Delen:
10 manieren waarop de aarde er ooit uitzag als een buitenaardse planeet
Voor mensen was de wereld een heel andere plaats. Onze planeet zag er niet altijd hetzelfde uit zoals nu. Het heeft de afgelopen 4,5 miljard jaar een aantal ongelooflijke veranderingen ondergaan - en ze zijn zelfs wilder dan je had gedacht.
Als je een stap terug in de tijd zou kunnen doen en miljoenen jaren geleden op de aarde zou staan, zou je niet alleen een paar verschillende dieren zien. Je zou een buitenaardse planeet recht uit een science fictionverhaal zien komen.
10 gigantische paddestoelen waren overal op de planeet
Ongeveer 400 miljoen jaar geleden groeiden de bomen slechts tot ongeveer het middel van een man. De meeste waren maar een paar meter hoog en de andere planten en schimmels waren niet veel groter - behalve de champignons. Op een gegeven moment in de geschiedenis van de aarde riepen paddenstoelen Prototaxites waren op elke hoek van de wereld en ze torende boven elk ander levend wezen uit.
Deze dingen hadden trunks die zich 8 meter (26 voet) in de lucht uitstrekten en waren 1 meter (3 voet) breed. Dat maakt ze kleiner dan veel moderne bomen. Maar in die tijd waren ze de grootste van de planten en schimmels op aarde, met een goede 6 meter (20 ft) over de andere.
Ze hadden die grote doppen niet bovenop die we vandaag associëren met paddenstoelen. In plaats daarvan waren ze bijna helemaal de kofferbak - alleen een grote schimmelpilaar steekt uit de grond. Maar ze waren overal. We hebben fossielen van deze dingen gevonden op elk deel van de planeet. Je zou dus niet veel plaatsen op aarde hebben kunnen bereiken zonder een bos vol gigantische paddenstoelen te vinden.
9 De lucht was oranje en de oceanen waren groen
De lucht is niet altijd blauw geweest. Ongeveer 3,7 miljard jaar geleden werd aangenomen dat de oceanen groen waren, de continenten zwart waren en de lucht boven hen een wazige oranje waas leek.
Destijds was de samenstelling van de aarde heel anders en we hebben alle reden om te geloven dat ons een heel ander kleurenschema heeft nagelaten. De oceanen waren groen omdat ijzeren formaties in het zeewater oplosten, een groene roest naar binnen smolten en die in de schaduw van een verroeste koperen munt staken. De continenten waren zwart omdat ze bedekt zouden zijn met afkoelende lava en er waren geen planten om het te bedekken.
En de lucht zou niet blauw zijn geweest. Een deel van de reden waarom het er tegenwoordig blauw uitziet, is de zuurstof in onze atmosfeer, maar er was er niet veel van, 3,7 miljard jaar geleden. In plaats daarvan was de lucht overwegend methaan. Omdat het licht van de zon door een atmosfeer van methaan drong, hadden we een oranje waas boven zich zien hangen.
8 The Planet Stunk Of Rotten Eggs
We hebben niet alleen theorieën over hoe de planeet eruit zag. Wetenschappers zijn er vrij zeker van dat ze weten hoe het rook. En als iemand 1,9 miljard jaar geleden in de buurt was om een snuifje lucht te snuiven, zouden ze de duidelijke geur van rottend ei hebben opgemerkt.
Dat komt omdat de oceanen vol zitten met gasachtige bacteriën die zich voeden met het zout in het zeewater. De bacteriën namen zout in en lieten waterstofsulfide vrij, waardoor de lucht werd gevuld met een stank waarvan wetenschappers zeggen dat ze naar slecht vervuilde eieren zouden hebben geroken.
Maar deze wetenschappers zijn gewoon beleefd. Laten we eerlijk zijn - we hebben wezens die vandaag een gasachtige versie van waterstofsulfide uitstoten. Als we de wetenschappelijke termen voor een seconde kunnen laten vallen, zeggen ze eigenlijk gewoon dat de wereld naar scheten rook. Omdat dat is wat deze bacteriën vrijgaven: frequente en ongewoon krachtige scheten.
7 De planeet was paars
Toen de eerste planten op de aarde begonnen te groeien, waren ze niet groen. Volgens een theorie zouden ze paars geweest zijn. En als je de wereld drie of vier miljard jaar geleden vanuit de ruimte zag, zou het net zo paars zijn als het vandaag groen is.
Er wordt geloofd dat de eerste levensvormen op aarde op een enigszins andere manier licht van de zon absorbeerden. Moderne planten zijn groen omdat ze chlorofyl gebruiken om zonlicht te absorberen, maar men gelooft dat de eerste planten retina gebruikten - en dat zou een levendige tint violet zijn geworden.
Paars is mogelijk al lang onze kleur. Ongeveer 1,6 miljard jaar geleden, nadat de planten die de planeet bedekten groen waren geworden, geloofde men dat sommige van onze oceanen paars werden. Een dikke laag paarse zwavel bedekte het water nabij het oppervlak en er was genoeg om hele oceanen er paars uit te laten zien - en om ze ongelooflijk giftig te maken.
6 De wereld zag eruit als een sneeuwbal
We weten allemaal dat de wereld zijn deel van ijstijden heeft gehad. Maar er is vrij recent bewijs dat een van 716 miljoen jaar geleden zo extreem was als een cartoon. Het wordt de "Sneeuwbal Aarde" -periode genoemd omdat de Aarde mogelijk zo bedekt is met ijs dat het er letterlijk uitzag als een gigantische witte sneeuwbal die in de ruimte zweefde.
De wereld was zo koud dat er gletsjers waren op de evenaar. Wetenschappers bewezen het door sporen van oude gletsjers in Canada te vinden. Dat klinkt als een rare plek om te kijken, maar 700 miljoen jaar geleden lag dat deel van Canada op de evenaar.
Als resultaat waren de warmste delen van de aarde zo koud als de moderne arctische gebieden. Wetenschappers denken echter niet langer dat het letterlijk op een witte sneeuwbal lijkt, omdat er nog een andere gruwel was van het leven in 716 miljoen voor Christus. Vulkanen waren constant aan het uitbarsten, vulden de lucht met as en lieten het ijs en de sneeuw een smerige, zwartgeblakerde puinhoop achter.
5 Zure regen viel op de aarde gedurende 100.000 jaar
Uiteindelijk eindigde de Snowball Earth-periode - op de gruwelijkste manier denkbaar. Men gelooft dat de aarde een periode heeft doorgemaakt van wat wetenschappers 'intense chemische weersinvloeden' noemen. Dat is een mooie manier om te zeggen dat zure regen continu uit de hemel stroomde gedurende 100.000 jaar.
De zure regen was zo hard en zwaar dat het de gletsjers smolt die de planeet bedekten.Uiteindelijk was dit een van de beste dingen die ooit met de aarde zouden gebeuren. Het stuurde voedingsstoffen de oceaan in en liet het leven groeien onder de zee, waardoor er zuurstof in de atmosfeer terechtkwam en het Cambrische explosieleven op aarde mogelijk werd.
Voorlopig echter was het een nachtmerrie. De lucht was vol koolstofdioxide en de zure regen vergiftigde zelfs de oceaan. Dit betekent dat voordat het leven over de hele aarde kon barsten, het een giftige, onherbergzame woestenij moest worden.
4 Het noordpoolgebied was groen en vol leven
Ongeveer 50 miljoen jaar geleden was de Noordpool een heel andere plaats. Dit was een tijd die het vroege Eoceen tijdperk heette, en de wereld was een veel warmere plaats. Je kon palmbomen vinden in Alaska en krokodillen zwemmen voor de kust van Groenland.
Zelfs de noordpunt van de planeet was bedekt met groen. Er wordt aangenomen dat de Noordelijke IJszee een gigantische zoetwaterbron was en dat het vol met leven was. Het water was gevuld met groen onkruid, vooral een groene varen genoemd Azolla dat bloeide helemaal over de Noordpool.
Het was niet bepaald tropisch. Gedurende deze periode waren de warmste maanden in de Arctische wateren slechts ongeveer 20 graden Celsius (68 ° F). Toch waren de noordelijke delen van onze wereld vol met reuzenschildpadden, schildpadden, alligators en vroege nijlpaarden, die zich aanpasten om te overleven op een plek met winters van permanente duisternis.
3 stof blokkeerde de zon
Toen de planetoïde die werd beschuldigd van het wegvagen van de dinosaurussen de Aarde 65 miljoen jaar geleden trof, hield het daar niet op. De wereld veranderde in een donkere, met littekens bedekte plaats van verschrikkingen - en het was nog erger dan je je had voorgesteld.
Door de inslag vloeide stof, grond en rotsen de lucht in en zelfs de ruimte in. Tonnen ervan kwamen echter vast te zitten in de atmosfeer en hulden de hele planeet in een enorme laag stof. Voor de schepselen die nog op de aarde waren, werd de eigenlijke zon uit de lucht gedoofd.
Dat duurde slechts een tijdje - hoogstens maanden. Maar zelfs toen de grote wolk van stof verdween, bleef zwavelzuur in de stratosfeer achter en stapte het in de wolken. Ze werden zo dik dat ze de zonnestralen uitdunnen en 10 jaar lang vreselijke stormen van zure regen veroorzaakten.
2 It Rained Liquid Hot Magma
Die asteroïde was echter niets vergeleken met degenen die de planeet vier miljard jaar geleden troffen. In de vroege dagen van onze planeet, sloeg een regen van asteroïden de aarde omver en veranderde het in een helse landschap van je ergste nachtmerries.
De oceanen op de planeet werden zo heet dat ze kookten. De hitte van de asteroïde-impact eindigde feitelijk in het verdampen van de eerste oceanen op aarde, waardoor ze in stoom veranderden die gewoon opdreef en verdween. Enorme delen van het oppervlak van de aarde smolten. De gigantische rotsmassa's die de planeet bedekten, veranderden in een vloeistof die rondzwom als een langzaam stromende rivier met ondenkbaar hoge temperaturen.
Erger nog, een deel van de rots werd verdampt en werd de atmosfeer van de aarde. Magnesiumoxide ging de atmosfeer in zoals verdampend water en gecondenseerd in druppels vloeibaar heet magma. Dus ongeveer net zo vaak als we vandaag regen krijgen, zou de aarde toen vloeibaar magma uit de lucht zien vallen.
1 Gigantische insecten waren overal
Ongeveer 300 miljoen jaar geleden was de wereld bedekt met massale laagland moerasbossen en de lucht was absoluut gevuld met zuurstof. Er was ongeveer 50 procent meer zuurstof dan we vandaag hebben, en dat creëerde een ongelooflijke uitbarsting van leven. Het creëerde ook enorme, angstaanjagende insecten rechtstreeks uit een Godzilla-film.
Voor sommige wezens was al die zuurstof in de atmosfeer te veel. Kleine insecten konden het niet aan, dus begonnen ze steeds groter te worden. Sommige werden zelfs enorm. Wetenschappers hebben de versteende overblijfselen gevonden van libellen die zo groot zijn als moderne meeuwen, met vleugels die langer waren dan 0,6 meter (2 ft).
Gigantische kevers reisden ook over de aarde, evenals allerlei andere gigantische insecten. Maar ze waren niet vriendelijk. Die enorme libellen, geloven wetenschappers, waren vleesetende roofdieren.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.