10 van de ergste snitches aller tijden

Je hebt misschien gehoord dat "losse lippen zinkende schepen", maar soms verliezen losse lippen het veel erger. Sommige snitches hebben nobele zaken verraden. Anderen hebben gruwelijke misdaden begaan en zijn er mee weggekomen. Sommigen hebben haat uitgespuugd, anderen hebben gelogen en anderen hebben misschien nog steeds uw telefoontjes afgeluisterd.

10 Wikileaks Snitch

Foto credit: andymcgee

WikiLeaks is bezig met het onthullen van de geheimen van de regeringen en bedrijven in de wereld, dus het zou geen verrassing moeten zijn dat diezelfde instellingen een plan hebben uitgeroeid om de geheimen van Wikileaks te stelen. Hun snitch was een 18-jarige uit IJsland genaamd Siggi.

Sigurdur "Siggi" Thorsdarson begon met vrijwilligerswerk voor Wikileaks in februari 2010 toen hij nog maar 17 was. Aanvankelijk werd Siggi gedreven door een passie voor de politiek van Wikileaks en zijn stichter Julian Assange. Hij piekerde over onbewerkte documenten voor Wikileaks. Toen verschillende personeelsleden in september 2010 abrupt van Wikileaks vertrokken, gaf Assange Siggi een grotere rol in de organisatie - het besturen van de Wikileaks-chatroom. Deze nieuwe rol was belangrijker dan het lijkt, omdat Siggi de taak had om het eerste aanspreekpunt te zijn voor journalisten en anderen die de organisatie probeerden te bereiken.

Al snel besloot Siggi om een ​​eigen missie te starten. Hij benaderde LulzSec-hackers om de computersystemen van IJslandse overheidsfunctionarissen te hacken en hun informatie door te geven aan Wikileaks. Om zijn positie in Wikileaks te verifiëren, stuurde Siggi een heimelijk gefilmde video van Assange naar de hackers.

Diezelfde hackgroep was een week eerder geïnfiltreerd door de FBI en zijn leider, 'Sabu', was een FBI-mol geworden. De FBI kreeg lucht van Siggi's plan en waarschuwde de IJslandse regering voor een aanstaande aanval. Siggi werd schichtig en benaderde de ambassade van de Verenigde Staten in IJsland om een ​​heleboel informatie uit Wikileaks over te nemen. Siggi werd vervolgens uitgenodigd voor een bijeenkomst in de ambassade, waar hij de overheid een kopie van het paspoort van Julian Assange en kopieën van privé-correspondenties gaf.

FBI-agenten probeerden vervolgens om Siggi Assesse in het geheim te laten vastpakken en hem te vangen met het zeggen van 'iets belastends aan LulzSec'-hackers. De tape moest als bewijs worden gebruikt om Assange en Wikileaks te vernietigen. Siggi wees de geheime missie af, maar hield de deur open voor de FBI.

Siggi veranderde zijn deuntje nadat hij in november 2011 was ontslagen uit Wikileaks. Hij was betrapt bij de exploitatie van een online T-shirtwinkel waar hij Wikileaks-merchandise verkocht voor zijn eigen winst - een beweerde $ 50.000. Miffed nam vervolgens een aanbod om naar de Verenigde Staten te vliegen voor een marathonvergadering met de FBI. Hij voorzag de FBI van chatlogboeken van Wikileaks-correspondenties, samen met foto's en video's van WikiLeaks-operaties die hij op zijn kantoor in Engeland maakte. In ruil voor de verkoop van de organisatie waar hij ooit van hield, kreeg Siggi een magere $ 5.000 van de FBI.

9 De Ku Klux Klan Snitch van de FBI

Twee weken na de burgerrechtenprotesten "Bloody Sunday" van 1965 in Selma, Alabama, dreef blanke burgerrechtenactivist Viola Liuzzo zwarte burgerrechtenactivisten mee naar huis vanaf een andere mars. Ze wist niet dat zelfs deze ogenschijnlijk onschuldige autorit zou leiden tot meer bloedvergieten.

Ze stopte voor gas en was het doelwit van op racistische wijze geteisterde intimidatie door lokale inwoners van Alabama. Liuzzo en het bedrijf verlieten snel het benzinestation om incidenten te voorkomen. Ze werd snel daarna gevolgd door een weg terug met een auto vol met vier leden van de Ku Klux Klan. De Klansmen renden naar haar auto en openden het vuur op Liuzzo en Leroy Moton, een 19-jarige Afro-Amerikaan in de auto met haar. Liuzzo werd tweemaal in zijn hoofd geschoten; ze stierf ogenblikkelijk en de auto sloeg in een greppel en botste tegen een hek. Moton, bedekt met Liuzzo's bloed, lag bewegingloos toen een Klansman naar de crash liep om de slachtoffers te controleren op tekenen van leven.

Het KKK-lid onderzocht het wrak en liep weg omdat beide slachtoffers dood leken. Toen de KKK-leden wegreden, kroop Moton uit het wrak en werd gered door een passerende automobilist.

De nachtmerrie eindigde niet met de dood van Liuzzo; een van de Ku Klux Klan-leden in de partij die haar neerschoten en vermoordde, was een FBI-informant genaamd Gary Rowe. Toen ze de moord te pakken kregen, was de FBI bang dat ze verantwoordelijk zouden kunnen worden gehouden voor de rol van hun informant bij de moord, dus probeerden ze de misdaad te verhullen. Gary Rowe belde de FBI om hen te laten weten dat hij en de Ku Klux Klan-leden de moord op Viola Liuzzo hadden gepland en uitgevoerd.

FBI-directeur J. Edgar Hoover begon een campagne om de naam van Liuzzo in het openbaar te smeren. Als reactie op het incident plantte de FBI valse verhalen in kranten in het hele land die beweerden dat Liuzzo een drugsverslaafde was en dat haar man lid was van de maffia. Ze begonnen ook geruchten die beweerden dat ze een interraciale affaire had met de 19-jarige Moton en dat ze haar kinderen in de steek had gelaten om bij hem te zijn.

De doofpot- en lastercampagne van de FBI werd pas ruim tien jaar later in 1978 ontdekt toen Liuzzo's kinderen een verzoek onder de Freedom of Information Act indienden om de documentatie van de FBI over het incident te verkrijgen. Rowe getuigde tegen een van de schutters en werd aanvankelijk niet beschuldigd van zijn rol in de moord. Hij werd aangeklaagd nadat Liuzzo's familie hun nieuw verkregen documenten had gebruikt om een ​​rechtszaak aan te spannen. Het proces resulteerde in een opgehangen jury, en noch Rowe noch de FBI werd gestraft voor hun aandeel in de moord.

8 Communist Party Snitches

De FBI had ooit een obsessie met het communisme in de Verenigde Staten. Zo sterk was deze obsessie dat ze de klassieke film Frank Capra beschouwden Het is een geweldig leven om communistische propaganda te zijn die een "voor de hand liggende poging was om bankiers in diskrediet te brengen", en dacht dat Marilyn Monroe "in de Communistische baan was afgedaald". In de vroege jaren zestig waren 1500 van de 8.500 leden van de Amerikaanse Communistische Partij eigenlijk FBI-informanten.

Van al deze snitches, misschien wel de meest beruchte was een man met de naam Harvey Matusow. Matusow begon zijn carrière als partij in de boekwinkel van de Amerikaanse Communistische Partij in New York City. Hij werd al snel ontevreden over zijn low-level rang in de partij en benaderde de FBI. Hij werd een betaalde informant in 1950.

Matusow diende gedetailleerde rapporten in bij de FBI over de interne werking van de Communistische Partij en noemde een aantal van zijn leden. Al snel echter raakte de partij in de war van zijn verraad en verdreef hem. Dientengevolge schopte de FBI hem ook naar de stoep omdat ze hem niet hoefden te zien als een betaalde informant wanneer hij niet langer toegang had tot de informatie die ze wilden. Dat is het moment waarop Matusow ballistisch werd.

Matusow bood aan om voor de House Un-American Activities Committee en Joseph McCarthy's eigen subcommissie te getuigen in zijn komende anticommunistische showprocessen als een getuige-deskundige. In zijn volgende getuigenissen beweerde Matusow dat iedereen - van CBS News tot de Verenigde Naties tot de Girl Scouts - in competitie stond met de communisten. Hij beweerde dat 500 leraren van openbare scholen in New York lid waren van de Communistische Partij. Hij beweerde dat de New York Times had 126 communisten binnen zijn afdelingsstafleden op zondag (in een tijd waarin het Times werkten niet meer dan 100 mensen op de sectie). Als resultaat van zijn getuigenissen, werd Matusow spoedig een hulp aan Joseph McCarthy zelf.

Volkszanger Pete Seeger werd door Matusow beschuldigd van het communisme. Als gevolg hiervan werd Seeger gedagvaard voor het Congres, dat eiste dat hij zijn persoonlijke en politieke associaties bekendmaakte. Seeger weigerde op grond van het feit dat het bevel van het Congres zijn rechten voor het eerste amendement zou schenden en verklaarde: "Ik ga geen vragen beantwoorden over mijn associatie, mijn filosofische of religieuze overtuigingen of mijn politieke overtuigingen, of hoe ik heb gestemd bij een verkiezing, of een van deze privézaken. Ik denk dat dit zeer ongepaste vragen zijn voor welke Amerikaan dan ook, vooral onder zulke dwang als deze. "

Na een proces in maart 1961 werd Seeger veroordeeld voor minachting van het Congres en veroordeeld tot een jaar gevangenisstraf. Hij vermeed een gevangenisstraf nadat een hof van beroep de veroordeling in mei 1962 had vernietigd, maar zijn carrière was niettemin geruïneerd in de resulterende zwarte lijst.

Het slechtste van alles is dat Matusow later toegaf om het allemaal op te maken in een memoires uit 1955 met de titel Valse getuige. Hij heeft zijn getuigenis herroepen dat het leven van ontelbare mensen verpestte, inclusief Pete Seeger. Hij gaf toe te liegen in 'bijna elke instantie', getuigde hij.

Als resultaat van de bekentenissen van Matusow, werd hij berecht en veroordeeld voor meineed. Hij werd veroordeeld tot vijf jaar gevangenisstraf, hoewel hij pas 44 maanden voor zijn vrijlating diende.

7 De Anonymous Snitch

De hacking / activistengroep die bekend staat als Anonymous heeft verbazingwekkende maar illegale dingen gedaan sinds de conceptie ervan in 2003. Anoniem heeft de Scientology Kerk, Visa en de Westboro Baptist Church gehackt om er maar een paar te noemen. De anonieme uitloper LulzSec heeft zelfs de verbazingwekkende prestatie van het hacken van de website van PBS in 2011 voltooid en een nepverhaal geplaatst waarin beweerd werd dat Tupac en Biggie Smalls nog steeds leefden en in Nieuw-Zeeland woonden. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat iemand die machtig was hen beiden probeerde neer te halen. Wat echter moeten Het is een verrassing dat het een van hun eigen leden was die dit probeerde: de hacker Sabu, die medeoprichter was van LulzSec en die bekend stond als 'de de facto koning van Anonymous'.

In zijn rol boven op de hacking-hiërarchie leidde Sabu een groot aantal legendarische cyberaanvallen op enkele van 's werelds krachtigste regeringen en bedrijven, waaronder Sony en de CIA. Het duurde niet lang tot Sabu werd gearresteerd voor zijn hacking; in juni 2011 hebben federale autoriteiten zijn deur neergehaald.

Zijn echte naam is inmiddels onthuld als Hector Xavier Monsegur. Monsegur pleitte schuldig aan 12 strafrechtelijke aanklachten en kwam tot 124 jaar achter de tralies. De dag dat hij werd gearresteerd, ging Monsegur ermee akkoord undercover agent te worden voor de FBI en een sneer te geven aan zijn vroegere medewerkers. Monsegur gaf de FBI de inside scoop over LulzSec en Anonymous. Hij onthulde informatie die leidde tot de arrestatie van vijf hackers in verband met de groepen.

Als FBI-informant nam Monsegur deel aan de epische hack op het particuliere inlichtingenbedrijf Stratfor, met de bedoeling de hackers die hij naar de missie had gelokt, te vervolgen. Nadat Anonieme-gelieerde hackers in de computersystemen van Stratfor terechtkwamen, lekten ze de e-mails van het bedrijf naar Wikileaks. Het lek van 5,5 miljoen e-mails toonde een litanie van wandaden van Straf, waaronder de manier waarop het bedrijf was ingehuurd door bedrijven als Coca-Cola en Dow Chemical om anti-corporate activisten te bespioneren. Het lek toonde ook aan dat Stratfor met Goldman Sachs uitgezet had om de intelligentie te gebruiken die het verzamelde voor handel met voorkennis op meerdere beurzen over de hele wereld.

Een van de meest prominente hackers die betrokken was bij het Stratfor-lek, Jeremy Hammond, werd door de federale autoriteiten aangehouden met de hulp van Monsegur. Hammond werd veroordeeld tot 10 jaar gevangenisstraf omdat hij de misdaden van Stratfor openbaar had gemaakt.

Monsegur bracht drie jaar door als FBI-informant. In ruil daarvoor diende hij slechts zeven maanden in de gevangenis, een verre schreeuw van de 124 jaar waarvoor hij oorspronkelijk was veroordeeld.

6 AT & T

Een van de meest productieve snitches in de geschiedenis is geen individu, maar een bedrijf. In feite is er een goede kans dat het je telefoonmaatschappij is.

Sinds 2007 snapt AT & T namens de DEA klanten bij haar klanten. Als onderdeel van het Hemisphere-project van de DEA heeft AT & T 26 jaar aan telefoonrecords van haar klanten niet besteed, inclusief zowel de inhoud van de oproepen als de locaties van de bellers. In ruil daarvoor betaalt de regering van de Verenigde Staten AT & T voor toegang tot de oproeprecords. AT & T is naar verluidt geïnstrueerd om "nooit naar halfrond te verwijzen in een officieel document."

Dit alles gebeurt zonder medeweten of toestemming van de klanten van AT & T. Het programma is zelfs van invloed op bellers die niet rechtstreeks AT & T-klanten zijn, maar wel bellen naar AT & T-klanten.

Het bewakingsprogramma van de Hemisfeer zou de grootte van het beruchte computerbewakingsprogramma van de NSA misschien nog kleiner maken. Ongeveer vier miljard oproeprecords worden elke dag aan de DEA-database toegevoegd.

5 De Neo-nazi-host van de FBI

Hal Turner was de gastheer van een radioprogramma dat populair was onder Neo-nazi's genoemd De Hal Turner Show. Hij schreef een blog waarin hij enkele van de meest kwaadaardige neo-nazi-retoriek verbeeldde die je je kunt voorstellen. Maar volgens Turner geloofde hij geen woord van de haat die hij uitspuwde. In plaats daarvan beweert hij dat de FBI hem het heeft laten doen. Het blijkt dat Turner nog een betaalde FBI-informant was.

Het radioprogramma van Turner trok de aandacht van blanke supremacisten in het hele land met zijn onverminderde ontkenning van de holocaust en zijn beweringen dat een zwarte congresvrouw gelyncht zou moeten worden. Naarmate de populariteit van Turner groeide binnen de rangen van rechtsextremisten, trok hij de aandacht van de FBI. Turner heeft gezegd dat de FBI hem zei "de retoriek op te rakelen." Turner leverde de FBI informatie op en informeerde hem over extreemrechtse groepen die op zijn show waren afgestemd.

Turner werd zo productief in de extreemrechtse politiek dat hij probeerde naar het Congres te rennen, op zoek naar de nominatie van de Republikeinse partij in het 13e district van New Jersey in 2000. Turner kreeg 18,6 procent van de stemmen in de primary, maar verloor van een andere kandidaat.

De retoriek van Turner werd buitengewoon verhit toen hij werd gearresteerd na het lobbyen tegen bedreigingen van geweld tegen publieke figuren, waaronder een hoofdinspecteur van de school in Massachusetts. Hij riep ouders op om "geweld en geweld" te gebruiken tegen de superintendent, die een nieuw curriculum introduceerde dat homo's en lesbiennes ondersteunt. Turner noemde het een 'indoctrinatie in dodelijke, door ziekte geteisterde sodomiet-levensstijlen'.

Toen hij terechtstond, beweerde Turner dat hij nooit een van de extreemrechtse en racistische opvattingen had geloofd die hij publiekelijk had aangeprezen. Turner's advocaat zei: "Ik denk niet dat hij een racist was. Hij deed veel van die dingen op aandringen van de FBI. "De advocaat beweerde dat Turner door de FBI werd opgeleid als" een agent provocateur "om opzettelijk zijn volgelingen op te hitsen om misstanden te plegen.

Turner beweert dat hij door de FBI meer dan $ 100.000 had betaald. Hij heeft ook verklaard dat hij "meer dan 10 daden van binnenlands terrorisme" heeft afgewend.

4 COINTELPRO Snitches

Vanaf 1956 lanceerde de FBI de moeder van alle snitching-operaties die bekend staat als COINTELPRO, een afkorting van het contraspionageprogramma. Maar dit was niet het gebruikelijke contraspionageprogramma. In plaats van buitenlandse overheden te bespioneren, richtte dit programma zich op Amerikaanse burgers. Met COINTELPRO probeerde de FBI de Amerikaanse linkerzijde te verstoren en te versplinteren, waarbij ze zich richtten op elke groep die progressieve verandering bepleitte. Een deel van de verklaarde missie van de FBI voor COINTELPRO was "het handhaven van de bestaande sociale en politieke orde."

Snitches met COINTELPRO bewaakten, infiltreerden en onthulden de geheimen van een aantal progressieve groepen, waaronder demonstranten van de Vietnam-oorlog, burgerrechtenorganisaties, een Indiaanse belangenbehartigingsgroep, de Black Panthers en activistische groepen in de vrouwenrechtenbeweging.

Misschien was het bekendste COINTELPRO-doel het pictogram voor burgerrechten Dr. Martin Luther King Jr. Dienovereenkomstig beveiligde de FBI een melder met toegang tot King, die toevallig ook een van de meest prominente fotografen was die de burgerrechtenbeweging documenteerde. Ernest Withers was een vertrouwde vertrouweling van Martin Luther King Jr. Hij fotografeerde enkele van de belangrijkste momenten in King's leven.

Al die tijd ontving hij echter salaris van de FBI voor de foto's die hij ze stuurde, die werden gebruikt om te anticiperen op elke beweging, zijn protesten te verstoren en hem zelfs te chanteren. Withers voorzag de FBI ook van informatie over andere activisten, predikanten en kandidaten die op openbaar ambt liepen. Hij vertelde de FBI over geplande burgerrechtendemonstraties, zodat de FBI kon proberen de protesten te verstoren.

De FBI gebruikte een deel van deze informatie om in te breken in een van King's hotelkamers en legde bewijs vast van een buitenechtelijke affaire. Daarna stuurden ze rechtstreeks een brief naar King, waarin ze beweerden dat ze hem zouden chanteren en zouden impliceren dat ze de informatie zouden lekken als hij de komende 34 dagen geen zelfmoord zou plegen. De FBI zei tegen King: "Je bent klaar. Er is maar één uitweg voor jou. Je kunt beter nemen voordat je smerige, abnormale frauduleuze zelf is blootgelegd aan de natie. "

Een andere FBI-melder met het COINTELPRO-programma was in de Black Panther-partij en bezorgde de FBI een plattegrond van het gebouw waar Black Panther-leider Fred Hampton verbleef. De plattegrond werd gebruikt tijdens een FBI-inval waarbij Hampton werd vermoord door de FBI en de Chicago Police Department.

COINTELPRO kwam pas aan het licht toen een groep activisten in 1971 inbrak in de kantoren van de FBI en documenten stal die het programma detailleerden. Kort daarna werd het programma beëindigd door FBI-directeur J. Edgar Hoover.

3 De 9/11 Kapers Informant van de FBI

Na de terroristische aanslagen van 11 september 2001 was de wereld op zoek naar antwoorden.Sommigen wezen de vinger op de regering-Bush, die gewaarschuwd was dat een dergelijk incident zich een maand eerder in een nu beruchte briefing zou kunnen voordoen. Ongeacht of de regering Bush verantwoordelijk is voor het niet voorkomen van de aanvallen, de FBI heeft de schuld van de aanslagen. Sterker nog, de terroristische aanslagen zijn misschien helemaal niet gebeurd als een FBI-informant de kapers niet had geholpen voordat ze de aanslagen op het World Trade Center hadden uitgevoerd.

Vanaf 2000 huurden twee van de negentien terroristen die van plan waren vliegtuigen te kapen op 11 september van het volgende jaar een kamer van een man die voor de FBI werkte als undercover informant. Maanden eerder hadden dezelfde twee huurders deelgenomen aan een Al-Qaeda-top in Maleisië.

Al snel ontwikkelde de FBI-informant een hechte band met de terroristen die met hem samenleefden. Hij bad met hen. Daarna hielp hij hen voor het eerst met het openen van bankrekeningen in de Verenigde Staten. Die bankrekeningen zouden later worden gebruikt om vliegtickets voor de vlucht te kopen die zouden eindigen in het World Trade Center. Meest schokkende van allemaal, wist de FBI-snitch dat de kapers die bij hem woonden die bankrekeningen gebruikten om vlieglessen te nemen.

Nadat de aanslagen hadden plaatsgevonden, wilden een onderzoek van het Congres en de Commissie van 11 september het incident onderzoeken en de informant die met de kapers was bevriend interviewen, maar de FBI weigerde dat te laten gebeuren.

2 Iraq War Snitch

In 2003 sprak secretaris-generaal Colin Powell de Verenigde Naties toe en president Bush gaf zijn land van de Unie een toespraak tot de Verenigde Staten om de invasie van Irak te ondersteunen. Het 'kroonjuweel' van deze zaak voor oorlog was de getuigenis van een Iraakse snitch die de codenaam 'Curveball' heette. Deze getuigenis werd later onthuld als een complete en uiterste verzinsel.

Volgens de regering-Bush was Curveball een chemisch ingenieur die werkte in een Iraakse fabriek die biologische wapens maakte voor de Iraakse regering. De regering-Bush gebruikte dit getuigenis om te beweren dat de Iraakse leider Saddam Hussein 'massavernietigingswapens' bezat en produceerde en daarom een ​​bedreiging vormde voor de Verenigde Staten. Onnodig te zeggen dat hun list succesvol was. De Verenigde Staten zijn Irak binnengevallen slechts drie maanden na het State of the Union-adres van president Bush.

Al snel begon het verhaal af te brokkelen. Er werd al snel ontdekt dat de fabriek waar Curveball zei dat hij werkte, geen massavernietigingswapens produceerde, maar in plaats daarvan de babyvoeding formuleerde.

Curveball werkte zelfs niet in een fabriek van welke aard dan ook in Irak. In plaats daarvan had hij bij een televisieproductiemaatschappij in Bagdad gewerkt, maar hij had een bevelschrift gekregen voor zijn arrestatie wegens diefstal van zijn werkplek voordat hij naar Duitsland vluchtte. Vanaf daar begon Curveball zijn identiteit te fabriceren voor Duitse en Amerikaanse inlichtingendiensten, zodat hij asiel kon krijgen.

In 2011, The Guardian gepubliceerd in een interview met Curveball waarin hij voor het eerst toegaf dat hij zijn hele getuigenis had verzonnen en dat het 'kroonjuweel' van de zaak Bush Administration voor de oorlog in Irak een leugen was.

1 Manhattan Project Snitch

Terwijl de Koude Oorlog de hele wereldbevolking op de rand van nucleaire vernietiging hield, bleek het alleen vanwege één man te zijn gebeurd. Het waren niet Joseph Stalin, noch Harry Truman, noch enig ander staatshoofd wat dat betreft. In plaats daarvan rust de hele Koude Oorlog op de schouders van een inwoner uit Iowa, George Koval, een van de meest productieve verklikkers in de menselijke geschiedenis.

Het begon allemaal met het Manhattan-project. Van 1942 tot 1946 smeekte de regering van de Verenigde Staten - samen met het Verenigd Koninkrijk en Canada - enkele van de slimste geesten ter wereld om het eerste kernwapen in de menselijke geschiedenis te maken als onderdeel van het Manhattan-project. Deelnemers waren Nobelprijswinnend natuurkundige Richard Feynman en een minder bekende man met de naam George Koval die later zou worden onthuld als een Sovjet-spion.

Als health physics officer bij het Manhattan-project bewaakte Koval de straling die tijdens de experimenten werd afgegeven en kreeg hij een geheime beveiligingsinspectie. Het duurde niet lang voordat hij de nucleaire geheimen van het project aan de Sovjet-inlichtingendiensten in Moskou door middel van gecodeerde berichten begon door te geven.

Door de Sovjetunie nucleaire geheimen te geven, heeft Koval in zijn eentje de Koude Oorlog aangestoken. In die tijd geloofde de regering van de Verenigde Staten dat de Sovjet-Unie pas in het midden van de jaren vijftig kernwapens zou ontwikkelen. In plaats daarvan liet de Sovjet-Unie met succes hun eerste nucleaire bom ontploffen in 1949. Kort na de ontploffing zaten de Sovjet-Unie en de Verenigde Staten vast in een angstaanjagende race.

Koval's snitching werd vermoedelijk voor het eerst ontdekt door Amerikaanse inlichtingendiensten in de vroege jaren 1950, maar kwam pas in 2002 aan het licht.

Koval had een nogal onwaarschijnlijke achtergrond voor een Sovjet-spion. Hij werd geboren in Sioux City, Iowa, diende in het leger en was dol op honkbal. Koval's affiniteit voor het communisme begon tijdens de Grote Depressie toen zijn gezin aan een collectieve boerderij werkte. Later emigreerde hij naar de Sovjet-Unie met zijn gezin, waar hij afstudeerde aan het Mendelejev Institute of Chemical Technology, en vervolgens werd opgeleid door de Sovjet Foreign Intelligence Service om een ​​spion te worden.

Koval keerde vervolgens terug naar de Verenigde Staten, waar hij het City College van New York bezocht. Zijn klasgenoten omschrijven hem als een "dameman." Hij werd opgeroepen in het leger tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd uiteindelijk gekozen om deel uit te maken van het Manhattan Project.

Kort na zijn dood in 2007, heeft de Russische president Vladimir Poetin de Koval de held van de Russische Federatie Award toegekend voor zijn "moed en heldhaftigheid tijdens het uitvoeren van speciale missies."