Delen:
10 moorddadige dictators die nog steeds worden geëerd als helden
Dictators zijn tirannieke despoten zo flagrant slecht dat het moeilijk te zien is hoe een moeder van ze kan houden. Dus als we beeldmateriaal zien van mensen die huilend over hun begrafenis huilen, hebben we de neiging om aan te nemen dat het allemaal gewoon voor de show is.
Maar het is niet. Sommige van de wreedste dictators uit de geschiedenis zijn tegenwoordig niet alleen populair bij extremisten. Ze hebben de steun van de massa's die ze pijn hebben gedaan.
10 Nicolae Ceausescu
Van alle voormalige dictators uit het Oostblok, werd misschien niemand zo veracht als de Nicolae Ceausescu uit Roemenië. Onder zijn tirannieke heerschappij werden kinderen vanaf 10 jaar lid van de geheime politie. De ondervoeding nam aanzienlijk toe en het beleid leidde elk jaar tot 15.000 mensen. Toen hij uiteindelijk in 1989 omver werd geworpen, moest het leger een onmiddellijke executie regelen om boze burgers ervan te weerhouden hem als een lynch-menigte te vermoorden. Toch kunnen moderne Roemenen geen genoeg van hem krijgen.
In een peiling in 2010 vroeg het Roemeense Instituut voor Evaluatie en Strategie (IRES) de gewone Roemenen naar het leven onder het communisme. Ongelooflijk antwoordde 63 procent dat het leven vroeger beter was, terwijl slechts 29 procent vond dat het slechter was. Toen hem werd gevraagd naar Ceausescu zelf, zei meer dan 40 procent dat ze op hem zouden stemmen als hij vandaag president zou worden.
Dit lijkt absurd, maar houd rekening met de context. Tegenwoordig is Roemenië het op een na armste land in de EU en een broedplaats voor corruptie. In dergelijke omstandigheden kan een communistische dictatuur op zijn minst zekerheid en werkgelegenheid bieden - zelfs als dit ten koste gaat van vrijheid en elektriciteit.
9Park Chung Hee
Tussen 1961 en 1979 regeerde Park Chung Hee Zuid-Korea met een ijzeren vuist. Onder zijn bewind zou kritiek op de regering kunnen resulteren in een bezoek van de geheime politie, en marteling was zeer wijdverspreid. Tegenstanders hadden de gewoonte om te verdwijnen en men dacht dat Park persoonlijk op hoog niveau dissidenten in zijn eigen huis vermoordde. Kun je, met dat in gedachten, raden hoe Zuid-Koreanen deze autoritaire gek vandaag zien?
Ze zien hem als de grootste president ooit. Volgens de Korean Times, meerdere peilingen stellen Park ver voor op letterlijk elke andere Koreaanse leider in populariteit, met een overweldigende meerderheid die zijn regering goedkeurt.
Ondanks de verpletterende democratie heeft de regering van Park een van de meest wonderbaarlijke economische hoogconjunctuur in de geschiedenis afgeslagen. In de jaren zeventig liep Zuid-Korea de VS voorbij in economische groei en vermogensverdeling - een prestatie die nog indrukwekkender werd toen je besefte dat het land armer was dan Noord-Korea toen Park aan de macht kwam. Tegenwoordig is de wreedheid van het Park-regime bijna helemaal vergeten, terwijl zijn economische prestaties alom geprezen worden.
8Antonio de Oliveira Salazar
Antonio de Oliveira Salazar is misschien wel de langstlevende dictator waarvan je nog nooit hebt gehoord. Al bijna veertig jaar regeerde hij Portugal als een semi-fascistische staat. In die tijd infiltreerde zijn geheime politie zowat elke school, werkplek en organisatie in het land, en ontwierp een netwerk van terreur waaronder deportatie van dissidenten naar Afrikaanse concentratiekampen.
Hoewel het regime in 1974 instortte, is zijn populariteit van vandaag huiverig toeneemt. Momenteel denkt bijna een vijfde van alle Portugezen dat de regering van Salazar meer goed dan slecht heeft gedaan. Op de verjaardag van zijn geboorte komen supporters naar zijn graf, bedekken het met bloemen en berichten van steun. Zijn foto hangt in restaurants en bars op en neer door het land.
Veel van dit kan te maken hebben met de Portugese economie, die in 2010 in een crisis verkeerde. Voor al zijn afschuwelijke fouten was Salazar opmerkelijk omdat hij een beetje welvaart bood, waarvan velen nu veel missen.
7Francisco Franco
Dankzij het leven op hetzelfde moment als Hitler en Mussolini, is Franco tegenwoordig de relatief vergeten fascistische dictator van Europa, maar hij verdient het om veel meer verbijsterd te worden dan hij is. Tijdens zijn White Terror-campagne werden meer dan 114.000 mensen vermoord door doodseskaders, terwijl er nog veel meer werden gemarteld en verkracht. Tot een half miljoen Spanjaarden werden begraven in concentratiekampen. Ondanks dit alles hebben velen in Spanje nog steeds ontzag voor hem.
In 2006, een poll voor Spanje El Mundo krant vond dat een derde van de bevolking denkt dat Franco gelijk had om de vorige regering omver te werpen. Slechts een jaar eerder werd een pro-Franco geschiedenisboek een nationale bestseller. In 2013 produceerde de Spaanse Koninklijke Academie van Geschiedenis een door de belastingbetaler gefinancierd boek dat Franco een pacifist noemde en zijn vermoorde tegenstanders als "terroristen" afsloot. Het boek kwam met de zegen van de koning zelf.
Een aanzienlijk deel van het publiek beschouwt Franco als de man die het land redde van het communisme. De door Moskou gesteunde Rode Terreur van de Burgeroorlog claimde bijna 40.000 levens, en velen zien de vergelding van Franco als evenredig en rechtvaardig. Er wordt beweerd dat de wreedheden van een communistisch Spanje nog erger zouden zijn geweest dan alles wat Franco bedacht.
6De Griekse Junta
In 1967 implodeerde de Griekse democratie. Een reeks militaire leiders nam de controle over het land over, wat resulteerde in bijna een decennium van extreme repressie. Bekend als de zeven jaar, werd de periode berucht voor het gebruik door de junta van verkrachting en seksuele marteling als wapen. Toen het regime uiteindelijk instortte, waren de gewone mensen zo boos dat de nieuwe regering haastig haar eigen tribunalen moest regelen om recht te doen.
In 2013 publiceerde Metron Analysis de resultaten van een peiling over de junta-jaren. Ongelooflijk, dacht bijna een derde van alle Grieken dat het land beter af was onder de dictatuur dan onder de democratie.Meer dan de helft was van mening dat de junta betere veiligheid had geboden dan de democratie ooit had gehad, en 46 procent vond dat de levensstandaard onder de junta beter was.
Griekenland is onlangs in een economische vrije val geweest met een verlammende werkloosheid. In dergelijke omstandigheden is het misschien niet verrassend dat mensen zich tot het verleden wenden voor comfort, zelfs wanneer dat verleden zo objectief afschuwelijk is.
5Ferdinand Marcos
Tussen 1965 en 1986 werden de Filippijnen het persoonlijke leengoed van Ferdinand Marcos. Tijdens zijn ambtsperiode denkt men dat de dictator 3.257 mensen heeft vermoord, 35.000 heeft gemarteld en nog eens 70.000 heeft gevangen gezet. Hij plunderde ook obscene hoeveelheden geld uit het land, met Transparency International noemde hem de op een na meest corrupte man die ooit heeft geleefd. Het kan dus een verrassing zijn om te horen dat hij nu wordt beschouwd als een held thuis.
In 2011 werd aangekondigd dat een meerderheid van de Filippino's wilde dat Marcos herbegraven werd op de officiële Hero's Cemetery. Toen de 28ste verjaardag van zijn verwijdering uit de macht in 2014 ronddraaide, was een Twitter-campagne om hem de naam "grootste president ooit" te geven een van de toptrends van de dag.
Zoals Franco hierboven, beschouwen velen Marcos als het redden van hun land tegen het communisme. In tegenstelling tot Spanje, waren de Filippijnen echter nooit in gevaar om een Sovjetstaat te worden. In plaats daarvan werd anti-marxistische angst gebruikt als een rookgordijn om de democratie te sluiten en liet Marcos meer dan $ 10 miljard van zijn land stelen.
4Erich Honecker
Je herkent de naam van Erich Honecker misschien niet, maar je zult het land waar hij 18 jaar voorzitter was zeker herkennen: Oost-Duitsland, de thuisbasis van de gevreesde Stasi. Onder zijn toezicht werd psychologische intimidatie van tegenstanders de norm en "vrijheid" was gewoon de clou van een deprimerende grap. De economie viel ook van een klif af, waardoor Oost-Duitsers op een scrappy dieet bleven bestaan terwijl hun West-Duitse tegenhangers het hoge leven leefden. Toen de hereniging eindelijk kwam, dacht niemand dat alleen Honecker de DDR zou missen.
Totdat dat is, Der Spiegel publiceerde de resultaten van een enquête over hereniging. In 2009 onthulde de krant dat een regelrechte meerderheid van voormalige Oost-Duitsers het leven zou verdedigen onder Honecker, waarbij 49 procent het erover eens was dat "het leven daar goed was." Sommigen namen een nog extremere positie in en claimden dat het leven onder het communisme "minder een dictatuur was" "Dan in het moderne Duitsland. Een meerderheid beweerde zelfs dat de Stasi een normale inlichtingendienst was.
In Duitsland is er een woord voor deze op DDR gebaseerde nostalgie: Ostalgie. Volgens Der Spiegel, een reden waarom het zo wijdverbreid is, is dat Oost-Duitsers nog steeds ongelijkheid ervaren op gebieden zoals werkgelegenheid en inkomen.
3Suharto
Als je dacht dat Marcos daar slecht was, wacht dan tot je Suharto tegenkomt. Dictator van Indonesië van 1967 tot 1998, plunderde meer dan $ 35 miljard van de middelen van zijn land, illegaal bezette buur Oost-Timor, en voerde niet één maar twee genocides uit. En toch rijdt hij momenteel op een golf van populariteit die bijna stomverbaasd is in zijn bereik.
Over enorme stukken van Indonesië vieren gewone mensen Soeharto's moordpartijen van hun landgenoten als iets heroïschs. Zijn nalatenschap wordt gevierd op tv en in tijdschriften, waarbij Suharto-koopwaar bruist in de handel op Java. Slechts vier korte jaren geleden vroeg een grote partij dat hij een "nationale held" zou worden erkend, ondanks het economisch uitroeien van zijn eigen land tijdens de Aziatische financiële crisis.
Net als bij Marcos is het excuus voor deze aanbidding dat hij zijn land redde van het communisme. En net als met Marcos is het allemaal een rookgordijn. De anticommunistische zuiveringen waarbij 500.000 - 2.000.000 mensen om het leven kwamen, waren vooral een excuus om de etnische Chinees van Indonesië uit te roeien.
2Benito Mussolini
De fascistische Italiaanse leider Benito Mussolini uit Italië is terecht beroemd als de Abbott tegen Hitler's Costello - met alle nijd en genocide die dat met zich meebrengt. Tegen de tijd dat zijn burgers hem te pakken kregen, waren ze zo boos dat ze hem buiten een benzinestation ophingen. De woede tegen hem maakte zijn opwinding in de 21e eeuw alleen maar vreemder.
Net als Soeharto doet moderne Mussolini een bruisende souvenirshandel. Elk jaar verkopen gespecialiseerde winkels in Italië duizenden Il Duce-kalenders, portretten, T-shirts en mokken. Mussolini's geboorteplaats Predappio heeft zijn reputatie weten te verzilveren door een reeks winkels, restaurants en musea met een fascistisch thema te openen die elke zomer honderdduizenden toeristen aantrekken.
Het geheel is geen eenvoudige oefening in ironie. De aanhangers van de dode despoot beschouwen hem vurig nog steeds als een god onder de mensen. Volgens The Guardian, Mussolini-aanbidding sluipt zelfs terug in de mainstream, dankzij politici als Silvio Berlusconi die hem openlijk prijzen.
1 Josef Stalin
Als je al het kwaad van iedereen op deze lijst hebt genomen en hebt opgeteld, kom je nog steeds niet in de buurt van de psychopathie van Josef Stalin. Moderne historici denken dat hij een heeft gedood minimum van 20 miljoen mensen tijdens zijn regeerperiode, met anderen die het aantal veel hoger zetten. Hij leidde genocide in Oekraïne en was de baas over een leger dat zich een weg baant door de helft van Europa. En toch blijft hij verbazingwekkend populair.
In 2011 bleek uit een peiling door de Carnegie Endowment for International Peace dat 45 procent van de Russen een "over het algemeen positieve" kijk op Stalin had. In zijn thuisland Georgia stijgt dat aantal tot 68 procent. Slechts een paar jaar tevoren noemde een TV-peiling van 50 miljoen Russen Stalin de 'derde grootste Rus aller tijden'. West-Oekraïne schrijft nog steeds standbeelden van hem op een geestdodend regelmatige basis.
Dit is niet alleen maar een witkalk van het verleden.Vergelijkbare peilingen laten zien dat de meeste Russen zich bewust zijn van de diepte en verdorvenheid van de misdaden van Stalin. Hij wordt echter ook gezien als de leider die het nazi-Duitsland opnam en versloeg na de gruwelijke slag om Stalingrad. Met andere woorden, hij is een monster maar een die een nog groter monster versloeg.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.