Delen:
10 Lichamelijke schandalen De media ontstaan uit niets
Iedereen geniet van een goed schandaal. Of het nu gaat om een prominente anti-homo-campagnevoerder die wordt betrapt bij het voorstellen van een mannelijke politieagent of rijke Britse politici die de belastingbetaler belasten met het schoonmaken van hun slotgrachten, niets verschuift papier sneller dan een vleug misstappen.
Maar dan heb je de schandalen die moeilijker te begrijpen zijn. Deze zijn zo zinloos dat de enige gezonde reactie een gemompel is. "Wat?"
10Het getwitterde huis
In november 2014 maakte het Britse parlementslid Emily Thornberry de grootste fout van haar leven. Ze voerde namens de Labour Party campagne in de stad Rochester en passeerde een huis gedrapeerd in Engelse vlaggen met een wit geparkeerd busje vooraan. Zoals ze al honderden keren eerder met andere huizen had gedaan, tweette Thornberry een foto ervan zonder commentaar. Op dit punt werd het land krankzinnig.
Thornberry moest haar baan verlaten. Ze werd publiekelijk achtervolgd omdat ze een snob was. Haar partij daalde in burgeroorlog over de kwestie, en de media verklaarden dat de Arbeid veroordeeld was.
Vermoedelijk had dit iets te maken met de vlag en de witte buscombo die een symbool is van de Engelse arbeidersklasse. Thornberry was een snob omdat hij het zo ongebruikelijk vond dat hij de moeite waard was om te tweeten. Maar die redenering lijkt te vervallen als je je realiseert dat Thornberry zelf een arbeidersklasse is en een broer heeft die in een wit busje rijdt. Het werd alleen maar warmer toen journalisten reageerden door te beweren dat het nog meer snobistisch was om Thornberry's tweet snobistisch te noemen.
Desondanks verloor Thornberry haar positie en het incident blijft een probleem bij de komende algemene verkiezingen in het Verenigd Koninkrijk.
9De premier en het paard
In het voorjaar van 2012 vond het Britse establishment zichzelf gegrepen door een schandaal dat bekend staat als 'horsegate'. Het incident vulde enorme aantallen kolom inches, alle speculerend op of David Cameron ooit een bepaald paard had bereden. Dat is trouwens geen eufemisme voor het doen van heroïne. Wij menen het letterlijk.
In 2011 werd ontdekt dat de Britse pers en de Londense Metropolitan Police een veel te gezellige relatie hadden. Er werd zelfs beweerd dat de Met de redacteur van had gegeven De zon een voormalig politiepaard als smeergeld. Waar paste David Cameron in? De media dachten dat hij ooit zonder het te weten het steekpenningspaard voor een rit had genomen.
Er waren geen aanwijzingen dat Cameron wist dat het paard in de schaduw was aangetroffen. De media wilden eenvoudigweg dat hij toegaf dat hij het bereden had, wat hij terecht deed na drie dagen van verward overleg. Het werd zelfs nog vreemder wanneer pyjama-feestjes waarbij politici betrokken waren ook naar voren werden gebracht, wat leidde tot het onsterfelijke citaat van Downing Street: "De premier draagt geen pyjama op de rug van een paard."
8 John Kerry's Cheesesteak Gaffe
In 2003 leek het erop dat John Kerry een kans zou maken om het presidentschap te winnen. Totdat hij dat was, ging hij naar Philadelphia. Als onderdeel van zijn streven om een normale, verkiesbare mens te worden, koos Kerry voor een cheesesteak hoagie bij Pat's Steaks voor de camera's. Toen hem werd gevraagd wat hij wilde, koos Kerry voor Zwitserse kaas. Hij had Amerikaanse kaas moeten bestellen, provolone of zelfs Cheez Whiz.
Mensen spunden deze kleine faux pas in het hebben van enorme implicaties over hem als een mens. Mensen beschuldigden hem ervan dat hij een Boston-snob was die geen verbinding kon maken met de blauwe-stemmers - een gewoon mens zou weten dat Zwitserse kaas op een Philly-cheesesteak objectief belachelijk was. De Washington Post heeft zelfs gesuggereerd dat dit het moment zou kunnen zijn geweest waarop het publiek uiteindelijk besloot dat hij hopeloos brahmaans buiten het bereik van Brahmin stond en ervoor koos om voor de andere man te stemmen.
7Ted Cruz's Green Eggs And Ham
https://www.youtube.com/watch?v=0-4FQAov2xI
In september 2013 werd Ted Cruz kort nieuws over het pogen om Obamacare te ontmaskeren met een speech van 21 uur. Het was maar een stunt - dit was geen echte filibuster en had geen kans om invloed uit te oefenen op de wetgeving - maar het was een hele prestatie. Tegen het einde praatte Cruz in langdradige analogieën en blathering over de oude banen van zijn vader. Hij las zelfs verhalen, waaronder de kinderklassieker van Dr. Seuss Groene eieren en ham.
De media sprongen op Cruz voor zijn keuze van het boek. Het kon haar niet schelen dat hij de senaatsprocedure tegenhield door hardop te lezen - ze hadden daar specifiek bezwaar tegen gemaakt Groene eieren en ham. Columnisten in het land bespotten hem omdat ze de boodschap van het verhaal van Dr. Seuss niet begrepen hadden, namelijk dat je dingen (zoals Obamacare) zou moeten proberen voordat je beslist hen te haten.
Deze kritiek had geen zin. Cruz eindigde het verhaal heel specifiek door te besluiten: "Het verschil met Groene eieren en ham toen Amerikanen het probeerden [Obamacare], ontdekten ze dat ze niet van groene eieren en ham hielden, en ze hielden ook niet van Obamacare. '
Cruz leed geen tastbare nadelige gevolgen van het schandaal. Tot op de dag van vandaag koppelen journalisten hem nog steeds aan Dr. Seuss in hun verhalen.
6Pastygate
Als je bewijs nodig hebt dat de Britten klasse aan iets kunnen hechten, kijk dan niet verder dan Pastygate. Nadat de conservatieve regering een belasting op warme snacks had geheven, bevond het zich plotseling in de modus voor schadebeheersing. De reden: hun belasting had onbedoeld Cornish-pasteitjes geraakt.
Cornish pasties zijn een symbool van de Britse arbeiderscultuur, en het belasten van hen werd geacht te betekenen dat de regering geen contact meer had en elitair was. David Cameron reageerde snel door een persconferentie te beleggen om het land te vertellen over de laatste keer dat hij een Cornish pasty had gegeten. Dit wist de zaken nog erger te maken, omdat hij zei dat hij onlangs naar een bakkerij was gegaan die vijf jaar eerder was gesloten.
Toen werd het echt gek.Elke politicus in het VK werd plotseling door spilendokters gedwongen om Cornish-pasteuze winkels te bezoeken en te fotograferen om ze in het openbaar te eten.
5Biscuitgate
In 2009 werd premier Gordon Brown gevraagd om vragen te beantwoorden over de invloedrijke website Mumsnet. Wanhopig om gezien te worden door het stemmen op de gezinsstemming, ging Brown akkoord en besteedde hij een paar uur aan het ondervragen van vragen over alles, van zijn huisleven tot plannen voor het onderwijsbudget. Helaas was er één belangrijke vraag die hij bleef overslaan: wat was zijn favoriete koekje?
Toen de media hier lucht van kregen, werd Brown een lachertje. In plaats van aan te nemen dat hij gewoon te druk was met het beantwoorden van meer belangrijke vragen, bestempelden ze hem als een besluiteloze slappeling die te stom was om zijn eigen favoriete voedsel te kennen. Het hielp niet dat Brown al werd geportretteerd als te voorzichtig voor zijn eigen bestwil, een beeld dat de koekjesvraag alleen maar hielp met het voeren.
Tenminste, dat zou het geval zijn geweest als het verhaal geen onzin was. Nadat de blunder Brown zelfs spot had gebracht De tijden, het bleek dat hij de vraag helemaal niet had ontweken. In plaats daarvan had een vertegenwoordiger van Mumsnet de vragen gefilterd en Brown geblokkeerd om de koekjesbroden ooit te zien. Toch bleven de media Brown beschouwen als een dweepachtige imbeciel tot hij de volgende verkiezingen verloor.
4The Rove Mistake
We hebben allemaal momenten gehad waarop we per ongeluk de naam van de verkeerde persoon zeiden. Zolang het niet gebeurt tijdens seks, is het meestal geen probleem. Maar toen hoofd van de Australische Labourpartij Kim Beazley in 2006 een soortgelijke fout maakte, betekende dit het einde van zijn leiderschap. Hij probeerde zijn condoleances over te brengen aan de onlangs weduwe Rove McManus, hij noemde hem per ongeluk Karl Rove.
Het was een gênante fout, maar het was het soort vergissing waar de meeste politici zich voor verontschuldigen en daarna verder gaan. Niet zo Kim Beazley. Toen Australische media nieuws over de blunder kregen, achtervolgden ze de Labour-leider genadeloos. Toen er een verkiezing aan de gang was, wierp zijn gezelschap een blik op de man die zijn regels in een condoleancetoespraak had gesmokkeld en hem in de rug had geschud en hem had vervangen door Kevin Rudd.
Beazley's enige slipje bepaalde de koers van de Australische politiek voor de komende vier jaar. Het is nog ongelooflijker als je je realiseert dat Rove McManus absoluut geen aanstoot nam aan de fout en niet kon vertellen waar al het gedoe om draaide.
3Obama's rucola slip
Het zijn niet alleen de Britten die bizarre, op voedsel gebaseerde schandalen kunnen doen. Op een warme dag in de zomer van 2007 maakte presidentskandidaat Barack Obama een noodlottige verklaring. Hij praatte met een groep ontevreden Iowan-boeren over het campagnetraject over stagnerende gewascijfers en probeerde sympathie te tonen door te zeggen: "Is er iemand de laatste tijd in Whole Foods geweest om te zien wat ze aanrekenen voor rucola?"
Het was de opening waar de media op hadden gewacht. Zonder Whole Foods-winkels in de staat en rucola die te luxe lijken voor eenvoudige Iowan-smaken, gebruikten media het verhaal om Obama te schilderen als een buitenaardse metropolitaanse elite die gewone mensen niet begreep. Het werd zo slecht en ging zo lang door dat Obama in de volgende toespraken tot het probleem moest komen, waarbij hij nadrukkelijk het idee verwierp dat Iowans niet wist wat rucola was.
2The Racist Anti-Racist Play
In september 2014 werd bekend dat het Barbican-theater in Londen een politiek incorrecte tentoonstelling organiseerde, met tientallen zwarte mensen die terughoudend waren voor het bekijken van het publiek. Anti-racisme-demonstranten reageerden door een enorme demonstratie buiten de Barbican te organiseren, waarmee een massale controverse werd opgeworpen.
De tentoonstelling was eigenlijk een anti-racistisch stuk. Bekend als tentoonstelling B, het werk was bedoeld als een krachtige kritiek op het kolonialisme. Het punt was niet - zoals de protestanten veronderstelden - om naar zwarte mensen te staren, maar om getuige te zijn van de degradaties die slaven vroeger hadden doorstaan en zich er walg van hadden gevoeld.
De betrokken acteurs waren dubbel geïrriteerd, omdat de zelfingenomen demonstranten niet konden doorgronden dat de acteurs ervoor hadden gekozen om deel te nemen in plaats van gedwongen te worden door blanke onderdrukkers. Niettemin bleven de protestanten gewoon protesteren, totdat de Barbican geen andere keuze had dan de show te annuleren.
1 mat Taylor's shirt
In november 2014 heeft de mensheid met succes een sonde op een bewegende komeet geland. Het was even historisch als de landing van de Curiosity Rover op Mars, een moment waarop wij mensen een nieuwe stap in het grotere universum zetten. Een paar mensen beweerden dat het belangrijkste onderwerp een mannenshirt was.
De man in kwestie was Rosetta Project-wetenschapper Matt Taylor. Zijn shirt was versierd met foto's van schaars geklede vrouwen. Het was zonder twijfel een slechte manierkeuze, en iemand had hem waarschijnlijk moeten waarschuwen dat het er niet toe bijdroeg dat de wetenschap een jongensclub was. Maar het publiek ging verder en reduceerde een briljante wetenschapper tot tranen.
Het bewijsmateriaal zegt dat Taylor gewoon iets had voor vreselijke overhemden. Een vriendin van Taylor had het shirt als verjaardagscadeau gemaakt. Maar de wereld ging ervan uit dat hij een seksistisch varken moest zijn.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.