Top 10 microscopische monsters op de loer in meren

Top 10 microscopische monsters op de loer in meren (Onze wereld)

Naarmate de warmere maanden aanblijven, beginnen de roofdieren die onder het wateroppervlak bestaan ​​te roeren. Meren creëren de ideale omgeving voor bacteriën, parasieten en andere ziekteverwekkers om te groeien en te gedijen. Er wordt begrepen en geaccepteerd dat er nog veel onbekend is over de onderzeeërorganismen van de aarde. Wat wetenschappers en onderzoekers wel weten, is misschien net zo angstaanjagend.

10 Naegleria Fowleri

Fotocredit: centra voor ziektebestrijding en -preventie

Een vriendelijke, en vermoedelijk ongevaarlijke, microscopische klodder is waarschijnlijk wat in je opkomt als de meeste mensen het woord "amoebe" horen. Onschadelijk is zeker geen bepalend kenmerk van Naegleria fowleriechter. De levens van bijna iedereen die het infecteert claimen, dit is geen vriendelijke klodder. Van de vele verschillende soorten van het geslacht Naegleria, Naegleria fowleri is, gelukkig, de enige die een bedreiging vormt voor de mens.

In tegenstelling tot de meeste dingen in meren die ons kunnen schaden, moet dit eencellige organisme het lichaam via de neus binnendringen. Dit aspect onderscheidt het van andere bedreigende levensvormen. Als het eenmaal in de neus is gekomen, gaat het door de neusholte, een one-way ticket rechtstreeks naar de hersenen. Naarmate de amoebe de hersenen bereikt, begint het zich te voeden met hersenweefsel. Met dat in gedachten is het geen verrassing dat Naegleria fowleri is in 97 procent van de gevallen dodelijk. Het wordt consequent verkeerd gediagnosticeerd totdat de symptomen beginnen te verslechteren, zoals genoemde symptomen, zoals hoofdpijn, stijve nek en overgeven, akelig lijken op die van bacteriële meningitis.

Naegleria fowleri is een thermofiel organisme, wat betekent dat het van warmte gedijt. Het wordt meestal gemeld als gevonden in meren, rivieren en warmwaterbronnen. Er zijn ook gevallen geweest van mensen die besmet raakten door slecht gechloreerde zwembaden. Statistisch gezien infectie met Naegleria fowleri is zeldzaam, maar dat maakt het niet minder gevaarlijk. Tot op heden zijn er slechts drie mensen die het in de Verenigde Staten hebben overleefd.

9 Cryptosporidium

Fotocredit: Environmental Protection Agency

Klinkt als de naam van een psychologische thriller, de gedachte dat deze parasiet in je lichaam binnendringt door het water van het meer te slikken, kan ervoor zorgen dat iedereen zijn verstand verliest. Cryptosporidiumof "Crypto" is een geslacht van microscopische parasieten die de darmen van mens en dier naar huis halen. Gekenmerkt door een harde buitenschaal, is Crypto moeilijk te bestrijden, omdat het zowel in de darmen als daarbuiten op plaatsen zoals meren kan gedijen. Het kan zelfs overleven in behandelde en gechloreerde waterbronnen.

Crypto is een van de belangrijkste recreatieve waterziekten, vaak verantwoordelijk voor het verzenden van jongeren en waterliefhebbers naar de dokter. Crypto veroorzaakt ernstige diarree, en ook de verspreiding ervan. De parasiet leeft in de ontlasting van de geïnfecteerden, gewoon een reden waarom mensen nooit zouden moeten gaan zwemmen als ze diarree hebben. Als een besmette persoon diarree in het water heeft, zal dat water besmet raken met miljoenen ziektekiemen, waaronder Crypto en vrienden.


8 Clostridium botulinum

Fotocredit: centra voor ziektebestrijding en -preventie

Clostridium botulinum bacteriën komen vrij vaak voor bij watervogels en vissen. Wanneer deze geïnfecteerde wezens sterven, infecteren hun zieke lichamen de waterbron, waardoor andere dieren en mensen gevaar lopen voor vergiftiging. Ongeveer 20 procent van de gevallen van botulisme wordt veroorzaakt door de sporen van de bacterie die een open wond binnendringt. De resterende gevallen zijn het resultaat van drinkwater dat is verontreinigd met de sporen. Clostridium botulinum kan niet van persoon op persoon worden overgedragen, alleen door water, open wonden en voedsel.

Botulisme wordt grotendeels geassocieerd met voedsel, maar het is op geen enkele manier vergelijkbaar met meer typische gevallen van voedselvergiftiging. Niettemin, met ongeveer 145 gevallen per jaar, is het allemaal te veel voorkomend en kan het levensbedreigend zijn. Symptomen zijn onder meer moeite met slikken of spreken, zwakke plekken in het gezicht, wazig zien, moeite met ademhalen en verlamming.

7 Giardia

Foto credit: CDC / Janice Haney Carr

Giardia is een geslacht van microscopische parasieten die infecties in de dunne darm veroorzaken, ook wel bekend als Giardiasis. Mensen zijn meer vertrouwd met Giardia dan andere parasieten, omdat het jaarlijks ongeveer drie miljoen mensen treft, waardoor het een van de belangrijkste oorzaken van door water overgedragen ziekten is.

Deze parasiet wordt door de gastheer ingenomen, gewoonlijk door het inslikken van meerwater of onbehandeld drinkwater. Giardia wordt gezien in massagetallen in landen waar geen goede waterfiltersystemen zijn. Vermoeidheid, misselijkheid en diarree gaan gepaard met giardiasis. Hoewel de symptomen voor de meesten niet zwaar klinken, kunnen ze fataal blijken te zijn voor mensen die in armoede leven en in gebieden met beperkte medische technologie en zorgcentra.

In armere landen komen complicaties van deze infectie maar al te vaak voor. Bij jonge kinderen wordt uitdroging door chronische diarree snel omgezet in ondervoeding, wat vervolgens spiraalsgewijs werkt tot schadelijke lichamelijke en geestelijke ontwikkeling. Een blijvende bijwerking is de lactose-intolerantie, waarvan is gedocumenteerd dat deze blijft bestaan, zelfs nadat de infectie is gewist.

6 Leptospira

Fotocredit: centra voor ziektebestrijding en -preventie

Leptospira bacteriën, die leptospirose veroorzaken, worden via de urine van geïnfecteerde dieren doorgegeven. Runderen, varkens, paarden, honden en zelfs wilde dieren, om er maar een paar te noemen, kunnen met de bacteriën worden besmet. Dieren kunnen geen symptomen vertonen en kunnen de bacteriën tot enkele jaren uitscheiden. Hoe heerlijk.

Wat maakt Leptospira nog enger is dat het niet eens hoeft te worden ingenomen; het breekt het menselijke lichaam gemakkelijk door de huid of slijmvliezen.Het vermogen om via de huid te worden gecontracteerd, neemt de mogelijke gevaren van zwemmen in meren naar een nieuwe hoogte als iedereen in het water moet waden om geïnfecteerd te raken.

De resultaten van leptospirose zijn schadelijk en de meest bekende symptomen zijn verre van vriendelijk. Nierfalen, meningitis, leverfalen en overlijden worden er vaak mee geassocieerd. Zelfs de meer "milde" symptomen zijn niet mild. Velen ervaren koorts, rillingen, spierpijn, geelzucht en bloedingen in de huid of slijmvliezen.

5 Legionella Pneumophila

Fotocredit: centra voor ziektebestrijding en -preventie

Legionellose, of de veteranenziekte, is genoemd naar een uitbraak die eind jaren zeventig plaatsvond op een Amerikaans Legion-congres. Het was toen dat dit nieuwe type pneumonie werd geïdentificeerd. Gelukkig hebben onderzoekers kunnen observeren Legionella pneumophila en leer dat de bacterie van nature in zoet water wordt aangetroffen.

Mensen kunnen besmet raken met de bacteriën door alleen maar te ademen. Water dat is verontreinigd, kan zich verspreiden in druppeltjes die klein genoeg zijn om te worden ingeademd. Zuiveren of slikken van besmet water is een andere manier waarop mensen geïnfecteerd kunnen raken. De ernst varieert van geval tot geval. Sommige tonen milde symptomen; anderen kunnen op de rand van de dood komen door de bacteriën. Geschat wordt dat een op de tien geïnfecteerde mensen zal sterven.

De symptomen lijken in eerste instantie bijna op mono, omdat slachtoffers typisch dingen ervaren als zwakte, vermoeidheid en verlies van eetlust. Degenen die de meer ernstige kant van legionairs zien, kunnen neuromusculaire en neurologische symptomen blijven vertonen, zelfs nadat de infectie is verdwenen.

4 Norovirus


Mensen noemen norovirus gewoonlijk een maagbots of de 'bug van het cruiseschip'. Omdat het een virus is, kan het zich snel verspreiden en alles infecteren waarmee het in contact komt. In de jaren van 1978 tot 2010 was norovirus de tweede belangrijkste oorzaak van ziekte-uitbraken van onbehandeld water. Norovirus kan enkele maanden of in sommige gevallen jaren in water overleven.

Het duurt maar een paar uur voordat de volledige effecten van de norovirus-infectie in actie komen. Symptomen duren regelmatig slechts ongeveer drie dagen en verdwijnen zonder enige medische behandeling. Het is bekend dat het een ontsteking van de maag en darmen veroorzaakt. Degenen in door armoede getroffen gebieden lopen het risico op ernstige uitdroging. Kinderen lopen ook een groter risico om geïnfecteerd te raken, want laten we eerlijk zijn, wat doen ze niet in hun mond?

3 Shigella

Fotocredit: centra voor ziektebestrijding en -preventie

Shigella is een geslacht van bacteriën dat een diarree veroorzaakt, bekend als shigellose. Deze bacterie is verantwoordelijk voor ongeveer 500.000 gevallen van de poetsbeurt per jaar, alleen in de Verenigde Staten. De moraal van het verhaal: Raak geen uitwerpselen aan en slik geen meerwater.

Shigella is weer zo'n nare bacterie die zich verstopt in de uitwerpselen van mensen die besmet zijn met de ziekte. Waterbronnen zijn vaak aangetast door dingen zoals mensen die poepen of niet-gebruikte luiers die hun weg vinden naar water. Je raadt het al: de symptomen omvatten onmiskenbaar diarree (die vaak bloederig is), buikpijn, maagkrampen en koorts.

Er zijn enkele complicaties geweest die slachtoffers van deze ziekte hebben getoond. Postinfectieuze artritis, bloedbaaninfecties en hemolytisch-uremisch syndroom (HUS) zijn allemaal waargenomen als shigellosis-problemen. HUS is een ernstige en soms dodelijke complicatie die vaak geassocieerd wordt met recreatieve waterziekten. Het komt voor wanneer bacteriën het spijsverteringsstelsel binnendringen en een toxine produceren dat rode bloedcellen vernietigt, vaak bloedige ontlasting veroorzaken en uiteindelijk resulteren in nierfalen.

2 E coli

Fotocredit: Rocky Mountain Laboratories, NIAID, NIH

Escherichia coli is een bacterie die voor het eerst werd ontdekt bij zuigelingen met problemen met de spijsvertering. Iedereen draagt ​​ongeveer 1.000 E coli cellen per gram faeces in de darm, wat betekent dat sommige stammen goede bacteriën zijn. De meeste gezonde mensen ervaren geen problemen met dit organisme dat hun darm oproept.

Er zijn slechts een paar specifieke soorten van E coli die voor mensen zorgen baren, maar zelfs de kleinste hoeveelheden van deze stammen kunnen ziektes veroorzaken en een ernstige bedreiging vormen voor de gezondheid. De oorsprong van besmetting kan afkomstig zijn van verschillende verkooppunten. Afvloeiing van landbouwproducten, afvalwaterzuiveringsinstallaties, ontlasting en septische systemen zijn allemaal potentiële bronnen van E coli. Meren en rivieren kunnen vervuild raken als de regen verontreinigd water in hen spoelt.

De symptomen variëren van matig tot extreem. Gastro-intestinale, huid-, oor- en oogproblemen komen vaak voor E coli infectie. Het kan ook in de meest ernstige gevallen respiratoire en neurologische complicaties veroorzaken. HUS wordt ook geassocieerd met de bacteriën.

1 Dracunculus Medinensis

Foto credit: CDC / Dr. Mae Melvin

Dracunculus medinensis, ook bekend als de Guinea-worm, is een parasiet die behoort tot de nematodenfamilie. Klinkt onschuldig, toch? Er zijn veel namen voor Dracunculiasis, zoals de Guinea-wormziekte (GWD). Deze ziekte heeft een lange papieren spoor, zoals gevallen werden geregistreerd zo ver terug als het oude Egypte. Er is geen behandeling of vaccin om te beschermen tegen de Guinea-worm.

De gedachte aan deze parasiet is bijzonder hartverscheurend. Degenen die besmet zijn, weten misschien niet eens wat er in hen leeft tot een jaar. Wanneer de volwassen vrouwelijke worm klaar is om haar larven te laten ontsnappen, beweegt ze van het onderhuidse bindweefsel naar het oppervlak van de huid. Het kan weken duren voordat de worm haar weg naar buiten vindt, wat een pijnlijke ervaring voor de gastheer oplevert.

Meestal gaat de worm naar het onderbeen of de voet, waar blaren verschijnen zodra de worm door de buitenste laag van de huid begint te breken. Laesies en blaren lopen een risico op secundaire bacteriële infecties indien opengelaten en onbehandeld. Zodra het vrouwtje loskomt van de huid, wordt slechts een klein deel van haar kronkelende wormlichaam blootgelegd. Het vrouwtje laat haar larven los en als ze niet wordt verwijderd, zal ze zich een weg naar binnen banen. Echt verontrustend.

Nogmaals, stop met het drinken van meerwater.