10 Bijna vergeten nummers nummer één

Naarmate de decennia verstrijken, worden sommige nummers populairder wanneer ze nieuwe luisteraars bereiken via concerten, reclame of filmsoundtracks. Anderen zijn niet direct commercieel beschikbaar en worden zo bijna vergeten.

Deze lijst is van uitstekende nummers die veel informele luisteraars niet kennen, en plaatste nummer 1 in het Amerikaanse hitbord Hot 100. Gelieve te vermelden hoeveel van de selecties u samen met uw opmerkingen hebt gehoord.

(Een verklaring: ik baseerde deze lijst alleen op een Amerikaanse kaart omdat mijn kennis van de muziekgeschiedenis van andere landen niet voldoende is om iets anders te doen.)

Nummers worden gerangschikt op datum, meest recente eerst.

10

Dicht bij jou op 6 oktober 1990 # 1 voor 1 week

De uit Londen afkomstige Maxi Priest (Max Elliot) kwam eind jaren tachtig op het toneel en was een succes met zijn soepele mix van R & B-, dans- en reggaemuziek. Dit nummer, van zijn vierde album Bonafide, onderscheidt zich als een echt "liefdevarend" liedje. Toegegeven, niet tot een Barry White-niveau, hoewel alle, behalve de meest puriteinse, waarschijnlijk 'het willen doen'. Max maakt nog steeds goede muziek, waaronder 'That Girl', (hoewel extra zang van reggae-artiest Shaggy het nummer, IMO, pijn deed). Hij neemt de leadzangplichten over voor de groep UB40 (een van mijn favorieten); toevallig was UB40 eerder de enige Britse reggaekunstenaar die een US # 1-hit had.

Trivia: Het priesterpersonage in de komedie 'South Park', pater Maxi, is naar deze artiest vernoemd.

9

Wishing Well 7 mei 1988 # 1 voor 1 week

Terence Trent D'arby stoomde op de radio met zijn zinderende debuut. Introductie van de Hardline in 1987. Met een krachtige, unieke stem bracht Terence meer dan een paar critici ertoe om vergelijkingen te maken met Sam Cooke en Smokey Robinson. Helaas zou zijn arrogantie en pretentie een veelbelovende carrière in de weg staan. Zijn vervolgalbum was genotzuchtig en samenhangend, en hoewel hij met latere albums probeerde terug te keren naar de mainstream, merkte hij dat als je je fans vervreemdt, het moeilijk kan zijn om ze terug te winnen. Zijn nieuwste albums zijn alleen beschikbaar via zijn website, onder zijn nieuwe naam Sananda Maitreya, die hij koos na het ervaren van een reeks dromen.

Trivia: Terence, een soldaat in het Amerikaanse leger, ging AWOL (hij presteerde in clubs terwijl hij in Duitsland gestationeerd was) en werd in 1983 op de krijgsraad gezet en ontslagen.

8

96 tranen 29 oktober 1966 # 1 voor 1 week

Misschien een te bekend nummer dat hier wordt vermeld, ik kies ervoor om het voorrecht van de lijstschrijver te gebruiken om een ​​van mijn favoriete nummers op te nemen. Question Mark (of?) En de Mysterians maakten hun 'stempel' op muziek met een vroege punkrock-ode aan een geliefde. Legend zegt die zanger? (Rudy Martinez) schreef het lied in eerste instantie als een gedicht met de titel "Te veel tranen". Bij presentatie aan de band stelde één lid voor om het nummer "69 Tears" (wink, wink) te noemen, hoewel de band uiteindelijk een minder suggestieve titel afgesproken had. Het Wikipedia-bericht zegt dat de legende onjuist is, maar verschillende fansites vond ik het verhaal vermelden als feit. ? was en is een buitensporige persoonlijkheid, die beweert over het leven op Mars te leven en visioenen ziet dat hij dit lied tot het jaar 10.000 zal uitvoeren!

Trivia: In januari 2007 verbrandde zijn thuis in Michigan al zijn memorabilia en verwoestte hij ook zes huisdieren. Voordelen zijn gehouden, maar? is nog steeds niet thuis.

7

Eve of Destruction 25 september 1965 # 1 voor 1 week

Een geweldig nummer met een geweldig verhaal. Barry McGuire, brak nadat hij eerder dit jaar stopte met folkgroep The New Christy Minstrels, werd gerekruteerd door topproducer Lou Adler om enkele nieuwe nummers op te nemen. In de studio en op zoek naar iets origineels haalde Barry uit zijn zak een gekreukt stuk papier met teksten die bandmaat Phil Sloan (en mogelijk Barry, zijn officiële site is onduidelijk) had geschreven. Hij streek de tekst glad voor zichzelf, schreef de aantekeningen op papier van een aantal carryout-dinertassen voor de band en begon toen met opnemen. Toen ze te laat kwamen, namen ze een take op (waarbij Barry op een gegeven moment zijn plaats verloor) en besloten de zang later opnieuw uit te voeren. De volgende dag zou een muziekpromotor per ongeluk "Eve" meenemen naar het verjaardagsfeestje van de dochter van een uitvoerend radiostation in Los Angeles. De kinderen hielden van het liedje en de promotor vertelde aan Adler. Omdat hij zijn zanger niet kon vinden, maakte hij een meester van wat hij had, om naar het station te sturen. Slechts vier dagen nadat hij was opgenomen, zou Barry McGuire een nummer spelen op LA's toprockstation.

Trivia: 'Eve' zou worden gebruikt als een protestlied tijdens de Vietnam-oorlog, hoewel Barry het niet als zodanig had voorgesteld. De populariteit van het nummer zou leiden tot hate mail en een FBI-bestand voor hem. Hij voert het vandaag nog steeds uit en werkt de songtekst bij voor de gebeurtenissen van vandaag.

6

Deep Purple 16 november 1963 # 1 voor 1 week

Broeder en zuster Nino Tempo en April Stevens deden een coverversie van het populaire lied dat aanvankelijk was opgevat als een pianosamenstelling in 1933. De populariteit van het stuk leidde in 1939 tot teksten, wat vervolgens leidde tot hitversies van artiesten zoals bigbandgroep The Larry Clinton Orchestra en doo-wop groep The Dominoes. In de tweede helft van deze versie spreekt april de songtekst zachtjes voordat Nino ze zingt; blijkbaar was hij de woorden vergeten en werd hij tegen april gevraagd. Natuurlijk liet de producer haar helpen, ondanks een zacht protest van Nino. Een zacht, lief liedje over een oude vlam die ze gewoon niet meer maken.

Trivia: Een andere act van broers en zussen, Donny en Marie Osmond, zou het nummer in 1976 coveren en de top 20 bereiken. IMHO, dit is misschien wel de lichtste zang die ik ooit heb gehoord!

5

Sukiyaki 15 juni 1963 # 1 gedurende 3 weken

Hier is een nummer dat je al vaak hebt gehoord ... een beetje. Kyu Sakamoto, een hit in zijn geboorteland Japan in 1961, zong "Ue o muite aruk?", Een lied over een pijnlijke breuk. Het zou het VK in 1963 bereiken, via een instrumentale versie van Kenny Ball en de Jazzmen. Hun platenlabel Pye Records gaf het nummer een gemakkelijker uit te spreken titel, en deze naam zou blijven bestaan ​​als Kyu's versie later dat jaar in Groot-Brittannië en de VS zou verschijnen. Veel artiesten bedekten het lied alleen door de muziek of door zelf een songtekst op te maken. Het meest opvallende was van A Taste of Honey in 1981; de tekst geschreven door hun zanger Janice Marie Johnson ("Het komt allemaal door jou, ik voel me verdrietig en blauw ...") zou een standaard worden voor toekomstige versies. De Japanse teksten zijn heel anders; "Ik kijk omhoog als ik loop, dus de tranen zullen niet vallen". Zoals gewoonlijk is het origineel het beste. Kyu's stem staat naast Perry Como en Andy Williams als de beste van het tijdperk.

Trivia: Helaas was Kyu Sakamato een van de 520 mensen die omkwamen bij de crash van Japan Airlines Flight 123 in 1985.

4

Telstar 22 december 1962 # 1 gedurende 3 weken

Een trippy mix van ruimtetijdeffecten en vervormingen met behulp van een elektronisch instrument genaamd de clavioline. Uniek en fantasierijk (en niet in staat om muziek te schrijven of een instrument te spelen!) Producer Joe Meek schreef dit nummer en noemde het naar een recent gelanceerde AT & T-communicatiesatelliet. Hij huurde club / huisband The Tornadoes in om het op te nemen en voegde daarna nog meer effecten toe. Het lied was meteen een hit; echter, als gevolg van een plagiaatzaak van de Franse componist Jean Ledrut (uiteindelijk geregeerd in het voordeel van Meek), zou Meek tijdens zijn leven geen royalty's ontvangen. Meek was een flamboyante persoonlijkheid die zich bezighield met paranoia, een obsessie met het occulte en zijn homoseksualiteit. Er zijn later dit jaar veel liedjes, een toneelstuk en een grote film geweest met Kevin Spacey (niet zo Meek) over zijn leven.

Trivia: Meek was ook geobsedeerd door Buddy Holly en zou zichzelf en zijn hospita uiteindelijk acht jaar lang doden tot de dag van Holly's dood.

3

Kwart voor 26 juni 1961 # 1 voor 2 weken

Van een klein platenlabel in Norfolk, Virginia, kwam een ​​grote dancehit door Gary U.S. Bonds. Dit is een rauwe, energieke dance track die precies past in de huidige nummers van OutKast en The Black Eyed Peas. Geboren Gary Anderson, hij zou door zijn producer hernoemd worden als een gimmick; ze zouden demo's uitzenden met het label "Koop Amerikaanse obligaties", (staatsobligaties waren op dat moment een populaire investering). Het werkte, nu wordt Gary US Bonds erkend als een geliefde uitvoerder op het nostalgieconcert. Hij reist deze zomer door de oostelijke Verenigde Staten.

Trivia: Bruce Springsteen is een grote fan en heeft "Quarter to Three" uitgevoerd tijdens veel van zijn concerten. Hij produceerde ook een succesvol comebackalbum voor Bonds in 1981.

2

Rock and Roll Waltz 18 februari 1956 # 1 voor 1 week

Ik ben er niet zeker van of dit lied bedoeld was als een poging om de rock and roll-revolutie te erkennen of om het te bespotten. Hoe dan ook, de op één na bestverkopende single van 1956 had de mooie, diepe stem van Kay Starr die ervoor ging. Ze wordt niet vaak herinnerd, omdat ze veel van haar carrière op Capitol Records had gespeeld, achter groot getalenteerde artiesten als Jo Stafford en Peggy Lee. Het was een verhuizing naar RCA die tot deze hit leidde. Kay heeft net als 2001, op 78-jarige leeftijd, opgenomen op een Tony Bennett-album.

Trivia: Kay verloor haar stem in 1945 als gevolg van longontsteking en knopen op haar stembanden. In plaats van een operatie te ondergaan, koos ze ervoor om zes maanden niet te spreken! Dit veranderde haar stem aanzienlijk, maar zeker niet voor het ergste.

1

The Thing 2 december 1950 # 1 gedurende 4 weken

Het is verbazingwekkend hoeveel muzikale smaken veranderen. Een lied als dit zou vandaag nooit werken, maar in die tijd was het enorm populair en werd het tegelijkertijd opgenomen door meerdere artiesten als deze Phil Harris-versie. Het is oubollig, natuurlijk, maar ik wed dat je tegen het einde van het nummer op Bump-Ba-Bump tikt!

Trivia: Phil Harris was een populaire all-round entertainer en stemde "Baloo" in de Disney-functie The Jungle Book.

Inzender: islanderbst