10 Problemen met de groene agenda

Als de weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen, moet de weg naar climategeddon worden geplaveid met pagina's uit de groene agenda. De afgelopen decennia hebben leunstoelmilieudeskundigen en beeldbewuste politici planeetbesparende initiatieven ondernomen die vaak allesbehalve zijn. Initiatieven zoals:

10

CO2-compensatie

Laten we zeggen dat je milieubewust bent maar moet vliegen. Voer koolstofcompensatie in: voor de prijs van een koffie kunt u een boer uit de derde wereld betalen om te stoppen met het verbranden van steenkool, of een bedrijf om voldoende bomen te planten om de uitstoot van uw reis teniet te doen.

Als het te mooi klinkt om waar te zijn, is dat omdat het zo is. De hele praktijk van koolstofcompensatie is zo fundamenteel gebrekkig dat eco-schrijver George Monbiot het vergeleek met het duwen van voedsel om je bord "om de indruk te wekken dat je het hebt gegeten." De cijfers kloppen gewoon niet: als we in het Westen besloten om zelfs vijftig procent van onze emissiedoelstellingen te compenseren, zouden ontwikkelingslanden op magische wijze negatieve hoeveelheden koolstof moeten uitstoten. Commerciële compensatie is niet beter; onderzoeken vinden routinematig dat bedrijven hun cijfers fladderen, of ronduit liegen. Zonder industriestandaard is er niets om verbeteringen te meten tegen; wat betekent dat bedrijven kunnen claimen wat ze maar willen.

9

Biologisch voedsel

Biologisch voedsel wordt routinematig gefactureerd als milieuvriendelijk en vrij van chemicaliën; ondanks dat het geen van beide is. Alle nare dingen die we in de landbouw gebruiken, zijn ontwikkeld om efficiëntieproblemen op te lossen; haal het weg en je bent weer zover. Een liter biologische melk kan bijvoorbeeld tot wel tachtig procent meer te produceren land nodig hebben dan gewone melk. Dit betekent ontbossing, vernietiging van habitats en andere dingen die je niet associeert met organisch. Maar wacht, het wordt erger: meerdere studies hebben een hoog niveau van pesticide gevonden in zogenaamd biologisch voedsel; terwijl onderzoekers hebben geconcludeerd dat het niet gezonder is en dat de productie ervan kan leiden tot meer vervuiling. De kloof tussen wat we verwachten en wat we krijgen van biologisch voedsel is zo breed geworden, zelfs dat de groenen het hebben laten vallen ten gunste van lokaal en duurzaam.

8

Waterbehoud

Als u in het bezit bent van een Y-chromosoom, hebt u waarschijnlijk de waterloze urinoirs in McDonald's ervaren. Voor zover je aan dergelijke dingen dacht, leek het ze misschien zelfs een goed idee; het opslaan van zoveel water moet immers een goede zaak zijn, toch?

Nou, niet als je wilt werken zonder de constante stank van urine. Blijkt stagnerende plas reageert niet goed met koperen leidingen; en daarmee bedoelen we dat hij er doorheen kauwt. Het stadhuis van Chicago beëindigde de ontmanteling van hun waterloze urinoirs nadat die exacte situatie leidde tot verspilling van de toiletten. Maar hoe zit het met de dagelijkse bewaring, zoals bij u thuis? Ja, misschien - als je buren non-stop doorspoelen. In Duitsland zijn mensen zo goed geworden in het houden van het watergebruik in hun riolen dat er een back-up van wordt gemaakt, wat de nutsbedrijven dwingt krankzinnige hoeveelheden water door te blazen om ze te laten werken. Als gevolg hiervan stijgen de watertarieven enorm, terwijl er weinig of geen voordelen aan de omgeving worden verschaft.

7

Isolatie

Volgens één groene groep kan een enkele stad met een ondergemiddelde isolatie binnen een jaar zoveel energie verspillen als de BP-olieramp. Volgens mijn wiskunde is dat zoiets als het equivalent van een bazillion olielozingen die jaarlijks plaatsvinden. Geen wonder dat overheden woningisolatie subsidiëren.

Dat is geweldig, zolang mensen het juiste type kopen. Kijk, katten villen en isolerende huizen hebben één ding gemeen: er is geen manier om het te doen. Sommige methoden, zoals minerale wol of denim, zijn supergroen - anderen, met gefluisterde fluorkoolwaterstoffen, zijn als het stompen van moeder natuur in het gezicht. Er wordt geschat dat deze giftige rommel bijna 1500 keer CO2-uitstoot heeft, wat betekent dat het ongeveer tien levens zal kosten om uw milieuschuld te verrekenen. Erger nog, naarmate de vraag naar isolatie toeneemt, neemt ook de productie toe, wat leidt tot meer vervuiling, enzovoort tot Armageddon.

6

Windturbines

Zoals iedereen die ooit onder een door RNB geobsedeerde buur heeft geleefd, weet, kan het horen van dingen die je niet wilt horen, irritant zijn als de hel. Hetzelfde geldt voor windturbines.

Tot op heden heeft geen enkele studie een correlatie gevonden tussen turbines en fysieke ziekte, hoewel er misschien een interessante mentale is. Volgens die link, terwijl mensen die in de buurt van turbines die in handen van de gemeenschap zijn, zelden gezondheidsproblemen melden, doen mensen die hen in hun dorp hebben gedwongen dat vaak wel. Klachten richten zich vaak op het lage zoemende geluid en schaduwflikkering een zon-blokkerende bijwerking, officieel geclassificeerd als irritatie, maar waarschijnlijk genoeg om de meesten van ons in een blinde moorddadige woede te sturen. Het is duidelijk dat ze deze turbines gewoon verder kunnen bouwen of de route naar Denemarken kunnen nemen en lokale mensen een aandeel in hen kunnen geven, maar dat is waarschijnlijk te veel gevraagd.

5

Elektrische auto's

Oké Science, nu ben je gewoon met ons aan het neuken. Reguliere auto's zijn als milieuvriendelijke cyanide, hoe kunnen elektrische auto's erger zijn?

Het hangt ervan af waar ter wereld je bent. Zoals een Noorse studie aangaf, heeft het geen zin om een ​​auto te besturen die wordt aangedreven door elektriciteit uit een kolengestookte elektriciteitscentrale. Als jouw stad toevallig op een ouderwetse grid staat, is het enige wat je doet door in je losband te springen, de wereld laten weten dat je de wetenschap niet begrijpt. Als extra kicker is het productieproces voor groene voertuigen vervuilender dan je gemiddelde gaszuivelaar, en dat zal zo blijven totdat de marktdruk technologische doorbraken versnelt. Op het huidige tempo kun je waarschijnlijk verwachten dat dit ooit na de laatste bazuin zal gebeuren.

4

biobrandstoffen

De oorzaak van de biobrandstof is al een paar jaar aan het afnemen, maar dat weerhield Duitsland er niet van om in 2010 de overstap te maken. Door E10 naar de pompen te brengen met 10 cent per liter goedkoper dan benzine hoopte de regering een boost geven aan de al indrukwekkende groene referenties van het land. Je kunt waarschijnlijk raden waar dit naartoe gaat.

Het tegenovergestelde gebeurde: een gezamenlijke studie van negen Europese milieugroeperingen waarin werd vastgesteld dat grootschalige ontwikkeling van biobrandstoffen heeft geleid tot ontbossing en een tekort aan landbouwgrond in Zuid-Amerika, waardoor het risico op hongersnood is toegenomen. Maar het is niet alleen E10, al jaren hebben milieugroepen zich verzet tegen biobrandstoffen, met het argument dat hun ontwikkeling water verspilt en vervuiling veroorzaakt. Toch blijft de overheid subsidies geven, omdat Obama blijkbaar een hekel heeft aan olie en het milieu.

3

Energiezuinige gloeilampen

Weet je nog dat verhaal over een vrouw die een hazmat-team moet bellen om een ​​kapotte CFL-gloeilamp op te ruimen? Vrij dom, het is niet alsof er genoeg kwik in zit om schade aan te richten, toch?

Dat is het geval als u betrokken bent bij de productie. In Jinzhou, China, testte een fabrikant zijn werknemers en kwam tot de conclusie dat 121 van de 123 leden aan kwikvergiftiging leden, waarbij het niveau van één werknemer 150 maal het aanvaardbare bedrag was. Een andere fabriek was nodig om achtenzeventig van de tweeënzeventig werknemers te hospitaaliseren, terwijl de heropening van ontmantelde kwikmijnen ertoe heeft geleid dat hele regio's zijn gedecimeerd. Dus wat voedt deze plotselinge hausse aan giftige stoffen? Vraag vanuit Groot-Brittannië en de EU, waar we blijkbaar vastbesloten zijn om groen te gaan ten koste van elk ander land op deze planeet.

2

recycling

http://www.youtube.com/watch?v=CqyVmwcuvqQ

Nu zeg ik niet dat recycling een slecht idee is; alleen dat de levering verre van perfect is. Kijk, als een wereldwijd bedrijf, is recycling niet gericht op het milieu, maar op het verdienen van geld. Dit kan tot vreemde ecologische neveneffecten leiden: als bijvoorbeeld de binnenlandse vraag naar gerecycleerde producten daalt, zullen leveranciers het halverwege de wereld verschepen om het te lossen, de CO2-voetafdruk is verdoemd. Evenzo worden recycleerbare materialen routinematig weggegooid zonder enige andere reden dan esthetiek. Neem PVC - wanneer gesmolten gaat het een funky bruine kleur die de meeste consumenten zouden vermijden, zoals Bronie slash-fictie, dus centra branden het gewoon.

Dan is er onze eigen onwetendheid. De meesten van ons hebben geen idee wat voor plastics onze stad recyclet. We gooien het gewoon allemaal in de prullenbak, een beweging die waarschijnlijk leidt tot energie verspillende hold-ups in de fabriek en de dingen die gewoon maar worden verbrand.

1

De wetenschappelijke methode verlaten

Stel je voor dat je in een veld werkt waar de toekomst van de planeet mogelijk in jouw handen ligt. De meeste van de slimste geesten op aarde zijn het met je eens, overheden beginnen aandacht te besteden en zelfs het sceptische publiek komt je manier van denken tegemoet. Wat zou je niet doen?

Hoe zit het met het saboteren van de wetenschappelijke methode? In 2009 zorgde een gelekte cache van e-mails ervoor dat de wereld even stilstond en twijfels had over de geldigheid van klimaatonderzoek. Hoewel de beweringen over vervalste gegevens snel werden weerlegd, is de essentiële idiotie van de betrokkenen vrijwel onbetrouwbaar. In plaats van te vertrouwen op peer-review om ondeugdelijk onderzoek uit te schakelen, hadden enkele onderzoekers van de CRU bij UEA blijkbaar hun standpunt gebruikt om te censureren, het debat de mond te snoeren en zich in het algemeen te gedragen alsof ze iets te verbergen hadden. De resulterende storm destabiliseerde de publieke steun voor hun onderzoek volledig en maakte een aanfluiting van hun claim op wetenschappelijke onpartijdigheid. Dat is niet zozeer schieten jezelf in de voet als het afblazen met een houwitser.

Morris M.

Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.