10 redenen waarom Groot-Brittannië nog steeds een van de grootste landen ter wereld is

"Er is paniek in de straten van Londen", zong de Smiths in 1986, maar kijk naar het nieuws en het voelt alsof ze er vandaag over kunnen praten. Het Verenigd Koninkrijk dat je in de media ziet, is niet langer een plaats van imperium en vooruitgang, maar een woestenij van geweld, etnische spanningen, op Brexit gebaseerde verwarring en een gezondheidssysteem dat op instorten staat. Geconfronteerd met dit spervuur ​​van negatieve verhalen, is het een wonder dat een aantal journalisten - inclusief op deze website - gedreven zijn om te beweren dat het Verenigd Koninkrijk de buizen verlaat?

Alleen, dit is niet helemaal het hele verhaal. Stap weg van de negatieve krantenkoppen en kijk eigenlijk naar het moderne Groot-Brittannië, en het wordt duidelijk dat het 'Grote' deel van Groot-Brittannië echt een geschikte descriptor is. Verre van dat het voorbij is, zouden de gloriedagen van de natie nu kunnen gebeuren. Dit is waarom het Verenigd Koninkrijk van 2018 nog steeds een van de grootste landen in de hele wereld is.

10 Het hoger onderwijssysteem brengt kut op gang

De World Universities Listing schat dat er wereldwijd meer dan 26.000 universiteiten zijn. Van al deze, je zou waarschijnlijk op één hand kunnen rekenen het aantal dat wereldwijde namen van huishoudens zijn, en twee daarvan zijn toevallig in Groot-Brittannië. Yep, Oxford en Cambridge zijn nog steeds het neusje van de zalm voor zover het het hoger onderwijs betreft, en de reden voor hun faam is niet alleen historisch. In heel Groot-Brittannië levert het hoger onderwijs stelselmatig enkele van de beste resultaten op de planeet.

Kijk maar eens naar de QS-wereldranglijst voor 2018. Ondanks zowel de Brexit als de recente bezuinigingen, worden tien van de 48 onderworpen tafels nog steeds gedomineerd door Britse instellingen. Oxford leidt in vier onderwerpen. Cambridge loopt voor op antropologie in Harvard. Heck, zelfs de universiteit van Sussex verslaat Harvard met ontwikkelingsstudies. In totaal heeft ongeveer een derde van de proefpersonen een Britse instelling in hun top drie, terwijl de inzetbaarheid van Britse afgestudeerden groter is dan die van de meeste westerse landen. Misschien is het dan ook geen verrassing dat meer huidige wereldleiders in Groot-Brittannië zijn opgeleid dan waar dan ook.

9 Het zorgstelsel is veel beter dan u waarschijnlijk denkt

Als je in de Verenigde Staten woont, is de kans groot dat je alleen maar te horen krijgt van de door de overheid gerunde National Health Service (NHS) in het Verenigd Koninkrijk in de context van koude onverschilligheid en angstaanjagende mislukking. Het recente geval van Charlie Gard, een terminaal zieke baby die geblokkeerd was om Groot-Brittannië te verlaten voor behandeling, maakte mensen over de hele wereld terecht boos. Naast andere rapporten over eindeloze wachttijden, wintercrises en doktersporno, schilderde het een beeld van een gezondheidsdienst die meer thuis zou zijn in Eritrea dan in Engeland.

Dergelijke rapporten, hoe verontrustend ze ook zijn, richten zich alleen op individuele gevallen. Kijk naar de NHS als geheel, en het is duidelijk dat dingen lang niet zo slecht zijn als de media portretteert.

De driejaarlijkse ranglijsten van mondiale gezondheidsdiensten van het Commonwealth Fund in de VS hebben tweemaal de hoogste plaats aan de NHS gegeven, vanwege de kosteneffectiviteit ervan. Nu is dit slechts één bron, maar anderen houden nog steeds van de service. De OESO rangschikt de NHS stevig in het algemeen, maar als een wereldleider in het verbeteren van de kwaliteit van zorg. Een onderzoek van 2014 naar efficiëntie met behulp van gegevens van de Wereldbank en het IMF, was ondertussen de NHS tiende van de 51 gezondheidssystemen. De VS, in vergelijking, staan ​​op de 44e plaats.

8 Het is een van de veiligste landen op aarde

2018 was het jaar dat het moordcijfer van Londen dat van New York City inhaalde. Na een 2017 waarin terroristen 31 mensen doodden in vier afzonderlijke aanvallen (waarvan er slechts één niet door islamisme werd geïnspireerd), kan het lijken alsof het VK snel overgaat in het soort post-apocalyptische woestenij dat gewoonlijk wordt geassocieerd met de Mad Max franchise.

We zouden liegen als we zouden zeggen dat het VK geen problemen heeft met mescriminaliteit, vooral in Londen. Maar nogmaals, dit is een geval van enge individuele krantenkoppen die een rooskleurig groter geheel verhullen. Groot-Brittannië is over het algemeen een van de veiligste landen op aarde.

De cijfers zijn afkomstig van de OESO, die elk lid op veel criteria rangschikt, waaronder veiligheid. Ze plaatsen het VK 11e uit 38 landen voor veiligheid, net achter Canada maar voor Ierland en waaaaaay voorsprong op de VS (22e). Ze hebben gegevens om dit te ondersteunen. In 2016 noteerde het VK een lager aantal moorden dan in Japan. Misschien is het geen wonder dat 77 procent van de Britten zich 's nachts veilig thuis voelt, vergeleken met een OESO-gemiddelde van 69 procent.

Zelfs het stijgende aantal moorden in Londen heeft enige context nodig. Ja, het heeft nu die van New York overvallen. Maar gewelddadige criminaliteit in New York City kent momenteel een historisch dieptepunt, een voorbehoud dat maar al te vaak buiten deze vergelijkingen wordt gehouden.

7 British Culture is ongeëvenaard

Na drie data-zware ingangen, laten we ons wenden tot een die is gelukzalig subjectief. Er is een uitstekend argument om te maken dat de Britse cultuur enkele van de grootste kunstwerken en literatuur op de planeet heeft voortgebracht. We bedoelen niet alleen Shakespeare (hoewel de bard niet slecht was); we bedoelen dingen die gemaakt worden in het hier en nu.

Kijk maar eens naar wat de Britse folkartiesten in de decennia na de Tweede Wereldoorlog hebben gepruimd. De Beatles. David Bowie. James Bond. De Harry Potter serie. 1984. Het kantoor. Monty Python. Doctor who. Mr. Bean. De rollende stenen. Lawrence of Arabia. Of kijk naar de twee grootste Britse regisseurs aller tijden: Alfred Hitchcock en Charlie Chaplain. Iedereen die dit leest, heeft van al deze dingen gehoord en het effect dat ze hebben gehad op de mondiale cultuur kan figuurlijk niet worden overschat.

Natuurlijk heeft elk land zijn iconen en zijn helden, maar het komt zelden voor dat een klein eiland zoveel internationale namen van huishoudens produceert. Veel van de beste cultuur in Groot-Brittannië is ook vrij.Ga naar Londen, en je kunt een wandeling maken naar galerijen van wereldklasse zoals de Tate of het British Museum zonder een cent te betalen.

6 De mensen zijn ongewoon tolerant

Sinds de Brexit heeft gestemd, is er een tendens geweest om het VK te schilderen als een land dat heeft besloten zich stevig af te sluiten voor buitenstaanders. Dit komt zowel van nativisten die graag denken dat de Brexit-stem een ​​bevestiging was van hun eigen opvattingen en van linkervleugels die doodsbang zijn dat deze nativisten gelijk hebben. Maar terwijl de Brexit deels werd aangedreven door anti-immigranten sentiment, betekent dat niet dat het Verenigd Koninkrijk een intolerante plaats is. Jarenlange enquêtegegevens van de Eurobarometer laten zien dat Britse mensen ongewoon openstaan ​​voor mensen van andere rassen.

Dit omvat onder cohorten die statistisch gezien waarschijnlijker voor de Brexit stemden. Op de vraag hoe zij zich voelden over het hebben van niet-blanke leiders, buren en collega's, zei bijna elke Brit effectief: "Waarom zou ik daar verdorie veel om geven?" Of iets anders dat adorably Brits is. Toen een opiniepeiling in 2015 ouders in alle EU-landen vroeg hoe ze zouden denken dat hun kind een moslim zou daten, waren alleen de Zweden meer ontspannen over het vooruitzicht.

Misschien is dit niet verrassend. Londen is per hoofd van de bevolking en absolute basis de meest multiculturele stad van Europa, met andere Britse steden die hoog scoren. En hoewel Britten zeker minder immigratie in het algemeen leuk vinden, is dat verlangen over het algemeen zo ver verwijderd van het werkelijke racisme als mogelijk is.

5 Persoonlijke vrijheidsbeschermingen zijn sterker dan u waarschijnlijk denkt

In vergelijking met de VS zijn de Britse wetten voor vrije meningsuiting opmerkelijk zwak. Terwijl je in Amerika bent, kun je een Nazi-vlag op je gazon aanhalen terwijl je tegelijkertijd een Koran verbrandt en de begrafenis van een soldaat pakt. Als je een van deze in Groot-Brittannië probeert, zul je waarschijnlijk in de gevangenis belanden.

Dientengevolge is er een tendens onder Amerikaanse schrijvers om Groot-Brittannië te portretteren als een stalinistische staat waar persoonlijke vrijheden sterven. Hoewel het Verenigd Koninkrijk zijn bescherming van de vrijheid van meningsuiting zeker zou kunnen versterken, is het in de meeste andere opzichten een felle bewaker van persoonlijke vrijheden. Volgens de Legatum Prosperity Index heeft het Verenigd Koninkrijk de 15e sterkste bescherming voor individuele vrijheid in de wereld.

De ranglijsten zijn gebaseerd op zaken als vrijheid van meningsuiting, vrijheid van godsdienst, toegang voor iedereen tot juridische diensten en respect voor de rechten van etnische minderheden. Hoewel de 15e duidelijk een score is die verbeterd zou kunnen worden, plaatst hij het VK nog steeds voor op landen als Spanje (16e), Zwitserland (18e) en de VS (25e).

4 De kwaliteit van leven is meestal uitstekend

Het lijdt geen twijfel dat delen van Groot-Brittannië, zoals de valleien in Wales, lijden onder armoede en verwaarlozing. Hoe droevig dit ook is, het is de moeite waard om te onthouden dat de bredere realiteit in heel Groot-Brittannië heel anders is. Vergelijk Groot-Brittannië met bijna elk ander land en de kwaliteit van leven is aantoonbaar hoger.

De gegevens zijn afkomstig van de Social Progress Index zonder winstbejag. Elk jaar publiceert de Index een ranglijst van alle naties in de wereld waarvoor er gegevens beschikbaar zijn (dus, geen Noord-Korea of ​​DR Congo, enz.) Volgens drie criteria: hoe goed aan de basisbehoeften van de mens wordt voldaan, welke kansen burgers hebben, en hun "basis van welzijn" (bijv. gezondheidszorg, onderwijs). Hoewel het VK onlangs uit de top tien is gevallen, blijft het een van de hoogste scorers. Voor 2017 werd de UK gerangschikt als 12de van de 128 in het VK.

Ter vergelijking: de VS zijn 18e, 19e uit Frankrijk en 24 uit Italië. De hoge rang van het VK komt vanwege de bijna 100 procent scores op toegang tot sanitaire voorzieningen en gezondheidszorg, samen met zeer hoge scores op toegang tot basisonderwijs en bescherming van persoonlijke rechten. Plots citeerde Cecil Rhodes: "Engels geboren worden (of Brits, in dit geval) is de eerste prijs winnen in de loterij van het leven" begint logisch te worden.

3 Britse technologie is toonaangevend

Elk jaar brengt groot internationaal accountantskantoor KPMG zijn lijst met de meest veelbelovende wereldwijde markten voor de technologiesector uit, op basis van enquêtes onder leiders in de sector. En elk jaar komt het VK in de buurt van de top van de ranglijst. Volgens het rapport van 2018 is Groot-Brittannië de op drie na beste plaats ter wereld voor grote technische doorbraken.

Dit is eigenlijk één plek verwijderd van de ranglijst van 2017, maar hey, de vierde plaats is nog steeds behoorlijk indrukwekkend, vooral als je kijkt naar de concurrentie. En wanneer je naar individuele steden kijkt, heeft Groot-Brittannië nog meer om over op te scheppen. Londen wordt beschouwd als de derde belangrijkste technische stad na San Francisco, gelijk met New York City, en voor plaatsen als Seoul, Singapore en Berlijn. De investering toont het ook. KPMG schat dat Britse technologie in 2017 meer risicokapitaal heeft gepompt dan Frankrijk, Duitsland, Spanje en Ierland samen.

Dit alles lijkt misschien een beetje verwijderd van de levens van gewone mensen. Maar het is eigenlijk behoorlijk belangrijk. De post-Brexit-toekomst van Groot-Brittannië gaat enorm vertrouwen op inlandse industrieën zoals technologie om de economie draaiende te houden. Gelukkig laat het rapport van KPMG zien dat Londen uit een sterke positie komt.

2 Brexit heeft niet iedereen daadwerkelijk verdeeld

De Brexit-stemming van 2016 was een schok die zowat iedereen overrompelde. Tegen alle voorspellingen stemde het Britse publiek om de EU te verlaten. Het is echter de moeite waard om te onthouden hoe waanzinnig dichtbij dit was. De pro-Brexit-stem was minder dan 52 procent. In plaats van een daverend gebrul van de onderdrukte massa's om de EU te verlaten, was het referendum meer het Britse publiek dat beleefd zei: "Eh, daar zijn we niet helemaal zeker van, maar we zijn meer geneigd om te vertrekken, heel erg bedankt. ”

Dit is belangrijk, want voor al het gejammer over hoe alles behalve een schone doorbraak met Brussel de wil van de mensen negeert, is de realiteit dat de mensen zelf een genuanceerd beeld hebben. Uit peilingen blijkt dat meerderheden van Britten de voorkeur geven aan verblijf op de interne markt van de EU na de Brexit, terwijl ze ook laten zien dat zij willen dat de Brexit immigratie naar beneden haalt - twee wederzijds exclusieve uitkomsten. Enorme minderheden reageren ook op dergelijke vragen met "weet het niet", wat suggereert dat het publiek veel minder verankerd is in verlof- of remain-kampen dan de media willen dat je gelooft. Zelfs de vraag of er een tweede referendum over de uiteindelijke deal zou moeten komen, haalt vooral zijn schouders op.

Er zijn tekenen dat Theresa May's minderheidsregering probeert te luisteren. Volgens de huidige plannen zou het VK tot december 2020 effectief in de EU blijven (als onderdeel van een overgangsperiode), met Whitehall in de hoop op een nauwe, op maat gemaakte overeenkomst met de EU daarna. Het kan een minder bevredigende kopie zijn dan een schone pauze, maar op de lange termijn zal het waarschijnlijk beter zijn voor Groot-Brittannië.

1 Het Britse volk is eigenlijk geweldig

Oké, dus we zijn weer terug bij subjectief. Maar goed, we gaan het toch zeggen. Britse mensen zijn eigenlijk geweldig. Als je echt de tijd neemt om naar het Verenigd Koninkrijk te gaan en met een willekeurige Brit spreekt - vooropgesteld dat ze niet dronken zijn of op het punt staan ​​om wat recreatief voetbalgeweld uit te proberen - dan zul je bijna zeker in contact komen met iemand die onfeilbaar beleefd is , waarschijnlijk grappig, blij om hun best te doen om u te helpen, en merkbaar geen eikel. Natuurlijk, ze kunnen je dwingen om over het weer te praten, maar het is een kleine prijs die je moet betalen.

Als we eerlijk zijn, is zelfs die grapachtige paragraaf een beetje oneerlijk. Alcoholgerelateerd geweld in het VK daalt eigenlijk, net als alcoholgebruik in het algemeen. Geweld in het algemeen verrijkt in 2018 ... maar alleen na het bereiken van historische dieptepunten vooraf. (Leuk feit: Britse statistieken omvatten ook zaken als seksistische naamschendingen onder geweld, iets wat Amerikaanse statistieken absoluut niet doen). Zelfs het beroemde voetbalgeweld van Groot-Brittannië behoort grotendeels tot het verleden.

Geen enkele natie is perfect. Overal waar je komt, zullen er schokken en schokjes zijn en dingen die regeringen beter zouden kunnen doen. Maar het moderne Groot-Brittannië maakt een redelijk goede zet om geweldig te zijn. Op zijn minst is het duidelijk geen natie die door kwaadaardige elites en perfide buitenlanders tot vernietiging wordt gedreven. Hoe eerder mensen stoppen met klagen over de vernietiging van Groot-Brittannië en beseffen dat het nog steeds vrij goed is, hoe beter.