Delen:
Top 10 niet-zo-leuke weetjes over Canada
O Canada! Mijn vriendelijke, veilige en uitnodigende thuisland. Zoet als ahornsiroop, het land van alsjeblieft en bedankt. We zijn zozeer bekend in die zin dat het land van "vrede, orde en goede overheid" een reputatie heeft gekregen als een nogal saaie samenleving waar niets interessants gebeurt.
In feite is Canada een complex land waar verschillende periodes van ernstige controverse hebben plaatsgevonden. Zoals overal ter wereld heeft Canada een geschiedenis die, hoewel fascinerend, vaak niet vleiend is. Maar door het hele verhaal te vertellen, krijg je een volledig beeld.
Hier zijn de top 10 minder dan vleiende controversiële periodes in de Canadese geschiedenis.
10 De Acadian Expulsion
In de 18e eeuw werd de provincie Nova Scotia gekoloniseerd door Britse en Franse immigranten. Na verschillende conflicten kwam het grootste deel van het grondgebied onder Britse controle. Toen dat gebeurde, was het eigendom van de Franse immigranten doelwit en werden de mensen uit de provincie verdreven.
Huizen en gewassen werden verbrand en vee werd in beslag genomen. Ongeveer 1100 Acadians (Canadezen van Franse afkomst die naar de oostkust van Canada emigreerden) verloren alles toen ze van hun land werden gedwongen en door de Britse marine werden gedeporteerd naar kolonies in South Carolina, Georgia, Pennsylvania en Louisiana.
9 Asbestuitvoer
Ooit was Canada een van de grootste exporteurs van asbest ter wereld. Het merendeel hiervan ging naar derdewereldlanden die noch de apparatuur noch de opleiding hadden om het kankerverwekkende mineraal veilig te behandelen.
Hoewel 58 landen al asbest hebben verboden, heeft Canada dit nog niet gedaan. Naar verwachting zal het verbod echter in 2018 worden ingevoerd. De laatste asbestmijn van het land sloot in 2012 voorgoed de deuren.
8 De Beothuk
De Beothuk zijn een uitgestorven inheemse stam die was gebaseerd op het eiland Newfoundland. In tegenstelling tot de meeste inheemse volken in Noord-Amerika, had de Beothuk geen behoefte aan interactie met de Europeanen en probeerde hij zoveel mogelijk contact te vermijden.
Terwijl de Europeanen zich voornamelijk vestigden langs de kustlijn van het eiland, begonnen de Beothuk verder landinwaarts te trekken. Uiteindelijk nam het aantal kolonisten toe, evenals de vraag naar natuurlijke hulpbronnen.
De technologisch superieure en beter bewapende Europeanen namen de regio's rijk aan hulpbronnen, waardoor de Beothuk in regio's werd weggedreven van de kustbronnen die van vitaal belang waren voor hun dieet en welzijn. De hongersnood volgde onvermijdelijk, evenals de ongebreidelde verspreiding van Europese ziekten en toegenomen vijandigheid.
Uiteindelijk was het teveel voor de Beothuk. Hun bevolking werd uiteindelijk weggevaagd. Hun aantallen werden geschat op 3.000 aan het begin van de 18e eeuw, hoewel velen geloven dat hun bevolking niet meer was dan 500-700.
7 Medicare
Wacht. Canadese gezondheidszorg?
Universele, door de overheid gefinancierde gezondheidszorg is een bron van trots voor de Canadezen sinds haar oprichting in de vroege jaren zestig. Het is een sociale service die toegankelijk en gratis is voor alle Canadese burgers.
Dus waar is de controverse of de donkere geschiedenis hier?
Welnu, het systeem is zeer controversieel aangezien Canada consequent tot de slechtste in de eerste wereld is gerekend qua wachttijden voor operaties en specialisten. Bovendien, als je diepere zakken hebt en bereid bent om voor een specialist te betalen, kun je dat niet in Canada.
Hierdoor blijven sommige kritisch zieke, tijdgevoelige patiënten weinig anders over dan heel lang te wachten op service of het land elders te verlaten voor zorg.
6 Japanse interneringskampen
Na de aanval op Pearl Harbor door de Japanners riep de Canadese regering ongeveer 22.000 Canadese burgers van Japanse afkomst bijeen en verwijderde hen met geweld van hun huizen naar interneringskampen in British Columbia. Deze burgers hadden hun bezit geconfisqueerd en bleven tot vier jaar na het einde van de oorlog in de kampen.
5 Bill 101
Frans en Engels zijn de officiële talen van Canada. Ongeveer 22 procent van de totale bevolking spreekt Frans; 58,3 procent spreekt engels. De meerderheid van de Franse bevolking woont in de provincie Quebec, waardoor het een overwegend Franstalige regio wordt.
In 1977 werd in Quebec een wet aangenomen om Frans als officiële provinciale taal te erkennen. De wet wordt gewoonlijk aangeduid als Bill 101, en deze handhaaft de promotie van het Frans in Quebec.
De handhaving van de wet is zeer controversieel. De Franse taal moet bijvoorbeeld in grotere letters staan en meer uitgesproken zijn in commerciële tekens. Er zijn inspecteurs aangesteld om te controleren of de wet wordt nageleefd. Ze gaan misschien zo ver dat ze een bedrijf sluiten totdat de eigenaars eraan voldoen.
4 Louis Riel
Louis Riel was een Canadese politicus die vandaag wordt beschouwd als de grondlegger van de provincie Manitoba. Het land was voorheen eigendom van de Hudson's Bay Company, die het in 1869 aan de Canadese regering verkocht.
De voornamelijk Metis (mensen van inheemse en Europese afkomst) voelden zich in toenemende mate gemarginaliseerd en keken naar Louis Riel (die Metis zelf was) om hen als hun leider te vertegenwoordigen toen hij de intrede van Manitoba in Canada onderhandelde.
Op basis van het succes in Manitoba hebben de leiders van Metis in de provincie Saskatchewan later Riel opgeroepen om hen ook te vertegenwoordigen. In plaats van te onderhandelen met de overheid in dit geval, organiseerde Riel een militair verzet dat tot conflicten leidde.
Toen ze besefte dat Riel nu probeerde een soevereine Metis-natie te stichten, zocht en ving de regering Riel op, die in 1885 werd opgehangen voor verraad.Tot op de dag van vandaag wordt Riel vereerd vanwege zijn houding ten aanzien van de bescherming van katholieken, inheemse rechten en de rechten van de Franstalige minderheid in West-Canada.
3 De zeehondenjacht
Hoe leuk Canada ook is, de zeehondenjacht is waarschijnlijk de bekendste controverse op deze lijst. De wortels van de jacht kunnen worden herleid tot de eerste Europese nederzettingen. Afdichtingsolie was erg gewild als smeermiddel en natuurlijk werden er zeehonden gezocht voor hun pels. Honderdduizenden zijn gedood door de eeuwen heen om aan deze vraag te voldoen.
Sinds het officiële verbod op zeehondeninvoer door de EU en Rusland is de vraag naar zeehondenproducten sterk gedaald. Desondanks heeft Canada de hoogste quota voor zeehondenjacht ter wereld, wat internationale veroordeling tot gevolg heeft gehad.
PETA en sterren zoals Sir Paul McCartney, Leonardo DiCaprio en Gwen Stefani hebben de internationale aandacht getrokken voor Canada's hoge quotum ondanks de afnemende vraag.
2 De FLQ-crisis
Canada is waarschijnlijk de laatste plaats waar je zou verwachten onder de krijgswet te vallen vanwege inlandse Canadese terroristen. Wel, het is gebeurd. In de Franstalige provincie Quebec in 1970 werden de lokale politicus Pierre Laporte en de Britse diplomaat James Cross ontvoerd door de Franstalige separatistische groep Front de liberation du Quebec (FLQ).
Later werd Laporte dood gevonden, opgevuld in de kofferbak van een auto, en Cross werd vrijgelaten door onderhandeling. Honderden mensen werden gearresteerd en zonder proces vastgehouden toen het leger de leiding nam met overweldigende machten, voornamelijk in de stad Montreal. Mensenrechten liepen sterk terug toen troepen gebouwen overvallen en op straat patrouilleerden.
Na de succesvolle onderhandeling over de vrijlating van Cross, werd de wet inzake oorlogsmaatregelen opgeheven. De wet had ervoor gezorgd dat de krijgswet kon worden uitgeroepen, die aanzienlijke steun had van zowel de Engels- als de Franstalige bevolking die ontsteld waren door de gewelddadige tactieken van de FLQ.
In die tijd was de premier die de act aanvoerde niemand minder dan Pierre Trudeau, de vader van de huidige Canadese premier Justin Trudeau.
1 Residentieel schoolsysteem
Misschien was een van de donkerste perioden uit de Canadese geschiedenis tijdens de adoptie van het residentiële schoolsysteem in Canada. Ongeveer 150.000 Aboriginal Canadese kinderen werden uit hun huizen ontworteld en gedwongen naar Engelse scholen te gaan waar ze leefden tot de voltooiing van hun opleiding.
Het was niets meer dan een poging om de inheemse bevolking "agressief te assimileren" tot de Europese meerderheid van de Canadese meerderheid. Eeuwenoude talen, culturen, namen en tradities gingen verloren en mishandeling en ondervoeding waren hoogtij.
De eerste scholen werden opgericht in de vroege jaren 1880. De laatste school sloot zijn deuren pas in 1996. Tot op de dag van vandaag wordt het land geconfronteerd met rechtszaken wegens mishandeling en verwaarlozing. Premier Stephen Harper verontschuldigde zich officieel in naam van de natie in 2008.