Top 10 roze wonderen van de natuurlijke wereld

Roze: de kleur van kauwgom, valentijnskaarten en Barbie. Het is een kleur die is geassocieerd met sociale bewegingen en merken, met name de roze driehoek en roze borstkankercampagnes. Er is zelfs aangetoond dat het de zenuwen kalmeert en wordt gebruikt in institutionele gebouwen zoals gevangenissen en ziekenhuizen om een ​​rustgevende omgeving te creëren.

Roze is zelfs geen "echte" kleur, en sommigen noemen het een wetenschappelijk raadsel. Net op zee, houdt een uitgebreid rifsysteem het water kalm en beschermt het strand en de bezoekers - maar het is ook de bron van de kauwgomtint van het zand.

Het rifkoraal is de thuisbasis van een microscopisch eencellig organisme genaamd Foraminifera, waarvan de schelpen fel roze of rood zijn. Deze koraalinsecten zijn cruciaal voor het oceaanmilieu en voeden zich met koraalriffen, zeebodems, onder rotsen en in grotten. Maar, net als alle levende wezens, sterven Foraminifera, en wanneer ze hun kleurrijke lichamen verpletteren in oceaangolven en aangespoeld. Gemengd met het zand en andere stukjes koraal, geeft de Foraminifera Pink Sand Beach zijn gelijknamige kleur.

9 Vrouwelijke orchideeënbidsprinkhaan

Zoals vele insectensoorten, zijn de mannelijke en vrouwelijke orchidee-bidsprinkhanen van Zuidoost-Azië geëvolueerd om er heel anders uit te zien. Het mannetje is klein en bruin terwijl het vrouwtje de visuele verschijningsvorm van de orchideebloemen nabootst, waar ze omheen wonen. Door deze camouflage kunnen de vrouwtjes insecten als prooi aantrekken en kunnen de mannetjes opsporing vermijden terwijl ze op zoek zijn naar een partner.

Het resultaat van de evolutie van deze soort is een echt buitengewoon vrouwelijk exemplaar. Vrouwelijke orchidee mantises hebben de kunst van het maskerade geperfectioneerd. Hun ledematen hebben de vorm van bloemblaadjes en hebben spectaculaire roze en gele tinten. Met lichamen die eruit zien als volledig gevormde orchideeën, worden ze gemakkelijk aangezien voor het echte werk en kunnen ze eigenlijk beter insecten aantrekken dan de bloemen die ze nabootsen. Dit ondanks het feit dat orchidee-bidsprinkhanen geen enkele orchidee-achtige soort nabootsen, maar eerder een generieke combinatie van orchideeachtige kenmerken.

8San Francisco Salt Ponds

Als je ooit met het vliegtuig naar San Francisco bent gereisd, heb je misschien een felgekleurd lappendeken van vijvers gezien aan de kust beneden. Dit zijn de Cargill-zoutvijvers, die nu grotendeels zijn terugverkocht aan de overheid en landeigenaren zonder winstoogmerk voor restauratie.

Al 150 jaar lang was zout een van de belangrijkste industrieën in de stad. De zoutmijnen, die meer dan 15.000 hectare beslaan, omvatten nu een grootschalig project voor herstel van het getijwater. Dit betekent dat de schitterend gekleurde vijvers er niet voor altijd zullen zijn.

Dus waarom hebben de zoutmijnen zo'n kleurrijk landschap gecreëerd? Het is allemaal te danken aan een micro-organisme, een soort algen genaamd Dunaliella. Een hoog zoutgehalte in water zorgt ervoor dat de algen uitgroeien tot een dieprode of koraalroze kleur. Bij een laag zoutgehalte groeien de algen groen.

De opmerkelijke kleurenmatrix van de zoutvijvers is zelfs vanuit de ruimte te zien; astronauten hebben ze gebruikt als een visuele marker tijdens een baan om de planeet.

7Amazon River Dolphin

Je zult deze dolfijn niet op zee vinden; het is een van de weinige overgebleven zoetwater dolfijnen op aarde. Het wordt gevonden in rivieren en meren in heel Zuid-Amerika, inclusief de Amazone-rivier. Deze dolfijnen zijn grote dieren, wegen tot een flinke 350 pond (160 kg) en strekken tot negen voet (2,7 m) lang, maar ze hebben niet de typische rugvin geassocieerd met dolfijnen.

Helaas, omdat de dolfijn de vis eet die riviervissers willen oogsten voor de kost, worden de dieren vaak opzettelijk gedood. Ze zijn ook de bron van vele mythen. Volgens de plaatselijke legende zijn de dolfijnen rustig, eenzaam en blind, maar wetenschappers hebben aangetoond dat ze in feite sociaal zijn - zelfs behoorlijk agressief - en een volledig gezichtsvermogen hebben.

De dolfijnen variëren van grijs tot de roze tint waar ze bekend om staan, en wetenschappers hebben waargenomen dat de roze kleur tevoorschijn komt als de dieren ouder worden, waarbij mannelijke dolfijnen de meest rooskleurige kleur hebben.

Een werktheorie is dat het roze van hun huid littekenweefsel is van de frequente gevechten waaraan de volwassen dolfijnen deelnemen. Anderen hebben geraden dat de roze kleuring een geëvolueerd antwoord is om op te gaan in het rode zand in de rivierbeddingen van Zuid-Amerika, om verbergen voor grotere roofdieren.

6Lake Hillier, Australië

Vanuit de lucht lijkt het Australische Lake Hillier op iemand die verschillende tonnen Pepto Bismal op het landschap heeft leeggemaakt. Het is opvallend roze. De bron van zijn kleur is dezelfde algen in de zoutmeren van San Francisco: de zoutminnende Dunaliella-microbe. Het heeft pigmentverbindingen die het bijzonder goed maken in het absorberen van zonlicht, wat helpt de roodachtig roze kleur te creëren.

Wetenschappers hebben een mix van andere algen en bacteriën gevonden die hebben geholpen de roze kleur van Lake Hillier te intensiveren. Deze ontdekkingen wijzen ook op de reden voor de kleuring van het meer - de extra micro-organismen zijn het bewijs dat het meer in het begin van de 20e eeuw een leerlooierstation was.

Dit specifieke voorbeeld is dus half natuurlijk, half door de mens gemaakt; de kleur van het meer is bijzonder levendig vanwege menselijke activiteit.

5Elephant Hawk Moth

Van rups tot volwaardige mot, deze soort is fascinerend. De naam is afgeleid van het uiterlijk van de rups: een slanker hoofd en thorax dan de rest van zijn lichaam maakt de rups eruit als een olifantenslurf.

Zoals veel rupsen van motten, is het echter geëvolueerd om zich te vermommen met markeringen die een slang, ogen en alles nabootsen, om potentiële roofdieren voor de gek te houden. Het heeft zelfs een truc om het knipperen van een oog na te bootsen; de rupsen hebben een groei, een anale hoorn die snel kan palperen om eruit te zien als een knipperend oog.

Als de rups kan overleven en het stadium van de cocon bereikt, zal het tevoorschijn komen als een van de mooiste motten soorten op aarde, en zeker een van de meest opvallende motten in zijn geboorteland Verenigd Koninkrijk. In tegenstelling tot veel motten soorten, die meestal grijs of bruin zijn, is de Elephant Hawk Moth roze en olijfkleurig. Ze worden vaak verward met een roze vlinder, maar ze zijn nachtdieren en hebben dikke, pluizige lichamen, zoals de meeste motten.

4Pink terrassen van Lake Rotomahana

Dit is een roze natuurwonder dat je momenteel niet kunt zien - het is ondergedompeld in het zicht. Men dacht dat de terrassen volledig verloren waren in een aardbeving in 1886 voor de kust van Nieuw-Zeeland. De terrassen, die zowel roze als wit waren, waren een natuurlijk wonder dat werd gekoesterd door Nieuw-Zeelanders. Sommigen noemden hen zelfs het achtste wereldwonder. Ze waren volkomen uniek: de twee grootste formaties van fijn kwarts op aarde. Eén uitsteeksel op het terras was wit, terwijl de andere, vanwege een onbepaalde chemische onzuiverheid, roze was.

Fast-forward 150 jaar naar een expeditie om de vloer van het Rotomahanameer in kaart te brengen en te bestuderen. Wetenschappers die sonar gebruiken om de bodem van het meer in kaart te brengen, ontdekten dat een ontsluiting waarvan ze vermoedden het verloren roze terras zou kunnen zijn. Ze stuurden een onderwatercamerasteam om zeker te zijn, en ze bevestigden dat er nog steeds kleine gebieden waren van zowel de witte als de roze terrassen die er waren.

Met minder dan tien procent van hun vroegere grootte, werden de terrassen inderdaad sterk verminderd door de aardbeving in 1886, maar Nieuw-Zeelanders kunnen hun hart ophalen dat deze natuurlijke wonderen niet helemaal verloren zijn voor de wereld.

3 Roze Katydid

Katydiden, die vergelijkbaar zijn met krekels, zijn vaak groen, maar nieuw onderzoek toont aan dat in Noord-Amerikaanse katydiden, roze de genetisch dominante tint is - degene die de kleuring van nakomelingen bepaalt. Tientallen jaren lang geloofden wetenschappers dat roze- en geel- en oranjekleuring in katydiden het resultaat was van een genetische mutatie gecontroleerd door recessieve genen, de afwezigheid van het gebruikelijke pigment van groen, bijna als albinisme bij mensen.

In het laatste decennium hebben onderzoekers van Audubon Butterfly Garden en Insectarium van New Orleans nieuwe inzichten gevonden die het tegenovergestelde laten zien. Ze hebben aangetoond dat groen in feite een recessieve eigenschap is, terwijl roze een dominant kenmerk is. Dit betekent dat als een groene en roze katydid-partner, de nakomelingen roze zullen zijn - niet groen, zoals eerdere theorieën vermelden.

De zeldzaamheid van de roze katydids wordt toegeschreven aan het gebrek aan camouflage aangeboden door de felle kleuring, vergeleken met de groene kleur. Als je er graag een in het wild wilt zien, ga dan naar het gebied in New Orleans, waar een Cajun-gezegde staat: "Als er een roze katydid op Valentijnsdag op je schouder komt, zul je dat jaar de ware liefde vinden!"

2Lake Retba, Senegal

De perfecte witte stranden van het meer van Retba in Senegal zijn niet zo perfect of uitnodigend als ze lijken. Het meer van Retba is zo zout dat het de beruchte, zoute Dode Zee met de witte stranden grotendeels puur zout is. De bijnaam, Lac Rose, is een aanwijzing voor de droge seizoenkleuring: een schitterende roze tint. (De wateren veranderen voortdurend door het jaar heen vanwege het zoutgehalte.)

De bron van de roze tint is hetzelfde als andere roze waterlichamen ter wereld: de algen Dunaliella. Meng een cocktail van algen, mineralen en hete zon, en het meer kan zelfs bloedrood verschijnen op bepaalde tijden van het jaar.

Het meer is een knooppunt voor zoutverzamelaars, die de hele dag bezig zijn om zout uit het meerbed te winnen en zich in karitéboter moeten wrijven om hun huid tegen het hoge zoutgehalte te beschermen.

1Okinawa Cherry Blossoms

Kersenbloesems zijn een publiekstrekker in verschillende gebieden over de hele wereld, waaronder Vancouver en Washington, D.C., maar er is geen betere plek om de roze bloemen te zien dan Okinawa, Japan. Het is het eerste gebied in Japan waar kersenbomen rond half februari bloeien, terwijl de rest van het land bloesems ziet die dichter bij april en in mei liggen.

In Japan worden de kersenbloesems vereerd. Tijdens het kersenbloesemseizoen trekken picknickers naar boomgaarden in het hele land om deel te nemen aan hanami, wat zich vertaalt als 'kijken naar bloemen'. Dus waarom worden kersenbloesems zo vereerd in Japan? Hun kortstondige bloei weerspiegelt het Japanse culturele erfgoed van het waarderen van de vluchtige aard van schoonheid. Het seizoen van de kersenbloesem staat ook voor een nieuw begin, samenvallend met het nieuwe schooljaar en de nieuwe financiële kalender in Japan: 1 april. Bovendien zijn ze gewoon adembenemend mooi.