Delen:
10 geweldige acties door de minst populaire leiders van de geschiedenis
We zijn gewend om geschiedenis in zwart en wit te zien. Scholen, Hollywood, de massamedia en de publieke opinie presenteren het verleden zonder enige nuancering. Oorlogen hebben goeden en slechteriken, en leiders zijn ofwel genieën (zoals Reagan) of verliezers (zoals Jimmy Carter). Eenvoudig.
Of is het? Stap weg van het geluid en de woede van de ontvangen wijsheid, en je zou merken dat je sommige van de slechtste leiders van de geschiedenis heroverweegt. We hebben je al verteld over hoe Nixon heimelijk veel geweldige dingen heeft gedaan. Hier zijn nog 10 leiders wier prestaties overschaduwd werden.
10 George W. Bush heeft miljoenen levens gered
Noem George W. Bush in beleefd gezelschap en iemand zal onmiddellijk roepen: "Irak!" Dankzij een verbouwing in de wederopbouw, veranderde de oude stampende grond van Saddam in een moeras waar we nog steeds mee te maken hebben. De fout is het presidentschap van Bush gaan karakteriseren, samen met een opeenvolging van vernederende blunders.
Er is nog een deel van de erfenis van Bush, die zelden wordt genoemd. Zijn AIDS-programma in Afrika sloot af met het redden van miljoenen levens.
In 2003, toen de media bezig was met het kijken naar Irak, stichtte Bush het noodplan van de president voor aids-hulp (PEPFAR). Het was opdracht was eenvoudig. In de komende vijf jaar zou $ 15 miljoen besteed worden aan preventie en behandeling, en Bush voegde een extra $ 1,2 miljard toe om malaria te bestrijden. De gecombineerde programma's transformeerden het continent.
Vóór PEPFAR brachten alleen al in Zuid-Afrika ongeveer 2,3 miljoen mensen AIDS om. Slechts 100.000 mensen in heel Afrika ten zuiden van de Sahara verkeerden op retrovirale medicijnen. In 2013 namen twee miljoen alleen al drugs in Zuid-Afrika en de infectiegraad was in de hele regio sterk gedaald. Als klap op de vuurpijl werden de malariapatiënten gehalveerd in 15 afzonderlijke landen.
De programma's waren niet zonder controverse. Ze ontmoedigden condoomgebruik en bevorderden onthouding ten opzichte van alternatieve oplossingen. Maar de plotselinge beschikbaarheid van hiv-retrovirale en malaria-medicijnen heeft ongetwijfeld miljoenen mensen bespaard.
9Tony Blair Fast-Tracked LGBT-rechten
Ondanks het winnen van drie verkiezingen op rij, is de status van Tony Blair in Groot-Brittannië nu zo laag dat de helft van zijn voormalige partij hem een nationale schaamte noemt. Zijn erfenis wordt bepaald door twee dingen: de ramp in Irak en de wilde overschrijdingen. Vreemd genoeg vermeldt bijna niemand zijn staat van dienst op het gebied van LGBT-rechten.
Toen Blair in 1997 zijn functie op zich nam, was het VK een vrij grimmige plek om homo te zijn. Sectie 28 dwong scholen om te leren dat homoseksuele relaties denkbeeldig waren en maakten het illegaal om homoseksualiteit te bevorderen. De leeftijd van toestemming was hoger voor LHBT-mensen. Het leger had homoseksuele mensen verboden te dienen. Het was prima om LHBT-mensen op de werkplek te discrimineren. Relaties kregen geen enkele wettelijke bescherming.
Blairs Labour-regering heeft dat allemaal veranderd. Tegen 2003 hadden de homorechten in Groot-Brittannië de meeste andere landen overtroffen. In 2005 werden burgerlijke partnerschappen gelegaliseerd, waarmee de weg vrijgemaakt werd voor het homohuwelijk onder de conservatief geleide coalitie in 2014. Gay Times noemde zelfs Tony Blair een van zijn gay-iconen van de afgelopen 30 jaar.
8Jimmy Carter bracht bijna vrede naar het Midden-Oosten
Jimmy Carters enige termijn als president was zo rampzalig dat zijn eigen partij hem bijna voor Tunde Kennedy gooide in 1980. Ondanks zijn verdere humanitaire werk, zien de meesten Carters presidentschap nu als uit aanraking, uit geluk en volkomen nutteloos. Toch is er een gebied waar hij bijna de loop van de geschiedenis heeft veranderd. Jimmy Carter bracht bijna vrede in het Midden-Oosten.
In 1978 waren de spanningen in de regio zelfs hoger dan nu. Vijf jaar eerder had Israël een represaillemaatregel genomen tegen Egypte en Syrië na een niet-uitgelokte aanval, en hun regeringen waren nog steeds pijnlijk. Zoals Carter opmerkte, was het nu 2000 jaar geleden dat er een vredesakkoord was tussen Egypte en een vrije Joodse staat.
Dat is allemaal veranderd met de Camp David-akkoorden. In een weergave van politieke diplomatie die niemand van hem had kunnen verwachten, wist Carter de Israëlische en Egyptische delegaties te verwonden, te rochelen, te bedreigen en indruk te maken op het tekenen van een historische vredesovereenkomst.
Het ging bijna veel verder. Destijds werd een breed kader overeengekomen voor een Israëlisch-Palestijnse oplossing waarvan Carter verwachtte dat deze in de nabije toekomst zou worden geïmplementeerd. Het leek zelfs alsof een pinda-boer uit Georgië een duurzame vrede in de regio zou bewerkstelligen. Hoewel die droom een paar jaar later stierf, heeft de vredesovereenkomst tussen Egypte en Israël stand gehouden. Vanaf 2015 beschouwen de twee historische vijanden elkaar nog steeds als bondgenoten.
7Warren G. Harding Advocated Civil Rights
Warren G. Harding wordt vandaag herinnerd als een van de meest corrupte presidenten in de Amerikaanse geschiedenis. Hij benoemde incompetente makkers tot belangrijke functies en bracht meer tijd door met het pesten en spelen van poker dan door het land te besturen. Wanneer iemand hem vandaag vermeldt, is het in de context van schandaal of middelmatigheid.
Maar in oktober 1921 brak Harding met traditie door de eerste presidentiële toespraak lynching te veroordelen. In die tijd schatte de NAACP dat er twee zwarte levens verloren gingen door elke week te lynchen en absolute straffeloosheid voor de daders was de norm. Tot dat moment had niemand in het hogere kantoor zich tegen de praktijk verzet, dus de woorden van Harding waren als dynamiet.
Dankzij zijn tussenkomst, een anti-lynching wet die een boete van $ 100.000 zou hebben opgelegd voor elke lynching op hun grondgebied, passeerde het Huis in 1922. Het was vertroebeld door Zuid-Democraten. Kort daarna stierf Harding halverwege zijn termijn. Zijn baanbrekende antiverleningwets werd nooit aangenomen.
6John Major Saved Northern Ireland
Als premier tussen Margaret Thatcher en Tony Blair staat John Major vandaag vooral bekend om het toezicht houden op een recessie en het leiden van een regering die verwikkeld is in seksschandalen.Toch droeg hij ook bij aan iets veel belangrijkers. Zonder John Major zou er nooit vrede in Noord-Ierland zijn geweest.
Toen Major in 1990 Downing Street binnenging, had de Britse staat al 22 jaar oorlog met Ierse Republikeinse paramilitairen. Het was een bitter conflict. De IRA bombardeerde burgerdoelen in Engeland, waaronder een kroegaanval waarbij 21 onschuldige mensen om het leven kwamen. Van hun kant heeft het Britse leger ongewapende Ierse demonstranten afgeslacht. Vrede leek een onmogelijke droom, totdat Major de geheime gesprekken ophief.
De Britse staat en de IRA hadden lang in geheim contact, maar majoor drong aan op concrete discussies. Belangrijk is dat dit inhield dat het instemde met het 'principe van instemming', een clausule die de toekomst van Noord-Ierland betekende, zou worden beslist door zijn bevolking. Zonder deze ene clausule zou de Goede Vrijdag-overeenkomst nooit kunnen zijn gebeurd onder Tony Blair. Hoewel majoor misschien niet degene was geweest om de vrede in de onrustige regio veilig te stellen, was zijn bijdrage van vitaal belang om een conflict te beëindigen dat meer dan 3600 levens eiste.
5Hugo Chavez verminderde armoede, verhoogde werkgelegenheid
Toen hij stierf, liet Hugo Chavez een land achter met het op één na hoogste aantal moorden ter wereld. Hij verpletterde ook de economie en ging bijna ten oorlog met Colombia. Ondanks het feit dat hij zijn verkiezingen eerlijk had gewonnen, wist hij een reputatie als een stuntelende dictator te krijgen.
Hoewel er geen twijfel over bestaat dat Chavez het leven in Venezuela heel hard heeft gemaakt voor de meerderheid van de mensen, is er een gebied waar zijn revolutie is geslaagd. Onder zijn programma van Bolivarisme, werden de allerarmsten veiliger dan ze ooit hadden kunnen dromen.
In 1999 leefde bijna 50 procent van de Venezolanen onder de armoedegrens, en de werkloosheid bleef koppig hangen op ongeveer 15 procent. Tegen de tijd dat Chavez in 2012 overleed, lag minder dan 30 procent onder de armoedegrens en was de werkloosheid gedaald tot 8 procent. Evenzo was de extreme armoede gedaald van 23 naar 8 procent, terwijl het BBP per hoofd van de bevolking meer dan verdubbeld was.
Tegelijkertijd kregen mensen in de armste sloppenwijken toegang tot bouwmaterialen, eigendomsbewijzen en water- en rioleringssystemen, waardoor ze van de rand van de stad naar het kloppende hart van het Venezolaanse leven werden gebracht. In hun ogen liet Chavez ze tellen.
4James Polk Averted A Major War
Zelfs tijdens zijn presidentschap leed James Polk aan duisternis. Nu, 171 jaar nadat hij voor het eerst president werd, heeft de tijd niets gedaan om de nevelen rond zijn naam te verdrijven. Als mensen hem al kennen, is het in de context van de bloedige Mexicaans-Amerikaanse oorlog en zijn agressieve uitbreidingsplannen. Maar Polk was bij lange na geen heldhaftige oorlogszuiger. Dankzij zijn diplomatie werd een verwoestende oorlog met Groot-Brittannië vermeden.
Het probleem concentreerde zich op de grens tussen Canada en de VS. Na uit te vallen over wie de eigenaar was van het moderne Oregon, Washington en British Columbia, hebben het VK en de VS een zone gecreëerd waar geen enkele aanspraak op bestond. In plaats van het probleem op te lossen, verergerde dit het. De staten in het Midwesten zochten naar Polk om het gebied en misschien heel Canada te annexeren. Leden van de Britse regering wilden op hun beurt alles meenemen naar de Californische grens. Iedereen verwachtte een wrede, langdurige oorlog.
In plaats daarvan kwam Polk tot een verrassingsregeling. Omdat hij de wensen van zijn eigen partij en een groot deel van het publiek negeerde, onderhandelde hij behendig over de moderne grens tussen de VS en Canada, en wist de Britten te sussen en veel levens te redden. Zonder zijn onverwachte diplomatie zouden de VS op twee fronten voor de burgeroorlog hebben gestaan, zonder twijfel veel Amerikaanse levens gekost.
3Suharto drastisch verminderde kindersterfte
De Indonesische dictator Soeharto was verantwoordelijk voor twee afzonderlijke genociden. Zijn regel doodde een minimum van 1,2 miljoen mensen en leidde in 1997 tot een verwoestende economische ineenstorting. Merkwaardig genoeg was Soeharto geen volledig ongevoelig man. Zijn regering was diep bezorgd over het welzijn van kinderen.
Toen Soeharto aan het einde van een vorige dictatuur aan de macht kwam, was Indonesië een zooitje. Armoede heerste, analfabetisme was overal en kinderen stierven vaak erg jong. Hoewel zijn New Order-regering meedogenloos de bronnen van het land plunderde, zorgden ze ervoor dat ze genoeg over hadden om rond te gooien. Rijkdom werd herverdeeld, de gezondheidszorg werd verbeterd en het onderwijs kreeg enorme investeringen. Het resultaat was een sterke economie en een scherpe daling van de kindersterfte.
Het was niet het enige gebied dat Suharto verbeterde. Toen hij de macht greep, leefde meer dan 60 procent van de Indonesiërs onder de armoedegrens. Op één maat was dit teruggebracht tot slechts 13 procent voor de economische crash. Infrastructuur werd gereviseerd. De levensstandaard sprong in de lucht en de economie ging een bijna ononderbroken 30-jarige periode van welvaart in. Hoewel het einde de dictator van de macht zou dwingen en ervoor zou zorgen dat hij stierf in schande, beschouwt een vocale minderheid van Indonesiërs hem nu als een held.
2 Nikita Chroesjtsjov nam deel aan de excessen van de KGB
Stalin's opvolger van de topbaan in de Sovjet-Unie Chroesjtsjov wordt vandaag herinnerd voor het grommen van "we zullen je begraven" naar een kamer vol westerse diplomaten. Zijn regering werd gekenmerkt door schichtige paranoia in het Westen en het immer opdoemende vooruitzicht van een verwoestende nucleaire oorlog.
Voor gewone Russen was Chroesjtsjov echter niet zomaar een krankzinnige gek. Hij was de man die de KGB had tegengehouden ze te slachten.
Onder Stalin ontving de geheime politie quota om te vervullen. Dit betekende dat je een modelburger zou kunnen zijn, nooit in de problemen zou komen en zou informeren over je buren, en je zou nog steeds gevangen kunnen zitten en gemarteld worden door iemand die net probeert zijn maandelijkse bonus te halen. Zelfs binnen het Sovjet-opperbevel zelf was paranoia hoogtij.Mensen werden opgepakt als vliegen voor weinig reden anders dan leven onder een waanzinnige dictator.
Chroesjtsjov heeft dat allemaal veranderd. In een geheime redevoering die alleen de trouwe partij was, verplaatste hij de USSR van het terroriseren van zijn eigen bevolking. Het domino-effect was een mini-dooi die onderdrukking zag dalen, artiesten beperkte vrijheden krijgen en mensen stoppen bang te zijn voor hun buren. Het gemeenschapsleven werd afgeschaft ten gunste van privé-appartementen. Het leven werd gemakkelijker en minder dodelijk voor miljoenen mensen.
1Chamberlain miljoenen levens gespaard
Hij offerde Tsjechoslowakije op om Hitler te sussen. Die woorden zullen over 500 jaar nog steeds worden geschreven over Neville Chamberlain. Geconfronteerd met het grootste kwaad dat Europa ooit had gekend, verslikte de Britse premier en miljoenen leden leden. Toch had zijn niet-handelen mogelijk één onverwacht neveneffect. Misschien heeft het miljoenen van de dood gered.
In 1938 was het VK niet in staat om Duitsland aan te vallen. Het leger was ondergefinancierd, slecht uitgerust en slecht opgeleid. Het moreel van het publiek was op een historisch dieptepunt. Canada, Australië, Nieuw-Zeeland en Amerika hadden allemaal aangegeven dat ze niet bereid waren Groot-Brittannië te steunen in een Europese oorlogsstrijd. Aan de andere kant hadden Japan, Italië en Sovjet-Rusland allemaal aangegeven dat ze Duitsland zouden steunen en elke weerstand zouden vernietigen. Door een proces van brute wiskunde, besefte Chamberlain dat het opkomen tegen Hitler nu alleen maar kon resulteren in het verpletteren van Groot-Brittannië en het veroveren van Tsjecho-Slowakije. Dus besloot hij te wachten.
Het was allesbehalve een nutteloze zet. Terwijl hij publiekelijk appeasement sprak, machtigde Chamberlain in het geheim een enorme opbouw van Britse troepen. De dienstplicht voor vrede werd ingevoerd en de militaire uitgaven namen toe. Het resultaat was een VK dat bijna gereed was voor oorlog in september 1939. In plaats van te imploderen, slaagden Britse troepen erin Hitler op afstand te houden totdat Amerika en Rusland de oorlog zijn binnengekomen en de geschiedenis is gemaakt. Had Chamberlain de troepen gestuurd die in 1938 aan het oprukken waren, dan zou Hitler waarschijnlijk de vloer met het VK hebben afgeveegd, mogelijk miljoenen. Misschien wordt het tijd dat hij daar wat lof voor krijgt.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.