Delen:
Top 10 fascinerende dingen die wetenschappers over zout ontdekten
Te vaak wordt zout vergeten in zijn shaker, maar het korrelige, witte spul kan raar worden. De invloeden variëren van bizarre reacties in het menselijk lichaam tot wanneer sterren afsterven.
Zout kan mysteries oplossen, ons helpen de ruimte te verkennen en het verleden van de aarde te onthullen. Het meest fascinerende is de dubbele rol van natrium en gevaar: het doodt miljoenen per jaar, maar biedt ook een goedkoop wapen tegen infecties en klimaatverandering.
10 Salt Is Better Than Soap
Wanneer iemand in het ziekenhuis aankomt, ondergaan ze debridement, wat in feite de reiniging van alle wonden met water en zeep is. Toch hebben duizenden patiënten behandeling nodig voor infecties die optreden nadat verwondingen zijn schoongemaakt.
In 2015 lanceerden artsen een onderzoek om te zien of zout water dit zou kunnen voorkomen. Ze gooiden de remedie in het diepe. Vergeet het gebruik van een zoutoplossing op papier snijwonden. Chirurgen gebruikten het om open pauzes schoon te maken bij patiënten uit vijf landen.
Ongeveer 2.400 mensen werden behandeld met een zoutoplossing of zeep en water. De patiënten werden gedurende een jaar gevolgd om eventuele infecties te documenteren. Gedurende deze periode waren de meeste patiënten die terugkeerden voor extra operaties degenen die hun wonden hadden laten opzeepen. Degenen die een zoutwaterzuivering kregen, waren minder vatbaar voor infecties en hun verwondingen genazen beter.
Het verschil was zo groot dat als artsen de zoute behandeling aannemen, dit zou kunnen leiden tot een goedkope manier om ernstige verwondingen te desinfecteren. Dit is goed nieuws voor Derde Wereldlanden waar 90 procent van de verkeersdoden in de wereld plaatsvindt.
9 Zout veroorzaakt hersenontsteking
In 2018 plaatsten onderzoekers muizen op een zoutarm dieet en de resultaten waren angstaanjagend. Muizen zijn zeer intelligente zoogdieren, maar het natrium dumpt ze. Ze presteerden slecht in doolhoftests en reacties op stimulatie met een bakkebaard of nieuwe objecten waren lauw.
Eerder werd gedacht dat zout-geïnduceerde cognitieve problemen plaats vonden vanwege de hoge bloeddruk. De studie toonde echter aan dat zout belangrijke delen van de hersenen kan verpesten, zelfs zonder bloeddrukproblemen.
Verminderde bloedtoevoer naar de cortex en door de hippocampus aangetast leren en geheugen. Dit was het eindresultaat van een gek ding dat het immuunsysteem deed. Toen het te veel zout in de darm van het dier ontdekte, werden ontstekingssignalen naar de hersenen gestuurd om de bloedvaten en het denken te compromitteren.
De onafhankelijke signalering van de darm is al verantwoordelijk voor andere ziekten die verband houden met slechte hersenbloedvaten - multiple sclerose, reumatoïde artritis, psoriasis en inflammatoire darmziekte. Maar dit is de eerste keer dat zout werd geïdentificeerd als een trigger voor de gevaarlijke ontsteking.
Op een positieve noot, de muizen herstelden hun smarts toen ze werden overgeschakeld naar een natriumarm dieet of darmsignalen werden verstoord door medicijnen.
8 De zoute tand
Veel mensen zijn de heerlijke eigenaar van een zoetekauw. Bewijs wijst nu ook op het bestaan van een genetische zouttand.
In 2016 volgde een studie bij vierhonderd locals in Kentucky die allemaal risico liepen op hartaandoeningen. Ze hielden voedseldagboeken en gaven DNA-monsters. Onder de vrijwilligers bevonden zich personen die een genvariatie droegen, genaamd TAS2R48. Eerder gekoppeld aan een grotere gevoeligheid voor smaakbitterheid, leek het gen ook te zorgen dat bepaalde mensen van zout houden.
In feite hadden de vrijwilligers met TAS2R48 twee keer zoveel kans om meer te consumeren dan de veilige hoeveelheid zout in vergelijking met die zonder het gen. Erger nog, het gen zou kunnen zijn waarom mensen die bitterder proeven (en het haten) meer zout strooien om het voedsel beter te laten smaken.
De ontdekking van het "zouttanden" -gen is de eerste stap om mensen met TAS2R48 te helpen voedselkeuzes te maken die geen bloeddruk veroorzaken, wat hartaandoeningen of verkorte levens kan veroorzaken.
7 Salty Stars Die Sooner
Toen Simon Campbell, een stellaire astrofysicus uit Australië, oude onderzoekspapers uit de jaren tachtig ontdekte, besefte hij dat ze een gevestigde overtuiging tegenspreken. Deze overtuiging stelde dat alle sterren in een bepaald cluster op dezelfde manier evolueren.
In de kranten van 1980 werden verschillen beschreven in een groep met de naam NGC 6752. Bovendien beweerde de oudere studie dat natrium verantwoordelijk was. Vroeger waren observatietechnieken niet zo high-tech als vandaag. Om de bevindingen te bevestigen, veranderde Campbell de krachtige Very Large Telescope van Chili in het cluster, dat zich op 13.000 lichtjaar afstand bevond. De beweringen waren waar.
Bovendien ontdekte het team van Campbell dat natrium sterren sneller heeft gedood dan die met minder zout. De natriumarme sterren volgden een normaal evolutionair pad en verbrandden aan het eind waterstof en helium voordat ze gas en stof afscheidden. Wat overbleef veranderde in witte dwergen.
Hun zeer gezouten neven en nichten zijn nooit in de verliesfase terechtgekomen maar stierven direct in witte dwergen. Dit was onverwacht, omdat van alle sterren werd gedacht dat ze eerst de massa kwijtraakten in hun laatste jaren. Hoewel zout zeker een factor is, is de exacte reden waarom het een hele levensfase verwijdert niet helemaal duidelijk.
6 morfine voor een opwarmende aarde
In 2018 stelden wetenschappers van het Planetary Science Institute voor om de lucht te zouten als een gezouten ham. De reden? Om de aarde af te koelen. De afhankelijkheid van mensen van fossiele brandstoffen draait nog steeds op de temperatuur van de planeet. Het idee is om tafelzout (misschien de waarde van een zoutmijn) in de troposfeer vrij te maken. Zijn sterke reflecterende eigenschappen kunnen de inkomende warmte terug in de ruimte doen weerspiegelen.
Maar dit is geo-engineering, een praktijk waarbij omgevingsmanipulatie wordt gebruikt om de klimaatverandering te voorkomen. Dit blijft een lappendeken waar precieze kennis van alle consequenties niet kan worden voorspeld.
Zout kan onschadelijk zijn voor mensen en reflecterender dan andere aanbevolen stofdeeltjes, maar het bevat chloor.Deze ozonknabbelaar kan de staat van het beschermende scherm van de aarde tegen straling verslechteren. Zout kan de aarde koelen, maar kan de chemie van zowel de troposfeer als de stratosfeer verwoesten.
Onderzoekers geven toe dat de verhuizing een wanhopige stap is voor een situatie die iets beters nodig heeft. Ze vergelijken zout zaaien met de "toepassing van morfine in een medische situatie."
5 Kans om het buitenaards leven te bekijken
Diep onder het oppervlak van Antarctica zijn holtes die ecosystemen bevatten die gescheiden zijn van de rest van de wereld. Deze ondergrondse meren zijn super zout. In 2018 vonden onderzoekers een paar van deze zoute meren in Canada. Op dit moment kunnen ze hun tenen of reageerbuizen niet in het water dompelen. Beide meren worden verondersteld meer dan 610 meter onder de Devon Ice Cap te liggen.
Wat het paar zo interessant maakt, is dat ze al millennia lang zijn afgesloten. Andere subglaciale meren produceerden eerder de monsters waaruit bleek dat microben hun eigen gemeenschappen hadden, weg van zonlicht en de wereld.
De Canadese meren zijn speciaal. Berekeningen schatten dat hun zoutgehalte - tot vijf keer dat van de oceanen - dit de meest hypersaline lichamen op aarde maakt.
Ze hebben ook een vleugje ruimte in zich. Jupiters maan Europa heeft een ijzige korst over wat waarschijnlijk een zoutwaterzee is, wat een vereiste is voor het leven. Als Canada's eigen meren met ijskering leven produceren, zou het kunnen bewijzen dat vergelijkbare ecosystemen bestaan in zoute oceanen over het zonnestelsel.
4 Zout maakt Ceres vlekkerig
Ceres is een dwergplaneet in de asteroïdengordel van ons zonnestelsel tussen Mars en Jupiter. Sinds enige tijd is er iets aan het uiterlijk van Cere een wetenschappelijk mysterie. Ongeveer 130 onverklaarbare heldere plekken stippelden het oppervlak van de dwergplaneet.
In 2015 draaide NASA's Dawn-ruimtevaartuig om de kleine wereld en straalde terug naar de Aarde als een waarschijnlijk antwoord. Toen de binnenkomende gegevens werden geanalyseerd, bleek dat de glanzende vlekken uit gehydrateerde magnesiumsulfaten bestonden. Voetbadliefhebbers kennen deze verbinding als Epsom-zout.
De meeste patches werden aangetroffen in inslagkraters, en waterijs leek ook een rol te spelen in hun creatie. Verschillende kraters produceerden na zonsopgang een waas, mogelijk door waterdamp die de vlekken achterliet. Sommige plekken hebben ook de reflectiviteit van poolvellen, een sterke aanwijzing dat Ceres enorme reservoirs ijs onder de korst kan hebben.
Hoe deze eigenaardigheden in de eerste plaats op Ceres kwamen te liggen, is ook onbekend, maar de gevolgen zijn waarschijnlijk blootgesteld aan ijs en zout onder de aardkorst.
3 ergste droogtes in de geschiedenis
In 2017 waren onderzoekers aan het boren naar monsters in de Dode Zee toen ze iets gruwelijks vonden - twee droogtes die in staat waren de beschaving op de knieën te brengen als ze zich herhaalden. Het team was op zoek naar zoutafzettingen om naar de neerslag in het verleden te kijken. De logica was gezond. Een droge spreuk zou meer afzettingen achterlaten, terwijl regenachtige jaren hen verdunnen.
Toen de boor de dieptes trof die respectievelijk 10.000 en 120.000 jaar geleden vertegenwoordigden, kwam zout op een grote manier naar voren. Gevonden op ongeveer 305 meter onder de zeebodem, vertoonden ze droogten in tegenstelling tot alles wat eerder was vastgelegd. Beide keren leed het Midden-Oosten aan droog weer dat millennia duurde. In het slechtste geval werd slechts 20 procent van de normale regenval waargenomen. Mensen en Neanderthalers bestonden tijdens de eerste en bij de tweede waren de Neanderthalers verdwenen.
Wetenschappers zijn bezorgd dat een opleving miljoenen mensen deze keer kan laten lijden en klimaatvoorspellingen laten zien dat de regio dor wordt. De zoutlagen toonden aan dat de dodelijkste droogtes plaatsvonden zonder menselijke tussenkomst. Nu, met door de mens veroorzaakte klimaatverandering, zou het broodnodige zoetwater weer kunnen verdwijnen.
2 De geboorte van zuurstof
De aarde was zo ongeveer een knelpuntzone tot de eerste zuurstof bloeide. Called the Great Oxidation Event, deze verandering werd mogelijk gemaakt toen bacteriën de fotosynthese leerden en zuurstof vrijgaven.
Precies toen deze gebeurtenis plaatsvond was een mysterie tot 2018, toen 's werelds oudste zout werd gevonden. De gekristalliseerde rotsen werden getrokken uit een 2 kilometer lange (1,2 mijl) schacht in Rusland.
De kristallen, chemisch identiek aan keukenzout, vormden 2,3 miljard jaar geleden nadat een oude oceaan verdampte. Het monster bevatte sulfaat - iets dat zich vormt in zeewater wanneer zuurstof reageert met zwavel. Niet alleen bleek het toen het oxidatie-evenement plaatsvond, maar de enorme hoeveelheid sulfaat toonde aan dat het zich met een snelle clip verspreidde.
De enorme snelheid waarmee zuurstof in de atmosfeer werd gepompt was verrassend, maar het stelde een andere vraag. Hebben bacteriën miljoenen jaren nodig gehad om het zuurstofgehalte van 20 procent in de atmosfeer te verhogen? Het Russische zout toonde aan dat het proces niet geleidelijk was. Om een of andere reden leek de gebeurtenis meer op de burst van een brandslang.
1 Het zou een gecontroleerde substantie kunnen worden
Op de World Nutrition-bijeenkomst in 2012 in Rio, hebben onderzoekers voorgesteld dat zout wordt gereguleerd door bedrijven of overheden. De bevolking is overdoserend op natrium, een belangrijke oorzaak van voortijdige sterfgevallen. Niet alleen een paar duizend. Miljoenen mensen sterven elk jaar aan hoge bloeddruk vanwege zout dat aan voedsel wordt toegevoegd.
Een mens heeft dagelijks 350 milligram nodig om in leven te blijven. Ondertussen neemt een gemiddelde Amerikaan 3.500 milligram per dag in. De grootste boosdoener is natrium dat voor de consument verborgen is. Een plakje winkelgekocht brood is al goed voor 250 milligram natrium. Een blikje groenten bevat ongeveer 1.000 milligram. Verdubbel dat in een fastfoodmaaltijd.
Onderzoekers neigen ernaar de keuze weg te halen van bedrijven die zout toevoegen om de smaak in voedsel van lage kwaliteit te verbeteren en zout water gebruiken om vlees tegen een "zwaardere" prijs te verkopen. Aangezien zout dorst veroorzaakt, hebben drankenverkopers weinig reden om zoutreductie te ondersteunen.Geconfronteerd met verborgen natrium en industrieel overmatig gebruik, kan het individu zijn inname niet effectief verminderen. Om deze reden kan de overheidsregulering van zout de enige optie zijn.