10 meest absurde dingen verbannen op politiek correcte universiteitscampussen

10 meest absurde dingen verbannen op politiek correcte universiteitscampussen (Politiek)

Universitaire campussen in het hele land waren vroeger arena's voor losbandigheid en losse remmingen, maar velen van deze dagen functioneren als micromanaged-zones van politieke correctheid, waar studenten en docenten op eierschalen lopen uit angst om iemand te beledigen. Politieke correctheid op universiteitscampussen is in sommige gevallen zo extreem geworden dat comedians zoals Jerry Seinfeld daar helemaal niet meer optreden. Seinfeld beweert dat de ongebreidelde politieke correctheid "komedie zal vernietigen". De waanzinnig autocratische ijver voor politieke correctheid verbiedt soms ronduit alledaagse activiteiten en censuur alledaagse gezegden, en dat is gewoon helemaal niet leuk.

10 Klappen
Colleges in het Verenigd Koninkrijk

De National Union of Students Women's Campaign, een feministische universiteitsstudentengroep in Groot-Brittannië, kondigde in maart 2015 aan dat ze klappen zouden verbieden tijdens hun toekomstige conferenties op Britse hogescholen.

De feministische groep beweerde dat de handeling van het klappen "de angst van sommige mensen kon veroorzaken" en daarom van al hun conferenties zou moeten worden uitgesloten. In plaats daarvan instrueerden de feministische studenten degenen die conferenties bijwoonden om jazzhanden te gebruiken - om hun handen stil in de lucht te zwaaien - als ze goedkeuring wilden tonen. Een afgevaardigde van de groep zei dat het vervangen van geklap door stille jazzhanden een manier was om 'een meer inclusieve sfeer' te creëren. Je weet nooit welke geluiden angst kunnen veroorzaken.

9 Spelling- en grammaticacorrecties
Universiteit van Californië, Los Angeles

Hoewel sommige kruisvaarders van politieke correctheid proberen aanstootgevende woorden te verbieden uit onze moedertaal, zijn anderen begonnen de correcte grammatica aan te vallen als aanstootgevend. De UCLA-professor Val Rust dacht dat hij gewoon zijn werk deed door de spelling- en grammaticale fouten die hij vond in de documenten van zijn studenten in een klas op graduaatniveau te corrigeren, maar toen studenten hun papieren terugkregen, beweerden sommigen dat de spelling en grammatica correcties waren waren een vorm van micro-agressie tegen de studenten, van wie sommigen minderheden waren.

De beledigde studenten beweerden dat de spelling en grammatica correcties deel uitmaakten van een "vijandig campusklimaat" voor studenten van kleur. Ze voerden aan dat de correcties van de professor van hun onjuiste spelling en grammatica zelf onjuist waren omdat ze 'waargenomen grammaticale keuzes waren die in werkelijkheid ideologieën weerspiegelen'.

Sommige studenten waren zo beledigd door hun grammatica en spelling te laten corrigeren dat ze een sit-in-protest organiseerden van de klas. Vijfentwintig studenten zaten in een graduate klas en verstoorden de geplande lezing van Professor Rust door een groepsbrief hardop te lezen. De brief beweerde dat de grammatica en spellingcorrecties een onveilig klimaat creëerden voor studenten van kleur. Tijdens het lezen van de anti-grammaticale brief begon een studentenprotester te huilen. "Ik ben moe en het doet me zoveel pijn," zei ze.

Na het protest tegen grammatica, stuurde professor Rust een brief naar de faculteit waarin hij zijn spellingcorrecties toelichtte met de woorden: "Ik heb geprobeerd om tamelijk grondig op de kranten te zijn en ben vooral bezorgd dat ze hun werk goed doen met hun bibliografieën en citaten, en deze studenten vinden dat blijkbaar niet gepast. "


8 Een standbeeld van een man in machtige taferelen
Wellesley College

https://www.youtube.com/watch?v=54oLzb3IBII

Kijk je ooit naar het beeld van Michelangelo David en gewoon ... beledigd raken? Welnu, als je de neiging hebt om het meesterwerk of de sculpturen uit de Renaissance te censureren, dan kun je je helemaal thuis voelen bij het studentenlichaam van Wellesley College.

In de winter van 2014 hield een beeldhouwer genaamd Tony Matelli een tentoonstelling van zijn werk in het Davis Museum of Wellesley College. De problemen begonnen onverwachts voor Matelli toen hij zijn kunstwerken buiten het museum nam in openbare tentoonstelling voor de studentenvereniging van de universiteit, die ooit Hillary Clinton omvatte. Matelli installeerde een sculptuur op de genoemde campus Slaapwandelaar, een realistische sculptuur van een mollige, kalende man in zijn tighty-whities.

Tot grote verbazing van Matelli beweerden de studenten van de universiteit alleen maar dat het komische beeld van een man in zijn ondergoed hen beledigde en zelfs bang maakte. De studenten eisten dat het beeld zou worden verwijderd omdat het een aanranding uitlokt.

Een boze feministische student schreef aan de museumdirecteur van de universiteit: "Wat doet dit beeld als we ons niet telkens weer herinneren aan het mannelijke voorrecht, elke keer dat we erover nadenken, elke keer dat we gedwongen worden om zijn aanwezigheid erkennen. Alsof we nog meer herinneringen nodig hebben. '

Een junior aan het college creëerde een online petitie om te eisen dat de sculptuur wordt verwijderd, en schrijft dat de kunst 'een bron van bezorgdheid, angst en triggerende gedachten over aanranding voor sommige leden van de campusgemeenschap' is geworden. De petitie kreeg uiteindelijk 1000 handtekeningen die de verwijdering van het standbeeld ondersteunen.

In het begin bleef het beeld onbewogen toen de universiteit de klachten van gevoelige studenten aan het college niet onder de aandacht bracht. Het werd echter al snel vernield. Een van de bittere tegenstanders van het beeldhouwwerk beschilderde het beeldhouwwerk door er slordig gele verfspuit over te spuiten.

Daarbij voegde de feministische vandalen zich bij een lange geschiedenis van protesteren door het beschadigen van kunstwerken, zoals de katholieke extremisten die vijgenbladeren op geslachtsdelen in schilderijen plaatsten en ze tijdens de protestantse reformatie afsneden, of de leden van de Taliban die 1.700 jaar lang verwoestten oude beelden van de Boeddha in 2001.

7 Het woord 'gek'
Smith College

In een monoloog uit 1972 vermeldde komiek George Carlin de beruchte Zeven woorden die je nooit op televisie kunt zeggen. Een radio-uitzending van de monoloog over vloekwoorden leidde zelfs tot een beslissing van het Hooggerechtshof die vaststelde dat de Amerikaanse regering het recht heeft om onfatsoenlijke woorden van televisie- en radiogolven te censureren en daarbij de grenzen van het Eerste Amendement te testen. Terwijl die oorspronkelijke lijst van zeven vuile woorden de zweren omvat die we allemaal kennen, zouden studenten aan het Smith College graag nog een woord toevoegen aan die lijst met taboes.

Nadat een panel over vrijheid van meningsuiting werd gehouden op het Smith College, de studentenkrant (slim genoemd de Smith Sophian) behandelde het evenement en plaatste een transcriptie van wat er werd gezegd. Maar toen de sprekers tijdens het evenement zeiden dat ze 'wild en gek' waren, maakte de pc-politie van de studentenkrant een einde aan dergelijke shenanigans en weigerde de beledigende taal af te drukken.

Niet verrassend, de krant censoren voorbeelden van gevestigde rassen- en geslachtsdiscriminatie. Vreemd genoeg besloot de studentenkrant een ander "c-woord" te censureren waarvan ze dachten dat het te aanstootgevend zou zijn om het te drukken: het woord "gek". Volgens de studentenkrant is het woord "gek" niet-vies voor geestelijk gehandicapte personen. De studenteditors van het paper vervingen het woord tussen haakjes door 'ableist slur'.

Eén exemplaar in het transcript waar de censuur plaatsvindt, maakt de praktijk er zelfs nog absurder uitzien. De censuur werd ingegeven toen een spreker bij de even zei: "We zijn gewoon wild en gek, nietwaar?" Het woord "gek" werd vijf keer gebruikt tijdens het evenement en gecensureerd in alle vijf exemplaren in het transcript. De Smith Sophian dacht dat dit gecensureerde transcript zo beledigend en angstwekkend zou zijn voor de lezers dat ze het zelfs voorafgingen met een trigger-waarschuwing.

6 Burrito's
Stevenson College

De volgende keer dat je op een burrito gaat eten, denk je twee keer na. Het kan iemand beledigen als je het in de verkeerde context doet. Dat is hoe studenten van Stevenson College in een onverwachte controverse terechtkwamen.

Studenten van het Stevenson College in Santa Cruz, Californië, hielden een science fiction-evenement met foto's van ruimteschepen en buitenaardse wezens. De sci-fi enthousiastelingen kwamen snel in de problemen bij de schoolbestuurders vanwege hun voedselkeuze tijdens het evenement. De studenten die het evenement organiseerden koos ervoor om op het feest Mexicaanse gerechten te serveren omdat "ze nog geen Mexicaans eten hadden voor een van deze evenementen" en ze geen voedsel konden vinden dat "ruimtegerelateerd" was.

Eén student zag het niet zo en schreef een klacht aan een schoolbeheerder met de bewering dat de keuze van burrito's bij het evenement met een alienthema aanstootgevend was omdat het 'een verband tussen personen met latino-afkomst of studenten zonder papieren en' buitenaardse wezens 'maakte. ”

UC Santa Cruz-beheerder Dr. Carolyn Golz heeft snel een openbare verontschuldiging aangeboden voor het toestaan ​​dat de studenten burrito's serveren in aanwezigheid van ruimtetuigtekeningen: "Dit incident toonde een culturele ongevoeligheid van de kant van de planners van het programma en hoewel het een onbedoelde fout was, Ik erken dat dit incident binnen onze gemeenschap schade heeft veroorzaakt en studenten negatief heeft beïnvloed. "

Na de burrito brouhaha, vereist het college nu elke student die een evenement op de campus wil organiseren om een ​​culturele competentieopleiding te volgen. Collegebeheerders beweren dat ze "mechanismen hebben ingevoerd voor toekomstige programmaplanning die ervoor zorgen dat collegeprogramma's cultureel gevoelig en inclusief zijn".


5 voorgelezen taal
Universiteit van New Hampshire

Studenten aan de Universiteit van New Hampshire hadden hun vocabulaire drastisch ingekort omwille van politieke correctheid. De universiteit gaf haar studenten een reeks bronnen op haar website, zodat ze het leven op school konden aanpakken, inclusief een "bias-free language guide" die studenten opdraagt ​​om te stoppen met het gebruik van een lange lijst van ogenschijnlijk onschuldige en veel voorkomende woorden.

De universiteit bood alternatieve uitdrukkingen om het aanstootgevende woord te vervangen. De gids beweerde dat het woord 'homoseksueel' niet politiek correct genoeg was en moet worden vervangen door de term 'hetzelfde geslacht liefhebben'. 'Amerikaans' is aanstootgevend omdat het gebruik van de term impliceert dat de VS het enige land in de continenten van Noord en Zuid is Amerika. (Het is zeker onnauwkeurig, zelfs als het beledigend vinden een beetje een rek is.)

Op dezelfde manier heeft de gids haar studenten opgedragen om niet langer het woord 'Kaukasisch' te gebruiken en in plaats daarvan de meer politiek correcte 'Europees-Amerikaanse individuen' te gebruiken. 'Ouderen' werd vervangen door 'mensen van hoge leeftijd' en 'gezond' met 'niet-ouderen' -afhankelijk individu. "De gids zou ook de bezoeken van ouders bemoeilijken; de leerlingen kregen te horen dat de woorden 'moederschap' of 'vader' niet meer zouden mogen worden gebruikt. Volgens de gids moeten studenten "vermijden om een ​​niet-geslachtsgebonden activiteit te genereren".

Nadat de taalgids werd blootgesteld aan het grote publiek, nam de president van de universiteit van New Hampshire zichzelf en zijn administratie af van de bias-free gids twee jaar nadat het door universiteitsstudenten was ontwikkeld. President Huddleston zei dat hij 'last had van vele dingen' in de gids en verduidelijkte dat het geen officieel beleid was van de Universiteit van New Hampshire. De taalgids werd vervolgens verwijderd van de website van de universiteit.

4 The Vagina Monologues
Mount Holyoke College

The Vagina Monologues is een toneelstuk geschreven door feministe Eve Ensler dat is beschreven als de 'Heilige Graal van het feminisme'. Het stuk is geschreven door Ensler om vrouwen krachtiger te maken en de kwestie van geweld tegen vrouwen aan te pakken. The Vagina Monologues heeft V-Day geïnspireerd, een evenement dat jaarlijks plaatsvindt en een einde maakt aan geweld tegen vrouwen.

Een college voor alleen vrouwen in Massachusetts, Mount Holyoke College zou een productie van het stuk laten zien als onderdeel van zijn eigen V-Day. Tenminste, ze gingen door totdat het stuk niet politiek genoeg correct werd geacht.

Mount Holyoke College had een jaarlijkse productie van The Vagina Monologues als onderdeel van zijn V-Day evenement elk jaar. De productie moest het bewustzijn over geweld tegen vrouwen verhogen en geld inzamelen voor organisaties die het willen beteugelen.

Maar het toneelstuk mocht niet worden tentoongesteld op het V-Day-evenement van het Mount Holyoke College in 2015. Studenten in het theaterbord vonden dat het stuk niet geproduceerd moest worden omdat het geen transgender-studenten omvat en zou aanstootgevend zijn voor studenten die zich identificeren als vrouwen maar geen vagina hebben. (Laat maar zitten dat een van de monologen, Ze slaan het meisje uit mijn jongen ... Of dat hebben ze geprobeerd, gaat over de ervaring van een transgendervrouw en was opgenomen in Mount Holyoke's uitvoering in 2010 The Vagina Monologues.)

Een vertegenwoordiger van het college bestrafte het feministische spel. "In de kern biedt de show een extreem beperkt perspectief op wat het betekent om een ​​vrouw te zijn." De student verdedigde verder de beslissing om het stuk te annuleren, en verklaarde dat "Gender een brede en gevarieerde ervaring is, een die niet eenvoudig kan worden verminderd tot biologische of anatomische verschillen, en velen van ons die hebben deelgenomen aan de show zijn steeds ongemakkelijker geworden met het presenteren van materiaal dat inherent reductionistisch en exclusief is. "

Het college besloot om zijn eigen politiek correcte versie te schrijven om de perceptie te vermijden dat het stuk niet inclusief genoeg is.

3 Shokazoba
Hampshire College

De problemen begonnen voor Shokazoba, toen ze geprogrammeerd waren om een ​​Halloween-concert te spelen in het Hampshire College in Massachusetts. Shokazoba speelt een muziekgenre genaamd Afrobeat, een fusie van funk en jazzmuziek met Afrikaanse ritmes. Deze stijl bleek echter het ongedaan maken van de band vanwege een probleem. De leden van de band zijn meestal blank.

Nadat Shokazoba was geboekt om Hampshire College te spelen op Halloween, begonnen enkele studenten van de universiteit te protesteren tegen het concert. De universiteitsstudenten van de PC eisten dat het werd geannuleerd omdat ze vonden dat de band teveel witte spelers had.

Volgens Hampshire College vroegen de studenten "de selectie van één band, met de vraag of het een overwegend witte Afrobeat-band was, en uitten zij hun bezorgdheid over culturele toe-eigening en de noodzaak om gemarginaliseerde culturen te respecteren."

Het duurde niet lang voordat genoeg studenten klaagden over het feit dat ze beledigd waren door de etniciteit van de Afrobeat-band dat het college besloot het concert helemaal af te gelasten. De studentencommissie die verantwoordelijk was voor het evenement rechtvaardigde het besluit door te beweren dat het was geannuleerd vanwege het 'ongemak dat werd geuit door leden van de gemeenschap'.

De racistisch gemotiveerde beslissing leidde al snel tot een reactie van de American Civil Liberties Union (ACLU). Ze stuurden een brief naar de president van het Hampshire College, waarin stond dat de organisatie "diep verontrust" was door het besluit van het college om het concert te annuleren.

De ACLU-advocaat zei tegen Hampshire College: "Aanroeping van 'Ik ben bang' of 'Ik voel me ongemakkelijk' of 'culturele toe-eigening' als shibboleths die censuurresultaten ten onrechte en gevaarlijk rechtvaardigen in het verbod op artistieke (en andere) expressie. '

In haar officiële verklaring over de annulering ontkende Hampshire College dat het Afrobeat-concert alleen werd geannuleerd vanwege racistisch gemotiveerde redenen, wat illegaal is onder de antidiscriminatiewetgeving.

2 Kleine praatjes
Universiteit van Californië

Als je al dacht dat het maken van ongemakkelijk klein gepraat al moeilijk genoeg was, dan ga je echt de president van de Universiteit van Californië haten, die onlangs verklaarde dat sommige kleine praatjes niet inherent racistisch of seksistisch zijn.

De huidige president van de universiteit van Californië, Janet Napolitano, heeft onlangs een lijst gepubliceerd met micro-agressies die alle faculteiten moeten vermijden als ze hun baan willen behouden. Napolitano geloofde dat de genoemde frases en vragen verborgen geheime racisme of seksisme zouden kunnen bevatten en daarom van de universiteiten verbannen zouden moeten worden.

Verrassend genoeg bevat deze lijst met taboe-microagroblemen veel veelgestelde vragen en zinsneden die schijnbaar geen kwade bedoelingen hadden. Een van de verboden, zogenaamd beledigende zinnen is "Amerika is een land van kansen." Volgens Napolitano en haar politiek correcte cohorten is zo'n zin een vorm van gecodeerd, verborgen racisme dat een giftige campuscultuur creëert.

Andere zinsdelen van de universiteit faculteit werden verbannen van te zeggen: "Amerika is een smeltkroes", "Ik geloof dat de meest gekwalificeerde persoon de klus moet klaren" en "Er is maar één ras, de mensheid." Een andere verboden zin was: "Wanneer ik kijk naar jou, ik zie geen kleur. 'Kleurenblinde professoren begonnen overal te beven van angst.

De faculteit werd ook verbannen om de studenten basisvragen voor kleine praatjes te stellen, zoals "Waar kom je vandaan?" En "Waar ben je geboren?" Deze vragen kunnen als racistisch worden opgevat. Volgens Napolitano was het verbieden van deze microagrogressies van de universiteiten van Californië onderdeel van een initiatief om het klimaat op de campus te verbeteren.

1 Holocaustherdenking
Goldsmiths, University Of London

In oktober 2014 kwam er een ogenschijnlijk onschadelijk voorstel voor de studentenvakbond Goldsmiths om de Holocaust te herdenken. De studenten stemden echter tegen de herdenking van de Holocaust en stemden hem vrijwel unaniem in (60 tegen 1).

Nadat het voorstel was afgewezen, ging de officier van onderwijs van de vakvereniging naar Twitter om het verwarde publiek uit te leggen waarom zij zo'n motie hadden verworpen. Sarah El-alfy beweerde dat de studentenvereniging tegen het voorstel ter herdenking van de Holocaust heeft gestemd omdat het te Eurocentrisch was.

Een andere Goldsmiths-student bekritiseerde de motie door hem 'kolonialist' te noemen en beweerde dat 'blanke mensen geen moties moeten voorstellen die genocides veroordelen'.

De afwijzing kwam op de dag nadat dezelfde studentenvakbond een andere motie verwierp om terroristische groep ISIS te veroordelen en beweerde dat het veroordelen van dergelijke terroristen een vorm van islamofobie is.

Als antwoord op de internationale kritiek die de studentenvakbond kreeg, beweerde de onderwijsbeambte dat ze het voorstel zou herschrijven om het in overeenstemming te brengen met de politiek correcte gevoeligheden van de studenten.

Maanden later organiseerde een andere Goldsmiths student union officer, Bahar Mustafa, een evenement op de universiteit om te protesteren tegen ongelijkheid. Bij reclame voor het evenement schreef Mustafa echter: "Als je bent uitgenodigd en je bent een man en / of wit, kom alsjeblieft niet."

Gedreven door de kritiek die ze ontving voor het discrimineren van blanke mensen en mannen, ging Mustafa snel op Twitter om haar reactie te uiten: "Dood alle blanken."

Voorspelbaar, Mustafa's tweet wekte een reactie met het grote publiek in aanvulling op de politie. Britse politie onderzocht de student en haar genocidale ambities, maar er werden geen aanklachten ingediend. Een online petitie verzamelde al snel de handtekeningen van 165 studenten met het verzoek haar te verwijderen uit haar positie boven de moorddadige verklaring. Maar het leiderschap van de studentenunie bleef onbewogen door zowel de reactie als de genocidale opmerking van Mustafa. Met de onverzettelijke steun van de studentenvereniging, kon Mustafa haar positie als ambtenaar van welzijn en diversiteit behouden naast haar loonstrookje gefinancierd door Britse belastingbetalers.