Delen:
10 Bijna vergeten daden van terrorisme uit de 20e eeuw
Tegenwoordig verwijzen de meeste mensen snel naar 9/11 en valt de Charlie Hebdo aan als we het hebben over terrorisme. Veel mensen zijn echter vergeten of weten het gewoonweg niet over enkele van de dodelijke terroristische aanslagen van de 20e eeuw, waarvan de daders in sommige gevallen nog onbekend zijn.
10 Grand Mosque Beslag
Op 20 november 1979 liepen enkele honderden militanten met plannen om de Saoedische regering omver te werpen naar de heiligste plaats in de islam - de Grote Moskee van Mekka - en namen die in beslag. Ze blokkeerden alle ingangen en uitgangen en namen ongeveer 100.000 gijzelaars. Duurde bijna twee weken, de gijzeling situatie beïnvloed de vorming van Al-Qaeda van Osama bin Laden en zou de islam voor altijd veranderen.
De 300-600 aanvallers waren allemaal soennitische moslims uit Egypte, Jordanië, Somalië, Canada en de Verenigde Staten. Ze werden geleid door Juhayman al-Utaybi, die zichzelf de Mahdi noemde, de moslimleider die geprofeteerd was om de moslimwereld in de laatste dagen te reinigen.
Als reactie daarop heeft de Saudische regering alle telefoonlijnen verbroken, de grens gesloten en het leger ingezonden. Aanvankelijk deed het leger niets omdat de soldaten niet dapper genoeg waren om hun wapens op de heilige plaats te richten. De VS beschuldigden Ayatollah Ruhollah Khomeini, de leider van de Iraanse revolutie, voor de inbeslagname. Khomeini ontkende de beschuldigingen en gaf de Verenigde Staten en Israël de schuld ervan terug.
Veel mensen in moslimlanden begonnen gewelddadig te protesteren. De Amerikaanse ambassade in Pakistan werd platgebrand en verschillende arbeiders (zowel Amerikanen als Pakistani) werden daar gedood. Het beleg eindigde toen Saoedische troepen, samen met mannen van de nationale garde en de Franse speciale troepen, het tafereel bestormden met tanks, zware artillerie en giftige chemicaliën. Er waren honderden slachtoffers.
9 Iraanse Ambassade Belegering van 1980
Op 30 april 1980 grepen zes mannen van het Democratisch Revolutionair Front voor Bevrijding van Arabistan (DRFLA) de controle over de Iraanse ambassade in Londen. Ze namen 26 mensen in gijzeling, waaronder ambassadepersoneel, een aantal BBC-personeelsleden, toeristen en een politie-agent. De terroristen eisten de onafhankelijkheid van de Khuzestan provincie in Iran en de vrijlating van verschillende politieke gevangenen in Iran. Ze verzochten ook een vliegtuig om hen uit het Verenigd Koninkrijk te halen. Later hebben de terroristen enkele gijzelaars vrijgelaten om media-aandacht te krijgen.
Na zes dagen doodden de kapers - die gefrustreerd waren door het trage onderhandelingsproces - een van hun gijzelaars en gooiden zijn lichaam uit het gebouw. Die moord was het keerpunt van de belegering toen de Britse regering haar Special Air Service (SAS) commando's gelastte om een gedurfde aanval op het gebouw te starten. Maar liefst 35 SAS-commando's bestormden het gebouw tijdens een aanslag van 17 minuten die door miljoenen mensen op live-televisie werd bekeken. Vijf van de zes vijandigen werden gedood en de laatste werd veroordeeld tot 27 jaar gevangenisstraf. Eén gijzelaar werd ook gedood bij het kruisvuur.
8 UTA vlucht 772
Franse UTA vlucht 772 vloog van Congo-Brazzaville naar Parijs toen het op 19 september 1989 explodeerde boven de Sahara in zuid-Niger. 170 mensen vermoord, de ontploffing zou zijn veroorzaakt door een tijdbom in een koffer in het vrachtruim van het vliegtuig.
Zes leden van het Libische inlichtingenbureau werden betiteld als meesterbreinen van het bombardement, dat vermoedelijk was bevolen door kolonel Muammar Gadhafi als wraak voor de steun van Frankrijk aan Tsjaad in een grensgeschil met Libië. Libië heeft nooit de verantwoordelijkheid voor de bomaanslag aanvaard, maar het betaalde $ 34 miljoen aan de families van de slachtoffers in 1999 en nog eens $ 170 miljoen in 2004.
Een dag nadat vlucht 772 in Frankrijk had moeten aankomen, zag een Frans luchtmachtvliegtuig het wrak in de woestijn. Franse parachutisten arriveerden de volgende dag op de locatie, maar er werden geen overlevenden gevonden.
In 2007 gingen familieleden van de slachtoffers de woestijn in en maakten een gedenkteken om hun geliefden te eren. Op 10 kilometer afstand van de oorspronkelijke plaats van de crash bevond zich op het monument een silhouet van het vliegtuig in een cirkel met een diameter van 60 meter (200 voet). De cirkel is gevuld met stenen en 170 gebroken spiegels, één voor elk verloren leven tijdens de vlucht.
7 Tyre Headquarters Bombing
Tijdens de Israëlische invasie van Libanon in november 1982 vond 's werelds eerste zelfmoordaanslag door een voertuig plaats toen Ahmed Qassir, een 15-jarige Libanese jongen, een auto het Israëlische militaire hoofdkwartier in Tyrus, Libanon, binnenreed. De resulterende explosie bracht het acht verdiepingen tellende gebouw op een lijn en doodde 76 Israëlische soldaten en 14 burgers. Israël ontkende dat de bomaanslagen een daad van terrorisme waren, maar beweerde dat het gebouw was verwoest door een gasexplosie.
De Palestijnse Islamitische Jihad claimde aanvankelijk de verantwoordelijkheid voor de bomaanslag, maar Hezbollah weerlegde hun beweringen en erkende verantwoordelijkheid. Het bombardement luidde een tijdperk van autobommen in voor verschillende andere terroristische en militante groepen. Mogelijk heeft het ook de bomaanslag op 1983 van de militaire kazerne in Beiroet geïnspireerd, waardoor 241 VS en 58 Franse militairen om het leven kwamen.
In beide gevallen bombardeerden Hezbollah-zelfmoordterroristen explosieve voertuigen in militaire bases. Tegenwoordig is er een heiligdom in Deir al-Nahr, Libanon, om de bommenwerper te vieren die Hezbollah-leden beschouwen als de 'prins van de martelaren'.
6 1998 Coimbatore-bomaanslagen
Op 14 februari 1998 gingen 13 bommen binnen een zone van 12 kilometer (7 mijl) af in verschillende gebieden van Coimbatore, Tamil Nadu, India. Zesenveertig mensen werden gedood en meer dan 200 raakten gewond. Het ergste dat ooit in Tamil Nadu heeft plaatsgevonden, was dat de bombardementen de schuld kregen van Al-Umma, een radicale moslimgroep die de dood van achttien moslims die in eerdere confrontaties tussen politie en hindoes zijn omgekomen, wreekt.De explosieven waren verstopt in auto's, fietsen, tassen en een kar gevuld met ananas.
De bomaanslagen, die hebben geleid tot botsingen tussen Indiase moslims en hindoes, zouden verwoestender zijn geweest, maar sommige bommen gingen niet van start. Eén niet-ontplofte bom in een auto bevatte 70 kilo explosieven. In paniek door het geweld bleven veel mensen binnen enkele dagen na de explosies binnenshuis. Mensen vormden vigilante groepen om de bewegingen van onbekende mensen in hun gemeenschappen nauwlettend te volgen. Hotels hebben ook service aan nieuwe gasten geweigerd.
De Indiase regering verbood Al-Umma, arresteerde een aantal van haar topcommandanten en uiteindelijk rekende 166 mensen op voor hun deelname aan de bomaanslagen. Verdere onderzoeken en zoekopdrachten leidden tot de inbeslagname van 210 gelatine-sticks (gebruikt bij het maken van de bommen), 540 pijpbommen, 575 benzinebommen en meer dan 1.000 ontstekers.
5 1984 Meenambakkam Bomb Blast
Twee bommen gingen af op de aankomsthal van de internationale luchthaven Meenambakkam in Madras, India, op 2 augustus 1984. De explosie vernietigde de lounge, waarbij 29 mensen om het leven kwamen en 38 anderen gewond raakten.
De bommen waren echter niet bedoeld voor de luchthaven. Ze zouden zijn ontploft op twee verschillende vluchten of op de luchthaven van Colombo in Sri Lanka. Verborgen in twee reizende tassen werden de explosieven ingecheckt voor de vluchten en de handler betaalde zelfs extra bagage voordat hij verdween.
Met hun ongewone gewichten werden de tassen echter niet geladen omdat een douanebeambte ze wilde laten controleren. De eigenaar van de bagage was nergens te bekennen, dus de officieren gooiden de tassen in een hoek omdat ze geen bagage zonder getuigen mochten openen.
Later riep een niet-geïdentificeerde persoon de luchthavenbeheerder op om hem te laten weten dat er een bom op het vliegveld was. De manager van de luchthaven belde onmiddellijk de plaatsvervangend hoofdcontroleur voor explosieven, maar de man weigerde op te komen tenzij een auto werd gestuurd om hem op te halen. De luchthavendirecteur informeerde ook verschillende politie-eenheden over de dreiging, maar zij namen geen actie. Hij vertelde ook douanebeambten over het complot. Maar ze verwierpen het als een grap en weigerden te overwegen dat de explosieven in de twee tassen met hen verborgen waren. Ze beweerden dat de tassen waarschijnlijk smokkelwaar bevatten.
Vijf mensen werden uiteindelijk aangeklaagd voor de bomaanslagen en veroordeeld tot levenslang in de gevangenis.
4 St. Nedelya Church Assault
Een bom ging af op de St. Nadelya kerk in Bulgarije op 16 april 1925. De explosie vernietigde de hoofdkoepel, die vervolgens instortte op mensen in het gebouw, waarbij maar liefst 213 mensen de dood vonden en nog eens ongeveer 500 mensen verwondden. De daders hadden de bom, die in de hoofdkoepel werd gehouden, aangesloten op een touw van 15 meter dat werd gebruikt om het te laten ontploffen. Hierdoor bleven ze buiten het effectieve bereik van de bom en konden ze na de explosie snel ontsnappen.
De bomaanslagen vonden plaats tijdens de begrafenis van generaal Konstantin Georgiev, die twee dagen eerder was vermoord door leden van dezelfde Bulgaarse communistische partij die de kerk bombardeerde. Het doelwit van de aanval was de Bulgaarse liniaal: Tsaar Boris III, die laat aankwam en het bombardement miste. De meeste van de incidenten waren top militaire en politieke figuren.
Omdat de Bulgaarse communistische partij ervan overtuigd was gesponsord te zijn door Comintern (Communist International) en de militaire inlichtingendienst van de Sovjetunie, nam zij de verantwoordelijkheid voor de aanval. Het leger wreekte de aanval door ongeveer 450 mensen te vermoorden die vermoedelijk verbonden waren met de partij of de aanslagen.
3 Rex Cinema Fire
Een mysterieus vuur verwoestte de Rex Cinema in Abadan, Iran, op 19 augustus 1978. Toen het voorbij was, waren 377 van de meer dan 700 mensen erin verbrand. We weten nog steeds niet wie het vuur heeft opgestart. Maar we weten wel dat het vuur opzettelijk was uitgezet omdat de uitgang van de bioscoop van de buitenkant was afgesloten.
Het politiebureau was ongeveer 100 meter afstand, maar de politie nam lang de tijd om ter plaatse te komen. De brandkranen in het gebied werkten niet en de brandweerlieden die in drie vrachtwagens ter plaatse kwamen, hadden geen water bij zich. Samen met de politie stonden brandweerlieden hulpeloos buiten terwijl ze het geschreeuw van binnenaan brandende mensen hoorden.
Het regime van de heersende Shah Pahlavi beschuldigde de aanval op sjiitische islamitische militanten, die op hun beurt de schuld gaven aan de sjah en het Iraanse inlichtingenagentschap, SAVAK. De publieke opinie was tegen Shah Pahlavi, die volgens velen de aanvallen voerde om de islamitische revolutie van het Iraanse volk in diskrediet te brengen. Zelfs toen sommigen mensen arresteerden die bekend waren om de brandstichting, geloofden velen nog steeds dat de regering verantwoordelijk was.
De aanval was niet de eerste in zijn soort. Verschillende andere banken, bioscopen, restaurants en bars waren in soortgelijke aanvallen verbrand. In feite werd een ander populair restaurant in brand gestoken op dezelfde dag dat Rex Cinema in vuur en vlam werd gezet.
2 Berlin Disco Bombing
Op 5 april 1986 ontplofte een bom in de La Belle-disco in West-Berlijn, waarbij twee Amerikaanse officieren en een Turkse vrouw omkwamen en 229 meer mensen gewond raakten. De disco was een favoriet bij Amerikaanse militaire officieren in wat toen West-Duitsland was. Tien dagen nadat de Amerikaanse president Ronald Reagan de schuld aan Libië verweten had, beval hij luchtaanvallen tegen Tripoli en Benghazi.
Met 66 vliegtuigen aanvallende doelen van belang, werden meer dan 100 mensen-inclusief Hanna Gadhafi, kolonel Muammar Gadhafi's geadopteerde dochter-gedood. Hoewel Gadhafi niet rechtstreeks aan de aanslagen kon worden gekoppeld, waren de Libische geheime dienst en de Libische ambassade betrokken in wat toen Oost-Berlijn was.
Yasir Shraydi en twee andere mannen hadden het bombardement gepland. De enige vrouw in de groep, Verena Chanaa, droeg de bom naar de disco.Shraydi en de vrouw werden elk veroordeeld tot 14 jaar gevangenisstraf. De andere twee mannen ontvingen gevangenisstraffen van 12 jaar elk.
1 Achille Lauro kaping
Op 7 oktober 1985, de Achille Lauro, een Italiaans cruiseschip, werd gekaapt door vier mannen van het Pakistan Liberation Front. De aanval was goed gepland en de mannen voerden twee droge runs uit op het schip vóór de daadwerkelijke kaping.
De mannen deden zich voor als Latijns-Amerikanen en brachten wapens mee waarmee ze Israëlische soldaten wilden aanvallen op de plaats van bestemming van het schip, Ashdod, Israël. Aanvankelijk hielden de kapers hun wapens in een brandstoftank voor auto's, maar later brachten ze de wapens naar hun kamer. Toen enkele bemanningsleden de ontgrendelde deur openden om gratis fruit te bezorgen, zagen ze per ongeluk de mannen en hun wapens.
Als gevolg daarvan begonnen de terroristen voortijdig met hun aanval. Ze grepen het schip en namen de 320 bemanningsleden en 80 passagiers in gijzeling. Gelukkig hadden een paar honderd passagiers het schip de vorige dag verlaten om door Egypte te reizen of het aantal gijzelaars zou veel hoger zijn geweest.
De kapers eisten de vrijlating van verscheidene Palestijnen die in Israëlische gevangenissen werden vastgehouden, dreigden verschillende gijzelaars te doden en het schip op te blazen als hun eisen niet werden ingewilligd. Ze gaven het bevel om naar Syrië te varen, maar de Syrische regering weigerde toe te staan dat het schip in de haven zou aanleggen. Met alles mis, begonnen de kapers hun woede uit over de 69-jarige Leon Klinghoffer, een Amerikaanse Jood die zich in een rolstoel bevond. Nadat ze Klinghoffer hadden neergeschoten en vermoord, gooiden ze zijn lichaam en rolstoel overboord.
Het schip mocht later aanmeren in Port Said, Egypte, waar Egypte en de Palestijnse Bevrijdingsorganisatie begonnen onderhandelen met de kapers. De kapers kwamen uiteindelijk overeen om de gijzelaars vrij te laten in ruil voor hun vrijheid. Nadat ze aan boord van een vlucht in Egypte waren geweest, waren ze op weg naar vrijheid toen de Amerikaanse president Ronald Reagan opdracht gaf aan Amerikaanse straaljagers om het vliegtuig te onderscheppen, waardoor het gedwongen werd om op Sicilië te landen.
De kapers werden gearresteerd, maar Abu Abbas (die de kaping gepland had maar niet op het schip was) en een andere Palestijn mochten verlaten. Een Italiaanse rechtbank gaf lange gevangenisvoorwaarden aan drie van de vier kapers. De laatste was slechts 17 jaar oud, dus hij werd als minderjarige aangeklaagd. Abbas en twee anderen werden bij verstek veroordeeld en tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld.