9 Manieren Altruïsme is de wereld aan het vernietigen

Altruïsme is een nobel iets. Door niets terug te geven en te verwachten, bevorderen we geluk, helpen we anderen en herinneren we ons eraan dat we fundamenteel fatsoenlijke mensen zijn ... behalve het deel waarin we ook ellende verspreiden, families vernietigen en de wereld naar de vernietiging sturen. Ja, het blijkt dat de warme, vage gloed die je krijgt na het doen van een goede daad vaak onvoorziene gevolgen heeft, zoals:

9 Charity Destroys Lives

Door zijn definitie is de naastenliefde onzelfzuchtig. Of het nu gaat om een ​​paar centen in een collectebus te laten vallen of om onze oude T-shirts naar Afrika te verschepen, een plek van liefdadigheid is een snelle en gemakkelijke manier om wat karma te verdienen. Het zou in ieder geval zijn als het niet de mensen zou schaden die we proberen te helpen.

Neem onze praktijk om oude kleding naar Afrika te sturen. Objectief gezien is het logisch: mensen die van minder dan een dollar per dag leven, hebben waarschijnlijk niet veel kledingbudget, dus waarom herverdelen we niet de dingen die we niet gebruiken? Het is zelfs zo logisch dat miljoenen van ons elk jaar onze nieuwspring-jumpers verpakken en verschepen, wat resulteert in de complete ineenstorting van de Afrikaanse textielindustrie. Denk er eens over na: als u een markt overspoelt met gratis goederen, zult u de handelaren en fabrikanten die ze proberen te verkopen, bankroet maken. En dat is precies wat hier is gebeurd. Over het hele continent zijn hele gemeenschappen hun broodwinning kwijtgeraakt in ruil voor je oude Slayer T-shirts.

En het stopt niet bij kleding. In Ethiopië heeft een recente uitspatting van het geven van projecten voor plattelandsvernieuwing geleid tot een daling van de kindersterfte. Dit is goed aan de oppervlakte, maar vanwege de toename van de bevolking zijn het verwoestende lokale hulpbronnen en wordt de kwaliteit van leven voor iedereen aanzienlijk verlaagd, waardoor nog meer mensen sloppen door de ziekte. Het is een vicieuze cirkel en onze methode van blind geven doet weinig om te verlichten.

8 Vrijwilligerswerk veroorzaakt armoede

Vrijwilligerswerk lijkt een no-brainer. Betaal een beetje contant, krijg een goedkope reis naar Cambodja, bouw een weeshuis en voel hoe de goede vibes binnenkomen. Ze krijgen een mooie nieuwe faciliteit en je krijgt een hoop verhalen om hippie-meisjes mee naar school te nemen. Iedereen is blij ...

... behalve de Cambodjaanse arbeider wiens loon je onderbiedt - degene die de kost kon verdienen door het weeshuis te bouwen dat je nu moet betalen om te bouwen. Of de wezen zelf die, na een trauma, net een gehechtheid aan jou hebben gesmeed, alleen om je te zien verdwijnen zonder de minste aarzeling. Of de arme Cambodjanen die je als onderdeel van je zelfontplooide trip zien wenen over hun benarde toestand. De enige mensen die waarschijnlijk gelukkig zijn, zijn de corrupte personen die opzettelijk lokale weeshuizen in vreselijke omstandigheden houden, zodat de toeristendollars gewoon blijven binnenstromen. Stel je eens voor dat je plaatselijke weeshuis toeristen toestaat om binnen te komen en te spelen met kwetsbare mensen. kinderen op een roterende basis, zonder een enkele achtergrondcontrole. Zoals BBC-medewerker Daniela Papi opmerkt, zou je boos zijn. Dus waarom zou het anders zijn, alleen maar omdat deze weeskinderen Cambodjaans zijn?

7 Orgaandonatie kan doden

Vrijwilligerswerk voor orgaandonatie is steno om je te laten denken aan andere mensen. Elk jaar sterven er in de VS 9.000 mensen terwijl ze wachten op een transplantatie, en het is niet zo dat je je lever in de hemel of Jannah of waar dan ook nodig hebt. Dus zeker, meld je aan, maar voor de liefde van God zorg je ervoor dat je van tevoren gezond bent, omdat het ziekenhuis dat zeker niet zal doen.

In de vroege jaren 2000 werden organen van een overleden alcoholist naar ongeveer 40 patiënten gestuurd. Binnen twee jaar hadden acht ontvangers hepatitis C gekregen, een ziekte die je misschien herkent als een ziekte die je echt niet wilt hebben. Volgens de Wall Street Journal gebeurt dit vaker dan we zouden willen denken. Eén vrouw schonk een nier, niet wetende dat ze besmet was met de parasiet Strongyloides. De man die het ontving voelde zich drie maanden goed, begon toen bloed te braken en verliep snel. In totaal werden in een studie uit 2007 minstens 97 ernstige infecties van gedoneerde organen geregistreerd, waarvan velen dachten dat ze niet door ziekenhuizen zouden worden gemeld. Het probleem is dat artsen in hun paniek om nieuwe organen binnen in een patiënt te krijgen, meestal alleen op voor de hand liggende zaken zoals HIV testen. Dus als je onbewust een zeldzame parasiet bij je hebt, ga je het doorgeven aan degene die je nieren krijgt. En wat u niet zou kunnen schaden, kan dodelijk zijn voor anderen.

6 Environmentalism Harms The Planet

Het is nu vrijwel onweerlegbaar dat onze planeet heter wordt. De temperaturen stijgen, de zeespiegel stijgt en we varen nu comfortabel naar een apocalyps van ons eigen maken. Dus het is logisch dat je er iets aan wilt doen. Maar ik heb slecht nieuws: de kans is groot dat wat je ook doet niet helpt.

Neem CO2-compensatie. Het idee is dat u een beetje extra betaalt voor uw vlucht, en in ruil daarvoor plant uw luchtvaartmaatschappij een boom of wat dan ook. Klinkt goed, behalve het gedeelte waar het nergens op slaat. Kijk, we produceren in het Westen veel emissies - zo veel zelfs dat het compenseren van hen allemaal de rest van de wereld zou verplichten om negatieve koolstof te produceren. Met andere woorden, compensatie is helemaal geen hulp, net als recycling. Het spijt me dat ik je zeepbel heb laten barsten, maar recycling is een wereldwijde markt geworden. Dat betekent dat leveranciers van gerecycleerde goederen het geld volgen, zelfs als het gaat om het verzenden van hun producten over de hele wereld, tegen ozon-vernietigende energiekosten. En dat is voordat we beginnen met de milieuschade veroorzaakt door kwikmijnbouw voor energiezuinige gloeilampen. Dus, kort samengevat: de planeet is gedoemd en proberen te helpen maakt de situatie alleen maar erger. Super goed.

5 Hand-outs Dood de daklozen

Tenzij we totaal psychotisch zijn, zijn de meesten van ons zich ervan bewust dat niemand uit de vrije hand zou kunnen raken. Dus wanneer we iemand zien smeken bij het busstation, kan ons eerste instinct zijn om hen een dollar te geven - een beweging die zo ongelofelijk onbehulpzaam is dat het erop neerkomt ze in het gezicht te trappen.

Kijk, de meeste daklozen zijn behoorlijk in de problemen. Het zijn oorlogsveteranen of geesteszieken of ze proberen gewoon de pijn van het leven in een onbezorgde samenleving te verdoven. En dat betekent meestal één ding: drugs. Niet een paar biertjes in de avond, geen snelle joint tijdens het spelen van Xbox-hardcore, vieze, vernietigende, levensbedreigende verslavingen. De dollar die je overhandigt, wordt niet voor een nacht in bed doorgebracht of een hapje gegeten, zelfs als de ontvanger echt uitgehongerd is. Het gaat een pijnlijke cyclus van verslaving, ellende en vroegtijdige dood financieren. Door vast te houden aan je dollar, doe je eigenlijk een goede daad, zelfs als het op dat moment niet het geval is.

4 Minimumloon, maximale armoede

Minimumloon is een nobel idee. Het stopt gewetenloze bedrijven van het exploiteren van de armen en zorgt voor een beetje waardigheid voor degenen aan de onderkant van de stapel. Jammer genoeg creëert het ook een armoedeval die miljoenen erger kan maken.

In Groot-Brittannië deed de invoering van het minimumloon in 1999 alles waarvoor het was bedoeld. De armoede is verminderd, de uitbuiting is verminderd en er zijn daardoor geen banen verloren gegaan. Het beleid was een doorslaand succes ... voor een decennium of zo, totdat problemen duidelijk werden. Het probleem is dat bedrijven wettelijk verplicht een minimumloon te betalen, precies dat: zorgt ervoor dat zij het strikte minimum betalen, ongeacht het werk. Een onderzoek uit 2013 wees uit dat één op de tien Britse banen binnen 50 pond van het minimumloon betaalt, met een stijging tot meer dan één op drie in bepaalde functiegebieden. Simpel gezegd, het minimumloon creëerde een zware arbeidsmarkt op de bodem, waardoor lage lonen, zonder kans op vooruitgang, voor miljoenen mensen een feit van het leven is. Dat wil niet zeggen dat het faalde, alleen dat het een hele reeks nieuwe problemen schiep voor de mensen die het moest beschermen.

3 Ethisch eten is alles behalve

Je hebt waarschijnlijk gehoord van quinoa. Kortom, het is een wondervoer dat je in Zuid-Amerika vindt: een graan met een hoog eiwitgehalte dat je lichaam alle voedingsstoffen geeft die vlees en meer heeft. Voor vegetariërs en veganisten is het als Gods manier om te zeggen: "Je had gelijk." En onze liefde ervoor vernietigt de levens van duizenden Zuid-Amerikanen.

Zoals The Guardian Een hele hoop rijke westerlingen die geld naar een product gooien, heeft de neiging zijn prijzen op te drijven. Het resultaat is dat de Bolivianen die het spul kweken het niet langer kunnen betalen, terwijl boeren die letterlijk iets anders groeien, gedwongen worden de markt te verlaten en naar-je raadt het -armoede sloppenwijken. Maar deze waanzin is niet alleen beperkt tot vleesvervangers. Het rapport vermeldt ook hoe onze waanzinnige vraag naar asperge heeft veroorzaakt dat Peru zo overbezorgd raakt met het spul dat het letterlijk de droogvallende watervoorzieningen droogt en onmenselijke leefomstandigheden creëert voor lokale boeren. Dan is er "fair trade" -landbouw, die werkt als een soort sociaal Darwinisme, waardoor een klein aantal landeigenaars uit de derde wereld rijk worden van westerse subsidies terwijl kleinere boeren niets krijgen. Dat warme, donzige gevoel dat je eerlijke handelsproducten koopt? Dat is de gecombineerde kracht van 10.000 Boliviaanse boeren die je alleen met wilskracht proberen te doden.

2 "No Kill" dierenverblijven moedigen foltering aan

"No kill" schuilplaatsen zijn waar je een ongewenst huisdier dumpt als je wreed genoeg bent om een ​​puppy weg te gooien, maar niet helemaal wreed genoeg om het naar een zekere dood te laten sturen. Ze zijn de ultieme balsem voor verontruste psyche's - een "uit de gevangenis vrij" kaart voor vaders die hun kid's ongewenste verjaardagskatje moeten weggooien terwijl ze zich nog steeds goed voelen met zichzelf. En ze zijn ongeveer een ziljoen maal wreeder dan hun moorddadige tegenhangers.

Laten we beginnen met de basis. Als je een schuilplaats hebt die toegewijd is aan een "no kill" -beleid, betekent dit dat de dieren moeten worden herhuisvest. Als je ze niet opnieuw kunt huisvesten, betekent dit dat je ze moet houden. En als er meer dieren zijn die je niet kunt rehabiliteren, kom je binnen op een heel donker pad. PETA meldt honderden schuilplaatsen waar dieren samen zijn onderdrukt in omstandigheden waarin een batterhenen sidderen: in kooien gepropt, leven in stapels ontlasting en lijden aan ziekten die zo afschuwelijk zijn dat het doden ervan een genade zou zijn. Het alternatief dat sommige van deze schuilplaatsen hebben, is om dieren af ​​te zetten die ze niet kunnen herplaatsen. Helaas betekent dit meestal dat de eigenaar ze langs de kant van de weg dumpt, zodat ze verhongeren of dat ze worden gedood op de manier die zij geschikt achten. Dus terwijl we misschien huiveren bij het idee van een onderkomen dat zijn bewoners neerlegt, is het alternatief een beetje grimmiger.

1 Adoptie moedigt mensenhandel aan

Op het eerste gezicht lijkt internationale adoptie een goede zaak. Westerse ouders krijgen een kind om op te voeden, en zeiden dat het kind uit zijn derde wereld weeshuis wordt gehaald en in een wereld van troost komt. Win-win, toch? Ja, vooral als je toevallig een mensenhandelaar bent.

Het komt allemaal neer op vraag en aanbod. Op dit moment is er in onze cultuur vraag naar weeskinderen uit de derde wereld, met als gevolg dat er een gruwelijke supply chain is ontstaan ​​om aan onze behoeften te voldoen. In Ghana bleek uit een inval in weeshuizen in 2009 dat meer dan 90 procent van de kinderen minstens één levende ouder had.In 2007 werd een Franse liefdadigheidsinstelling, de Zoe's Ark, gestopt tijdens een poging om 103 "Soedanese oorlogsvluchtelingen" vanuit Tsjaad te vliegen, alleen voor autoriteiten om te ontdekken dat geen van hen Sudanezen was, geen oorlogsvluchtelingen, en bijna allemaal met geweld waren gedwongen genomen van hun ouders.

Ondertussen is er een hele Ethiopische industrie gecreëerd om kinderen te kidnappen, over grenzen te smokkelen en ze als vondelingen aan adoptieouders te verkopen. Kortom, dit is geen reguliere corruptie, dit is mensenhandel op industriële schaal - waarbij kinderen uit hun familie worden gescheurd, aan toeristisch gerichte weeshuizen worden verkocht en een goed leven wordt ontzegd - alles dankzij onze altruïstische behoefte om gezien te worden "goed."