Top 10 tips voor het overleven van een nucleaire winter

Nucleaire oorlog is geen scenario dat de meeste zouden willen overleven. In de jaren zestig bracht de Cubaanse rakettencrisis ons gevaarlijk dicht bij de rand - maar de mensheid is tot nu toe gelukkig genoeg geweest om geen potentieel uitstervend evenement te ervaren.

Nuclear Winter is op zichzelf een theoretisch concept; wetenschappers geloven dat in het geval van een nucleaire oorlog, grote hoeveelheden roet in de stratosfeer worden geïnjecteerd en door windvlagen over de planeet worden verspreid, waardoor de zon wordt geblokkeerd en de temperatuur keldert. Gewassen zouden verwelken en sterven; dieren zouden snel volgen. De ineenstorting van de voedselketen zou leiden tot het uitsterven van het menselijk ras.

Nuclear Winter kan jaren, of zelfs decennia duren; en terwijl het bestaat, zullen alle mensen die de nucleaire oorlog hebben overleefd het onmogelijk vinden om de beschaving te herstellen. De enige manier om het voortbestaan ​​van de mensheid te verzekeren, is het verzamelen van een handleiding met tips voor het overleven van een nucleaire winter.

10

Leef op het platteland

Dit klinkt misschien als een valse inzending, aangezien het niet gemakkelijk kan worden geholpen, maar de vraag wie de eerste nucleaire explosies overleeft, wordt bepaald door niets anders dan de geografische locatie. Schattingen gemaakt tijdens de jaren zestig gaven aan dat als Rusland een volledig toegewijde aanval op de Verenigde Staten zou lanceren, tussen de 100 en 150 miljoen mensen zouden worden gedood door de eerste ontploffingen - meer dan twee derde van de bevolking op dat moment. Grote steden worden volledig ontoegankelijk gemaakt, zowel door de ontploffing als door de straling die daarmee gepaard gaat. Al met al, als je in een stad woont, ben je bijna zeker ten dode opgeschreven - maar als je op het platteland leeft, heb je op zijn minst een gematigde kans op aanvankelijke overleving.

9

Verlaat religieuze overtuigingen

Deze inzending (en foto) kan enigszins controversieel zijn, maar er zijn veel solide redenen waarom religieuze overtuigingen de inspanningen van een potentiële overlevende van een nucleaire oorlog zouden kunnen belemmeren. Allereerst is elke zondag naar de kerk gaan niet echt de eerste prioriteit na een nucleaire holocaust. Op een serieuzere noot: om te overleven, moet je misschien handelingen verrichten die veel religieuze (of eenvoudigweg morele) personen als ondenkbaar zouden beschouwen (zie # 8). De mindset van de overlevende moet beslist Machiavelliaans zijn: de wereld is nu een vrij-voor-allen; kwesties van moraliteit zijn van secundair belang om met alle mogelijke middelen levend te blijven.

Als je religie je ervan weerhoudt bepaalde voedingsmiddelen te eten, wil je misschien af ​​van die dieetwensen en eet wat je maar kunt vinden. Misschien om je te helpen je geloof in de steek te laten, zou je de denkrichting kunnen aannemen dat God (of een andere godheid) zou hebben voorkomen dat een ineenstorting van de beschaving in de eerste plaats zou plaatsvinden, als hij / zij echt zou bestaan.

8

Huisdieren uitvoeren / vrijgeven

Dus je hebt de eerste explosie overleefd en nu ben je een atheïst op het platteland. Wat nu? Welnu, overweeg even uw huisdieren. Huisdieren hebben voedsel, water en verzorging nodig - en tijdens een nucleaire winter zal er niet veel liefde zijn. Je zult niet lang overleven als elke hap voedsel verdeeld is tussen jou en Rex.

Degenen met een koud hart willen misschien nadenken over het uitvoeren en verslinden van hun huisdier (en), aangezien voedsel uiterst schaars zal zijn. De meeste mensen zullen echter (ik hoop) dergelijke gedachten walgelijk vinden - dus het simpelweg vrijlaten van het geliefde dier in het wild kan een minder sociopatische optie zijn. Maar in alle ernst, nucleaire winteroverlevende: stop elke hoop om je goudvis te redden. Kleine dieren kunnen net zo goed worden weggegooid in plaats van geconsumeerd voor voedsel - het zal hen in ieder geval in de toekomst van een langzame uithongering redden.

7

Bedekken

Tijd voor wat wetenschap: in het geval van meerdere kernkoppen die ontploffen boven grote steden, zouden enorme hoeveelheden roet en dichte rook van de resulterende vuren opstijgen in de stratosfeer, waardoor wordt voorkomen dat zonlicht jarenlang of zelfs tientallen jaren een groot deel van het aardoppervlak bereikt.

De oppervlaktetemperaturen zouden drastisch verminderen en omstandigheden onder nul zouden voor onbepaalde tijd worden gehandhaafd. Met andere woorden, de behoefte aan warme kleding kan niet worden ondergewaardeerd - dus u wilt misschien wat isolerende jassen meenemen als u die nog niet hebt. Helaas zijn de eeuwig bevriezende omstandigheden niet het einde van je zorgen; wetenschappers hebben een enorme uitputting van de ozonlaag verondersteld, wat betekent dat enorme hoeveelheden ultraviolette straling naar de oppervlakte van de planeet zouden sijpelen, waardoor sterfgevallen als gevolg van huidkanker zouden ontstaan. Minimaliseer deze problemen door te vermijden dat u in de open lucht slaapt en draag altijd een soort kap om het gezicht te beschermen tegen de bittere kou en de schadelijke UV-stralen.

6

Bewapen jezelf

Als je in een land woont waar wapens gemakkelijk beschikbaar zijn en legaal om te bezitten, zou het niet te moeilijk moeten zijn om je te wapenen tegen overvallers of potentiële kannibalen (helpers). Wanhopige omstandigheden kunnen ertoe leiden dat veel overlevenden voedsel stelen van andere overlevenden om hongersnood te voorkomen. Het is een goede optie om je lokale wapenwinkel voor benodigdheden te plunderen voor diegenen in Amerika (of een ander land zonder aanzienlijke wapenbeheersing) - maar kijk uit voor de bewapende winkeleigenaar. Anders wil je misschien een soort mes pakken voor bescherming. In de maanden na de eerste ontploffingen zou jagen nog steeds mogelijk zijn, omdat dieren nog niet zijn uitgestorven. Sla zo mogelijk vlees op in de vroege stadia.

5

Leer om kannibalen te herkennen

Wanneer alle grote vlezige dieren zijn uitgestorven in de jaren na de nucleaire oorlog, is het onvermijdelijk dat mensen hun toevlucht nemen tot kannibalisme om te overleven. Misschien wilt u misschien ooit eens kannibalisme overwegen, als u verhongert en merkt dat u in de buurt bent van een gezond lijk.

Wat betreft andere overlevenden: ze zullen proberen je te helpen of proberen je op te eten; het is overbodig om te zeggen dat het belangrijk is om onderscheid te maken tussen deze twee.Mensen die vlees eten, hebben de neiging symptomen van Kuru te hebben; een besmetting van de hersenen, die met de hand zeer opmerkelijke symptomen kan veroorzaken. Bijvoorbeeld, als de persoon die in de verte naar je toe loopt heen en weer slingert en worstelt om in een rechte lijn te lopen, is het waarschijnlijk het beste om weg te rennen omdat ze ofwel dronken zijn of Kuru hebben. Andere symptomen zijn onbeheersbaar schudden en griezelige uitbarstingen van gelach in ongeschikte situaties. Kuru is niet te behandelen en de dood treedt meestal op na een jaar van eerste contractie van de ziekte, dus eet geen mensenvlees - nucleaire winter of niet!

4

Alleen reizen

Introverte mensen zouden gedijen in een post-apocalyptische omgeving, tenminste in vergelijking met degenen die instinctief naar hun mobiele telefoons grijpen wanneer ze zichzelf alleen vinden. Een gezin in de buurt hebben - zeker als het kinderen betreft - is geen slimme zet, gezien de schaarste aan voedsel. Negeer het cliché van antagonistische roaming-bendes van "bandieten" of "raiders", die Hollywood ons voedt in films als "The Road" en "The Book of Eli". In werkelijkheid zouden dergelijke groepen nooit genoeg voedsel kunnen vinden om zichzelf op de lange termijn te onderhouden. Dat wil niet zeggen dat je je eigen gezin moet verlaten (of kannibaliseren), maar het vinden van een grote groep om mee te doen is geen realistische optie voor degenen die honger willen voorkomen.

3

Eet insecten

Het drastisch verminderde zonlicht en regenval tijdens een nucleaire winter zou gewassen onmogelijk maken om het meeste plantenleven op aarde te verhogen en te doden, waardoor vele dieren snel uitgestorven worden door gebrek aan voedsel. Hierdoor zijn kleine insecten zoals mieren, krekels, wespen, sprinkhanen en kevers een van de meest waarschijnlijke wezens die op lange termijn overleven. Ze zijn ook fantastisch dichte eiwitbronnen om de spiermassa te behouden: sprinkhanen hebben het hoogste percentage met 20 g eiwit in elke 100 g. Krekels daarentegen zijn rijk aan ijzer en zink en mieren zijn fantastische calciumbronnen. Over het algemeen kunnen insecten niet zo lekker smaken als een emmer gebakken kip (je weet maar nooit), maar ze kunnen in elk geval als te verkiezen boven uithongering worden beschouwd.

2

reinigen

Misschien is dit een van de uiterst zeldzame plezierige activiteiten van een post-apocalyptische omgeving. Wie zou niet willen kunnen dwalen door een winkelcentrum, een willekeurig object platleggen zonder een wettelijke vergelding te krijgen? Raak echter niet te opgewonden: plundering van de kassa's is iets van een zinloze oefening, wat met de ineenstorting van de beschaving en zo. In plaats daarvan focus je op het inslaan van automaten voor eten en drinken. Probeer een aantal afvalbakken te legen voor restjes als u bijna in de buurt van uithongering bent, of zoek naar ingeblikt voedsel met een onbeperkte houdbaarheid. Je kunt ook vrij gemakkelijk kleren pakken om warm te blijven, en als je land geen wapenbeheersing heeft, kun je wapens vinden om jezelf te verdedigen.

1

Vermijd impactzones

Hierboven is een spookstad Prypiat afgebeeld, de locatie van de ramp in Tsjernobyl in 1986, die de stad heeft geëvacueerd vanwege de enorme radioactieve besmetting, veroorzaakt door een explosie in de kerncentrale. De catastrofe veroorzaakte 31 directe sterfgevallen als gevolg van stralingsvergiftiging, en honderden meer van verschillende soorten kanker als gevolg van blootstelling. Tot op de dag van vandaag is de stad onbewoonbaar. Stralingsniveaus zijn te hoog om het leven te ondersteunen, zonder het in gevaar te brengen. Na een nucleaire holocaust zullen de stralingsniveaus van impactlocaties hoogstwaarschijnlijk aanzienlijk hoger zijn. Iedereen die zich binnen grote steden waagt die rechtstreeks zijn gebombardeerd, zal vrij snel stralingsvergiftiging oplopen en snel vergaan.