Delen:
Top 10 oude gevallen van zeldzame en bizarre skeletten
"Zes voet onder" is soms de beste plaats voor een archeoloog. Echter, kammen door het juiste oude graf baggert meer dan alleen de restanten van iemand. Het werpt vaak licht op onze voorouders en hun manier van leven.
Ongewone begrafenissen en die verlaten waar ze stierven brengen ook historische vragen aan de levenden - soms mysterieus, vaak hartverscheurend. Dan zijn er de bizarre dingen die mensen met de doden deden, en verbazingwekkende glimpen van verloren levens.
10 Een middeleeuwse vrouwelijke crimineel
In 2016 ontdekten Bulgaarse archeologen een necropolis in de stad Plovdiv. Een jaar later vorderde het onderzoek tot een laat middeleeuws graf en de inhoud was ongebruikelijk. De persoon binnenin was met de beeldzijde omlaag geplaatst.
Verslagen speculeerden dat de overblijfselen hoogstwaarschijnlijk behoorden tot een bandiet, vooral omdat de polsen van het skelet achter zijn rug waren gebonden. Een betere kijk op het skelet heeft sindsdien bewezen dat het vrouwelijk was. Hoewel haar geschiedenis verloren is gegaan, was de vreemde positie bijna zeker een straf voor een overtreding in het leven en niet om te voorkomen dat ze in een vampier zou veranderen.
In het verleden verried een golf van vreemde en gruwelijk behandelde graven de angst van de oude Bulgaren voor de ondoden. Sommigen waren ingezet; anderen werden grondig genageld. Maar de vrouw, een van de acht middeleeuwse graven in het fort Nebet Tepe, had geen dergelijke verminkingen.
De zeldzame begrafenis was niet de enige opmerkelijke vondst. Dezelfde opgraving vond ook bewijs dat de menselijke bezetting in Plovdiv al in het vijfde millennium voor Christus begon.
9 Vreemde statussymbolen
Iron Age Scandinavians beschouwden de gans als het ultieme statussymbool. Onderzoekers kwamen tot deze conclusie na een kijkje in verschillende Noordse graven. Als je de zeldzame vogel mist (zoals ganzen destijds in Scandinavië waren), was een kip in het graf een acceptabele schakelaar.
De studie uit 2018 catalogiseerde inhoud binnen 100 graven uit AD 1-375. Dit was een kritieke tijd toen de Noordse landen veel culturele veranderingen zagen door Romeinse invloeden. Scandinavië nam de Romeinse trend van het begraven van dieren met hun doden. Vrouwen werden meestal begraven met schapen en één baby werd begraven met een onthoofde big.
Ganzen waren heilig voor de Romeinen. Dus namen alleen de meest bevoorrechte Denen er een mee naar het hiernamaals. Het graf van een man was koninklijk, gevuld met een menagerie met een gans, vee, schapen, een varken en een hond.
De laatste bleek dat niet alle dieren voedsel voor de doden waren. Snijtekens op sommige soorten suggereren dat de Nordics een andere funeraire traditie van de Romeinen hebben overgenomen - om eerst te smullen van het vlees. De hond had geen bezuinigingen en waarschijnlijk gesymboliseerd vriendschap met een krijger meester.
8 Turks massagraf
De 3.000 jaar oude stad Parion begon als een Griekse nederzetting en viel onder het Romeinse bestuur in 133 voor Christus. Tegenwoordig staan de ruïnes van deze grote haven in Turkije. In 2011 putten archeologen de site uit tijdens een onofficiële opgraving. Het werd al snel heel officieel toen een massagraf werd opgegraven.
Eén kind en 23 volwassenen kwamen opdagen. In tegenstelling tot de meeste massagraven was hun begrafenis niet het gevolg van geweld. Integendeel, de meervoudig gekapte structuur was bekleed met ernstige goederen. Bovendien suggereerde de zorgvuldige opstelling van de lichamen een hoge status.
De doden waren niet allemaal tegelijk begraven, maar gedurende een lange tijd, van de eerste tot de derde eeuw na Christus. Een griezelige vondst leek echter vreemd tussen alle tekenen van respectvolle begrafenissen. De bewoners van het graf werden onthoofd. Aan het ene uiteinde van het massagraf werden 15 schedels teruggevonden. De rest bevond zich uiteindelijk samen met het kind in een noordoostelijke hoek.
7 messen gemaakt van mensen
Tijdens de jaren 1800 en 1900 meldden zendelingen een gruwelijke praktijk: de krijgers van Nieuw-Guinea gebruikten dolkdolkers afkomstig van mensen. De wapens werden gebruikt in close-combat, naar verluidt om gevangenen uit te schakelen die later als diner werden geserveerd.
In 2018 wilden onderzoekers weten waarom zo'n bloederig relikwie een kostbaar bezit was. Zoals later bleek, waren menselijke messen praktisch en verleenden ze krachtige rechten aan de eigenaar. Met een lengte van maximaal 30 centimeter werden deze dijbenen niet uit het been geplukt van zomaar een willekeurige persoon. Ze kwamen van je vader of een invloedrijk persoon.
De dolk bleef de status en rechten van de overledene behouden, zodat de levende persoon die het bezat die rechten kon opeisen. Het bleek ook veerkrachtiger te zijn dan een ander mes uit Nieuw-Guinea gemaakt van de kasuaris.
De kasuaris is groot en vliegt, maar blijft een van de meest dodelijke vogels op aarde. Hun dijen maakten behoorlijke dolken. Helaas bleken ze platter en misten ze de versterkende kromming van menselijke dijbenen, waardoor kasuarismessen slechts half zo sterk waren. Bovendien waren vogelgraten gemakkelijker te vinden, waardoor menselijke dolken meer werden gewaardeerd vanwege hun zeldzaamheid.
6 Een nieuw kind uit Pompeii
Alleen en bang, vluchtte een Romeins kind uit hete vulkanische as en puin in 79 AD. De jongere besloot om te schuilen in het openbare badhuis. Maar toen Vesuvius uitbarstte, doodde zijn oververhitte pyroclastische wolk iedereen die achterbleef in Pompeii - inclusief het kind.
Burgers kregen een eerlijke waarschuwing toen de vulkaan dagenlang rookte en rommelde. Toch kozen ongeveer 2.000 mensen ervoor om in de stad te blijven. In 2018 veegden verfijnde scans het badcomplex. Toen de ontdekking onvermijdelijk gebeurde, was het onverwacht omdat het gebied al sinds de 19e eeuw als volledig onderzocht werd beschouwd.
Hij of zij was ongeveer 7-8 jaar oud en werd het eerste kind dat in een halve eeuw van de ruïnes werd hersteld.Om het geslacht en de gezondheid van de jongere te bepalen, hebben archeologen het skelet verwijderd voor toekomstig testen.
Over de vraag hoe het kind precies is omgekomen, is hij waarschijnlijk gestorven aan verstikking toen de pyroclastische wolk het gebouw afsloot. Gelegen op enige afstand van Napels, blijft de Vesuvius een gevaar vandaag en had een grote uitbarsting zo recent 1944.
5 mensen met extra ledematen
In 2018 deden archeologen een dubbele take toen ze tientallen graven in Peru openden. Ontdekt in de stad Huanchaco, hadden sommige skeletten extra ledematen. De 1.900-jarige personen behoorden tot de raadselachtige Viru-mensen (AD 100-750). Waarom bijna 30 van de 54 begrafenissen extra onderdelen bevatten, vooral een skelet met twee extra linkerpoten, stumped de archeologen.
Er was echter één verontrustende aanwijzing - de meesten waren volwassenen met traumatische letsels. Deze omvatten stompe krachttrauma en plakstrepen. Eén theorie suggereert dat de ledematen funeraire offers waren. Op dit moment wordt dat idee echter op de plank gezet met andere onbekende feiten, zoals de leeftijd en het geslacht van mensen met meerdere ledematen en of er een verband bestaat tussen de overledenen en donoren.
Interessant is dat de cultuur die volgde op het Viru, het Moche-volk, precies het tegenovergestelde deed. Ze pakten hun doden vaak weg met ontbrekende ledematen. Toen ze besloten iets extra toe te voegen, voegden ze meer toe dan een enkele arm of been. Meestal was het een volledig slachtoffer.
4 Een paard omringd door mensen
In 2011 werd in Sudan een piramide gevonden. De elitestructuur, genesteld in de oude Nubische stad Tombos, suggereerde dat er een zeer belangrijk persoon in werd begraven. Het complex had een kapel en een schacht leidde naar ondergrondse kamers.
Van deze architectuur was bekend dat ze voorbehouden was aan hooggeplaatste mensen. In feite stonden de overblijfselen van meer dan 200 personen in de vier kamers. Echter, in een verrassende draai aan de meeste oude begrafenissen, realiseerden wetenschappers zich dat het graf was bedoeld voor een paard en dat de mensen secundaire inzittenden waren.
De 3000 jaar oude merrie werd 1,6 meter (5 ft) langs de schacht gevonden, omringd door artefacten van status. Verpakt in een lijkwade was haar kleur nog steeds duidelijk. Het kastanjepaard stierf op de leeftijd van 12-15.
De gevorderde leeftijd en het uitgebreide graf gaven aan dat de merrie belangrijk was voor haar eigenaar. Ze is ook om moderne redenen waardevol. Het dier is een van de meest intacte paardenskeletten uit deze periode en een ijzeren stuk, waarschijnlijk teugelgebonden, is het oudste ijzer in Afrika. Het monument suggereerde ook dat Nubische paarden meer werden vereerd dan de geschiedenis ze hun eer gaf.
3 Een gevaarlijke geamputeerde
Uit het middeleeuwse Italië komt een echt raar kerkhof. Onder de eeuwige menselijke bewoners zijn greyhounds en zelfs een headless horse. De showstopper was een man gevonden in 2018.
In het leven was de man van middelbare leeftijd een geamputeerde geweest. Om onbekende redenen werd zijn rechterarm doorgesneden in de middenonderarm. In plaats van kwetsbaarheid te veroorzaken, suggereerde een ernstig item dat hij eigenlijk gevaarlijker werd.
Hij behoorde tot de krijger Longobard-cultuur en werd, zoals de meeste mannen op de begraafplaats, begraven met een mes. Terwijl de rest hun messen naast zich had, werd de arm en het mes van deze man op zijn borst gevonden. Hun posities suggereerden dat het wapen een dodelijke prothese was.
Zijn lichaam vertoonde de slijtage door regelmatig iets vast te binden. De armbeenderen werden vervormd door druk, tandschade kwam overeen met het gebruik van de tanden om riemen vast te maken, en zijn schouder ontwikkelde een rand omdat hij de arm zo hield dat hij zijn mond kon gebruiken.
Dat de man de amputatie heeft overleefd in een tijd zonder antibiotica is opmerkelijk. Hij leefde daarna nog jaren, een hat-tip voor het individuele pit- en gemeenschapsmedeleven.
2 Sandby Borg Slaughter
In de vijfde eeuw floreerde Sandby Borg aan de kust van het eiland Oland bij Zweden. Toen archeologen in 2018 klaar waren met drie jaar graven, vertrokken ze met een paar gruwelen.
De dorpelingen hadden een bruut einde gekregen. Ongeveer 1500 jaar geleden viel een vijand mensen aan en slachtte mensen in huis af met schokkende efficiëntie. Het geweld was uitzonderlijk. Negen lichamen werden gevonden in één huis. In een andere was een oudere man achtergebleven om in een vuurplaats te verbranden. Mensen werden op straat neergehaald. Een klein armbeen toonde aan dat zelfs baby's niet werden gespaard.
Het is niet duidelijk wie heeft besloten dat Sandby Borg niet langer welkom was, maar de trauma-rimpel was zo ernstig dat niemand terugkeerde. De doden werden achtergelaten waar ze vielen, waardevolle dieren werden uitgehongerd en zelfs juwelen en goud konden geen plunderaars lokken.
Tot nu toe zijn er slechts drie huizen opgegraven en deze patch produceerde 26 skeletten. Sandby Borg bestaat uit ongeveer 50 huizen en archeologen verwachten dat het oude sterftecijfer zal stijgen, misschien exponentieel. Het eiland had ongeveer 15 nederzettingen, maar alleen Sandby Borg werd op deze manier verwoest.
1 grootste kindersterfte ter wereld
Toen de lokale bevolking botten vond aan de noordkust van Peru, brachten ze archeologen in de buurt die aan een tempel werkten op de hoogte. In 2016 werden alle skeletten gewist. De scène was moeilijk te absorberen.
Rond 1450 dienden ervaren moordenaars 140 kinderen en 200 baby-lama's toe in wat waarschijnlijk het grootste kindermoord-ritueel in de geschiedenis was. De kinderen werden begraven met uitzicht op de zee en de lama's keken de andere kant op, richting de Andes.
Alle slachtoffers hadden hun gezichten besmeurd met rood pigment. Beenderen werden gebroken op een manier die suggereerde dat hun harten waren verwijderd. Hoewel mensenoffers tijdens het oude Peru een feit waren, is zo'n massale gebeurtenis in de Chimu-beschaving ongehoord.
Genetische analyse liet zien dat jongens en meisjes in de leeftijd van 5 tot 14 jaar oud waren, soms van ver weg. De slachting ging toen door in de buurt van Chan Chan, de hoofdstad van Chimu en een van de grootste steden van zijn tijd.
Een modderlaag in de buurt van de lichamen suggereerde dat het ritueel een daad van wanhoop was, geen bloeddorst. De modder was gekoppeld aan een destructieve El Nino-gebeurtenis die de bronnen van Chimu tot het uiterste op de loer duwde. Toen volwassen offers de overstromingen niet tegenhielden, richtten ze zich tot waardevollere slachtoffers - de kinderen.