons bezighouden, maar we behouden al onze mogelijkheden, "legde hij uit.
Sommige experts op het gebied van non-proliferatie, waaronder Jeffrey Lewis en Thomas Moore, zijn van mening dat de uitbreektijd Iran er mogelijk niet van weerhoudt een bom te bouwen die aan detectie ontsnapt. Ze maken zich meer zorgen over geheime voorzieningen en gesmokkelde materialen die inspecteurs niet zullen pakken. "We hebben in het algemeen nooit een instantie gehad waarin een staat ervoor kiest om vals te spelen op een opgegeven locatie," zei Moore. Volgens Lewis is een andere zorg dat handhaving nooit in soortgelijke verdragen of overeenkomsten is geschreven. Als de P5 + 1 centrifugefabrieken, uraniummijnen en verwerkingsmolens kunnen inspecteren, zoals de VS beweren, zou dat een ongewoon goede voorziening zijn zolang Iran zich daaraan houdt.
Maar er zijn nog steeds ernstige zorgen over het monitoringprogramma. Het kader lijkt bijvoorbeeld de verplichtingen van Iran in het kader van het Aanvullend Protocol (AP) van het Non-proliferatieverdrag te verminderen, waardoor het vermogen van de inspecteurs om niet-aangegeven nucleaire sites te vinden, wordt verbeterd.Iran heeft het AP al ten minste één keer geschonden toen hun geheime Fordow-nucleaire site in 2009 werd ontdekt. Sommige apparatuur en materiaal dat Iran wil houden heeft slechts één gebruik: een nucleair wapen maken.
8Tijd heeft geen verschil met de problemen
Naar verluidt bleef de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry druk uitoefenen op zijn onderhandelaars om sneller overeenstemming te bereiken over een kader om tegemoet te komen aan de kunstmatig opgelegde deadline van 31 maart 2015, die de Iraniërs niet deelden. Kerry drong erop aan dat tijdsdruk nodig was om de Iraniërs over te brengen dat de gesprekken niet voor altijd zouden doorgaan. "[De beslissingen] worden niet eenvoudiger naarmate de tijd verstrijkt," zei hij.
De Fransen openlijk ondervraagd zijn strategie, suggereert dat het leidde tot slecht advies compromissen alleen maar om de deal gedaan te krijgen. Gerard Araud, de Franse ambassadeur in de VS, tweette op 20 maart: "Het herhalen van het feit dat tegen eind maart een akkoord moet worden bereikt, is een slechte tactiek. Druk op onszelf om tegen elke prijs te concluderen. "Uiteindelijk stopten de Fransen niet met de aankondiging van het raamwerk, hoewel ze aanvankelijk strengere voorwaarden wensten.
Ze hadden echter gelijk over één ding: de tijd is een krachtig wapen in een onderhandeling dat de macht zonder de tijdsdruk naar de kant kan verschuiven. Maar in deze onderhandelingen snijdt de kracht van tijd beide kanten op. Ondanks verschillen tussen de P5 + 1-partners of tussen de regering-Obama en het Amerikaanse Congres, staat Iran ook voor een tijdsfactor die van invloed kan zijn op de onderhandelingen en eventuele vervolgafspraken.
Volgens de Franse krant Le Figaro, Westerse inlichtingenbronnen hebben gezegd dat de Ayatollah Khamenei, 76 jaar oud, terminale prostaatkanker heeft die zich heeft verspreid naar andere delen van zijn lichaam. Naar verluidt schatten artsen dat Khamenei ongeveer twee jaar te leven heeft. Als dat zo is, weet niemand eigenlijk of hij zijn prognose zal overleven, onverwacht vroegtijdig zal overlijden of te weinig handelingsbekwaam wordt om op enig moment over Iran te heersen.
De gezondheid van Khamenei kan niet alleen van invloed zijn op de onderhandelingen, maar ook op de uitvoering van elke deal. Zal een nieuwe leider in Iran zich meer of minder waarschijnlijk houden aan een langetermijnovereenkomst? Net als Obama kan de erfenis van Khamenei aan zijn land enigszins worden bepaald door de uitkomst van deze onderhandelingen. Voor Obama is het een gok om te bepalen of de Obama-doctrine zal werken. Voor Khamenei worden sancties opgelegd om de internationale paria-status van het land te verwijderen en de Iraanse economie te herstellen.
7De VS kunnen voorwaarden dicteren
Hoewel de VS de militaire macht heeft om Iran te verslaan, heeft Amerika niet noodzakelijk de macht om termen in een nucleaire deal te dicteren. Iran kan intern interne critici de mond snoeren en met één stem onderhandelen als het daarvoor kiest. De VS heeft dat voordeel niet.
Amerika onderhandelt als onderdeel van een groep, dus de doelen en relaties van andere landen moeten worden overwogen. De Russische president Vladimir Poetin zou bijvoorbeeld een nucleaire aanval op de VS en zijn bondgenoten hebben gedreigd als ze proberen de Russische annexatie van de Krim uit Oekraïne ongedaan te maken of troepen naar de Baltische staten te sturen om hen te beschermen tegen Russische agressie. De Europese Unie en de VS hebben Rusland al economische sancties opgelegd voor zijn acties in Oekraïne. Die vijandigheid kan van invloed zijn op de onderhandeling over en de handhaving van een deal met Iran.
Ondertussen hebben Israël en leden van het Amerikaanse Congres openlijk kritiek geuit op de onderhandelingen van de Obama-regering met Iran. De regering heeft onlangs aangekondigd dat beide huizen van het Congres de gelegenheid hebben om de definitieve voorwaarden van een nucleaire overeenkomst te herzien voordat eventuele sancties worden opgeheven. De VS hebben ook een gecompliceerde relatie met Iran omdat ze samen in Irak vechten om ISIS te verslaan.
Sommige P5 + 1-leden hebben zich afgevraagd of de regering-Obama vrijwillig afstand doet van een deel van haar onderhandelingsmacht. Toen Iran weigerde zijn nucleaire faciliteiten te ontmantelen en zijn nucleaire programma te vergelijken met het Amerikaanse 'Moon Shot', veranderde de VS zijn doel om in plaats daarvan te onderhandelen over een break-outtijd van een jaar. De VS lieten Iran ook al vroeg weten dat het tegen de eisen van de VN-Veiligheidsraad kon duwen, waaronder een voor Iran om te stoppen met het verrijken van uranium, wat de VS kenmerkte als een "maximalistische" positie. Het lijkt erop dat beide partijen aanzienlijke concessies hebben gedaan. Iran heeft echter niets toegegeven dat het ervan weerhoudt om uiteindelijk kernwapens te bouwen, terwijl de VS mogelijk de macht van sancties heeft opgebracht.
Ondanks het aangekondigde kader zijn beide partijen publiekelijk het oneens over wanneer sancties zullen worden opgeheven, hoe lang uraniumverrijking wordt beperkt, hoeveel breedtegraadcontroleurs zullen hebben, wat er zal gebeuren met de huidige voorraden verrijkt uranium van Iran, hoeveel onderzoek en ontwikkeling kan worden gedaan op geavanceerde centrifuges (om uranium efficiënter te verrijken) en of Iran onderzoek in het verleden naar kernwapens moet onthullen.
6 De Iraanse mensen zijn extatisch over het raamwerk
Nadat het raamwerk publiekelijk was aangekondigd, werd het Iraanse volk op straat zien dansen en toeteren. Sommige Iraniërs namen tijdens hun Pink Garden-speech over het onderwerp selfies met Obama op het tv-scherm achter zich. Zelfs zakenmensen uitten hun optimisme dat sancties snel zouden worden versoepeld. Natuurlijk voelden velen in Iran zich ook opgelucht dat militaire actie tegen hen veel minder een bedreiging leek te zijn met nieuws van een akkoord.
De voormalige Iraanse president Abolhassan Bani-Sadr gelooft echter dat het publiek feest viert omdat de door de staat gecontroleerde media de voorwaarden van het raamwerk verkeerd hebben voorgesteld. Volgens Bani-Sadr is de tekst verkeerd vertaald in het Perzisch.Het publiek kreeg te horen dat de P5 + 1 ermee instemde om alle sancties onmiddellijk in te trekken. In plaats van het Perzische woord voor 'opschorting' te gebruiken, gebruikte de vertaling het woord 'motevaghe, "Betekent" stopzetting "van sancties. Toch vindt Bani-Sadr dat de publieke viering enigszins gedempt en onthullend was. Hij zegt dat het publiek onlangs meer heeft toegejuicht voor het winnende voetbalteam van Iran dan voor de aankondiging van het kader.
Als er een verkeerde voorstelling van zaken zou zijn over het raamwerk, dan is het moeilijk in te schatten hoe Iraniërs denken over een mogelijke nucleaire deal. Bani-Sadr leeft echter in ballingschap in Frankrijk, dus het is onduidelijk of hij de gemoedsgesteldheid van de Iraanse bevolking op zo'n afstand echt kan begrijpen.
5Israel is het enige land in het Midden-Oosten dat geen deal wil
Hoewel Israël het enige land in het Midden-Oosten is dat publiekelijk kritiek uitoefent op de nucleaire onderhandelingen in Iran, maken veel Arabische landen in het Midden-Oosten zich ernstig zorgen over de groeiende invloed van Iran in de regio en de nauwere relatie met de VS. Op 8 maart 2015 verklaarde Ali Younusi, een adviseur van ayatollah Khamenei, in een seminar in Teheran dat zijn land Irak nooit zal verlaten. "Iran is eindelijk weer een imperium en de hoofdstad is Bagdad", zei Younusi. "Het is het centrum van onze beschaving, cultuur en identiteit zoals het altijd was in de loop van de geschiedenis."
In Irak is de Amerikaanse relatie met Iran ongemakkelijk. Omdat het Iraakse leger zijn land niet kan beschermen, biedt de VS beperkte luchtsteun aan door Iran gesteunde Shia-milities ter plaatse om Irak van de Islamitische Staat (ISIS) te bevrijden. Soms zijn de VS zelfs niet op de hoogte van aanvallen van deze milities, die hun overwinningen vaak afsplitsen met gruweldaden tegen de Iraakse soennitische bevolking. Hoewel de milities op korte termijn ISIS verslaan, zijn ze zo stevig verankerd in Irak dat sommige leden uiteindelijk zetels in het Parlement kunnen veiligstellen, wat leidt tot grotere Iraanse invloed.
Met behulp van proxy's, die gesponsorde militante groepen zijn zoals Hezbollah, breidt Iran zijn bereik buiten Irak uit. "Vandaag zien we tekenen van de islamitische revolutie die door de hele regio wordt uitgevoerd, van Bahrein tot Irak en van Syrië tot Jemen en Noord-Afrika", zei Qassem Suleimani, hoofd van de Quds Force van de revolutionaire garde van Iran.
Arabische buren zoals Saoedi-Arabië nemen die dreiging serieus. In plaats van afhankelijk te zijn van de VS voor bescherming, versterkt Saudi-Arabië zijn eigen strijdkrachten en leidt het een coalitie van soennitische moslimlanden om de door Iran gesteunde Houthi-rebellen in Jemen te bombarderen. Saoedi-Arabië heeft ook aangegeven dat het dezelfde nucleaire rechten wil als Iran. Dat heeft geleid tot angsten bij Amerikaanse en Arabische overheidsfunctionarissen van een nucleaire wapenwedloop in het Midden-Oosten.
De Saoedi's hebben al nucleaire deals geïnkt met Zuid-Korea, Argentinië, China en Frankrijk. Voor nu willen de Saoedi's kernreactoren bouwen om elektriciteit te produceren in hun land. Maar ze sluiten de mogelijkheid niet uit om nucleaire wapens te ontwikkelen. Zelfs als ze zelf geen nucleaire bom bouwen, kunnen ze waarschijnlijk kopen wat ze nodig hebben van hun naaste bondgenoot, Pakistan.
4Dit is een vredesakkoord
Een nucleaire deal zal geen vredesovereenkomst zijn tussen Iran en de leden van de P5 + 1. De deal is bedoeld als tijdelijke overeenkomst die specifiek gericht is op het regeren van de ambitie van Iran om kernwapens te bouwen in ruil voor het opheffen van bepaalde sancties tegen het land. Deze onderhandelingen zullen geen vrede brengen in het Midden-Oosten of de Iraanse terroristische activiteiten stoppen.
"De betrekkingen tussen Iran en de VS hadden hier niets mee te maken", zei de Iraanse minister van Buitenlandse Zaken Zarif nadat het raamwerk was aangekondigd. "Dit was een poging om het nucleaire probleem op te lossen ... We hebben serieuze verschillen met de Verenigde Staten."
In een toespraak van maart 2015 was Ayatollah Khamenei nog meer van mening dat de onderhandelingen alleen over nucleaire kwesties gingen. "We onderhandelen niet met Amerika over regionale kwesties," zei hij. "Amerika's doelstellingen in de regio zijn het tegenovergestelde van onze doelstellingen. We willen veiligheid en vrede en de soevereiniteit van mensen, maar het Amerikaanse beleid is om onzekerheid en nood te creëren ... Over regionale kwesties of binnenlandse kwesties en wapenkwesties hebben we absoluut geen onderhandelingen met Amerika. "
Onlangs verzachtte Khamenei zijn positie enigszins terwijl hij eiste dat de sancties onmiddellijk zouden worden opgeheven na het ondertekenen van een nucleaire deal. "[Als] de [VS] stopt met zijn slechte gedrag [wat betekent voorbij wangedrag tegen Iran], zou men deze ervaring kunnen uitbreiden naar andere zaken."
De voormalige Iraanse president Abolhassan Bani-Sadr beweert echter dat Khamenei de betrekkingen met de VS niet kan normaliseren omdat de volledige identiteit van zijn regime gericht is op oppositie tegen Amerika.
3Iran kan niet vals spelen
Hoewel non-proliferatie-expert Jeffrey Lewis het ermee eens is dat de monitoringbepalingen die in de factsheet van de VS worden geschetst sterk zijn, waarschuwt hij dat een nucleaire deal Iran er mogelijk niet van weerhoudt om een geheim nucleair programma te gebruiken dat volledig van de boeken is verwijderd. Als dat zo is, zal de inlichtingencommunity, en niet de inspecteurs van de IAEA (International Atomic Energy Agency), deze moeten ontdekken. Volgens Lewis zal deze deal waarschijnlijk niet veel effect hebben op het vermogen van Iran om een atoombom te bouwen.
In ieder geval hebben inspecteurs geen onbeperkte toegang tot het hele land. Ze kunnen alleen naar niet-aangegeven 'verdachte' sites gaan nadat ze een verzoek hebben ingediend bij de Iraniërs. Als Iran nee zegt, komt er een ongedefinieerd geschilmechanisme op gang. Inspecties zijn echter niet zo angstaanjagend als ze klinken.Meestal komen twee inspecteurs in een gehuurde auto en vragen beleefd toestemming aan de Iraniërs om naar de faciliteiten te kijken. Vaak controleren deze inspecteurs eenvoudig uren bewakingscamera-opnames.
Bovendien heeft Ayatollah Khamenei publiekelijk gezegd dat Iran geen nucleaire inspecteurs op militaire locaties zal toelaten. In feite heeft Iran nog niet adequaat gereageerd op 12 problemen die de IAEA in 2011 heeft gemeld over mogelijke militaire dimensies van het nucleaire programma van het land, wat van invloed kan zijn op de berekening van de uitbraaktijd. "We zijn nog steeds niet in de positie om te concluderen dat al het kernmateriaal in Iran [voor een] vreedzaam doel is", zei Yukiya Amano, directeur-generaal van de IAEA.
Dit zijn geen academische oefeningen. "Iran is in verschillende gevallen betrapt op fraude of het bouwen van geheime nucleaire sites", zegt David Albright van het Institute for Science and International Security. De Iraniërs scheppen er zelfs over op. "Natuurlijk omzeilen we sancties", verklaarde president Rouhani in augustus 2014 op de nationale televisie. "We zijn er trots op dat we sancties omzeilen omdat de sancties illegaal zijn." Zullen ze de bepalingen van deze nucleaire overeenkomst serieuzer nemen?
Er is ook bezorgdheid dat een uitbraaktijd van een jaar niet voldoende is voor de P5 + 1 om het bureaucratische proces van het valideren van een vermoeden af te ronden, met de Iraniërs hierover te praten, een klacht in te dienen bij de VN-Veiligheidsraad en hen te laten instemmen met actie ondernemen. Tegen die tijd kunnen sancties zinloos zijn.
Tot dusverre hebben de VS niet correct voorspeld wanneer andere landen kernwapens zullen ontwikkelen. Ze hebben het mis met de Sovjet-Unie, China, India, Pakistan en Noord-Korea.
2Sanctions kunnen terug klikken indien nodig
Enkele dagen nadat het raamwerk was aangekondigd, drong Ayatollah Khamenei er in het openbaar op aan dat alle sancties zouden worden opgeheven op de dag dat een nucleaire deal wordt getekend. De P5 + 1-stelling is dat sancties gefaseerd zullen worden opgeschort, omdat Iran aan zijn verplichtingen onder de overeenkomst voldoet, wat maanden zou kunnen duren.
Wanneer aan de juiste eisen is voldaan, kan de Europese Unie (EU) haar olie-embargo opschorten, evenals de resterende economische en financiële sancties. President Obama moet tegelijkertijd afstand doen van vergelijkbare Amerikaanse sancties. Anders kunnen Europese bedrijven die zaken doen met Iran mogelijk juridische gevolgen ondervinden. Het is ook onwaarschijnlijk dat banken zaken zullen doen met Iran tenzij alle economische sancties zijn opgeheven.
De mechanismen om de EU- en VS-sancties opnieuw toe te passen, blijven gehandhaafd zodat ze kunnen terugvallen. Zoals eerder vermeld, heeft het Amerikaanse Congres de macht gekregen om een nucleaire overeenkomst met Iran te sluiten, wat van invloed is geweest op het vermogen van president Obama om zelf een aantal sancties op te heffen.
Maar Amerikaanse sancties zijn niet de prioriteit voor Iran. Volgens Robert Einhorn, een nucleaire proliferatiedeskundige, is het belangrijkste doel van Iran om VN-sancties - die meestal te maken hebben met verboden overdracht van wapens en technologie - onmiddellijk op te heffen. Dat zou Iran in de gelegenheid kunnen stellen om apparatuur voor een kernwapen te krijgen. "De VS en haar partners weten dat Iran dit spul illegaal aanrekent en ze willen niet dat de beperkingen op die spullen voortijdig worden opgeheven," zei Einhorn.
Bovendien zal Rusland waarschijnlijk niet instemmen met een snapback van VN-nucleaire sancties. Zonder een automatisch omkeermechanisme kunnen VN-sancties alleen worden hersteld door middel van een stemming van de Veiligheidsraad, waardoor Rusland een veto krijgt over macht en politieke invloed op andere leden van de P5 + 1. Dus elke verlossing van VN-sancties voor Iran zou waarschijnlijk permanent zijn.
Om te voorkomen dat Iran kernwapens ontwikkelt, kunnen de VS en zijn bondgenoten ook geheime tactieken gebruiken die buiten een nucleaire overeenkomst vallen. Ze hebben al materiaal gesaboteerd dat door Iran is gekocht voor zijn nucleaire faciliteiten en dat zich bezighoudt met cyberaanvallen om zijn centrifuges uit te schakelen. Er werd ook beweerd dat Israël enkele van de beste wetenschappers van Iran had vermoord, maar die moorden kwamen abrupt ten einde toen de VS publiekelijk de aanslagen veroordeelden.
1A Final Nuclear Deal zal juridisch bindend zijn in de VS.
Vanaf dit moment zou een nucleaire deal met Iran juridisch niet bindend zijn voor de P5 + 1 of Iran. "De enige dingen die Iran wettelijk verplicht is te handhaven, zijn vervat in de veiligheidscontroleovereenkomst en het aanvullende protocol met de IAEA en de bindende [non-proliferatieverdrag] -verplichtingen," zei non-vergederingsdeskundige Thomas Moore.
Vanuit een Amerikaans perspectief heeft president Obama in eerste instantie besloten om een 'uitvoerende overeenkomst' voor de deal te gebruiken, zodat het geen goedkeuring van het Amerikaanse Congres behoeft. Dat neemt hun vetorecht weg als ze de voorwaarden niet goed vinden. Het congres zal nu ingaan op de overeenkomst, maar een volledig veto zou nog steeds ongelooflijk moeilijk te bereiken zijn. Een Amerikaanse president heeft de ruimte om een deal met een buitenlandse regering te kwalificeren als een uitvoerend akkoord als de Amerikaanse wetgeving niet moet worden gewijzigd om er ruimte voor te bieden. Als de wet moet worden gewijzigd, dan zou de deal een "verdrag" zijn, dat door ten minste tweederde van de Senaat moet worden goedgekeurd. De voormalige president Bill Clinton maakte in 1994 ook gebruik van een uitvoeringsovereenkomst voor een nucleaire deal met Noord-Korea.
Door op deze manier een overeenkomst te structureren, hebben toekomstige Amerikaanse presidenten de mogelijkheid om de deal te staken. "Ik denk dat [de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John] Kerry waarschijnlijk gelijk heeft dat een toekomstige president de overeenkomst waarschijnlijk zal nakomen zolang Iran dat doet," zei Gary Samore, Obama's voormalige hoofdadviseur over massavernietigingswapens. "Maar het feit dat de overeenkomst niet juridisch bindend is, geeft een toekomstige president of congres meer flexibiliteit om de overeenkomst te wijzigen of in te trekken. Hetzelfde geldt voor Iran. '
Het probleem van het opheffen van Amerikaanse sancties kan echter lastig worden.Technisch gezien kan president Obama alleen sancties opleggen. Er is een stemming in het Congres voor nodig om ze permanent te verwijderen.