10 Meer beangstigend lot van moderne leiders

In augustus 2011 diende ik een lijst in van tien beangstigende lotgevallen van moderne leiders voorafgaand aan de mogelijke moord of executie van de afgezette Libische leider Muammar Gaddafi, die vervolgens werd gepubliceerd na zijn dood. Op basis van de opmerkingen van die lijst is het duidelijk dat verschillende lezers een tweede lijst wilden zien met niet alleen Gaddafi, maar ook verschillende andere, evenals links naar afbeeldingen van hun angstaanjagende lot. Ik ben bereid om aan dat verzoek te voldoen en moet nogmaals wijzen op het feit dat niet alle hieronder vermelde mannen noodzakelijkerwijs schurken zijn die hun dood door niet-natuurlijke oorzaken verdienden, maar ik ben benieuwd welke degenen volgens u het geweld verdienden toegebracht aan hen hieronder beschreven en zo ja, waarom? Nogmaals, ik wil erop wijzen dat ik met "leider" die term breed gebruik en daarom buiten de staatshoofden om, omdat mensen anderen ook als bedrijfsleiders of andere organisaties kunnen leiden en in die hoedanigheid ook ongelooflijke invloed kunnen hebben .

Bovendien, hoewel het opnemen van de zonen, broer en vrouw van sommige personen op deze en de vorige lijst overbodig lijken, is het belangrijk om in gedachten te houden dat zij een leidende rol speelden in verschillende hoedanigheden dan hun vaders, broer en echtgenoot en toch nog steeds gruwelijk tegenkwamen loopt af. Hun inclusie laat de gevaren zien die zelfs familieleden van leiders kunnen tegenkomen. Je hoeft alleen maar te denken aan de gewelddadige dood van Caligula's vrouw en dochter, zoals nagebootst in de beroemde gelijknamige film van zijn leven, of het brutale einde van de vrouw en kinderen van Nicholas II, om te onthouden dat wanneer een afrekening komt tegen iemand die negatief wordt bekeken door een bepaalde deel van de bevolking, niet alleen zal de leider bezwijken voor een mogelijk verachtelijke ondergang, zo ook zijn of haar familie. Inderdaad, wanneer iemand de heerschappij van leiderschap aanvaardt of neemt, riskeert hij of zij niet alleen zichzelf, maar ook degenen die het dichtst bij hem of haar staan. Ten slotte is de lijst chronologisch georganiseerd door de dood.

10

Maximiliaan I 6 juli 1832 - 19 juni 1867

Maximiliaan Ik regeerde net iets meer dan drie jaar als president van Mexico, ondanks dat hij in Oostenrijk was geboren. Veel van zijn steun rustte op de aanwezigheid van een Frans leger dat zich terugtrok na het einde van de Amerikaanse Burgeroorlog. Napoleon III wilde geen tegenstand van een overweldigend Amerikaans veteranenleger riskeren, terwijl hij ook geconfronteerd werd met de opkomst van Pruisen in Europa. Maximiliaan bleef echter uitdagend in Mexico en ondanks de smeekbeden van verschillende Europese royalisten en andere beroemdheden van Victor Hugo tot Giuseppe Garibaldi dat Maximilian gespaard bleef, executeerden zijn vijanden hem door een vuurpeloton. Een nogal angstaanjagend beeld van zijn lichaam in zijn kist, hierboven te zien, toont de dwaasheid van het onsuccesvolle bod van een Franse keizer om een ​​Oostenrijker als keizer van Mexico te installeren.

9

Malcolm X 19 mei 1925 - 21 februari 1965

Malcolm X werd de assistent-minister van de Nation of Islam's Temple Number One, in Detroit in juni 1953, hoewel hij tot zijn dood geen lid van die organisatie bleef. Malcolm X, leider in de rechten van de burgerrechten, heeft uiteindelijk iets van een openbaring op zijn reizen over de wereld meegemaakt en volgde in zijn opvattingen over de rassenrelaties als gevolg. Zijn uitstekende autobiografie is een krachtige en aangrijpende vertelling van zijn ervaringen, die ik aanbeveel aan elke geschoolde burger van de wereld. Ondanks, of misschien vanwege, zijn veranderingen in de vooruitzichten, schoot een man hem met een jachtgeweer in de borst en twee anderen gebruikten pistolen om hem zestien keer te raken.

8

Robert Francis "Bobby" Kennedy 20 november 1925 - 6 juni 1968

Bobby Kennedy diende als een zeemans-leerling van 1944 tot 1946, een procureur-generaal van 1961 tot 1964 en vervolgens als een democratische senator uit New York van 1965 tot 1968. Hij leed een soortgelijk grimmig einde als dat van zijn broer, vermeld in de vorige lijst . Een uittreksel uit een documentaire, hierboven te zien, toont de verschrikkelijke reactie van de menigte toen hij werd vermoord door een Jordaniër genaamd Sirhan Sirhan, die zich verzette tegen de steun van Kennedy aan Israël. Het Arabisch-Israëlische conflict blijft een van 's werelds meest destabiliserende spanningsvelden met gewelddadige gevolgen tot ver buiten Palestina en Israël, zoals Kennedy's dood ons herinnert.

7

Robert Budd Dwyer 21 november 1939 - 22 januari 1987

Dwyer bekleedde vele politieke functies gedurende zijn lange carrière, waaronder lid van het Pennsylvania House of Representatives uit het district Crawford County (1965-1968), lid van het Pennsylvania House of Representatives uit het 6e district (1969-1970), lid van de Pennsylvania Senaat van het 50e district (1971-1981) en penningmeester van Pennsylvania (1981-1987). De Republikeinse politicus werd onderzocht en veroordeeld voor omkoping, met een maximale straf van vijfenvijftig jaar en een boete van $ 300.000. In plaats daarvan pleegde hij zelfmoord op grafische wijze. De documentaire van 2010, Honest Man: The Life of R. Budd Dwyer, richt zich op de tragedie.

6

Elena Ceauşescu 7 januari 1916 - 25 december 1989

Elena Ceauşescu bekleedde van maart 1980 tot en met 22 december 1989 de positie van vice-premier van Roemenië en stond bekend als "Moeder van de natie". In de jaren zestig leidde zij ook het Centraal Instituut voor Chemische Onderzoeken van Boekarest en uiteindelijk ontving zij een doctoraat. in de chemie. Ze werd samen met haar man geëxecuteerd en in een hierboven weergegeven informatieve documentaire kan de proef en de samenvatting van executie worden gezien in een coherente chronologie van hun ondergang, die ingaat op waarom ze hun angstaanjagende lot hebben ondergaan.

5

Tupac Amaru Shakur 16 juni 1971 - 13 september 1996

Tupac was een Amerikaanse rapper en platenproducent en richtte eind 1995 de Outlawz op, nadat hij uit de gevangenis was vrijgelaten.De leden namen hun namen aan van beroemde en beruchte leiders en politieke theoretici, van wie er verschillende een heel ongelukkig lot tegemoet gingen. Shakur veronderstelde een bijnaam op basis van Niccolo Machiavelli (3 mei 1469 - 21 juni 1527), terwijl andere leden van de Outlawz zichzelf na Napoleon Bonaparte (15 augustus 1769 - 5 mei 1821), Benito Mussolini (29 juli 1883 - 28 april 1945) oprichtten , Ayatollah Ruhollah Khomeini (24 september 1902 - 3 juni 1989), Idi Amin (circa 1925 - 16 augustus 2003), Fidel Castro (geboren op 13 augustus 1926), Saddam Hussein (28 april 1937 - 30 december 2006) en Muammar Gaddafi (Juni 1942 - 20 oktober 2011). Shakur werd neergeschoten in de borst, het bekken, de rechterhand en de dij, met één ronde in zijn rechterlong. De foto die een lijkschouwer kan bekijken, geeft de gruwelijke omvang van zijn verwondingen weer. Zijn dood werd minder dan een jaar later gevolgd door die van de beruchte B.I.G. (21 mei 1972 - 9 maart 1997), met veel speculatie dat beide moorden onderdeel waren van een hiphop rivaliteit tussen oostkust en westkust tussen de toepasselijke naam Bad Boy Records in het oosten en Death Row Records in het westen.

4

Uday Saddam Hussein al-Tikriti 18 juni 1964 - 22 juli 2003

Uday Saddam Hussein al-Tikriti was de leider van het Iraakse Olympisch Comité en zou atleten hebben gemarteld en gevangen gezet die het minder goed deden. Hij en zijn broer stierven aan verwondingen opgelopen in een vier uur durende strijd met Amerikaanse troepen. Zijn verminkte lichaam is gruwelijk te zien op foto's op internet.

3

Saddam Hussein Abd al-Majid al-Tikriti 28 april 1937 - 30 december 2006

Saddam Hussein Abd al-Majid al-Tikriti diende als vijfde president van Irak, van 1979 tot 2003. In die tijd vocht hij twee bloedige en onsuccesvolle oorlogen om de eerste Khuzestan en vervolgens Koeweit naar Irak te annexeren. Tijdens de tweede oorlog viel hij ook Israël aan met Scud-raketten. Zijn derde oorlog bleek zijn laatste te zijn, omdat hij opnieuw te maken kreeg met een internationale coalitie. Anders dan in 1991, echter, zocht deze tweede coalitie niet alleen zijn militaire nederlaag, maar ook zijn ondergang. In de oorlog van 2003 verloor hij zijn beide zonen tijdens een vuurgevecht en werd hij zelf enkele maanden later gevangen genomen. Na een rechtszaak stierf hij door op te hangen, zoals afgebeeld in een controversiële gelekte video die hier kan worden bekeken.

2

Muammar Muhammad Abu Minyar al-Gaddafi juni 1942 - 20 oktober 2011

Gaddafi diende als eerste voorzitter van de revolutionaire commandoraad van Libië, van 1 september 1969 tot 2 maart 1977, en vervolgens als broederlijke leider en gids van de revolutie in Libië, van 2 maart 1977 tot 20 oktober 2011. Een bondgenoot van de ongekroonde " laatste koning van Schotland "Adi Amin, Gaddafi ontving later erkenning in 2008 van meer dan 200 Afrikaanse koningen en traditionele heersers, als Koning der Koningen van Afrika. Beyond monarchische ambities, zowel Amin als Gaddafi hadden ook grandioze plannen, maar uiteindelijk faalden ze in hun om de grenzen van hun land uit te breiden ten koste van hun buren. Maar terwijl Amin uit Oeganda wist te ontsnappen toen de oppositie tegen zijn regering oncontroleerbaar fel groeide, besloot Gaddafi in Libië te blijven om zijn tegenstanders tot het bittere einde te bestrijden. Na een burgeroorlog waarin misschien tienduizenden stierven in minder dan een jaar vechten, ontmoette hij zijn ondergang. Zijn recente gevangenneming, foltering en dood is nog steeds onduidelijk in de exacte details over wat er is gebeurd. Net als bij Maximiliaan I eerder op deze lijst, kwam Gaddafi niet uit zijn land toen hij een kans had, en leed aan de wreedheid van kogels als gevolg.

1

Mutassim Billah Gaddafi 23 november 1977 - 20 oktober 2011

Mutassim Billah Gaddafi werkte als luitenant-kolonel in het Libische leger, evenals de nationale veiligheidsadviseur van Libië. Tijdens de Libische burgeroorlog leek hij, net als zijn vader, levend (boven) gevangen te zijn genomen tijdens de slag om Sirte; Maar zoals een latere foto laat zien, stierf hij, misschien was hij bezweken aan wonden in de strijd of, zoals met zijn vader, vermoord of geëxecuteerd. Dus, net als de zonen van Saddam Hoessein, zou hij ook niet leven om zijn vader op te volgen. Terwijl de Arabische lente zich voortzet, moet men zich afvragen of de gewelddadige ondergang van de familie Gaddafi zal eindigen met het dalen van de macht van veel langsturende leiders van het eerste Tunesië, dan van Egypte en uiteindelijk van Libië. Of als leiders in zulke landen als Syrië nog steeds het lot van hun Tunesische, Egyptische en Libische tegenhangers kunnen delen? Inderdaad, als men bedenkt dat in de afgelopen paar jaar lang regerende controversiële dictators in plaatsen als Irak en Libië eindelijk van de macht zijn gevallen, als de dagen van dictators worden geteld en als er misschien een kil gevoel over de ruggengraat van die dictators is gekomen ook van Iran tot Noord-Korea ... Als dat zo is, laten we hopen dat wanneer hun regimes vallen het niet ten koste gaat van de tienduizenden die het kostte om sommige anderen die op deze en de vorige lijst genoemd werden af ​​te zetten.