Delen:
10 goede dingen gedaan door kwaadaardige dictators
De geschiedenis zit vol met boze dictators die regeerden door angst en geweld, een plaag voor hun onderdanen en andere naties. Maar net zoals een gebroken klok twee keer per dag goed is, hebben sommige van de beruchtste dictators af en toe iets goed gedaan. Deze lijst is niet op afstand bedoeld om de gruweldaden van de betrokken mannen te excuseren, alleen om erop te wijzen dat de hel net genoeg kan bevriezen voor slechte mannen om goede dingen te doen.
10Hitler leidde een van de eerste anti-rookcampagnes
Het introduceren van een gezondheidsprogramma dat de levens van 20.000 vrouwen redde, zou een enorme prestatie zijn voor elke politicus. Nou, tenzij die politicus Adolf Hitler was, een man die schandalig de massamoord op ten minste 11 miljoen mensen had opgedragen die hij onwenselijk achtte, inclusief Joden, homoseksuelen, zigeuners, communisten en gehandicapten. Slechts 20.000 zijn echt verbleekt in vergelijking.
Het gezondheidsprogramma in kwestie was eigenlijk een van de vroegste anti-rookcampagnes van de overheid. Hitler was geobsedeerd door het idee van een Arische "meesterras" en zag roken als een bedreiging voor de gezondheid van het Duitse volk. Hij pochte vaak dat hij in 1919 was gestopt met roken en verscheen op antirookpamfletten waarin hij waarschuwde dat "elke Duitser verantwoordelijk is voor de hele bevolking voor al zijn daden en nalatigheden, en niet het recht heeft om zijn lichaam met drugs te beschadigen."
Ondertussen werden nazi-wetenschappers aangemoedigd om de gevaren van roken te onderzoeken. In 1939 produceerde Franz Muller de eerste epidemiologische studie waarin sigaretten aan kanker werden gekoppeld. In 1943 hadden Duitse onderzoekers overtuigend aangetoond dat roken longkanker veroorzaakt. Helaas werden de studies vergeten in de chaos die volgde op de oorlog en het nog een decennium duurde voordat Amerikaanse onderzoekers dezelfde conclusies begonnen te trekken. Toch heeft de anti-rookcampagne van de nazi's naar schatting het leven van minstens 20.000 vrouwen gered (die meer werden geraakt dan mannen, vaak met "politiemacht"). Wat, nogmaals, nogal verbleekt, aangezien veel van dezelfde artsen die het antirookprogramma leidden, ook een euthanasieprogramma organiseerden dat minstens 200.000 slachtoffers maakte.
9Genghis Khan introduceerde wetten en religieuze vrijheid
Wat valt er over Genghis Khan te zeggen dat nog niet is gezegd over de builenpest? Los van de Mongoolse steppe raasde zijn strijdkrachten dwars door Eurazië, vernietigde oude rijken en vermoordde naar schatting 40 miljoen mensen (ongeveer 11 procent van de wereldbevolking). Volgens Julia Pongratz van de Carnegie Institution for Science, heeft de slachting Genghis ontketend 700 miljoen ton koolstof uit de atmosfeer verwijderd. Dat klopt, Genghis Khan doodde zoveel mensen dat het merkbaar de koolstofuitstoot van de aarde bewerkstelligde.
Maar Genghis was niet alleen een destructieve maniak, hij was ook van plan een Mongoolse natie te bouwen. In 1208 veroverde hij een Uygur-schrijver genaamd Tatar-Tonga, die het Uygur-alfabet aanpaste om het eerste alfabet te maken voor het schrijven van de Mongoolse taal. Genghis creëerde ook een wettelijke code en paste deze toe in zijn hele rijk. Verbazingwekkend genoeg drong Genghis erop aan dat deze wetten zowel op hemzelf als op zijn onderdanen van toepassing zouden zijn. In een wereld waar monarchen als boven de wet werden beschouwd, was dit een ongelooflijke stap (zijn erfgenamen hebben het bijna onmiddellijk laten vallen). Genghis maakte zelfs zijn geadopteerde broer opperrechter en moedigde hem aan om een register bij te houden van alle juridische beslissingen.
Khan verleende ook godsdienstvrijheid aan iedereen binnen zijn imperium en gaf belastingsvrije status aan plaatsen van verering. Hij stond erom bekend zeer spiritueel te zijn, vaak biddend voor campagnes, en genoten van het bespreken van religie en filosofie met geleerden als de Taoïstische Qiu Chuji.
8Ashurnasirpal gooide de grootste feest van de geschiedenis
Ashurnasirpal II was een krachtige Assyrische koning die regeerde van 883-859 v.Chr. Hij hield ook van het levend villen van rebellen. In één geval pochte hij trots dat hij "zoveel edelen had laten villen die tegen mij in opstand waren gekomen en hun huiden over de stapel [van lijken] hadden gedrapeerd; sommigen spreidde ik uit binnen de stapel, sommige bouwde ik op staken op de stapel. Ik vilde velen dwars door mijn land en sloeg hun huiden over de muren. '
Hij stond ook bekend om het verbranden van zijn vijanden, het uithakken van hun ogen of het achterlaten van hen in de woestijn om van de dorst te sterven. Zelfs volgens de normen van de tijd was dit een beetje overdreven. Maar wanneer Ashurnasirpal niet in een vleiend humeur is, zou hij vrij genereus kunnen zijn voor zijn onderdanen. Hij gooide ze onder andere mogelijk het grootste feest dat de oude wereld ooit had gezien.
Het festival was om de oprichting van een nieuwe stad genaamd Kalhu te vieren. Volgens de inscripties van Assyrië waren er 69, 574 mensen uitgenodigd uit het hele rijk en daarbuiten. Gedurende 10 dagen gaf Ashurnasirpal "voedsel aan hen, ik gaf ze te drinken, ik liet ze baden, ik had hen gezalfd. Daarom heb ik hen geëerd en ze in vrede en vreugde naar hun land teruggestuurd. "Zelfs het menu is bewaard gebleven, met 1000 ossen, 14000 speciaal geïmporteerde schapen, 10.000 vissen, 10.000 eieren en 500 gazellen.
Interessant is dat geleerden hebben opgemerkt dat Ashurnasirpal geen politieke behoefte aan het festival had - geen enkele andere heerser van Assyrië had een soortgelijke - en waarschijnlijk deed hij het omdat hij wilde pronken met zijn nieuwe stad en een groot feest wilde houden.
7Gaddafi startte het grootste irrigatieproject ter wereld
Muammar Gaddafi nam de macht in een bloedeloze coup in 1969. Helaas zou de rest van zijn tijd aan de macht minder bloedeloos zijn. Libië werd een nachtmerrieachtige politiestaat, waar vijanden van het regime regelmatig werden opgesloten en vermoord. Zelfs vluchten uit het buitenland hielp niet, omdat Gaddafi bekend werd door het sturen van moordenaars naar Libische dissidenten die in het buitenland woonden.Hij was ook een enthousiaste aanhanger van het terrorisme. De meest beruchte Libische agenten werden beschuldigd van het bombarderen van Pan Am Flight 103, die explodeerde boven Lockerbie in Schotland en 270 mensen om zeep hielp. Hij werd in 2011 met geweld omvergeworpen en liet een land achter dat geteisterd werd door een burgeroorlog.
Dus deed Gaddafi iets voor de mensen van Libië? Welnu, onder zijn leiding kregen Libiërs gratis onderwijs, gezondheidszorg en elektriciteit, plus gesubsidieerde huisvesting en vervoer. Aan de andere kant was Libië een land van zes miljoen mensen en $ 32 miljard aan jaarlijkse olie-inkomsten, maar pochte wel 30 procent werkloosheid en wijdverspreide armoede. Met die context lijken de sociale programma's van Gaddafi minder op de vrijgevigheid van de overheid en meer op het absolute minimum dat nodig is om de bevolking te kalmeren, terwijl de elite miljarden dollars overhoop haalt.
Maar Gaddafi kon bogen op ten minste één echt indrukwekkend project. Libië is een van de droogste landen ter wereld, afhankelijk van schaarse regenbuien langs de kust, ondergrondse watervoerende lagen en dure ontziltingsprojecten. Toen Gaddafi in 1969 de macht overnam, waren veel kustwateren vervuild door zeewater. De stad Benghazi was vrijwel zonder drinkbaar water. Dus ontwikkelde Gaddafi het Great Man-Made River Project, een enorm ambitieus plan om water te pompen uit gigantische watervoerende pakketten in het geïsoleerde zuiden naar het bevolkte noorden van het land.
De eerste twee fasen van het project werden voltooid in de jaren '90, waardoor een betrouwbare toevoer van zoet water naar 70 procent van de bevolking van Libië. Dit vereiste een netwerk van 1.300 waterputten en 5.000 kilometer (3.000 mijl) leidingen. Het systeem is in staat om vijf miljoen kubieke meter water per dag te verpompen en de watervoerende lagen zijn groot genoeg om de komende 1000 jaar water te leveren. Er waren plannen om het systeem uit te breiden "draai de woestijn groen" en creëer grote boerderijen in voorheen onproductieve gebieden. Het werk vertraagde echter in de jaren '90 als gevolg van sancties die waren opgelegd na de bomaanslag in Lockerbie en helemaal stopten tijdens de Libische burgeroorlog van 2011, toen door de NAVO-bombardementen een belangrijke fabriek werd verwoest.
6Fidel Castro Revolutionaire gezondheidszorg en onderwijs
Nadat Fidel Castro in 1959 de macht had veroverd, veranderde Cuba in een eenpartij dictatuur, dwong tienduizenden Cubanen in ballingschap, voerde een aantal dissidenten uit en gooide vele anderen in de gevangenis. Amnesty International en Human Rights Watch hebben zijn regering beschreven als een van de ergste mensenrechtenschenders die er zijn. Maar zoals Castro's regel betreurde hij, hij kan bogen op enkele echte prestaties.
Bijvoorbeeld, de VS en Cuba hebben ongeveer gelijke levensverwachtingen, ondanks dat de VS 20 keer zoveel per hoofd van de bevolking besteedt aan gezondheidszorg. Dit kan worden toegeschreven aan het nationale gezondheidszorgsysteem van Castro, dat groot succes zag ondanks het feit dat de helft van de Cubaanse artsen het land was ontvlucht onmiddellijk nadat hij de macht had overgenomen. In 1959 was bijna een kwart van de volwassen bevolking van Cuba analfabeet. Tegenwoordig is analfabetisme onder volwassenen vrijwel onbestaande.
Na de revolutie gaf Castro's regime grond aan landloze boeren, creëerde ze nieuwe woningen om sloppenwijken en sloppenwijken te vervangen en introduceerde ze een systeem van universeel onderwijs. Cuba doet ook goed werk in orkaansparaatheid. Elk blok in Cuba heeft een kapitein toegewezen gekregen om te helpen met evacuaties (die verplicht zijn), terwijl overheidsbussen en vrachtwagens mensen naar aangewezen schuilplaatsen brengen. De resultaten spreken voor zich: toen orkaan Gustav Cuba trof, stierf er geen enkele persoon. Dezelfde orkaan doodde toen 26 mensen in Louisiana, waardoor de Amerikaanse diplomaat Wayne Smith concludeerde dat "er veel is dat de Verenigde Staten kunnen leren van het orkaansechanisme van de orkaan."
5Napoleon was de pionier van de Franse juridische code
Dood aan sommigen, duivel voor anderen, Napoleon leidde Frankrijk door enkele van Europa's bloedigste conflicten sinds de Dertigjarige Oorlog. Naar schatting twee miljoen mensen stierven als een direct gevolg van zijn oorlogen, terwijl nog eens miljoen burgers waarschijnlijk indirecte slachtoffers van de campagnes waren. De gevechten waren bijzonder wreed in Spanje, waar de troepen van Napoleon wijdverspreide executies van verdachte guerrilla's uitvoerden.
Ondanks deze brutaliteit was Napoleon op zijn minst een semi-fan van de verlichtingsprincipes. Hij promoot bijvoorbeeld het systeem van wetten dat bekend staat als de Napoleontische code, die nu wordt beschouwd als een van de meest invloedrijke documenten in de wereldgeschiedenis. De code verankerde het principe dat alle mannelijke burgers als gelijkwaardig zouden moeten worden beschouwd, zonder erfelijke klassenprivileges, en schetste de rechten en plichten van burgers in de samenleving. Het vestigde ook religieuze vrijheid en garandeerde dat de overheid privébezit zou respecteren. Variaties van de code werden uiteindelijk door de meeste landen in Europa en Zuid-Amerika overgenomen en het was ook een enorme invloed voor hervormers in Azië.
De code had echter gebreken. Het bepaalde onder meer dat vrouwen geen gelijke rechten mogen delen, maar veeleer als ondergeschikt aan hun echtgenoten moeten worden beschouwd. Deze aspecten van de code moesten worden bestreden door vooraanstaande vrouwenrechtenactivisten over de hele wereld.
4 augustus Pinochet heeft nog steeds invloed op de economie van Chili
Tijdens het bewind van de Chileense dictator Augusto Pinochet waren meer dan 3.000 mensen permanent "verdwenen". Zijn regime heeft ook tienduizenden gevangengezet en op brute wijze minstens 28.000 van zijn waargenomen vijanden gemarteld. Onder degenen die werden gemarteld waren de huidige Chileense president Michelle Bachelet en haar moeder.
Onder de socialistische president van Chili, Salvador Allende, groeiden de lonen en werden veel sectoren van de economie van Chili genationaliseerd. In 1972 begon de economie echter te stagneren en bereikte de inflatie een piek van 500 procent.In 1973 kwam Pinochet, de opperbevelhebber van het leger, aan de macht in een bloedige door de CIA gesteunde coup die resulteerde in de dood van Allende. Al snel rekruteerde hij een team van economen van de universiteit van Chicago om de economische stabiliteit in Chili te herstellen. Opgeleid onder Milton Friedman stelde 'the Chicago Boys' een neoliberaal economisch beleid voor, inclusief het verwijderen van handelsbelemmeringen en overheidsregulering van de handel, evenals lage belastingen en een privatiseringsprogramma.
Wat er daarna gebeurde is onderwerp van debat. Sommige mensen hebben de periode "het Chileense economische wonder" genoemd toen de inflatie daalde van 375 procent in 1975 tot 9,9 procent in 1982. Het BBP van Chili groeide met 8 procent in 1977 en 1979 en maar liefst 10 procent in 1989. Pinochet's tegenstanders wijzen echter op dat het BBP in 1982 en 1983 met 16 procent daalde, als onderdeel van een economische crisis die de financiële sector van het land vrijwel tenietdeed. De economische groei die plaatsvond, was vooral goed voor de hogere klasse, waardoor de inkomensongelijkheid enorm steeg. De economische hervormingen van Pinochet hebben echter uiteindelijk geleid tot algemene economische groei en blijven grotendeels op hun plaats. Ondertussen verdienen de rijkste 20 procent van de Chilenen nog 14 keer zoveel als de armste 20 procent.
3Zia-Ul-Haq heeft een bloeiende economie achter de rug
Onder het harde moslimregime van de Pakistaanse sterke man Mohammed Zia-ul-Haq was staatsvervolging normaal, waarbij vrouwen, politieke dissidenten en minderheden waarschijnlijk doelwit werden. Een opmerkelijk voorbeeld was zijn behandeling van de Ahmadiya-sekte, die hun aanbidding strafbaar had gesteld en vaak ter dood werd veroordeeld wegens het overtreden van blasfemiewetten.
Maar Zia-ul-Haq hield toezicht op een periode van aanhoudende economische groei. Tijdens zijn periode in de periode 1977-1988 was de bbp-groei gemiddeld zes procent per jaar, groeide het landbouwinkomen met vier procent per jaar en zag de verwerkende industrie een groei van 9 procent per jaar. Een deel hiervan was te wijten aan de liberalisering van de economie, die de groei van de particuliere sector stimuleerde. Verschillende publieke sectoren werden ook gedenationaliseerd (de banken waren een opmerkelijke uitzondering). Hij moedigde ook vrije handel aan. Na zijn dood bij een vliegtuigcrash in 1988 (zijn gebit alleen overleefde de vuurbal in herkenbare vorm), bleek een "miljoen-sterke menigte" op zijn begrafenisstoet te zijn uitgestapt, hem lauwerend als een "grote moslim".
2Rafael Trujillo stimuleerde stabiliteit en welvaart
Rafael Trujillo kwam aan de macht in 1930 en regeerde de Dominicaanse Republiek met een ijzeren vuist tot hij in 1961 werd vermoord. Zoals iedereen op deze lijst, was Trujillo een van de ergste menselijke wezens die de wereld ooit heeft gezien. Zijn troepen martelden en vermoorden iedereen die zich tegen hem verzette en gooide de lichamen naar haaien. In 1937 beval hij de moord op naar schatting 20.000 Haïtianen die in de Dominicaanse Republiek wonen. Trujillo's misdadigers waaierden uit over het grensgebied en eisten dat boeren het lastige Spaanse woord zeggen perejil ("peterselie"). Iedereen die geacht werd een Haïtiaans accent te hebben, werd onmiddellijk gedood.
Het was niet verwonderlijk dat Trujillo niet populair was, maar de Dominicaanse Republiek zag op zijn minst een zekere stijging van de levensstandaard tijdens zijn regeerperiode. Er waren verbeteringen in sanitaire voorzieningen en zijn regime bouwde ziekenhuizen, wegen en scholen. Natuurlijk was er een vangst, omdat Trujillo en zijn trawanten een aanzienlijk deel van het budget voor openbare werken afranselden met smeergeld en verduistering. Bovendien heeft Trujillo alle schulden afbetaald, de valuta stabiel gehouden en luchthavens en openbare gebouwen gebouwd of verbeterd. In termen van zijn successen, de Encyclopedie Britannica het beste zeggen: "Bekwaam in zaken, bekwaam in administratie en meedogenloos in de politiek, Trujillo bracht een zekere mate van vrede en welvaart naar de republiek die het voorheen niet genoot."
1Periander stond bekend als een wijze maar wrede heerser
Periander was de tiran van de oude Griekse stad Korinthe van ongeveer 627-587 voor Christus. Volgens Herodotus stuurde Periander, toen Periander de troon besteeg, een boodschapper naar een andere Griekse tiran die om advies vroeg. De tiran leidde de boodschapper naar een veld en liep er doorheen en hakte de hoogste korenaren omver. Periander kreeg de boodschap en vermoordde of verbood de meest getalenteerde burgers van Korinte, die op een dag een uitdaging voor zijn heerschappij zou kunnen leiden.
Zijn wreedheid kwam al snel om zijn mede-Grieken te shockeren. Sommige van zijn schepen hebben bijvoorbeeld ooit op Samos aangemeerd terwijl de zonen van 300 vooraanstaande burgers naar Sardis werden gebracht om te worden gecastreerd en als slaaf te worden verkocht. De Samiërs waren zo geschokt dat ze de kinderen vertelden om hun toevlucht te zoeken in de tempel van Artemis en met geweld te voorkomen dat de Corinthische soldaten hen zouden terughalen. Periander zelf zou zijn eigen vrouw hebben gedood door haar te schoppen toen ze zwanger was. Daarna voelde hij berouw - dus hij had de bijvrouwen die hij de schuld gaf voor de strijd die levend verbrand was.
Ondanks zijn wreedheid heeft Periander veel gedaan om de stad die hij regeerde te verbeteren. Hij smeedde allianties met zowel Griekse als niet-Griekse staten en verbeterde de handel met het westelijke Middellandse Zeegebied aanzienlijk. Hij onderhandelde over vrede tussen Athene en Mytilini en vestigde kolonies op het Balkan-schiereiland. Hij sponsorde de aanleg van een sleeptouw over de landengte van Korinthe, waardoor schepen over de landtong getrokken konden worden om de transporttijden te verkorten. Dichters werden uitgenodigd aan zijn hof en de Dorische architecturale stijl werd gevestigd tijdens zijn regeerperiode. Na zijn dood werd hij bekend als een van de zeven wijze mannen van Griekenland en kreeg hij het opschrift een verzameling van ongeveer 2.000 verzen te schrijven.